ความตายพราก แต่รักกลับคืน

ตอนที่ฟู่หย่วนเชินกลับมา ฉันกำลังลูบหน้าท้องที่เริ่มป่องเล็กน้อยอยู่ ในนั้นมีลูกของฉันกับเขา

จริงๆแล้ว ฉันกำลังเตรียมตัวบอกข่าวดีนี้กับเขา แต่ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกในรอบสิบปีที่แต่งงานกันมาที่ฉันกับเขาใจสื่อถึงกันขนาดนี้

“ที่รัก ฉันท้องแล้ว!”

ฉันอดยกยิ้มมุมปากอย่างมีความสุขไม่ได้ พร้อมกับจินตนาการว่าฟู่หย่วนเชินจะอุ้มฉันขึ้นหมุนไปรอบ ๆ เหมือนในละคร

แต่ภาพที่ฉันจินตนาการไว้ไม่ได้เกิดขึ้น เขาขมวดคิ้ว ความเหนื่อยล้าที่ปลดปล่อยออกมาทำให้ฉันรู้สึกปวดใจ

“เสิ่นอวิ๋นเฉี่ยน ชิงฮวนต้องการไขกระดูกของคุณ”

ความเหนื่อยล้าที่ไม่อาจปกปิดไว้จากในน้ำเสียงของเขาทำให้คาดเดาออกได้ไม่ยากว่าชิงฮวนคือใคร เป็นคนในฝันที่เขารักแต่ไม่สามารถครอบครองได้

ซูชิงฮวนรังเกียจคนจน ชอบคนร่ำรวย เธอหนีไปกับคนรวยในตอนที่เขายังยากจน แล้วตอนนี้เธอกลับมาอีกทำไม?

ตอนนั้นฟู่หย่วนเชินกำลังเริ่มต้นธุรกิจและต้องการเงินทุนอย่างเร่งด่วน ฉันจึงไปทำงานเป็นสาวนั่งดริ๊ง ต้องคอยรับแขกทั้งวันทั้งคืน ถึงขนาดที่ดื่มจนเลือดออกในกระเพาะ

ในที่สุดก็เก็บเงินได้มากพอสำหรับทุนเริ่มต้นธุรกิจของเขา และเขาสัญญาว่าจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดให้ฉัน

ต่อมาเมื่อฟู่หย่วนเชินมีฐานะดีขึ้น เขาก็ให้ฉันลาออกจากงานมาเป็นแม่บ้าน

แม้ว่าเขาจะไม่พูด แต่ฉันกลับรู้ว่าเขาเป็นห่วงฉัน

เมื่อนึกถึงเรื่องที่ทำให้ใจเจ็บ ฉันสูดจมูกแล้วอดพูดทวนซ้ำอีกครั้งไม่ได้

“ที่รัก ฉันท้องแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรเลยนะ!”

เขาทำสีหน้ารำคาญ ดูเหมือนกำลังตำหนิฉัน

“เสิ่นอวิ๋นเฉี่ยน คุณก็แค่สาวนั่งดริ๊ง นี่ไม่ใช่เวลามาทำตัวน่าสงสาร ชิงฮวนต้องการไขกระดูกของคุณนะ”

ฉันจ้องมองเขาด้วยความตกตะลึง ครั้งหนึ่งเขาเคยจับมือและสัญญากับฉัน

“อวิ๋นเฉี่ยน คุณไปทำงานเป็นสาวนั่งดริ๊งเพื่อผม ผมจะไม่มีวันรังเกียจคุณ”

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันปฏิเสธเขา ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่เพื่อลูกที่อยู่ในท้อง

น้ำเสียงของเขาเย็นชาขึ้นและแฝงไปด้วยความหงุดหงิด

“เสิ่นอวิ๋นเฉี่ยน วันนี้คุณไม่ไปก็ต้องไป!”