อดีตของบ้านคาซิมิ/เคนตะ

บ้านของคาชิมิ: ตำนานแห่งผู้ปกป้องธรรมชาติและผู้ชำระล้างจิตวิญญาณ

คาชิมิ ก้าวเข้ามาในบ้านอย่างอ่อนล้าพร้อมกับคุณพ่อและคุณแม่ ทันทีที่ประตูเปิดออก คุณยาย ของเธอก็รีบเข้ามาสวมกอดหลานสาวด้วยความโล่งใจและน้ำตาคลอเบ้า พร้อมกับหยิบน้ำมนต์จากขวดเล็กๆ มาพรมไปทั่วตัวคาชิมิเบาๆ

"คาชิมิ! หลานรักของยาย! ไม่เป็นอะไรใช่ไหมลูก?" คุณยายถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พลางลูบผมของคาชิมิเบาๆ

คุณแม่พยักหน้าเห็นด้วย "แม่เป็นห่วงแทบแย่เลยลูก! เห็นข่าวเมื่อคืนแล้วใจจะขาด!"

คาชิมิรู้สึกอบอุ่นในอ้อมกอดของท่านทั้งสอง และรู้สึกถึงความเย็นสบายจากน้ำมนต์ที่พรมลงบนตัว เธอผละออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม "ยายคะ... พ่อคะ... แม่คะ... เรื่องเมื่อคืนนี้... ปีศาจเงา... แล้วก็น้ำมนต์ของยาย... มันคืออะไรกันแน่คะ?"

คุณยายของคาชิมิถอนหายใจช้าๆ ท่านพาคาชิมิไปนั่งที่เก้าอี้ตัวโปรดในห้องนั่งเล่น ก่อนจะเริ่มต้นเล่าด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำและเต็มไปด้วยความเคารพต่ออดีต

"เรื่องนี้มันถูกเล่าสืบต่อกันมาในตระกูลของเรา ตั้งแต่สมัยทวดของทวดของยายเลยนะคาชิมิ" คุณยายเริ่มต้น "ในสมัยที่ปีศาจเงาออกอาละวาดอย่างหนักนั้น พวกมันไม่ได้เพียงแค่โจมตีผู้คน แต่ยัง กัดกินธรรมชาติ ทำให้ป่าไม้เหี่ยวเฉา แหล่งน้ำแห้งขอด และผืนดินก็กลายเป็นสีดำมืด ไร้ซึ่งชีวิต"

คุณพ่อเสริม "ในยุคนั้น ไม่ใช่ทุกคนที่มีพลังในการต่อสู้โดยตรงกับปีศาจ แต่ตระกูลของเรามีบทบาทที่สำคัญไม่แพ้กัน นั่นคือการเป็น ผู้ปกป้องธรรมชาติ และ ผู้ชำระล้างจิตวิญญาณ"

"ทวดของทวดของยาย" คุณยายเล่าต่อ "ท่านเป็นนักเวทย์ที่เชี่ยวชาญด้าน คาถาพฤกษา และ การชำระล้าง ท่านมีความสามารถในการสื่อสารกับธรรมชาติ และสามารถดึงพลังบริสุทธิ์จากพืชพรรณมาใช้ในการต่อสู้และเยียวยาได้ ท่านไม่ได้ใช้กำลังเข้าต่อสู้ แต่ท่านใช้พลังจากธรรมชาติในการ ฟื้นฟูโลก ที่ถูกปีศาจทำลาย และ ชำระล้างพลังงานชั่วร้าย ที่แผ่ซ่านอยู่ในอากาศ"

"ท่านสามารถสร้างกำแพงต้นไม้ที่แข็งแกร่งเพื่อป้องกันการโจมตีของปีศาจ" คุณแม่กล่าวเสริม "บางครั้งท่านก็ใช้รากไม้พันธนาการพวกมันไว้ และยังสามารถสร้างพลังงานบริสุทธิ์จากดอกไม้เพื่อทำให้ปีศาจอ่อนแรงลงได้"

คุณยายพยักหน้า "นอกจากนี้ บรรพบุรุษของเรายังเป็นผู้ที่สามารถ ชำระล้างจิตวิญญาณ ที่แปดเปื้อนจากพลังปีศาจได้ด้วยนะลูก ไม่ใช่แค่ร่างกาย แต่รวมถึงจิตใจของผู้คนที่ถูกปีศาจครอบงำให้เต็มไปด้วยความหวาดกลัวหรือความสิ้นหวัง น้ำมนต์ที่ยายพรมให้ลูกเมื่อกี้ ก็คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกส่งต่อมาจากบรรพบุรุษของเรา ใช้สำหรับชำระล้างและปกป้องจิตวิญญาณ"

"ในสงครามครั้งสุดท้าย... เมื่อปีศาจเงาพยายามจะทำลายแหล่งพลังงานธรรมชาติที่สำคัญที่สุด และทำให้โลกตกอยู่ในความมืดมิดอย่างถาวร" คุณพ่อเล่าต่อ "ทวดของทวดของยาย ท่านได้ใช้พลังทั้งหมดในการ สร้างป่าศักดิ์สิทธิ์ ที่มองไม่เห็น ครอบคลุมแหล่งพลังงานนั้น ทำให้ปีศาจไม่สามารถเข้าถึงและทำลายได้เลย"

"ท่านยังเป็นผู้ที่คอย มอบความหวัง และ ฟื้นฟูจิตใจ ของผู้คนที่ท้อแท้ ให้กลับมามีพลังในการต่อสู้อีกครั้ง ด้วยการชำระล้างพลังงานชั่วร้ายที่เกาะกินจิตวิญญาณของพวกเขา" คุณยายกล่าวปิดท้าย "นี่คือภาระหน้าที่ของตระกูลเรา คาชิมิ... การเป็นผู้ปกป้องธรรมชาติ การเยียวยาโลก และการชำระล้างจิตวิญญาณ พลังที่ลูกมีอยู่ในตอนนี้... คือพลังแห่งธรรมชาติและการชำระล้าง ลูกคือผู้ที่จะนำแสงสว่างและชีวิตกลับคืนมาสู่โลกนี้"

คาชิมิ ฟังเรื่องราวทั้งหมดด้วยความรู้สึกทึ่ง เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงรู้สึกผูกพันกับธรรมชาติ และทำไมเธอถึงรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่ท่ามกลางต้นไม้ดอกไม้ พลังแห่งการปกป้องธรรมชาติและการชำระล้างจิตวิญญาณกำลังจะถูกปลุกขึ้นในตัวเธออย่างเต็มที่

บ้านของเคนตะ: เรื่องเล่าแห่งผู้สยบพลังงานและผู้พิทักษ์มิติ

ในเวลาเดียวกัน ที่บ้านของ เคนตะ บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความห่วงใยและจริงจังเช่นกัน เคนตะกลับถึงบ้านพร้อมพ่อและแม่ และทันทีที่ก้าวเข้าประตู คุณปู่ และ คุณย่า ของเขาก็รีบวิ่งเข้ามาสวมกอดหลานชายด้วยความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด

"เคนตะ! หลานปู่ไม่เป็นอะไรใช่ไหมลูก!? ย่าเป็นห่วงแทบแย่เลย!" คุณปู่และคุณย่ากล่าวพร้อมกัน ท่านทั้งสองลูบไล้แขนขาของเคนตะ ราวกับจะมั่นใจว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ

เคนตะรู้สึกอบอุ่นในอ้อมกอดของท่านทั้งสอง เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม "ปู่ครับ... ย่าครับ... พ่อครับ... แม่ครับ... เรื่องเมื่อคืนนี้... ผมอยากรู้เรื่องทั้งหมดครับ"

คุณปู่ของเคนตะถอนหายใจยาวๆ ท่านมองไปยังพ่อและแม่ของเคนตะ ก่อนจะหันมามองหลานชายด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง "เอาล่ะ... ถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะต้องรู้เรื่องราวที่แท้จริงของตระกูลเรานะเคนตะ" คุณปู่เริ่มเล่าด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มนุ่มแต่แฝงไปด้วยความจริงจัง

"เรื่องนี้ถูกเล่าสืบทอดกันมาในตระกูลของเรา ตั้งแต่สมัยทวดของทวดของปู่เลยล่ะ" คุณปู่เริ่มต้น "ในสมัยที่ปีศาจเงาออกอาละวาดอย่างบ้าคลั่งนั้น พวกมันไม่ได้เพียงแค่โจมตีทางกายภาพเท่านั้น แต่พวกมันยังสามารถ ควบคุมพลังงานเวทมนตร์ และ สร้างความปั่นป่วนในมิติ ได้ ทำให้เหล่านักเวทย์สายขาวต้องเผชิญกับความท้าทายที่ยากจะรับมือ"

คุณย่าของเคนตะเสริม "ตระกูลของเราไม่ได้เป็นนักรบแนวหน้า หรือผู้เยียวยาโดยตรง แต่พวกเราคือ ผู้สยบพลังงาน และ ผู้พิทักษ์มิติ"

"ทวดของทวดของปู่" คุณปู่เล่าต่อ "ท่านเป็นนักเวทย์ที่มีพลังพิเศษในการ ควบคุมและสยบพลังงาน ทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นพลังเวทย์ของปีศาจ หรือพลังงานที่แปรปรวนในมิติ ท่านสามารถ หยุดยั้ง การเคลื่อนไหวของพลังงานชั่วร้าย และ เปลี่ยนแปลง ทิศทางของมันได้"

"ท่านไม่ได้แค่สยบพลังงานนะลูก แต่ท่านยังสามารถ มองเห็นรอยรั่วของมิติ ที่ปีศาจใช้เป็นทางผ่านได้ด้วย" คุณแม่กล่าวเสริม "ทวดของทวดของปู่ ท่านคือผู้ที่ทำให้การโจมตีของปีศาจไม่เป็นไปตามแผน และยังเป็นผู้ที่ช่วยให้เหล่านักเวทย์สายขาวสามารถหลบหนีจากการโจมตีที่รุนแรงได้"

คุณปู่พยักหน้า "ในสงครามครั้งสุดท้าย... เมื่อปีศาจเงาพยายามจะเปิดช่องว่างมิติขนาดใหญ่เพื่อนำกองทัพปีศาจเข้ามาในโลกนี้ให้มากที่สุด" คุณพ่อเล่าต่อ "ทวดของทวดของปู่ ท่านได้ใช้พลังทั้งหมดในการ สร้างผนึกพลังงาน ขนาดใหญ่รอบๆ ช่องว่างมิตินั้น ทำให้ปีศาจไม่สามารถขยายช่องว่างได้ และยัง สยบพลังงานชั่วร้าย ที่ไหลทะลักออกมาจากมิติแห่งความมืด"

"ท่านยังเป็นผู้ที่คอย ปรับสมดุลพลังงาน ในพื้นที่ที่ถูกปีศาจรุกราน ทำให้พลังงานชั่วร้ายไม่สามารถแพร่กระจายไปได้ทั่ว และยังช่วยให้เหล่านักเวทย์สายขาวคนอื่นๆ สามารถใช้พลังของตนเองได้อย่างเต็มที่โดยไม่ต้องกังวลว่าพลังจะถูกรบกวน" คุณย่ากล่าวปิดท้าย "นี่คือภาระหน้าที่ของตระกูลเรา เคนตะ... การเป็นผู้สยบพลังงาน การรักษาสมดุลของมิติ และการพิทักษ์โลกจากความปั่นป่วน พลังที่ลูกมีอยู่ในตอนนี้... คือพลังแห่งการควบคุมและสยบพลังงาน ลูกคือผู้ที่จะนำความสงบเรียบร้อยกลับคืนมาสู่โลกนี้"

เคนตะฟังเรื่องราวทั้งหมดด้วยความรู้สึกเข้าใจในบทบาทของตัวเอง เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงมักจะรู้สึกถึงพลังงานรอบตัว และทำไมเขาถึงมีความสามารถในการควบคุมสิ่งต่างๆ รอบตัวได้ดีกว่าคนอื่น พลังแห่งการสยบพลังงานและพิทักษ์มิติกำลังจะถูกปลุกขึ้นในตัวเขาอย่างเต็มที่

เรื่องเล่าจากอดีตของแต่ละครอบครัว ไม่เพียงแต่จะเปิดเผยความลับที่ถูกซ่อนไว้มานาน แต่ยังเป็นการปลุกจิตวิญญาณของทายาทนักเวทย์สายขาวให้ตื่นขึ้นอย่างแท้จริง พร้อมที่จะรับมือกับชะตากรรมที่รออยู่เบื้องหน้าในคืนวันพรุ่งนี้