แชร์

Chapter 9

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-10 02:15:05

Chapter 9

รถยนต์คันเดิมยังคงแล่นบนถนนสายหลัก ตรงดิ่งไปยังจังหวัดลำปางซึ่งใช้เวลาประมาณสิบชั่วโมงกว่าจะถึงตัวจังหวัด และอีกสี่สิบห้านาทีกว่าจะถึงไร่พฤกษา คนที่ตั้งใจว่าจะคิดหาทางออกในเรื่องคับขัน เวลานี้กับผลอยหลับศีรษะพิงกับประตูรถยนต์ กวินภพเห็นแล้วเกิดความหมั่นไส้ขึ้นมาตงิดๆ เขาจับตัวเธอมาไม่ได้ให้มานอนหลับสบายๆ อย่างนี้ต้องแกล้งเสียให้เข็ด คิดได้ดังนั้นร่างหนาจึงขยับเข้าไปใกล้สาวร่างเล็ก ยื่นใบหน้าเข้าใกล้ใบหูสาว ให้ริมฝีปากหนาชิดติดกับส่วนรับฟังของเธอ

“ตื่นได้แล้ว ตื่นสิ น้องหนูตื่น”

เสียงดังราวกับฟ้าผ่าดังอยู่ตรงใบหูของเพลงมีนา เสียงที่ดังสนั่นทำให้สาวเจ้าสะดุ้งตัวตื่น มองหน้าเขาเลิกลั่ก ใจเต้นโครมคราม

“ไม่เคยหลับเคยนอนหรือไง หลับมาได้ตลอดทาง” น้ำเสียงของเขายังคงดังลั่นรถ

“ก็คนมันง่วงนี่นา” เธอพูดเสียงอ่อย “คุณจะพาฉันไปไหน?”

“ไปนรก” เขาตอบสั้นๆ แต่สำหรับคนที่ได้ยิน หัวใจเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น เกรงกลัว

“ฉัน...ฉันไม่ใช่น้องหนูนะ” เสียงของเธอดังออกมาแผ่วๆ แต่ดังราวกับพลุแตกสำหรับเขา

“อยากจะให้ฉันจูบก็พูดมาดีดี ไม่ต้องมาทำเป็นพูดอย่างนี้หรอกน้องหนู ฉันไม่หลงกลดาวยั่วอย่างเธอง่ายๆ อย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 80

    ทุกการกระทำของเมธาวีอยู่ในสายตาของเพลงมีนาตลอด เชลยสาวรู้สึกทึ่งไม่น้อยกับการทำอาหารที่คล่องแคล่วราวกับมืออาชีพ ต่างกับเธอที่กว่าจะหยิบจับอะไรดูจะเก้ๆ กังๆ ขัดหูขัดตาเสมอ ในความทึ่งเธอยังมีความเสียใจตามติดมาด้วย“มาแล้วค่ะพี่ทอร์ช รับรองว่าอร่อยกว่าชามเมื่อกี้แน่นอนค่ะ”สัตวแพทย์พูดเกทับจนคนทำข้าวต้มชามก่อนหน้าน้ำตาคลอ มองข้าวต้มที่หน้าตาน่าทานกว่าชามของเธอเป็นไหนๆ ด้วยสายตาเศร้าหมอง เสียใจและน้อยใจกวินภพมองข้าวต้มชามใหม่ที่ไฉไลกว่าชามก่อนหน้าด้วยอารมณ์สองจิตสองใจ หากทานก็กลัวว่าเพลงมีนาจะเสียใจ เพราะเธอสู้อุตส่าห์ปรุงอาหารให้เขาทาน ทั้งที่รู้ว่าอาหารชนิดนั้นๆ จะไม่ได้เรื่องได้ราวก็ตาม ทว่าเธอก็ไม่ย่อท้อที่จะทำ ซึ่งเขาเองก็เต็มใจทานอาหารไม่ได้เรื่องนั้นอยู่แล้วหากไม่ทานเมธาวีอาจจะเสียใจและน้อยใจ อีกทั้งยังเสียมารยาทเป็นเพราะเธอเป็นแขกของเขา ที่สำคัญเขายังจำรสชาติการทำอาหารของเธอได้ดีว่า อร่อยล้ำมากแค่ไหนเพลงมีนายืนลุ้นว่า เขาจะตัดสินใจทานข้าวต้มชามนั้นหรือไม่เมธาวีเองก็นั่งลุ้นว่าเขาจะเลือกทานอาหารยอดแย่หรือเลิศรสและในที่สุด สาวทั้งสองก็ได้คำตอบ“เป็นไงบ้างคะพี่ทอร์ช อร่อยหรือเปล

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 79

    ห้องครัวภายในบ้านพักของกวินภพหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นข้าวต้มหมูทรงเครื่อง ฝีมือของแม่ครัวมือใหม่ที่พยายามทำตามสูตรในตำราแบบตรงเป๊ะ ส่วนผสมไม่ขาดไม่เกิน เธอจึงมั่นอกมั่นใจว่า อาหารเช้ามื้อนี้จะต้องได้รับคำชมจากเจ้าของไร่แน่นอน วันนี้เธอตื่นสายกว่าทุกวัน อาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อคืนนี้ร่างกายและจิตใจถูกกระทำย่ำยีอย่างหนักจากฝีมือของเจ้าของไร่จอมโหด พอตื่นขึ้นมาอาการตึงๆ เจ็บหน่วงๆ ตรงใจกลางร่างสาวยังพอมีอยู่บ้าง ขยับตัวลุกขึ้นเพื่อไปอาบน้ำจึงยากกว่าทุกวัน แต่พอได้รับความเย็นจากสายน้ำ น่าแปลกที่ความอ่อนเพลียถูกขจัดออกไป เหลือเพียงความเจ็บปวดที่พอจะทนไหวเท่านั้น หลังจากที่ชำระล้างร่างกาย ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จสรรพ เธอจึงลงมายังห้องครัวเพื่อทำอาหารเช้าที่กวินภพมักพูดเสมอว่า ไม่ได้เรื่อง แต่ก็ทานหมดทุกวัน “คุณทอร์ชมาแล้ว”เสียงโมบายที่ห้อยไว้ด้านบนขอบประตูดังขึ้น เมื่อประตูไม้สักลายสวยถูกเปิดออก เป็นสัญญาณบอกคนในบ้านว่า กำลังมีคนเข้ามาในบ้าน เพลงมีนาจึงสันนิษฐานว่า จะต้องเป็นเจ้าของไร่ เนื่องจากเขาจะกลับมาทานอาหารเช้าเสมอแม้ว่าจะออกไปทำธุระด่วนภายในไร่ มือเล็กบรรจงตักข้าวต้มหม

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 78

    เธอหันกลับมาพร้อมกับขานรับ “คะ พี่ทอร์ช”“เมย์มาตั้งแต่เช้าแสดงว่ายังไม่ได้กินอะไร จะรังเกียจมั้ยถ้าจะไปกินข้าวเช้าบ้านพี่” เขากล่าวชวนในที่สุด หลังจากที่ตัดสินใจอยู่ชั่วครู่ เมธาวีหน้าเศร้าลงทันทีที่ได้ยินประโยคคำพูดของกวินภพ“เมย์ต้องถามพี่ทอร์ชต่างหากค่ะว่า พี่ทอร์ชรังเกียจเมย์หรือเปล่า” น้ำเสียงสำนึกผิดถามกลับ คนที่ฟังอยู่แม้ว่าภายในจิตใจยังระอุด้วยความโกรธแค้น แต่พอเห็นสีหน้าของเมธาวีตอนนี้แล้ว เขารู้สึกโกรธเธอไม่ลง“เรื่องมันผ่านไปแล้วอย่าไปนึกถึงมันเลย”“ไม่นึกถึงมันไม่ได้หรอกค่ะ เพราะสิ่งที่เมย์ทำไว้กับพี่ทอร์ชมันยังอยู่ในความทรงจำของเมย์ตลอดเวลา แม้ว่ามันจะผ่านมาสี่ปีแล้วก็ตาม”เมธาวียังจำวันที่เธอบอกเลิกกวินภพได้ดีว่า สีหน้าและแววตาของเขาในวันนั้นเป็นอย่างไร ภาพทุกภาพที่เธอเห็นคือความเสียใจอย่างสุดแสน ซึ่งเธอเองก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาเลย“พี่บอกแล้วไงว่าช่างมันเถอะ” เขาพูดย้ำอีกครั้ง “แล้ว...แล้วสามีเมย์ล่ะ” เป็นคำถามที่เขาแทบจะกลั้นใจถามเธอส่ายหน้าช้าๆ แล้วตอบ “เมย์ไม่มีสามีหรอกค่ะ”“ไม่มีสามี” เขาทวนเสียงประหลาดใจ “หมายความว่าไงที่ว่าเมย์ไม่มีสามี เมย์บอกเลิกกับพี่เพื่อไ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 77

    เช้าวันรุ่งขึ้นกวินภพตรงดิ่งไปยังคอกม้าทันทีโดยที่ยังไม่รับประทานอาหารเช้า เขาควบขี่ม้าให้เร็วมากขึ้นตามหัวใจที่ร้อนรุ่มไม่แพ้กัน หลังจากที่ทราบข่าวจากจตุรทิศว่า อาการของลูกม้าตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อไม่ค่อยสู้ดีนัก เขาจึงรีบเร่งมาดูโดยลืมใส่ใจเพลงมีนาที่วันนี้ตื่นสายกว่าทุกวัน “ตั้ม ลูกม้าเป็นไงบ้าง”กวินภพเอ่ยถามลูกน้องคนสนิททันทีที่กระโดดลงมาจากหลังม้าพันธุ์อาราเบียนนามว่า อเล็กซ์ “อยู่ในคอกครับ คุณเมย์กำลังดูแลอยู่ครับ” เหมือนมีใครมาฉุดรั้งเท้าที่กำลังก้าวเดิน เมื่อกวินภพได้ยินชื่อของใครบางคนลอดผ่านปากของจตุรทิศ ก่อนจะก้าวเดินไปยังคอกม้าดังกล่าวอย่างมั่นคงแม้ว่าจิตใจจะสั่นไหวบ้างเล็กน้อยก็ตามเจ้าของไร่เดินมาถึงคอกม้าคอกหนึ่งที่อยู่ด้านในสุด เขาหยุดยืนมองดูสตรีนางหนึ่งสวมชุดทะมัดทะแมงกำลังตรวจดูอาการของลูกม้าคลอดก่อนกำหนดอย่างใกล้ชิด แล้วดูเหมือนว่าเมธาวีจะรับรู้ได้ว่ามีคนลอบมอง ดวงหน้าสวยพริ้งจึงเงยขึ้นมองเจ้าของสายตาคู่นั้น“พี่ทอร์ช” เสียงหวานของเมธาวีดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม “มาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลยนะคะ”“เมย์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วดำเกิงยังไม่กลับมาจากกรุ

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 76

    “เมย์ เมย์”เป็นครั้งแรกที่เพลงมีนาได้ยินชื่อนี้ เป็นชื่อที่เธอไม่รู้เลยว่าเจ้าของชื่อนี้คือใคร เหตุใดเขาจึงเอ่ยชื่อนี้ออกมา ทั้งที่ก่อนหน้าเขาเรียกชื่อเธอตลอดเวลาแต่ทำไมหนอ ทำไม...หัวใจของเธอมันกระตุกแรงอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกมันดูแปลกๆ ขึ้นมาทันทีทันใด หากเขาไม่จิตใจเชื่อมโยงกับเจ้าของชื่อนี้ กวินภพคงไม่เปล่งชื่อ เมย์ ออกมา ความสงสัยจึงมาพร้อมกับความเสียใจโดยไม่รู้ตัว“โอ๊ย!!...เจ็บค่ะ เจ็บ คุณทอร์ช ได้โปรด...พอเถอะคะ เพลงเจ็บ”เธอเว้าวอนทั้งน้ำตา แรงจังหวะไม่ผ่อนปรน หนำซ้ำยังเพิ่มแรงจ้วงใส่ ออกแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนดอกไม้สวยสดบอบช้ำและร้าวระบมไม่เพียงแค่ถ้ำสวรรค์จะถูกรุกรานอย่างหนัก ทรวงอกสาวทั้งสองข้างก็กำลังถูกมือใหญ่ข้างหนึ่งที่ปล่อยข้อเท้าเล็กให้เป็นอิสระบีบขยำเต็มแรง รอยประทับติดซ้ำซ้อนกันจนนับไม่หวาดไม่ไหว ปลายถันก็ถูกลงโทษเช่นกัน ถูกจิก บี้บด ขยี้จนแทบจะแหลกคานิ้วกวินภพที่ถูกครอบงำจากความโกรธ ความแค้นในอดีตไม่รู้ตัวเลยว่า บัดนี้เขากำลังลงโทษคนผิด ลงทัณฑ์สวาทกับคนที่ไม่รู้เรื่อง และตอนนี้เธอก็กำลังจะทานรับความเจ็บปวดไม่ไหว ชายหนุ่มเจ้าของไร่เอาแต่สาดใส่ทุกความรู

  • อ้อมกอดมัจจุราช   Chapter 75

    แผ่นหลังบางเสียดสีกับแผงอกกว้างทุกครั้งยามที่เขากระชั้นความเป็นบุรุษรุกล้ำดงดอกไม้ และนั่นยิ่งทำให้ความร้อนกระจายไปทั่วร่างสาวได้ดีอีกทางหนึ่ง การเร่งเร้าอารมณ์ของกวินภพกำลังทำให้สาวน้อยอ่อนหัดในด้านเกมสวาททานทนรับกับความรู้สึกทั้งหลายทั้งมวลไม่ได้ ร่างของเธอกำลังลอยขึ้นสูงไปยังสวรรค์เบื้องบน สถานที่ที่เธอไปเยือนกี่ครั้งกี่หนก็ไม่มีเบื่อ“ขยับตัวลงมาสิเพลง ขยับลงมา...อืม”เขาเอ่ยเสียงสั่น ซึ่งเธอเองก็ทำตามที่เขาบอกแม้ว่านี่คือครั้งแรกที่เธอเป็นผู้ควบคุมเกมสวาทด้วยตนเองก็ตาม ร่างบางขยับตัวขึ้นก่อนจะกระแทกลงมาเบาๆกวินภพกลับทำในสิ่งที่เพลงมีนาไม่ชอบใจคือ ผ่อนจังหวะกายแกร่งให้ช้าลง นำพาความหงุดหงิดใจให้เธอไม่น้อย เนื่องจากแรงอารมณ์กำลังได้ที่ สวรรค์กำลังจะพุ่งตรงดิ่งเข้าใส่ ร่างอรชรจึงดึงตัวเองให้สูงขึ้นโดยยึดลำขาของเขาไว้ด้วยมือ จากนั้นก็กระชั้นร่างลงมาหนักหน่วง แรงขึ้น แรงขึ้น“คุณทอร์ช...คุณทอร์ช...อืม”เสียงครางกระเส่าแทรกด้วยเสียงฉ่ำแฉะจากส่วนที่สอดผสานเข้าออก วินาทีนี้เพลงมีนาทนรับกับคลื่นความเสียวซ่านต่อไปไม่ได้แล้ว มือทั้งสองข้าง รวมทั้งปากและลิ้นของเขากำลังทำให้เธอรู้จักคำว่าหัว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status