บทที่ 5

รุ่งเช้าของวันใหม่ พัชชาถูกปลุกตั้งแต่ตีห้าฟ้ายังไม่สาง เธอลุกเก็บที่นอนก่อนจะลุกไปอาบน้ำแปรงฟัน แล้วออกไปพบหัวหน้าแม่บ้านในเรือนใหญ่

"เร็วๆสิ" กุ๊กเอ่ยเรียกพัชชาที่กำลังใส่เสื้อผ้าอย่างรีบร้อน

"จ้าๆ กำลังไปค่ะ" เธอตะโกนกลับออกไป ก่อนจะเปิดประตูออกมาก็พบกับ กุ๊ก กิ๊ก สองพี่น้องที่ดูจะเป็นมิตรกับเธอที่สุดเพราะเมื่อวานสองคนนี้เอาข้าวมาให้เธอกิน ไม่งั้นคงอดข้าวแน่ๆ 

ทั้งสามคนเดินไปยังบ้านหลังใหญ่ที่มาเฟียหนุ่มะักอาศัยอยู่ ในห้องโถงมีคนรับใช้อยู่สามคนรวมถึงแม่บ้านที่เป็นหัวหน้า 

"กว่าจะมา! ทำคนอื่นเสียเวลา!" ส้ม เอ่ยแขวะหญิงสาวที่กำลังเดินมาถึงพอดี 

"สายตรงไหน ก็เห็นอยู่ว่ามาทัน" เป็นกิ๊กที่ตอบกลับเธอสองคนไม่ชอบขี้หน้ากันเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

"ไม่เอาน่า" กุ๊กเอ่ยปรามน้องสาวเบาๆ เธอไม่อยากมีเรื่องกับคนพวกนี้

"เอาล่ะ มากันครบแล้วใช่ไหม" ป้านวลมองสาวใช้ทั้งห้าคน ทุกคนมีหน้าที่แตกต่างกันทั้งหมด "เธอชื่ออะไร" 

"เอ่อ หนูหรอคะ" พัชชาชี้มาที่ตัวเอง ไม่แน่ใจว่าป้านวลถามเธอหรือไม่

"อีโง่ ไม่ถามแกแล้วจะถามใครย๊ะ" ลำดวนเอ่ยแขวะหญิงสาวพลางเบ้ปากอย่างหมั่นไส้

"ให้มันน้อยๆหน่อยนังลำดวน!"

"เอ่อ หนูชื่อพัชชาค่ะ เรียกพัชเฉยๆก็ได้ค่ะ ชื่อจริงพัชชา อริยโส อายุ 17 ลูกแม่เพ็ญ หลานยะ..." 

"พอๆๆ ฉันถามแค่ชื่อ ไม่ต้องบอกขนาดนั้น" ป้านวลยกมือเป็นเชิงห้าม เด็กนี่พูดมากจริงๆ 

"ค่ะ" พัชชาเอ่ยยิ้มๆ

"ที่เรียกมาวันนี้จะชี้แจงรายระเอียดงานคร่าวๆให้ทราบทุกคนทำหน้าที่แตกต่างกัน กุ๊ก กิ๊ก จะทำหน้าที่ดูแลเสื้อผ้าทั้งหมดของนายท่าน ส้มและ ลำดวนทำหน้าที่ปัดกวาดเช็ดถูเรือนใหญ่ทั้งหมด ส่วนเรือนเล็กให้ช่วยกันดูแลทุกคน เข้าใจไหม" 

"เข้าใจค่ะ" ทุกคนตอบรับพร้อมกัน

"แล้วหนูช่วยกุ๊กกิ๊กหรอคะ" พัชชาเอ่ยถามตามความคิด เธอไม่รู้ว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง 

"ส่วนเธอ เพิ่งมาใหม่ก็ช่วยฉันก่อนแล้วกัน ทำกับข้าวในครัวแล้วก็ทำความสะอาดห้องคุณท่าน" 

"ได้ไงอ่ะป้า! ฉันขอทำตั้งหลายทีทำไมไม่ให้ฉันทำอ่ะ!" ลำดวนเอ่ยแย้ง เธอเคยขอป้านวลไปทำความสะอาดห้องนายท่านตั้งหลายครั้งแต่ไม่เคยได้เลย แล้วนังเด็กนี่เป็นใครกัน 

"ฉันจะเลือกเองว่าจะให้ใครทำอะไร! ทำหน้าที่ตัวเองไปเถอะ! ส่วนเธอ.ตามฉันมานี่" ป้านวลว่าจบก็เดินนำหญิงสาวไป พัชชายืนหน้าเหล่อเหลา ไม่รู้จะเริ่มยังไง

"ไปสิ ดีใจด้วยนะ" กิ๊กดันหญิงสาวให้เดินตามป้าไป

"เอ๋? ดีใจอะไรหรอคะ?" พัชชาทำหน้างงๆ 

"ก็ดีใจที่ได้ดูแลห้องนายใหญ่ไง รู้ไหมนายใหญ่ไม่ยอมให้ใครดูแลเลยนะนอกจากป้านวล ฉันอยากทำยังไม่ได้ทำเลย อยากอยู่ใกล้นายใหญ่" กิ๊กพูดพลางทำหน้าเคลิ้มฝัน รู้สึกอิจฉาพัชชานิดๆ 

"หืม ขนาดนั้นเลย งั้นกิ๊กก็ไปทำแทนพัชสิ คิกๆ " 

"เอาล่ะๆ ไปได้แล้ว อย่าไปฟังยัยกิ๊กเลยพูดไร้สาระ" กุ๊กๆเอ่ยปากบอกอีกครั้ง เมื่อน้องสาวพูดจาเลอะเทอะ

"หึ! คุณใหญ่ก็คงไม่ยอมหรอก อย่าเหลิงนักเลย" ส้มเอ่ยพลางเหยียดยิ้มใส่พัชชา 

"ใช่!" 

"ไปเร็ว เดี๋ยวป้านวลก็ด่าเอาหรอก" กุ๊กเร่งหญิงสาวอีกรอบ ไม่อยสกให้มาใส่ใจกับพวกนกพวกกา

"ค่ะๆ " 

พัชชารีบเดินดุ่มๆขึ้นไปยังชั้นสามที่ป้านวลเดินนำไปก่อนหน้า เธอเห็นหลังป้านวลไวๆ จึงวิ่งเข้าไปหา 

"อ่ะ นี่ห้องนายท่าน ถัดไปห้องนายใหญ่ และห้องนายน้อยตามลำดับ " ป้านวลอธิบายให้เด็กสาวเข้าใจ เธอเห็นรูปผู้ชายวัยกลางคนอายุราวๆห้าสิบต้นๆ ยืนหน้าขรึมข้างกายมีผู้หญิงสวยยังดูไม่แก่มากยืนยิ้มอยู่ข้างๆ

"น่ากลัวจัง" พัชชายกมือขึ้นลูกแขนเมื่อรู้สึกขนลุก กลัวแววตาดุๆ 

"อะไร"

"เอ่อ คนนี้ใครหรอคะ หนูจะได้เรียกท่านถูก" 

"นายท่าน เป็นคุณพ่อของคุณลีวายและคุณลีโอ ท่านอยู่ที่ต่างประเทศสะส่วนมาก นานๆกลับมาที ส่วนนี่คุณผู้หญิง ภรรยาของนายท่าน" 

"ค่ะ" 

ป้านวลพาพัชชาเดินดูรอบๆ แนะนำการทำความสะอาดว่าอะไรควรแตะและไม่ควรแตะก่อนจะเดินไปยังห้องข้างๆ 

"นี่ห้องของนายใหญ่ หรือคุณลีวายคนที่พาเธอมานั่นแหละ ทำความสะอาดเฉพาะในห้องนี้เท่านั้น ห้ามจับห้ามแตะหรือยุ่งกับของของนายเด็ดขาด" 

"ค่ะ" เธอเห็นรูปเขาวางอยู่ตรงหัวเตียง ขี้เก็กทั้งตัวจริงทั้งในรูป เด็กสาวคิดในใจ

"ห้องถัดไปห้องนายน้อย หรือคุณลีโอ นายน้อยไปเรียนอยู่ที่ต่างประเทศกลับบ้านปีละครั้ง เธออยู่ๆไปก็คงเห็นเองแหละ" 

"ค่ะ" 

ป้านวลพาพัชชาเดินดูจนรอบครบทุกห้องก่อนจะพาเธอเดินไปด้านล่าง เธอก็แปลกใจว่าไม่เห็นลีวายอยู่ห้อง แต่ก็ไม่กล้าถาม 

"เย็นนี้ก็ช่วยป้าทำกั

บข้าวแล้วกัน ตอนนี้ไม่มีอะไรทำก็ไปช่วยพี่ๆเขาทำงานบ้านอย่างอื่นก่อน" 

"จ๊ะป้า"