เข้าสู่ระบบแชร์
74 หลุมดักสัตว์ที่ประสบความสำเร็จ [1/5]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-17 10:09:08
บทล่าสุด
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [5/5]
“สองคนนั้นแล้วก็เจ้าตัวสีดำนั่นก็เป็นสมาชิกในทีมของเราค่ะ ก่อนหน้านี้พวกเขาไปทำภารกิจที่อื่นเลยไม่ได้ไปที่ห้างสรรพสินค้าด้วยกัน คนที่มีใบหูสีน้ำตาลเป็นหมอ หงส์อยากให้เขามาตรวจคนที่กำลังตั้งครรภ์หน่อย” นับจากอายุครรภ์ ตอนนี้เด็กในท้องน่าจะเริ่มดิ้นแล้ว“โอ้ ขอบคุณมากเลยค่ะ ตอนนี้เรามีหญิงสาวที่กำลังเข้าข่ายว่าจะตั้งครรภ์เพิ่มอีก 2 คน กำลังเป็นกังวลอยู่พอดีเลย” หลังจากกลุ่มของโจเซฟออกจากหมู่บ้านไปก็มีหญิงสาวอีกสองคนที่มีอาการเหมือนกับอาการแพ้ท้อง ทั้งสองคนจิตตกมาก ไม่คิดว่าตนจะอุ้มท้องลูกของชายชั่วที่เกลียดเข้ากระดูกดำเจนเห็นว่าการทำแท้งในตอนนี้เป็นเรื่องอันตราย อีกอย่างพวกเขาไม่มีหมอที่มีความรู้เฉพาะทางจึงรีบเข้าไปพูดคุยและขอให้รอจนกว่าหงส์กับทีมจะมาหาอีกครั้ง อย่าเพิ่งทำอะไรวู่วาม“หงส์ยังยืนยันคำเดิมค่ะ ถ้าหากคลอดออกมาแล้วไม่อยากเลี้ยงสามารถนำมาให้หงส์ได้ พวกเรามีคนที่พร้อมจะเลี้ยงดูเด็กเหล่านั้นในสภาพแวดล้อมที่ดี”“เดี๋ยวเจนจะแจ้งให้พวกเธอมาคุยกับคุณนะคะ” เจนมองกลุ่มของโจเซฟที่ทยอยเดินเข้ามาใกล้หลังเห็นว่าไม่มีใครยิงหน้าไม้ลงมาอีก มังคุดก็เงยหน้ามองบนกำแพงอย่างระแวดระวัง เฉินเฟิงย
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [4/5]
“อันนี้ไม่ต้องแปลก็รู้ว่ากำลังบอกให้เดินเร็ว ๆ” หงส์เอ่ยกลั้วหัวเราะ เล่นยืนสองขาอวดพุงกะทิ ส่วนมือก็ยกกวักเรียกไม่หยุด ต้องยอมรับเรื่องสติปัญญาของมังคุดเลยว่าสูงกว่าสัตว์ตัวไหน ๆ ที่เธอเคยเจอมา ต่อให้ฟังไม่ออกก็พอจะเดาได้ว่ามันกำลังจะสื่ออะไร“ดีนะที่ตอนนั้นผมตัดสินใจลองคุยก่อน ไม่อย่างนั้นกลายเป็นเสบียงของพวกเราไปนานแล้ว” เฉินเฟิงนึกย้อนไปถึงตอนที่เจอกับมังคุดครั้งแรก เพราะท่าทางฉลาดเฉลียวและพุงกะทิน่าเอ็นดูแท้ ๆ ที่ทำให้มันยังสามารถมีชีวิตรอดมาได้จนถึงวันนี้“วันนั้นบ้านครูเมตตาอาจจะได้มีปาร์ตี้ปิ้งย่างเนื้อแร็กคูน” นิโคลัสเสริม ลูกไฟที่เขาเรียกออกมาในค่ำคืนนั้นเพียงพอที่จะไหม้มังคุดจนตายได้จริง ๆ ไม่ใช่แค่แกล้งขู่เพียงอย่างเดียว“เกือบไปแล้วไหมล่ะ” หงส์มองมังคุดที่ยังเริงร่าวิ่งลงเขาอย่างกระตือรือร้น ไม่คิดเลยว่าครั้งหนึ่งมันเกือบกลายเป็นแร็กคูนย่าง… นับว่ายังทำบุญมาเยอะยิ่งวันสิ้นโลกอย่างนี้ อาหารก็ยิ่งขาดแคลนเข้าขั้นวิกฤต ต่อให้เป็นหนูหรือแมลงก็กินได้ทั้งนั้นไม่เกี่ยง นับประสาอะไรกับแร็กคูนตัวโตที่ดูจะมีไขมันแทรกอยู่ในเนื้อพอสมควรการเดินทางไปยังหมู่บ้านผู้เคราะห์ร้ายยังคงใช้จั
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [3/5]
แอ๊ว (อยากไปเที่ยวด้วย)พลายวารีใช้หัวดุนดันขนนุ่มนิ่มของคนพี่ ใช้ลูกอ้อนผสมการสกินชิปเข้าปะทะกี๊ซ กี๊ซ (ไม่ได้ไปเที่ยว เขาไปทำงานกัน)มังคุดใช้มืออีกข้างดันน้องออกเบา ๆ ด้วยรู้ว่าเจ้าตัวเล็กกว่าชอบใส่มาเสียเต็มแรง พอเขาใส่แรงบ้างก็ยืนทรงตัวไม่อยู่ ดังนั้นเมื่อแรงมาก็ต้องเบากลับเดี๋ยวโดนแม่ (เฉินเฟิง) ดุแอ๋ว (งั้นไปทำงานด้วย)กี๊ซ (ไปได้ตัวเดียว)แอ๊ว แอ๊ว (โกหก แล้วทำไมพวกพี่ ๆ เขาไปหลายคน)กี๊ซ (พวกเราไม่ใช่คนนี่ เขาให้ไปได้ตัวเดียว)แอ๋ว… (จริงด้วย)พลายวารีกับพี่ชายไม่ใช่คนนี่นา… ก็เลยไปได้ตัวเดียวกี๊ซ (เดี๋ยวเก็บผลไม้อร่อยมาฝาก)กี๊ซ (อยู่ที่นี่ช่วยปกป้องเพื่อน ๆ ด้วย)เพื่อนที่ว่าก็คือเจ้าเด็กสามแสบ ดล ปอนด์ และพลอยใสนั่นเอง มังคุดแยกประเภทของความเป็นพี่เป็นน้องจากขนาดตัว เลยจัดให้น้องชายอยู่ในกลุ่มเดียวกับเด็กแสบทั้งสามมันที่ตัวโตที่สุดย่อมเป็นพี่ใหญ่ที่ต้องดูแลน้อง ๆแอ๊ว (สัญญานะ)ต้องเอาของอร่อยมาให้จริง ๆ นะกี๊ซ (สัญญา)ภาพสองพี่น้องต่างสายพันธุ์พูดคุยคนละภาษาแต่ดูเหมือนจะเข้าใจกัน เถียงกันพักเดียวก็ตกลงกันได้อย่างสันติ ไม่มีทะเลาะเบาะแว้งถึงขึ้นใช้กำลัง“...” คนอื่นที
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [2/5]
“คนที่ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปคือคนนี้ต่างหาก” นิโคลัสหันสายตาไปมองเฉินเฟิง ถ้าเจ้ากระต่ายไม่อยากไปเขาก็ไม่ไป แต่ถ้าคนรักอยากไปก็พร้อมเข้าบ้านไปเก็บกระเป๋าทันที“จริงด้วย!” หงส์เบิกตากว้างเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนเขาชีวิตไม่ใช่ของตนเองอีกต่อไป“อาเฟิงไปเยี่ยมหมู่บ้านนั้นพร้อมกับหงส์ได้ไหมคะ” ยกมือขึ้นกุมระดับอกอ้อนวอนสุดขีด“ตุ่นเองก็ขอร้องด้วยคน” ชายหนุ่มเข้าใจความรู้สึกของคนรัก พวกเขาเป็นคู่สามีภรรยาที่เคยวาดฝันถึงการมีเจ้าตัวเล็กเป็นพยานรัก พอซอมบี้ระบาด โครงการนั้นก็ถูกพับเก็บเพราะไม่มีความแน่นอนในอนาคตอีกต่อไป เกิดวันหนึ่งพวกเขาตายล่ะ… ใครเล่าจะอยู่กับลูกน้อยในวันข้างหน้าแค่คิดก็เจ็บแปลบไปทั้งใจพอเห็นคนคนหนึ่งกำลังจะให้กำเนิดทารกสักคน ยิ่งเป็นเด็กที่หญิงสาวเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือมาด้วยมือของตนเอง ความรู้สึกว่าต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดจึงบังเกิดขึ้นในใจ แม้จะไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันทางสายเลือดโดยตรงก็ตาม อย่างน้อยได้เห็นว่าเด็กน้อยจะมีคนเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมที่ดีก็พอใจแล้ว“ผมเองก็อยากเห็นเหมือนกันครับว่าหมู่บ้านนั้นตั้งอยู่ที่ไหน” เจ้ากระต่ายพยักหน้า จำได้ว่าโจเซฟบอกว่าหมู
วันสิ้นโลกของผม 76 อาหารทางเลือก [1/5]
นายพลอธิจะร้อนใจเรื่องอาวุธก็ไม่แปลก เมื่อในเวลานี้กลุ่มผู้ประสบภัยเริ่มมีจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ปัจจุบันต้องขยับขยายพื้นที่ฐานออกไปอีกหลายกิโลเมตร รวมทั้งจัดสรรพื้นที่ให้สำหรับผู้ที่ยินดีทำงานแลกแต้ม กลุ่มคนกลุ่มนี้ไม่ได้ทำให้ระดับผู้บริหารในค่ายหนักใจเลยสักนิด ที่เห็นจะหนักที่สุดคงเป็นฝั่งผู้รอดชีวิตบางส่วนที่เห็นว่ามีทหารให้พึ่งพิงก็รอรับความช่วยเหลือเพียงอย่างเดียว ไม่หยิบจับทำงานให้เป็นชิ้นเป็นอันยอมกินข้าวในโรงทานที่ไม่ต่างจากน้ำต้มผักผสมข้าว ไม่คิดจะออกไปทำงานนอกกำแพงเพราะหวาดกลัวต่อซอมบี้ คิดแค่ว่าในที่สุดก็มีวันคืนแสนปลอดภัย อีกไม่นานทหารหรือพวกผู้มีพลังพิเศษก็คงจัดการกับสัตว์ประหลาดพวกนั้นจนหมด พอชีวิตกลับมาเป็นปกติสุขก็ค่อยหาทางกลับไปยังภูมิลำเนาเดิมที่จากมาคนกลุ่มนี้นับว่าเป็นภาระใหญ่ที่ผู้บริหารทั้งสามกลืนไม่เข้าคายไม่ออก จะทอดทิ้งก็เป็นคนประเทศเดียวกัน หรืออุ้มชูมากเกินไปก็ทำให้คนทำงานไม่พอใจ อีกอย่างในตอนทำเรื่องขอเข้ามาอาศัยในค่ายก็ได้จ่ายค่าผ่านประตูอย่างถูกต้องครบถ้วน ไม่ได้ลักลอบเข้ามาอย่างผิดวิธีทำให้ยิ่งนานวันเข้าเสบียงคงคลังเริ่มร่อยหรอลงทุกขณะ ซึ่งเสบียงในส่วนน
วันสิ้นโลกของผม 75 ชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่าย [5/5]
“น่ากินก็นั่งเลย” เฉินเฟิงใช้กระบวยตักอาหารใส่ชามตามจำนวนคน พิมพาและดาริณีจะเป็นคนนำไปวางเรียงไว้ตามที่นั่งประจำตัวของแต่ละคนตามมาด้วยข้าวสวยร้อน ๆ ทั้งยังเป็นข้าวใหม่ที่เพิ่งเกี่ยวไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน จึงทั้งหอมและนุ่มละมุนลิ้น แต่หากไม่ใช่สองสาวซึ่งเป็นคนในท้องถิ่นลงมือหุงด้วยตัวเอง ลองเปลี่ยนเป็นคนอื่นคงทำข้าวแฉะเพราะใส่น้ำไปตามเคยชินพอประจำที่ของตัวเองเรียบร้อยก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง มือคว้าช้อนได้ก็ตักกินเลย!“อร่อย!!” สามเด็กแสบประสานเสียง ก่อนหน้านี้พวกเขาเลือกตักลูกชิ้นหมูสับกินก่อนเป็นลำดับแรก รสชาติของน้ำซุปและเนื้อต่างก็กลมกล่อมเข้ากันเป็นอย่างดี“น้ำซุปรสชาติเบา สบายท้องมากเลย” โจเซฟชิมน้ำซุปก่อนเป็นคำแรก เขาเพิ่งออกกำลังกายหนัก ๆ มา การได้กินอาหารรสอ่อนช่วยเรียกน้ำย่อยได้ดีมาก“อร่อยกว่าร้านเช็กอินที่ผมเคยไปกินอีกครับ” เลวี่เอ่ยชมบ้าง หลอดความประทับใจในตัวอดีตผู้ช่วยเชฟยิ่งสูงทะลุเพดาน อีกนิดจะเข้าสู่ชั้นบรรยากาศทิ้งห่างเมนูไข่ทอดของทีโอไปแบบไม่เห็นฝุ่นหงส์กับตุ่นและคนที่เหลือก็เอ่ยชมไม่ขาดสาย อาหารธรรมดาที่เคยหากินได้ง่าย ๆ ตามท้องถนนหรือตลาดนัด มาวันนี้กลับทำให้รู้สึกอุ่
วันสิ้นโลกของผม 75 ชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่าย [4/5]
พอได้มากินอาหารฝีมือของเฉินเฟิงจึงเหมือนตายแล้วเกิดใหม่… อ่า ที่นี่คือสวรรค์สินะ“อาเฟิง น้ำเดือดแล้ว” เสียงนิโคลัสดังแว่วมาจากในครัว“พี่ไปก่อนนะ” เจ้ากระต่ายลุกขึ้นสะบัดน้ำออกจากตะกร้าสองสามครั้งก็หมุนตัวกลับไปทำอาหารต่อ“มองตามตาไม่กะพริบเลยนะมึง” ทีโอแซว แต่ถ้าตั้งใจฟังสักนิดจะสัมผัสได้ว่าแอบเสียงแข็งไปแล้ว 50%นี่ก็พิษรักแรงหึงรุนแรงไม่ต่าง เจ้ากระต่ายที่เดินพ้นไปไม่ไกลลอบโคลงศีรษะ ถ้าคุณหมีมาเห็นอาจได้หวงเขาเพิ่มอีกคน“ก็พี่เขาทำอาหารอร่อย” ผิดกับเลวี่ที่ไม่ได้รับรู้เลยว่ามีคนหึง“กูก็ทอดไข่อร่อยเถอะ”“แค่ทอดไข่กูก็ทำได้วะ” เลวี่กลอกตามองบน เลิกสนใจเพื่อนสนิทที่ตัวเองคิดไม่ซื่อ จะขิงไข่ทอดกับเชฟทำอาหารทำไม“...” ทีโอเม้มปาก แอบเครียดที่ความนัยของตนส่งไปไม่ถึงทำอาหารอร่อย = เลวี่ชอบอาหาร = เมนูอะไรก็ได้ทำไข่ทอดอร่อย = ทำอาหารอร่อยเนี่ย! เขาก็ทำอาหารอร่อย ทำไมไม่หันมาทำตาวิบวับใส่เขาบ้าง หรือเขากับมันมีชะตาลิขิตว่าต้องเป็นเพื่อนกันตลอดไป…“...” เลวี่มึงช่วยลดความเข้าใจยากลงหน่อยได้ไหม? วกวนจนเข้าไม่ถึงโว้ย!!เฉินเฟิงเดินกลับมาจนถึงโรงครัวก็เห็นคนรักพยายามลดไฟในหม้อให้เบาลงเพร
วันสิ้นโลกของผม 75 ชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่าย [3/5]
“อึก” คุณหมอหมีใช้ช้อนตักลูกชิ้นหมูสับทีละลูก ไม่กล้าหยิบด้วยมือเปล่า กลัวว่าจะออกแรงมากเกินไปแล้วทำให้มันแตกเป็นเสี่ยง กว่าจะปั้นให้เป็นก้อนไม่ใช่เรื่องง่ายใครจะยอมให้พังแต่เดิมก็เป็นผู้ใช้พลังไฟ เมื่อต้องอยู่ใกล้ความร้อนก็ไม่ได้ทำให้หวาดกลัวหรือสะทกสะท้านยามความร้อนจากหม้อแผ่มาถึงตน แต่ที่เกร็งจนเส้นเลือดหลังมือขึ้นเป็นเพราะกลัวทำลูกชิ้นแตกต่างหากต๋อม…ลูกชิ้นลูกแรกค่อย ๆ ดำดิ่งลงไปที่ก้นหม้อ คุณหมอหมีเฝ้ามองมันครู่หนึ่ง เมื่อเห็นว่าลงไปถึงด้านล่างโดยสวัสดิภาพก็มีกำลังใจที่จะทำต่อเขาก็เก่งเหมือนกันนี่นา~สมแล้วที่มีคนรักเป็นเชฟใหญ่ ความรู้ที่คนรักมีต้องซึมเข้ามาตอนที่เขานอนกอดทุกคืนแน่ ๆเฉินเฟิงมุมปากกระตุกยิก ๆ เขาต้องพยายามเป็นอย่างมากที่จะไม่ยิ้มออกมาจนเกินงามให้ไก่ตื่น จะให้รู้ไม่ได้เด็ดขาดว่ากระต่ายในใจเขาหัวเราะท้องคัดท้องแข็งแค่ไหนโอ๊ย พ่อหมีของเขาน่ารักนุ้บนิ้บจนใจเจ็บไปหมดแล้ว อยากจะปั้นเป็นก้อนแล้วกลืนลงท้อง เปิดโหมดน่ารักแบบไม่รู้ตัวทีไรเขามองเห็นเป็นหมีสีน้ำตาลตัวอ้วนกลมปุ๊กปิ๊กทุกที“ไหวไหมครับพี่นิค ใส่ลงไปทั้งหมดเลยก็ได้นะครับ” เฉินเฟิงแสร้งถามในขณะที่อีกฝ่ายกำลั
วันสิ้นโลกของผม 75 ชีวิตประจำวันที่แสนเรียบง่าย [2/5]
“ครับ วันนี้ว่าจะวิ่งขึ้นลงสัก 2 รอบแล้วกลับมาฝึกเด็ก ๆ ต่อ” ตุ่นเป็นคนตอบ เมื่อคืนไม่ได้ออกกำลังกับคนรัก เช้านี้เลยต้องฟิตหน่อย ละลายพลังงานส่วนเกินที่ได้รับมาจากการกินเนื้อมากเกินไป“หงส์ว่าจะไปทดสอบพลังที่น้ำตกสักหน่อย ว่าจะฝึกพลังให้หลากหลายมากขึ้น” พอเห็นทั้งเฉินเฟิง นิโคลัส แล้วก็ทีโอเลื่อนพลังเป็นระดับ 2 ได้ กวางสาวก็เกิดเสียความมั่นใจไปนิดหน่อย ปัจจุบันเธอยังไม่รู้สึกถึงสัญญาณที่บ่งบอกว่าพลังอยู่ในสภาวะคอขวดเลย ขนาดคุณผู้ช่วยเชฟมีพลังพิเศษหลังเธอยังก้าวหน้ามากกว่าเป็นใครจะไม่เสียเซลฟ์ล่ะ…ถึงคนรักจะบอกว่าอาจจะมีปัจจัยอื่นมาเกี่ยวข้อง ขอเธออย่าเป็นกังวล ไม่ว่าจะเลื่อนระดับได้หรือไม่ตุ่นก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างและสู้ไปพร้อมกับเธอดังนั้นตั้งแต่วันนี้ไปเธออาจต้องฝึกฝนให้มากขึ้นไปอีก จะใช้พลังให้ชำนาญกว่านี้ เพื่อที่จะเป็นกำลังสำคัญให้กับทุกคนได้ และสักวันจะต้องเลื่อนเป็นระดับ 2 ให้ได้เลย!!ดาริณีกับพิมพาเองก็ตื่นแล้วเช่นกัน วันนี้เขาบอกสองสาวว่าอยากทำต้มเลือดหมูเป็นอาหารเช้า หญิงสาวทั้งสองจึงอาสารับหน้าที่ในการหุงข้าว ปล่อยให้เฉินเฟิงทำอาหารหลักให้เต็มที่อย่าคิดว่าการหุงข้าวจะเป็
บางทีคุณอาจจะชอบ
ปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง474 viewsปราการรักจักรพรรดิจอมมาร
肥鸟神/เทพเจ้านกอ้วน845 viewsUndisclosure
Jes/JinMingZin/Quendaya545 viewsไข่มุกหมื่นปรารถนา
เพลงมีนา3.1K viewsซวยแล้ว ฉันดันเผลอมีลูกกับตัวร้าย
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า962 viewsเมื่อฉันเข้ามาในนิยายที่ฉันอ่านจบแล้ว ชีวิตของฉันก็หวานหมูสิ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า634 viewsบุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง
มายารัตติกาล5.1K viewsสญามน ข้ามเวลา
Chocolate lily 50 views
