분야별
상태 업데이트 중
모두진행 중완성
정렬 기준
모두인기순추천평점업데이트됨
ฉันพ้นผิดด้วยระบบพิจารณาคดีจากความทรงจำ

ฉันพ้นผิดด้วยระบบพิจารณาคดีจากความทรงจำ

เพื่อเอาหัวใจของฉันไปช่วยชีวิตน้องสาวบุญธรรม ฉันถูกพ่อแม่แท้ๆ ของตัวเองฟ้องจนต้องขึ้นศาล ผู้พิพากษาใช้เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์รุ่นล่าสุดดึงความทรงจำของพวกเราออก เพื่อให้คณะลูกขุนทั้งหนึ่งร้อยคนช่วยกันตัดสิน หากการฟ้องร้องสำเร็จ อวัยวะของฉันจะตกเป็นของพ่อแม่ พ่อแม่ของฉันคิดว่าฉันไม่มีทางกล้าขึ้นศาล เพราะสำหรับพวกเขา ฉันเป็นที่ชั่วร้ายอย่างถึงที่สุด แต่เมื่อความทรงจำของฉันปรากฏขึ้นในชั้นศาล ทุกคนก็พากันร้องไห้! ......
읽기
서재에 추가
ฉันจากไปโดยไม่มีอะไรเลยนอกจากตัวฉันเอง

ฉันจากไปโดยไม่มีอะไรเลยนอกจากตัวฉันเอง

ในค่ำคืนแห่งการครบรอบแต่งงานปีที่เก้าของพวกเรา กู้อี่เฉิน สามีของฉัน——ผู้ชายที่ปกครองตระกูลมาเฟียในยามกลางวัน และกุมหัวใจของฉันในยามค่ำคืน——ไม่ได้มอบดอกกุหลาบให้ฉัน แต่เขากลับมอบดอกกุหลาบให้กับหลิ่วหรูเยียน ผู้ช่วยส่วนตัวของเขา ใต้โคมระย้าที่เราเคยเริงระบำกันในคืนวันแต่งงาน เขาหันมาสบตาฉัน ด้วยเสน่ห์อันเย็นชา แบบเดียวกับที่เคยใช้กระซิบคำรักข้างหูฉัน “เธอท้อง” เขาเอ่ยขึ้น ราวกับว่านั่นคือคำอธิบายของทุกสิ่ง “แล้วเธอก็แพ้ท้องหนักมาก จากนี้ไป เธอต้องทำอาหารสามมื้อให้เธอ ห้ามมีเมนูซ้ำ” “เธอขวัญอ่อน ไม่ชอบนอนคนเดียว เพราะงั้นเธอย้ายของของเธอไปที่ห้องรับแขกซะ” ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน ฉันไม่ได้กรีดร้อง ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย ฉันเพียงแค่หยิบกระเป๋าเดินทางที่จัดเตรียมไว้อยู่แล้วขึ้นมา แล้วเดินตรงไปยังประตู พ่อบ้านพยายามจะรั้งฉันไว้ แต่กู้อี่เฉินไม่แม้แต่จะกะพริบตา “เดี๋ยวเธอก็กลับมา” เขาพูดพลางแกว่งแก้วไวน์แดงในมืออย่างเอื่อย ๆ “ไม่เกินสามวัน เดี๋ยวก็ซมซานกลับมาอ้อนวอนฉันเอง” เสียงหัวเราะของแขกเหรื่อดังลั่น พวกเขาพนันกันต่อหน้าฉันด้วยเงินหนึ่งล้านดอลลาร์ พนันว่าไม่ทันข้ามคืนนี้ ฉันจะต้องซมซานกลับมาเหมือนหมาจรจัดที่สิ้นไร้ศักดิ์ศรี กระดิกหางอ้อนวอนให้กู้อี่เฉินยอมให้ฉันเข้าบ้าน แต่พวกเขาไม่มีใครรู้ว่าฉันได้รับของสืบทอดประจำตระกูลจากพ่อที่แท้จริงของฉันแล้ว และฉันก็ได้จองตั๋วเครื่องบินเพื่อที่จะจากไปแล้วเช่นกัน ครั้งนี้ ฉันไปจริง ๆ แล้ว
읽기
서재에 추가
นางฟ้าช่างฝัน

นางฟ้าช่างฝัน

ได้นอนเตียงเดียวกับผู้ชายครั้งแรก แถมยังมีเพื่อนรักนอนคั่นกลางด้วย ตอนเช้านักเรียนชายคนนั้นขโมยจูบฉัน และให้สัญญากับฉัน ในอนาคตจะรับผิดชอบฉันแน่นอน
읽기
서재에 추가
คลั่งรักไม่หยุด

คลั่งรักไม่หยุด

การขึ้นรถโดยสารธรรมดาๆ กลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่ปกติอีกต่อไป เมื่อเธอถูกชายแปลกหน้าจับจ้องอย่างไม่ละสายตา และเธอก็ค่อยๆ ถูกล่อลวงเข้าสู่กับดักที่วางเอาไว้อย่างช้าๆ...
읽기
서재에 추가
ไร้ใจรักราตรีในชาตินี้

ไร้ใจรักราตรีในชาตินี้

หลังจากคนรักที่มีใจให้กันตั้งแต่เด็กๆ ของเจียงเยี่ยนเฉินตายไป เขาก็เกลียดฉันมาตลอดสิบปีเต็ม วันรุ่งขึ้นหลังแต่งงาน เขาก็ยื่นเรื่องต่อหน่วยงานเพื่อขอไปประจำการที่ชายแดน ตลอดสิบปี ฉันส่งจดหมายไปนับไม่ถ้วน พยายามทำดีด้วยทุกทาง แต่สิ่งที่ได้กลับมากลับมีเพียงประโยคเดียวเสมอ [ถ้าเธอรู้สึกผิดจริงๆ ก็รีบไปตายซะ!] แต่ในตอนที่ฉันถูกโจรลักพาตัวไป เขากลับบุกเข้าไปในรังโจรเพียงลำพัง และช่วยฉันออกมาทั้งที่ถูกยิงไปหลายนัด ก่อนตาย เขาใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายสะบัดมือฉันทิ้ง “สิ่งที่ฉันเสียใจที่สุดในชาตินี้... คือการแต่งงานกับเธอ...” “ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอร้องล่ะ อย่าได้มาข้องเกี่ยวกันอีกเลย...” ในงานศพ แม่ของเจียงเยี่ยนเฉินพร่ำสำนึกผิด “ลูกแม่ แม่ผิดเอง แม่ไม่ควรบังคับลูกเลย...” พ่อของเขามองฉันด้วยความเคียดแค้น “เธอทำให้เจียวเจียวต้องตาย ตอนนี้ยังมาทำให้ลูกชายฉันต้องตายอีก เธอมันนังตัวซวย ทำไมเธอไม่ไปตายซะ?!” แม้แต่หัวหน้าหน่วยที่เคยสนับสนุนให้เราแต่งงานกันในตอนนั้น ก็ยังส่ายหน้าถอนหายใจ “ฉันไม่ควรพรากคนที่รักกันเลย ฉันผิดต่อสหายเจียงจริงๆ” ทุกคนต่างก็รู้สึกเสียดายแทนเจียงเยี่ยนเฉิน รวมถึงฉันด้วย ฉันถูกไล่ออกจากหน่วยงาน ในคืนนั้นฉันจึงกินยาฆ่าแมลงตายอยู่ที่ทุ่งนาร้าง เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ฉันก็ย้อนกลับมาในคืนก่อนวันแต่งงาน ครั้งนี้ ฉันตัดสินใจที่จะให้พวกเขาทุกคนสมหวัง
읽기
서재에 추가
ถูกเพื่อนรักใส่ร้ายมาสิบปี ฉันยกสามีและลูกให้เธอ

ถูกเพื่อนรักใส่ร้ายมาสิบปี ฉันยกสามีและลูกให้เธอ

หลังจากถูกเพื่อนสาวใส่ร้ายมานับสิบปี ฉันก็มอบทั้งสามีและลูกชายให้เธอไป ปีที่สิบหกของการแต่งงาน อดีตเพื่อนสาวของฉันก็ได้โพสต์รูปภาพรูปหนึ่ง ทั้งลูกสาวของเธอและลูกชายของฉันต่างถูกโอบกอดโดยเธอและสามีของฉัน ทั้งสี่คนยืนแนบชิดกัน โดยมีข้อความระบุไว้: “จะไม่นับว่าเป็นลูกได้ยังไง” ส่วนฉันก็ทิ้งข้อความไว้ด้านล่าง: เหมาะสมกันมาก ทว่าชั่ววินาทีต่อมา โพสต์นั้นกลับถูกลบไปแล้ว วันรุ่งขึ้น สามีของฉันรีบกลับมาที่บ้าน ก่อนจะเอ่ยถามฉัน "โซฟีอาการดีขึ้นแล้วแท้ๆ คุณจะกระตุกต่อมเธออีกทำไม" ลูกชายของฉันผลักฉันออกก่อนจะเริ่มกล่าวโทษฉัน "แม่เป็นคนทำให้น้องเถียนเถียนของผมร้องไห้" ฉันคว้าสัญญาหย่าร้างขึ้นมาเขวี้ยงใส่หน้าพวกเขา: “ใช่สิ ฉันผิดเอง งั้นฉันก็จะไปเอง พวกคุณจะได้อยู่กันเป็นครอบครัวสี่คน”
읽기
서재에 추가
ฮองเฮาปลิดชีพตาย หลังฮ่องเต้รับสนมใหม่เข้าวัง

ฮองเฮาปลิดชีพตาย หลังฮ่องเต้รับสนมใหม่เข้าวัง

ข้าเป็นหมอหญิงคนหนึ่ง ตอนที่ขึ้นเขาไปเก็บสมุนไพร ได้ช่วยชีวิตฮ่องเต้ที่บาดเจ็บสาหัส เขาตกหลุมรักข้าตั้งแต่แรกเห็น พยายามใช้ทุกวิถีทางเพื่อแต่งข้าเป็นภรรยา เพื่อข้าแล้ว เขายอมขับไล่นางสนมในวังหลังออก แต่งตั้งข้าเป็นฮองเฮาโดยไม่สนใจคำทัดทานของผู้คน สัญญากับข้าว่าจะรักเพียงข้าผู้เดียวตลอดชาติภพ แต่หลังจากข้าเป็นฮองเฮามาได้เจ็ดปี เขากลับพาตัวบุตรสาวจากจวนแม่ทัพเจิ้นกั๋วเข้ามาในวัง มอบความรักความโปรดปรานให้ทุกวัน แล้วยังพระราชทานปิ่นหงส์ที่เป็นของฮองเฮาให้นางอีก ข้าเห็นดังนั้นก็เขียนจดหมายไปหาท่านอาจารย์ “อาจารย์ ท่านกล่าวถูกต้องแล้ว ใต้หล้านี้บุรุษล้วนโลเลหลายใจ ฮ่องเต้ก็มิต่างกัน สามวันหลังจากนี้ ข้าจะแกล้งตายแล้วหนีออกจากวัง นับแต่นี้เป็นต้นไปข้าจะติดตามอยู่ข้างกายท่าน ไม่จากไปไหนอีก”
읽기
서재에 추가
รักเราไกลสุดฟ้า

รักเราไกลสุดฟ้า

ในปีที่ห้าของการแต่งงานกับเซวียโจว เขาขอให้พาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ย้ายไปอยู่ต่างประเทศด้วยกันเป็นครั้งที่สาม เผยฮวนวางอาหารที่เพิ่งทำเสร็จลง แล้วถามเขาถึงเหตุผล เซวียโจวเปิดเผยความจริงตรงๆ กับเธอ "ผมไม่อยากปิดบังคุณอีกต่อไป ความจริงแล้วเสวี่ยเอ๋อร์อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านข้างๆ ของเรา" "เธออยู่กับผมมาเก้าปีแล้ว ผมติดค้างเธอมาก ครั้งนี้ที่จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ผมจะพาเธอไปด้วยให้ได้" เผยฮวนไม่ได้ร้องไห้หรือโวยวายใดๆ เธอจองตั๋วเครื่องบินให้อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยเสร็จสรรพ เซวียโจวคิดว่าในที่สุดเผยฮวนก็ยอมรับความจริงได้ แต่ในวันที่พวกเขาต้องไปต่างประเทศ เผยฮวนกลับไปส่งพวกเขาที่สนามบิน แล้วหันกลับไปขึ้นเครื่องสำหรับกลับบ้านพ่อแม่ของเธอแทน
읽기
서재에 추가
เมื่อดอกวสันต์ผลิบานอีกครั้ง

เมื่อดอกวสันต์ผลิบานอีกครั้ง

คบกับโจวจินหนานมาสามปี เขาก็ยังไม่ยินดีที่จะขอฉันแต่งงานสักที ภายหลัง เขาตกหลุมรักน้องสาวต่างมารดาของฉันตั้งแต่แรกพบ และเริ่มตามจีบเธออย่างออกหน้าออกตา ครั้งนี้ฉันไม่ได้ร้องไห้ และไม่ได้นั่งรอเงียบ ๆ ให้เขาหันกลับมา หลังจากเล่นสนุกจนเต็มที่เช่นแต่ก่อนอีก แต่กลับทิ้งของขวัญทุกชิ้นที่เขาเคยให้ และตัดชุดแต่งงานที่แอบซื้อไว้จนขาดวิ่น ในวันคล้ายวันเกิดของเขา ทำแค่เพียงออกจากเมืองจิงตัวคนเดียว ก่อนจะขึ้นเครื่องบิน จู่ ๆ โจวจินหนานก็ส่งข้อความวีแชตมาหาฉัน “ทำไมยังมาไม่ถึงอีก ทุกคนกำลังรอเธออยู่นะ” ฉันหัวเราะ และไม่ได้ตอบกลับ ปิดกั้นช่องทางการติดต่อทั้งหมดของเขา เขาไม่รู้ว่า เมื่อครึ่งเดือนก่อน ฉันตอบรับคำขอแต่งงานของกู้โย่วอัน รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยไปแล้ว หลังจากเครื่องบินลงจอดยังเมืองแห่งใหม่ พวกเราก็จดทะเบียนสมรสแต่งงานกัน
읽기
서재에 추가
รักเรานั้นร่วงโรย

รักเรานั้นร่วงโรย

"คุณอัน ยืนยันจะเปลี่ยนชื่อใช่ไหมคะ? ถ้าเปลี่ยนชื่อแล้ว ทั้งวุฒิการศึกษา เอกสารรับรอง รวมถึงพาสปอร์ต จะต้องเปลี่ยนใหม่ทั้งหมดนะคะ" อันหนิงพยักหน้า "ยืนยันค่ะ" เจ้าหน้าที่ยังคงโน้มน้าวต่อ "ผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้วเปลี่ยนชื่อจะมีขั้นตอนที่ยุ่งยากมากทีเดียว อีกอย่างชื่อเดิมของคุณก็เพราะมากอยู่แล้ว เก็บไปคิดดูอีกทีดีไหมคะ?" "ไม่คิดแล้วค่ะ" อันหนิงเซ็นชื่อลงไปบนเอกสารยินยอมเปลี่ยนชื่อ "รบกวนด้วยนะคะ" "โอเคค่ะ ชื่อที่เปลี่ยนใหม่คือ...เซี่ยงหยวน ถูกต้องนะคะ?" "ใช่ค่ะ" เซี่ยงหยวน บินออกไปยังที่ที่ไกลแสนไกล
읽기
서재에 추가
이전
12
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status