ตอนที่7.รอบกายมีแต่ความว่างเปล่า

หลังจากส่งดารินทร์ที่หน้าคณะ นดลก็หาที่จอดรถ แล้วหยิบมือถือขึ้นมากดดูการประชุมที่บริษัท มุมปากหยักยกยิ้มเมื่อเห็นหน้าผู้บริหารคนใหม่ คนที่จะมาทำงานตำแหน่งของเขา ในที่สุดคุณดาริกาก็ประกาศให้ทุกคนรู้ว่า หน้าที่ของเขาจบลงแล้ว และแต่งตั้งคนใหม่ขึ้นมาแทนที่เขา ทั้งๆที่ผู้ชายคนนั้นคือแฟนของลูก จิตใจของเธอทำด้วยอะไร ไม่ละอายแก่ใจบ้างเลยหรือ

นดลยอมรับว่าครั้งหนึ่งเขาก็เคยเห็นใจเธอ เขาตัดสินใจคบกับดาริกาเพราะสงสารและเห็นใจ สำหรับเขาแล้วอายุเป็นเพียงตัวเลข หัวใจต่างหากที่สำคัญ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องถอยจากชีวิตเธอ

ดาริกาไม่เลิกนิสัยเดิมๆเธอยังใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ แล้วล่ามเขาไว้ด้วยคำว่ารัก หลายครั้งที่เขาอยากออกมาจากบ้านหลังนั้น แต่ป้าแก้วก็ขอร้องเอาไว้ เพราะอยากให้เขาช่วยปกป้องดารินทร์ เขาไม่เคยคิดเกินเลยกับดารินทร์เลยสักครั้ง แต่กามเทพก็ใจร้ายกับเขา ทำให้เขารักเธอและรักมากขึ้นทุกวัน ทั้งๆที่ดารินทร์ไม่ชอบขี้หน้าเขา จนถึงขั้นเกลียดเลยด้วยซ้ำ แต่เขาก็ทนเพราะรัก และดันไปรู้อะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับเธอ จึงทำให้ความรักกลายเป็นความห่วงใย และในที่สุดเขาก็ทิ้งเธอไม่ได้

นดลเริ่มตีตัวออกห่างจากคุณดาริกา เพราะไม่ชอบใจสิ่งที่เธอทำ คุณกมลชัยทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินทั้งหมดให้ดารินทร์ เธอจะได้รับทุกอย่างเมื่ออายุครบ 25 ปีบริบูรณ์ และวันนั้นคุณดาริกาก็จะเหลือแต่ตัว เพราะไม่มีทรัพย์สมบัติชิ้นไหนที่เป็นของเธอ เธอจะทำงานที่บริษัทได้เหมือนเดิม ในตำแหน่งที่ดารินทร์เห็นสมควร ตอนแรกเขาคิดว่านี่คือแผนเอาคืน ที่คุณกมลชัยจับได้ว่าคุณดาริกาคบชู้ จึงไม่ยกทรัพย์สินให้เธอเลยสักชิ้น แต่เธอก็ยังเป็นแม่ของลูก ดารินทร์คงไม่ทิ้งแม่ของเธอ แต่แท้จริงแล้วดารินทร์คือเด็กที่คุณกมลชัยกับคุณดาริกาอุปการะเอาไว้ เขารู้เรื่องนี้จากปากของป้าแก้ว เพราะวันที่เกิดเรื่องป้าแก้วเป็นคนขอร้องให้เขาไปช่วยดารินทร์ ใครจะคิดว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ จะวางแผนทำร้ายลูกได้ลงคอ ดาริการ่วมมือกับภิภพวางยาดารินทร์ ดีที่เขาตามไปทัน ไม่อย่างนั้นเธอคงสูญเสียสิ่งสำคัญให้ภิภพไปแล้ว ถึงแม้สองคนนี้จะคบหากัน แต่ถ้าดารินทร์จะเสียสิ่งนี้ให้ภิภพ เขาก็อยากให้มันเกิดจากความเต็มใจของเธอ และนี่ก็คือเหตุผลที่เขาทิ้งเธอไม่ได้ เพราะรอบกายของเธอ มีแต่คนชั่วร้าย ญาติทางพ่อก็ไว้ใจไม่ได้เพราะไม่ใช่ญาติทางสายเลือด เมื่อเธอกลายเป็นคนที่มีทรัพย์สินมากมาย ใครๆก็จ้องจะหาผลประโยชน์จากเธอ ที่สำคัญคนที่มีศักดิ์เป็นอาเขยก็จ้องจะทำลายเธอเช่นกัน สามีของเพลินพิศคิดยังไงกับเธอ ทำไมเขาจะไม่รู้ เธออ่อนต่อโลกจึงไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคนพวกนี้ ไอ้ท่าทางแข็งกระด้าง อวดดีนั่นเธอจะทำกับเขาแค่คนเดียว แต่กับคนอื่นอ่อนโยนจนกลายเป็นอ่อนแอ แล้วแบบนี้เขาจะทิ้งเธอได้ยังไง อีกตั้งสี่ปีกว่าเธอจะได้ทรัพย์สมบัติ เขากลัวว่าเธอจะอยู่ไม่ถึงวันนั้น เขาเคยคิดจะปกป้องเธอในฐานะพี่ชายคนหนึ่ง แต่หัวใจไม่รักดีก็สั่งให้เขารักเธอ รักทั้งๆที่ไม่เหมาะสม เขาสร้างเรื่องจนถูกเธอเกลียด เพราะเขาไม่อยากเป็นพี่ชายเธออีกแล้ว คำพูดป้าแก้วลอยเข้ามาในหัว มีตั้งหลายวิธีที่เขาจะปกป้องเธอ แต่เขาต้องเลิกเป็นสามีแม่เธอก่อน ป้าแก้วถึงจะสบายใจ ถึงแม้คุณดาริกาจะเป็นแค่แม่เลี้ยงก็เถอะ แต่ในสายตาคนแก่ก็ไม่ชอบใจ ถ้าแม่กับลูกจะมีสามีคนเดียวกัน 

ครืด~ครืด

มือถือในมือสั่นขึ้น ตาคู่คมมองเบอร์คนที่โทรเข้ามาก่อนจะถอนหายใจ เมื่อต้องกดรับสาย

["อยู่ไหนน่ะกาย ทำไมไม่เข้าประชุม!"]ดาริกาตวาดมาตามสาย นดลยิ้มมุมปากเมื่อต้องตอบคำถามของเธอ

"จะให้ผมเข้าไปทำไมครับ ในเมื่อผมหมดหน้าที่ที่นั่นแล้ว"

["พี่ไม่ได้ไล่กายออกนะ กายยังทำงานที่นี่ได้เหมือนเดิม"]

"เหรอครับ ถ้าอย่างนั้น ผมขอลาออกครับ"

["กาย! กายอย่าทำแบบนี้นะ กายอยู่ที่ไหนเข้ามาบริษัทเดี๋ยวนี้เลยนะ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย!"]

"ผมขอลาออก แค่นี้นะครับ"พูดจบก็กดวางสาย ทั้งหมดนี้ไม่ได้มาจากอาการน้อยใจหรือประชดประชัน แต่มันมาจากความตั้งใจของเขา ถ้าดาริกาจะดึงดารินทร์เข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ เขาก็ต้องเตรียมตัวเพื่อจะลงสนามกับเธอ ไม่มีแม่เลี้ยงคนไหนรักลูกเลี้ยงจริงๆหรอก โดยเฉพาะแม่ที่ไม่มีจิตสำนึกของความเป็นแม่อย่างดาริกา ลดตำแหน่งเขาก็ไม่ต่างจากไล่เขาออกทางอ้อม เป็นแบบนี้ก็ดีเขาจะได้ลงมือได้สะดวกขึ้น ยังไงดารินทร์ก็ต้องเชื่อคำพูดของแม่ เพราะเธอไม่รู้ว่าดาริกาเป็นแม่เลี้ยง ไม่มีใครคิดจะบอกเรื่องนี้กับเธอ ไม่มีใครเป็นห่วง มีแต่คนที่จ้องทำร้ายและทำลายเธอ