แชร์

แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ
แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ
ผู้แต่ง: วันว่างว่างของหญิงใหญ่

แนะนำตัวละคร+บทนำ

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-13 19:20:37

แนะนำตัวละคร

เจียงลี่มี่ หรือ มีมี่ บุตรสาวแฝดพี่วัยเพียง15 ขวบปีของราชครูเจียงชงซ่าน

เจียงลี่อิน หรือ อิ๋งอิ๋ง บุตรสาวแฝดน้องของราชครูเจียงชงซ่าน

ราชครูเจียงชงซ่าน เป็นราชครูของฮ่องเต้มาถึงสามรัชสมัย ได้บุตรสาวฝาแฝดเมื่ออายุมากแล้วจึงรักใคร่หวงแหนดุจไข่ในหิน

เปาซื่อ มารดาผู้รักใคร่ตามใจบุตรสาวยิ่งชีพ

แม่ทัพเซี่ยจิ้นกว่าง แม่ทัพพิทักษ์ชายแดน ซึ่งก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งด้วยวัยเพียง25ขวบปี

ตงหยางห่าว ทูตต่างแคว้นซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานชายของฮ่องเต้ด้วยเป็นบุตรชายขององค์หญิง

กู่ซิ่วซิ่น บุตรสาวเสนาบดีกลาโหม

ซุนจิวฝู รองแม่ทัพคนสนิทของเซี่ยจิ้นกว่าง

ชิงเถา ชิงฮวา สาวใช้คู่ใจของสองสาวฝาแฝด

เจียงเฉิง น้องชายคนเดียวของฝาแฝดซึ่งมีอายุต่างจากพี่สาวถึง5ปี

จากใจนักเขียน

เรื่องแฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ เป็นเรื่องที่เกิดจากการอยากแต่งเรื่องน่ารักสดใสแนวแอ๊วหนุ่มบ้าง

ด้วยส่วนใหญ่เรื่องที่หญิงใหญ่แต่งจะเป็นแนวพ่อหนุ่มคลั่งรักทำทุกอย่างเพื่อเธอแล้ว หากเปลี่ยนมาให้น้องน้อยของเราตามคลั่งรักพระเอกบ้าง คงจะสนุกสนานไม่น้อย

เรื่องนี้จึงจะเป็นอีกแนวซึ่งเน้นให้นางเอกของเรารุกไล่ตามพระเอกไม่ได้หยุด

ส่วนพ่อพระเอกของเราซึ่งใจแข็งไม่น้อยจะใจอ่อนให้กับน้องหรือไม่ และเรื่องจะลงเอยกันในรูปแบบใดติดตามได้ในหน้าต่อไปเลยค่ะ

หวังว่านักอ่านจะชื่นชอบกันนะคะ

วันว่างว่างของหญิงใหญ่

บทนำ

“ท่านแม่ ข้าสวมชุดนี้แล้วงามหรือไม่เจ้าคะ” เสียงออดอ้อนของบุตรสาวดังมาพร้อมร่างอรชรอ้อนแอ้นซึ่งสวมชุดผ้าไหมสีฟ้างดงามน่ารักจับตา

“งามมาก มี่เอ๋อร์” เปาซื่อผู้เป็นมารดาเอ่ยปากชมด้วยสายตาภาคภูมิใจในความงามของบุตรสาว

“แล้วข้าเล่าเจ้าคะ ท่านแม่ ชุดนี้งามหรือไม่” บุตรสาวอีกคนส่งเสียงอ้อนพร้อมร่างซึ่งสวมชุดผ้าไหมสีชมพูอ่อนหวานเดินเร็วเข้ามาหมุนร่างน้อยให้ได้ชม

“ชุดนี้เหมาะกับเจ้ามาก อินเอ๋อร์ บุตรสาวทั้งสองของแม่งดงามที่สุด” ในสายตาของมารดา ย่อมไม่อาจเปรียบผู้อื่นกับบุตรสาวของตนเอง

“นั่นด้วยท่านแม่งดงามที่สุดเช่นกันเจ้าคะ” สองสาวประสานเสียงชมผู้เป็นมารดาพร้อมซบหน้าเข้ากับอกนุ่มราวยังคงเป็นเด็กน้อย

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พูดได้ดี วันนี้แม่จะซื้อขนมให้เป็นรางวัล” มารดากอดบุตรสาวทั้งสองไว้ในอ้อมแขนซ้ายขวาอย่างรักใคร่

“ขอบคุณท่านแม่เจ้าคะ” สองพี่น้องยิ้มแย้มให้กันอย่างสดใส

“เฮ้อ! ช่างน่าเบื่อนัก”

เสียงบ่นพึมพำออกมาจากร่างของเด็กชายวัยสิบขวบปีที่ยืนรออยู่ที่มุมห้อง เรียกอาการค้อนขวับจากสองสาว แต่พวกนางหาใส่ใจเด็กน้อยผู้นี้ไม่ ยังคงพูดคุยเย้าหยอกกับมารดาอย่างชื่นมื่น

เปาซื่อผู้มารดาถูกบุตรสาวผู้น่ารักฉอเลาะเอาใจจึงมัวกอดซ้ายโอบขวาพยักหน้าเออออโดยลืมบุตรชายคนเดียวซึ่งยังคงยืนรอคอยอยู่อย่างอดทน

สาวใช้เก่าแก่ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเห็นใจคุณชายน้อยทายาทชายเพียงคนเดียวซึ่งกลับไม่ได้รับการเอาใจใส่เช่นเดียวกับสกุลอื่น

อาจด้วยภายในจวนสกุลเจียงแห่งนี้ ฮูหยินเอกเปาซื่อตั้งครรภ์แรกเมื่ออายุมากแล้ว หลังจากรอคอยจนไร้ความหวังมานานหลายปี บุตรสาวฝาแฝดก็คลอดออกมาเรียกความยินดีปรีดาจนทั้งบิดามารดาทุ่มเทความรักความเอาใจใส่ลงไปแทบทั้งหมด

กว่าพวกเขาจะมีทายาทชายสมดั่งใจก็ผ่านไปอีกถึงห้าปี นั่นจึงทำให้ราชครูเจียงเข้มงวดกวดขันกันบุตรชายคนเดียวเพื่อหวังให้สืบทอดความรู้ความสามารถอย่างเต็มภาคภูมิ

นั่นจึงทำให้ภายในจวนสกุลเจียงมีแต่เสียงหัวเราะชื่นมื่นของสองสาวฝาแฝด ภายใต้สีหน้าเคร่งขรึมไม่พูดไม่จาของเด็กชายตัวน้อย

แต่ความจริงแล้ว ย่อมมีเรื่องราวที่ลึกลงไปกว่านั้น

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบสี่ เที่ยวเล่น

    ตอนที่สิบสี่ เที่ยวเล่น แม่ทัพเซี่ยได้ฟังถึงกับยืนสีหน้าถมึงทึงไม่สบอารมณ์ ทั้งไม่ชอบใจในความสนิทสนมอันเกินพอดีของสองหนุ่มสาวเพิ่งพบหน้ากัน เหตุใดคุณหนูลี่มี่จึงปล่อยเนื้อปล่อยตัวเช่นนี้ ไม่คาดว่าขณะที่เจียงลี่มี่กำลังเข้าไปลองชุดที่ห้องด้านในกลับมีเสียงต่อสู้ดังออกมาจนเซี่ยจิ้นกว่างต้องรีบพุ่งร่างเข้าไปทันที่ที่เห็นหญิงสาวร่างบางกำลังหมุนซ้ายป่ายขวาเพื่อหลบหลีกจากคมดาบซึ่งฟาดฟันลงมา แม่ทัพหนุ่มรีบชักดาบออกถลาเข้าป้องกันพลางดึงร่างน้อยให้มาหลบที่ด้านหลัง“มีมี่ เจ้าไม่เป็นอันใดใช่หรือไม่”“ไม่เป็นไร” เสียงของหญิงสาวยังหอบสั่นด้วยใช้พลังไปกับการกระโจนหนีเซี่ยจิ้นกว่างฟันดาบเข้าใส่ผู้บุกรุกก่อนจะส่งสัญญาณเรียกทหารให้เข้ามาคุ้มครองและช่วยเหลือแต่ทหารยังไม่ทันขึ้นมาถึง แม่ทัพหนุ่มซึ่งมัวห่วงหน้าพะวงหลังกลับพลั้งเผลอเป็นจังหวะให้คนร้ายฉวยโอกาสลอบแทงข้างหลังเจียงลี่มี่ซึ่งยืนหลบมุมอยู่ไม่มีเวลาคิดมากได้แต่พุ่งตัวหยิบดาบเข้ารับจนมือสั่นแล้วฟันกลับไปจนคนร้ายต้องถอยหนี

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบสาม องค์ชายต่างแคว้น

    ตอนที่สิบสาม องค์ชายต่างแคว้น ตงหยางห่าวเอ่ยชวนราวเป็นเรื่องธรรมดา“ดี พวกเราไปกัน” เจียงลี่มี่รีบรับคำโดยไม่แยแสสายตาไม่พอใจของเซี่ยจิ้นกว่าง“ยามนี้ยังอยู่ในอันตราย ข้าบังอาจขอเตือนท่านชายว่าอยู่แต่ในจวนจะดีกว่า” แม่ทัพหนุ่มหันไปเอ่ยเสียงเข้มกับตงหยางห่าว“จะเป็นไรไปเล่า เจ้าก็จัดทหารไปคุ้มกันให้มากหน่อย ให้องค์ชายสามได้เห็นว่ากับตาว่าข้าอยู่กับพวกเจ้าแล้ว เขาจะได้ไม่กล้าผลีผลาม”หลังจากนั้นตงหยางห่าวก็เอาแต่ชวนหญิงสาวพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน เจียงลี่มี่ยิ้มแย้มเจรจากับท่านชายจากแคว้นหลิวราวสนิทสนมกันมาเนิ่นนานทั้งสองหนุ่มสาวคีบกับข้าวให้กันเจ้าคำ ข้าคำ ราวไม่เห็นเซี่ยจิ้นกว่างอยู่ในสายตา“เส้นหมี่นี่ลวกจนนิ่มกำลังดี ท่านชายลองชิมดูสิเจ้าคะ”“อืม...นิ่มดี ไม่แข็งเกินไป”“ผัดผักนี่ก็รสชาติไม่เลว แม่นางเจียงลองชิมดู”“อืม...ไม่เค็มไม่หวาน กำลังอร่อย”แม่ทัพหนุ่มหน้าดำคล้ำด้วยไม่พอใจที่หญิงสาวไม่ใส่ใจจ

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบสอง ข้าบอกแล้วว่าข้าเก่ง 2

    ตอนที่สิบสอง ข้าบอกแล้วว่าข้าเก่งเซี่ยจิ้นกว่างเรียกประชุมทหารชั้นผู้นำเพื่อบอกเล่าเหตุการณ์ ขณะกำลังตัดสินใจจะส่งกองกำลังไปบุกทะลวงบ้านหลังนั้นเพื่อช่วยทหารและจับคนทั้งหมดออกมา ทหารผู้นั้นก็ถูกส่งตัวกลับมาเสียก่อน“เจ้ากลับมาได้อย่างไร”“พวกเขาปล่อยออกมาขอรับ คนที่เป็นหัวหน้าฝากข้อความมาบอกว่า เขามาดี ไม่ได้มาร้าย และอยากเจรจากับท่านแม่ทัพขอรับ”“เจรจาหรือ มีอันใดให้เจรจา” ซุนจิวฝูข้องใจ“พวกเขาบอกว่าข้ามมาจากแคว้นหลิว แต่ไม่ได้เพื่อซ่องสุมกองกำลัง เพียงมากบดานเงียบๆ หากอยากรู้เหตุผลแน่ชัด ขอนัดท่านแม่ทัพเซี่ยให้ไปพบกันที่ชายป่าในยามเว่ยขอรับ”เมื่อครบถ้วนกระบวนความ ทหารที่โดนส่งตัวกลับมาจึงถูกสั่งให้ไปพัก ขณะที่เหล่าผู้นำยังคงปรึกษาหารือกันอย่างเคร่งเครียด“จะเป็นแผนลวงท่านแม่ทัพไปทำร้ายหรือไม่”“พวกเขามีเพียงไม่กี่คน คงไม่หาญกล้าเพียงนั้น”“ถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นคนของแคว้นข้าศึก ไม่อาจไว้วางใจได้&rd

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบสอง ข้าบอกแล้วว่าข้าเก่ง

    ตอนที่สิบสอง ข้าบอกแล้วว่าข้าเก่งเจียงลี่มี่ใช้ความคล่องแคล่วลอบเข้าไปเฝ้ามองอยู่หลายครา จนแน่ใจว่าเป็นคนจากแคว้นข้างเคียงแน่มิคาดว่าคืนนี้พวกเขากลับจับทหารหาข่าวซึ่งเป็นคนของแม่ทัพเซี่ยได้คนหนึ่งหญิงสาวก้มตัวต่ำลอบเข้าไปใกล้มากขึ้นจนเห็นว่าพวกเขาเพียงซักถามไล่หาความแต่ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายทหารผู้นั้นปล่อยเอาไว้เช่นนี้ก็แล้วกัน นางไม่บุกเข้าไปช่วยสุ่มสี่สุ่มห้าแน่ เจียงลี่มี่ตัดสินใจพาตัวเองกลับออกมาก่อน แล้วลอบเข้าไปที่ป้อมปราการส่วนชายแดนจนได้เห็นทหารผู้หนึ่งวิ่งอย่างเร็วเข้าไปที่ห้องด้านใน“รายงานท่านแม่ทัพเซี่ย ทหารลาดตระเวนสืบข่าวของเราหายไปคนหนึ่งขอรับ พวกเรารอที่จุดนัดพบอยู่กว่าชั่วยามแต่ไม่มีวี่แวว จะให้พวกเราออกค้นหาดีหรือไม่ขอรับ” เสียงขึงขังดังออกมาก่อนจะได้ยินเสียงของเซี่ยจิ้นกว่างซักไซ้“หายไปตรงช่วงใด”“แถวแนวป่าติดเชิงเขาขอรับ”“หากค้นหาอื้ออึงเกินไปจะทำให้คนในที่ลับรู้ตัวหรือไม่ว่าพวกเราส่งคนออกสืบข่าว” รองแม่ทัพซุนเสนอความเห็น“ทุกวันนี้ก็รู้ตั

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบเอ็ด ไม่จริง

    ตอนที่สิบเอ็ด ไม่จริง“ข้ายังมีฝีมือมากกว่านั้นอีก หากพูดมากไปจะหาว่าคุยโม้โอ้อวด”“เอาเถอะ มีฝีมืออย่างไรก็เจ็บตัวได้ ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นเพียงหญิงสาวบอบบาง” เซี่ยจิ้นกว่างปรายตามองข้อเท้าที่บวมเป่งจนเจียงลี่มี่ได้แต่ค้อนขวับนางเจตนาเรียกร้องความสนใจจากเขาต่างหาก ชิ ช่างไม่รู้อันใดบ้างเลย “อีกไม่กี่วันก็จะถึงจวนที่เมืองชายแดนแล้ว เจ้าคงได้พักผ่อนอย่างสบายขึ้นบ้าง พี่ส่งจดหมายไปแจ้งท่านราชครูตั้งแต่วันก่อน หากท่านส่งจดหมายกลับมาจะรีบบอกต่อเจ้า” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง“หากท่านพ่อให้ข้ารีบกลับไป พี่จิ้นจะเร่งส่งข้ากลับเลยหรือไม่” เจียงลี่มี่แสร้งถามขึ้น“คงต้องเป็นเช่นนั้น เจ้าเป็นสาวเป็นนาง ไม่ควรออกมาเร่ร่อนอยู่ท่ามกลางภัยอันตรายและชายหนุ่มมากหน้าหลายตา”“ข้าเพียงอยากทำตามใจตนเองสักครั้ง” หญิงสาวตัดสินใจเกริ่นนำ“เพียงครั้งเดียวก็ควรพอได้แล้ว” คำตอบที่ออกมากลับไม

  • แฝดพี่แสนซนชนแม่ทัพ   ตอนที่สิบ กุนซือน้อยหรือ

    ตอนที่สิบ กุนซือน้อยหรือ“ข้าเพียงอยากถามว่าพี่จิ้นไม่พอใจเรื่องใดหรือจึงต้องเดินหนีหน้า ด้วยมัวมองหาแต่ร่างพี่จึงไม่ทันได้มองทางเผลอสะดุดกิ่งไม้เข้าจนได้ เจ้ากิ่งไม้บ้านี่ เหตุใดไม่หลบข้าเล่า” เจียงลี่มี่หันไปฟาดมือตีกิ่งไม้บนพื้นจนมือแดงเถือก“เจ้าจะตีให้มือตนเองเจ็บไปอีกส่วนหรือ” เซี่ยจิ้นกว่างรีบคว้ามือบางเอาไว้พลางกอบกุมแนบแน่น“พี่จิ้น อย่าโกรธข้าเลยนะ หากข้าทำสิ่งใดผิด ข้าขอโทษ” เจียงลี่มี่ได้โอกาสรีบออดอ้อนออเซาะส่งสายตาเว้าวอน“ข้าเพียงอยากอยู่ใกล้พี่ อยากดูแลพี่ เพื่อตอบแทนที่เมื่อก่อนพี่คอยดูแลข้าอยู่เสมอ”“เพียงเท่านั้นแน่หรือ” เซี่ยจิ้นกว่างคาดคั้น“เอ่อ...ข้า...” เจียงลี่มี่อึกอักด้วยหากจะให้นางเป็นฝ่ายสารภาพรักในยามนี้ก็เกรงจะกระอักกระอ่วนจนเกินไป“เอาเถอะ หากอยากตอบแทนก็ทำตัวให้ว่าง่าย อย่าดื้อซนจนเป็นเรื่อง การรบไม่ใช่เรื่องเล่นๆของเด็กน้อย ทุกโมงยามคือชีวิตและเลือดเนื้อยามเดินทัพพี่ขอให้เจ้า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status