การฝึกคาถา

ฮานาและโกฮันก้าวเข้าสู่ ห้องแห่งการควบคุม ด้วยหัวใจที่เต้นระรัว นี่คือบททดสอบสุดท้ายของการฝึกฝนในโลกใต้บาดาล แสงภายในห้องนี้แตกต่างจากทุกห้องที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง มันไม่ใช่แสงสีเดียว แต่เป็นแสงสีขาวดำที่สลับกันไปมาอย่างรวดเร็วราวกับชีพจรของจักรวาล พื้นห้องเป็นเหมือนตารางหมากรุกขนาดใหญ่ที่ช่องสี่เหลี่ยมสีขาวและดำเคลื่อนไหวและสลับตำแหน่งกันไม่หยุด กำแพงห้องทอดยาวขึ้นไปสูงลิบตาจนมองไม่เห็นเพดาน และมีกระแสพลังงานที่มองไม่เห็นไหลวนไปมา ทำให้รู้สึกถึงความสมดุลที่เปราะบางและพร้อมจะแตกหักได้ทุกเมื่อ บรรยากาศเงียบสงัดไร้เสียงใดๆ มีเพียงเสียงการเคลื่อนไหวของแสงและเงาที่สร้างความรู้สึกแปลกประหลาดและกดดัน

“ห้องนี้… มันดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้ฮานา” โกฮันกระซิบเสียงแผ่ว เขากำมีดอาคมแน่น แสงสีเทาที่เปล่งออกมาจากผ้ายันต์และมีดอาคมของพวกเขาส่องสว่างตัดกับแสงขาวดำในห้อง

“ใช่… เหมือนมันกำลังเตือนว่าทุกอย่างมันต้องอยู่ในความสมดุล” ฮานาตอบ เธอพยายามตั้งสติ ผ้ายันต์ในมือของเธอกำแน่น

ทันใดนั้นเอง! แสงสีขาวดำที่สลับกันไปมาก็พลันรวมตัวกันเป็นร่างโปร่งแสงสีเทาอ่อน รูปร่างของเขาดูคล้ายชายชราผู้ทรงภูมิ มีเครายาวสีขาวดำ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นที่สะท้อนกาลเวลาและประสบการณ์ ดวงตาของเขาสุกใสราวกับจักรวาลที่เต็มไปด้วยดวงดาว และมีรัศมีแห่งความสงบนิ่งแผ่ออกมาจากตัวเขา แม้จะยืนนิ่ง แต่ก็ให้ความรู้สึกเหมือนเขากำลังหมุนเวียนไปพร้อมกับแสงและเงาในห้อง

“ยินดีต้อนรับ… ผู้กล้าทั้งสอง” เสียงทุ้มลึกที่ก้องกังวานราวกับเสียงของจักรวาลดังขึ้นในห้อง “ข้าคือ วิญญาณแห่งสมดุล ผู้พิทักษ์ห้องแห่งการควบคุม… ข้าจะทดสอบความสามารถในการควบคุมพลังของพวกเจ้า… ทั้งการควบคุมพลังภายใน… และการควบคุมพลังภายนอก”

ฮานาและโกฮันยืนนิ่ง พวกเขาเตรียมพร้อมสำหรับบททดสอบสุดท้ายนี้

“การควบคุมพลังภายใน… และการควบคุมพลังภายนอก… หมายความว่าอย่างไรครับ?” โกฮันถาม

วิญญาณแห่งสมดุลยิ้มบางๆ “การควบคุมพลังภายในคือความสามารถในการควบคุมอารมณ์ ความคิด และความรู้สึกของตนเอง… ไม่ให้ความหวาดกลัว ความโกรธ หรือความสิ้นหวังเข้าครอบงำ… ส่วนการควบคุมพลังภายนอกคือความสามารถในการควบคุมพลังจากผ้ายันต์… พลังจากสิ่งแวดล้อม… และพลังของคู่ต่อสู้… จอมมารแห่งเงามืดนั้นไร้ซึ่งความสมดุล… มันคือพลังแห่งความวุ่นวาย… หากเจ้าสามารถควบคุมพลังของตนเองได้… เจ้าก็จะสามารถควบคุมสถานการณ์… และควบคุมชะตากรรมของตนเองได้”

ฮานานึกถึงช่วงเวลาที่เธอถูกความสิ้นหวังครอบงำในตอนแรก เธอเข้าใจดีว่าการควบคุมอารมณ์สำคัญเพียงใด

“แล้วบททดสอบของเราคืออะไรคะ?” ฮานาถามอย่างใจจดใจจ่อ

วิญญาณแห่งสมดุลผายมือไปยังใจกลางห้อง ที่นั่นไม่มีอะไรนอกจากความว่างเปล่า แต่แสงสีขาวดำที่สลับกันไปมานั้นดูเหมือนจะเข้มข้นขึ้นตรงบริเวณนั้น

“ภารกิจของพวกเจ้าคือ… จงสร้างและควบคุม วงเวียนแห่งสมดุล ในใจกลางห้องนี้” วิญญาณแห่งสมดุลประกาศ “วงเวียนแห่งสมดุลนั้นไม่มีรูปร่างที่แน่นอน… มันคือการแสดงออกถึงพลังแห่งแสงและความมืดที่ผสมผสานกันอย่างสมบูรณ์แบบ… พวกเจ้าจะต้องใช้พลังจากผ้ายันต์… ควบคุมพลังภายในของตนเอง… และควบคุมกระแสพลังงานภายนอกที่ไหลวนอยู่ในห้องนี้ เพื่อให้วงเวียนแห่งสมดุลนั้นคงอยู่… และจงจำไว้… หากพวกเจ้าสูญเสียการควบคุมแม้เพียงเล็กน้อย… วงเวียนจะสลายไป… และบททดสอบนี้จะเริ่มต้นใหม่ทันที”

ฮานาและโกฮันมองหน้ากันด้วยความไม่เข้าใจ สร้างวงเวียนที่ไม่มีรูปร่าง? แล้วต้องควบคุมกระแสพลังงานในห้องด้วย? มันฟังดูซับซ้อนเกินไป

“ท่านวิญญาณแห่งสมดุลครับ… เราจะสร้างวงเวียนแห่งสมดุลได้อย่างไรครับ… ในเมื่อมันไม่มีรูปร่างที่แน่นอน?” โกฮันถามด้วยความกังวล

“นั่นคือสิ่งที่พวกเจ้าต้องค้นหาเอง… ผู้กล้า” วิญญาณแห่งสมดุลตอบด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความลึกซึ้ง “จงเริ่มได้!”

การทดสอบครั้งแรก: ความโกลาหลของพลังงาน

ทันทีที่วิญญาณแห่งสมดุลให้สัญญาณ แสงสีขาวดำในห้องก็พลันหมุนวนเร็วขึ้นอย่างบ้าคลั่ง! กระแสพลังงานที่มองไม่เห็นก็พลันรุนแรงขึ้น พัดกระหน่ำไปทั่วห้องราวกับพายุ แท่นหินบนพื้นก็พลันเคลื่อนที่ไปมาอย่างรวดเร็วและไร้ทิศทาง ทำให้การยืนทรงตัวเป็นไปได้ยากยิ่ง

“อ๊ากกกก!” ฮานากรีดร้อง เธอพยายามใช้ผ้ายันต์ในมือเพื่อสร้างเกราะป้องกัน แต่กระแสพลังงานที่รุนแรงเกินไปทำให้เกราะของเธอสั่นคลอน

“มัน… มันควบคุมยากเกินไป!” โกฮันกัดฟันแน่น เขายกมีดอาคมขึ้นป้องกันตัวเองจากกระแสพลังงานที่ถาโถมเข้ามา เขาพยายามที่จะรวมพลังจากผ้ายันต์เข้ากับตัวเองเพื่อสร้างวงเวียนแห่งสมดุล แต่พลังงานที่วุ่นวายในห้องทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังต่อสู้กับกระแสน้ำเชี่ยวกราก

พวกเขาพยายามที่จะสร้างวงเวียนแห่งสมดุลตามที่วิญญาณแห่งสมดุลบอก ฮานาพยายามที่จะรวบรวมพลังจากผ้ายันต์ให้เป็นรูปทรงวงกลมในอากาศ ในขณะที่โกฮันก็พยายามที่จะควบคุมกระแสพลังงานที่ไหลวนรอบตัวเขา

แต่ทุกครั้งที่พวกเขาพยายามจะสร้างวงเวียนนั้น กระแสพลังงานในห้องก็พลันรุนแรงขึ้นราวกับจะต่อต้าน และวงเวียนที่พวกเขาพยายามสร้างก็พลันสลายหายไปในพริบตา

“ไม่ไหวเลย… ฉันไม่สามารถรวมพลังให้เป็นรูปเป็นร่างได้เลย!” ฮานาหอบหายใจอย่างหนัก เธอรู้สึกถึงพลังงานที่ตีกลับเข้าสู่ร่างกายของเธอ ทำให้รู้สึกเจ็บปวด

“ฉันก็เหมือนกันฮานา… พลังงานในห้องนี้มันวุ่นวายเกินไป!” โกฮันกล่าวด้วยความท้อแท้ เขาพยายามอีกครั้ง แต่ก็ยังคงไร้ผล

ทันใดนั้น! แสงสีขาวดำก็พลันสาดส่องลงมาจากเพดานห้อง ส่องไปยังฮานาและโกฮันที่กำลังยืนหอบ และวงเวียนแห่งสมดุลที่ยังไม่สามารถก่อร่างสร้างตัวได้

“เจ้าสูญเสียการควบคุม… บททดสอบเริ่มต้นใหม่” วิญญาณแห่งสมดุลกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

แสงสว่างจางลงเล็กน้อย และพวกเขาก็ถูกส่งกลับไปยืนอยู่ตรงจุดเริ่มต้นของห้องอีกครั้ง กระแสพลังงานยังคงบ้าคลั่ง และแท่นหินยังคงเคลื่อนที่ไปมาอย่างรวดเร็ว

“อ๊ากก! อีกแล้ว!” โกฮันสบถด้วยความหงุดหงิด “แบบนี้จะไปทำได้ยังไงกัน!?”

ฮานาและโกฮันถูกส่งกลับมาที่จุดเริ่มต้นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาพยายามที่จะสร้างวงเวียนแห่งสมดุล พยายามที่จะควบคุมพลังงาน แต่ทุกครั้งที่พวกเขาเริ่มรู้สึกว่าทำได้ กระแสพลังงานในห้องก็จะรุนแรงขึ้น และวงเวียนก็จะสลายไป

“ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว… มันเหมือนกับว่ายิ่งเราพยายามควบคุมมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งต่อต้านมากเท่านั้น” ฮานาพูดเสียงสั่น เธอรู้สึกถึงความเหนื่อยล้าที่กัดกินจิตใจ

การฝึกฝนอันแสนสาหัส: การไหลเวียนไปพร้อมกับพลังงาน

หลังจากล้มเหลวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฮานาและโกฮันก็นั่งลงอย่างหมดแรงกลางห้องที่เต็มไปด้วยพลังงานที่วุ่นวายไม่หยุดยั้ง

“ฉันไม่เข้าใจเลย… พลังของเรามันเยอะขึ้นแล้วนี่… ทำไมเราถึงยังควบคุมมันไม่ได้?” โกฮันถามด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

“เพราะเจ้ายังไม่ได้เข้าใจแก่นแท้ของการควบคุม… ผู้กล้า” วิญญาณแห่งสมดุลปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าพวกเขา “การควบคุมมิได้หมายถึงการบังคับให้ทุกสิ่งเป็นไปตามที่เจ้าต้องการ… หากแต่เป็นการ ‘ไหลเวียน’ ไปพร้อมกับมัน… การ ‘ยอมรับ’ ในธรรมชาติของพลังงาน… และการ ‘นำทาง’ มันไปในทิศทางที่ถูกต้อง”

“ไหลเวียนไปพร้อมกับมัน?” ฮานาทวนคำ

“ใช่… ห้องนี้เต็มไปด้วยพลังงานแห่งแสงและความมืดที่หมุนเวียนและสลับกันไปมา” วิญญาณแห่งสมดุลอธิบาย “เจ้าจะต้องเรียนรู้ที่จะเป็นส่วนหนึ่งของกระแสพลังงานนั้น… ไม่ใช่ต่อต้านมัน… จงใช้พลังแห่งแสงจากผ้ายันต์เพื่อสร้างความสงบ… และใช้พลังแห่งความมืดเพื่อสร้างแรงขับเคลื่อน… จงปล่อยให้พลังงานทั้งสองไหลเวียนผ่านตัวเจ้า… และหลอมรวมกันในใจกลางของเจ้า”

“แล้วผ้ายันต์ล่ะคะ? มันจะช่วยเราได้ไหม?” ฮานาถาม

“ผ้ายันต์ของเจ้าได้ดูดซับทั้งพลังแห่งแสงและความมืดไว้… มันคือเครื่องมือที่จะช่วยให้เจ้าสามารถเชื่อมโยงกับกระแสพลังงานในห้องนี้ได้” วิญญาณแห่งสมดุลกล่าว “จงใช้ผ้ายันต์เป็นสะพานเชื่อม… จงปล่อยให้พลังงานไหลเวียนผ่านมัน… เข้าสู่ตัวเจ้า… และจากนั้น… จงปลดปล่อยมันออกไปในรูปของวงเวียนแห่งสมดุล”

ฮานาหลับตาลง เธอพยายามรวบรวมสมาธิทั้งหมด เธอจ้องมองไปที่ผ้ายันต์ในมืออีกครั้ง แสงสีเทาจากผ้ายันต์ดูเหมือนจะเต้นระริกในมือเธอ เธอพยายามที่จะ "รู้สึก" ถึงกระแสพลังงานที่ไหลวนอยู่ในห้อง เธอพยายามที่จะ "เชื่อมโยง" กับมัน ไม่ใช่ต่อต้านมัน

ทันใดนั้นเอง! แสงสีเทาจากผ้ายันต์ก็พลันส่องสว่างขึ้นอย่างรุนแรง! แสงนั้นพุ่งตรงเข้าไปในดวงตาของฮานา และในชั่วพริบตา! เธอรู้สึกเหมือนร่างกายของเธอกำลังกลายเป็นส่วนหนึ่งของกระแสพลังงานในห้อง! เธอสามารถสัมผัสได้ถึงการไหลเวียนของแสงและความมืดที่สลับกันไปมา เธอรู้สึกถึงความสมดุลที่ซ่อนอยู่ท่ามกลางความวุ่นวาย

“ฉันรู้สึกได้ถึงมันแล้ว! ฉันกำลังไหลเวียนไปพร้อมกับพลังงาน!” ฮานาอุทานด้วยความตื่นเต้น

“ดีมาก! ฮานา!” โกฮันกล่าว เขาก็พยายามหลับตาและใช้ผ้ายันต์ในมือเพื่อช่วยเช่นกัน

“เจ้าเองก็ต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมอารมณ์ของเจ้าเช่นกัน… โกฮัน” วิญญาณแห่งสมดุลกล่าว “ความโกรธและความท้อแท้จะทำให้การควบคุมของเจ้าสั่นคลอน… จงสงบจิตใจของเจ้า… จงเชื่อมั่นในตนเอง… และจงปล่อยให้สัญชาตญาณของเจ้าเป็นผู้นำทาง”

โกฮันหลับตาลง เขาพยายามรวบรวมสมาธิ เขาจินตนาการว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของพายุที่บ้าคลั่ง แต่ตัวเขาเองกลับสงบนิ่งและมั่นคง เขาพยายามที่จะ "รับรู้" อารมณ์ของตัวเอง แต่ไม่ปล่อยให้มันครอบงำ เขาพยายามที่จะ "นำทาง" พลังงานในตัวเขาด้วยจิตใจที่สงบ

ทันใดนั้น! ร่างกายของโกฮันก็พลันเปล่งแสงสีเทาอ่อนๆ ออกมาเช่นเดียวกับฮานา! แสงนั้นดูมั่นคงและหนักแน่น

“ฉัน… ฉันก็รู้สึกได้ถึงมัน!” โกฮันอุทานด้วยความประหลาดใจและดีใจ “ฉันสามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้แล้ว!”

“ดีมาก!” วิญญาณแห่งสมดุลกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พวกเจ้าได้ค้นพบการควบคุมที่แท้จริงของตนเองแล้ว… การควบคุมที่มาจากจิตใจที่สงบและยอมรับในธรรมชาติของพลังงาน… การควบคุมที่สามารถสร้างสมดุลได้ท่ามกลางความวุ่นวาย”

บททดสอบสุดท้าย: วงเวียนแห่งสมดุลนิรันดร์

หลังจากค้นพบการควบคุมที่แท้จริงของตนเอง ฮานาและโกฮันก็กลับไปที่ใจกลางห้องอีกครั้ง คราวนี้พวกเขามีความมั่นใจเต็มเปี่ยม

“พร้อมนะโกฮัน?” ฮานาถาม เสียงของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

“พร้อมฮานา!” โกฮันตอบ

“เอาล่ะ… จงมาเผชิญหน้ากับบททดสอบสุดท้าย!” วิญญาณแห่งสมดุลประกาศ “จงสร้างวงเวียนแห่งสมดุลที่สมบูรณ์แบบ… ควบคุมมันให้คงอยู่ท่ามกลางกระแสพลังงานที่รุนแรงที่สุด… และจงแสดงให้ข้าเห็นว่าพวกเจ้าสามารถควบคุมทุกสิ่งได้… มีเพียงโอกาสเดียวเท่านั้น!”

ทันใดนั้นเอง! แสงสีขาวดำในห้องก็พลันหมุนวนเร็วขึ้นอย่างบ้าคลั่งราวกับกาแล็กซีที่กำลังจะระเบิด! กระแสพลังงานที่มองไม่เห็นก็พลันรุนแรงขึ้นหลายเท่า พัดกระหน่ำไปทั่วห้องจนแทบทำให้ร่างกายของพวกเขาแตกสลาย! แท่นหินบนพื้นก็พลันเคลื่อนที่ไปมาอย่างรวดเร็วและไร้ทิศทางจนยากที่จะคาดเดา!

“อ๊ากกกก!” ฮานาและโกฮันกรีดร้อง พวกเขาพยายามทรงตัวอยู่ท่ามกลางความโกลาหลนั้น

ท่ามกลางความบ้าคลั่งของพลังงานนั้น! ฮานาก็พลันรวบรวมสมาธิทั้งหมด เธอหลับตาลงเล็กน้อย ปล่อยให้ผ้ายันต์ในมือของเธอเชื่อมโยงกับกระแสพลังงานในห้อง เธอไม่ได้ต่อต้านมัน แต่เธอกลับปล่อยให้มันไหลเวียนผ่านตัวเธอ และควบคุมมันด้วยเจตจำนงที่แข็งแกร่ง

“วงเวียนแห่งสมดุล… จงปรากฏ!” ฮานาร่ายคาถาออกมาอย่างแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยพลัง

ทันใดนั้นเอง! แสงสีเทาขนาดใหญ่ก็พลันส่องสว่างออกมาจากมือของฮานา แสงนั้นค่อยๆ ก่อร่างเป็น วงเวียนแห่งสมดุล ขนาดใหญ่ที่หมุนวนอย่างช้าๆ ในใจกลางห้อง มันเป็นวงกลมที่สมบูรณ์แบบที่ครึ่งหนึ่งเป็นแสงสีขาวบริสุทธิ์ และอีกครึ่งหนึ่งเป็นแสงสีดำสนิท แต่ทั้งสองส่วนกลับไหลเวียนและผสมผสานกันอย่างกลมกลืน ไม่มีสิ่งใดโดดเด่นกว่าอีกสิ่ง มันเป็นภาพที่สวยงามและทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ!

โกฮันไม่รอช้า เขารีบก้าวเข้าไปยืนในวงเวียนนั้น เขารู้สึกถึงความสงบที่แผ่ออกมาจากวงเวียน แม้กระแสพลังงานภายนอกจะยังคงบ้าคลั่ง แต่ภายในวงเวียนแห่งสมดุลนี้กลับสงบนิ่งราวกับใจกลางพายุ

“ฮานา! ฉันจะช่วยเธอควบคุมมัน!” โกฮันตะโกน เขาชูมีดอาคมขึ้นสูง ปล่อยให้พลังงานสีเทาจากผ้ายันต์และมีดอาคมของเขาไหลเวียนไปรวมกับพลังของฮานา และเสริมสร้างความแข็งแกร่งของวงเวียน

พวกเขาทั้งคู่รวมพลังกัน ควบคุมวงเวียนแห่งสมดุลให้คงอยู่ท่ามกลางกระแสพลังงานที่รุนแรงที่สุด แม้ร่างกายของพวกเขาจะอ่อนล้า แต่จิตใจของพวกเขากลับสงบนิ่งและมั่นคง พวกเขาปล่อยให้พลังงานในห้องไหลผ่านวงเวียน และควบคุมมันให้ไหลเวียนออกไปอย่างสมดุล ไม่มากไปไม่น้อยไป

จนกระทั่ง! กระแสพลังงานที่เคยบ้าคลั่งก็พลันค่อยๆ สงบลง! แสงสีขาวดำหยุดหมุนวน แท่นหินหยุดเคลื่อนที่ ห้องแห่งการควบคุมกลับคืนสู่ความสงบเงียบอีกครั้ง

วงเวียนแห่งสมดุลยังคงหมุนวนอย่างสง่างามในใจกลางห้อง เปล่งแสงสีเทาอ่อนๆ ที่แสดงถึงการผสมผสานที่สมบูรณ์แบบของแสงและความมืด

ฮานาและโกฮันทิ้งตัวลงกับพื้นด้วยความอ่อนล้าอย่างถึงที่สุด พวกเขาหอบหายใจอย่างหนัก แต่รอยยิ้มก็พลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา

“เรา… เราทำได้แล้ว… โกฮัน…” ฮานาพูดเสียงแผ่ว

“ใช่! เราทำได้แล้ว… ฮานา…” โกฮันตอบ ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความภาคภูมิใจ

วิญญาณแห่งสมดุลปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าพวกเขา ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยความพึงพอใจอย่างยิ่ง “ยอดเยี่ยมมาก… เด็กๆ” เขาชมเชย “พวกเจ้าได้แสดงให้เห็นถึงการควบคุมที่แท้จริง… ทั้งการควบคุมพลังภายใน… และการควบคุมพลังภายนอก… และที่สำคัญที่สุด… คือการสร้างสมดุลในใจกลางของความวุ่นวาย”

“ขอบคุณมากครับท่านวิญญาณแห่งสมดุล” โกฮันกล่าวด้วยความเคารพ

“ขอบคุณมากเพคะ” ฮานาเสริม

“บททดสอบของข้าจบลงแล้ว… พวกเจ้าผ่านการฝึกฝนในห้องนี้แล้ว” วิญญาณแห่งสมดุลยิ้ม “พวกเจ้าพร้อมแล้ว… ผู้กล้าทั้งสอง… ที่จะเผชิญหน้ากับศัตรูที่แท้จริง… จงกลับไปที่ผืนดิน… และใช้พลังที่พวกเจ้าได้ฝึกฝนมา… เพื่อหยุดยั้งจอมมารแห่งเงามืด”

ทันใดนั้นเอง! พื้นห้องที่พวกเขาเหยียบอยู่ก็พลันส่องแสงสีฟ้าอ่อนจางๆ ขึ้นมา แสงนั้นห่อหุ้มร่างของฮานาและโกฮันไว้

“ภูติแห่งวารีกำลังรอพวกเจ้าอยู่” วิญญาณแห่งสมดุลกล่าว “จงไปเถิด… ผู้กล้า… ชะตากรรมของโลกนี้… อยู่ในมือของพวกเจ้าแล้ว”

ฮานาและโกฮันพยักหน้าให้กัน พวกเขารู้สึกถึงพลังที่เต็มเปี่ยมในร่างกายและจิตใจ ไม่มีความสิ้นหวัง ไม่มีความกลัว มีเพียงความมุ่งมั่นที่จะหยุดยั้งจอมมารแห่งเงามืดให้ได้! แสงสีฟ้าอ่อนนุ่มนวลเริ่มยกตัวพวกเขาขึ้นอย่างช้าๆ พาพวกเขาลอยขึ้นไปสู่เบื้องบน… สู่โลกเบื้องบน… ที่ซึ่งการต่อสู้ครั้งสุดท้ายกำลังรอพวกเขาอยู่!