การช่วยเหลือ

เสียงหัวเราะกึกก้องของจอมมารแห่งเงามืดยังคงดังกังวานไปทั่วสวนสนุกร้าง ราวกับจะย้ำเตือนความพ่ายแพ้และความเจ็บปวดของ ฮานา และ โกฮัน ร่างกายของพวกเขาสั่นเทาด้วยความเหนื่อยล้า บาดแผลจาก "ร่างจำลอง" ที่ต่อสู้มานั้นเจ็บปวดแสนสาหัส แต่ที่เจ็บปวดยิ่งกว่าคือความรู้สึกถูกหลอกลวงและความสิ้นหวังที่เข้ากัดกินจิตใจ

ฮานาจ้องมองผ้ายันต์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ผืนในมือที่บัดนี้กลายเป็นสีดำสนิท มันเปล่งพลังงานมืดมิดออกมาอย่างน่ากลัว ส่วนผ้ายันต์ในมือของโกฮันก็เช่นกัน ทุกอย่างที่พวกเขาเชื่อมั่นกลายเป็นเครื่องมือของศัตรูไปแล้ว

“ไม่… นี่มันไม่จริง…” ฮานาพึมพำ น้ำตาคลอเบ้า เธอพยายามสลัดผ้ายันต์ทิ้งอีกครั้ง แต่ก็ไร้ผล พวกมันเหมือนถูกตรึงไว้กับมือของเธอ

โกฮันกัดฟันกรอด เขาพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นยืน แต่ขาของเขากลับอ่อนแรงจนทรุดลงไปอีกครั้ง “ฮานา… เราพลาดแล้ว… เรามันโง่จริงๆ” เสียงของเขาแหบพร่าเต็มไปด้วยความเจ็บใจ

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!” เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง “พวกเจ้าเข้าใจแล้วใช่ไหม? ว่าเจ้าเป็นเพียงเบี้ยหมากในเกมของข้า! กุญแจทั้งเจ็ดได้ถูกรวบรวมแล้ว! และในไม่ช้า มิติแห่งความมืดจะเปิดออก!”

ทันใดนั้นเอง! พื้นดินที