จอมมาร

หลังจากผ่านการต่อสู้อันดุเดือดกับบริวารแห่งความมืด ฮานาและโกฮันก็มาหยุดยืนอยู่เบื้องหน้า หอคอยแห่งความมืด ที่ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลางสวนสนุกร้าง ตัวหอคอยสูงเสียดฟ้า ปกคลุมไปด้วยเงามืดทะมึนราวกับถูกสร้างขึ้นจากความสิ้นหวัง แสงสลัวๆ รอบๆ ไม่สามารถส่องเข้าไปได้เลยแม้แต่น้อย มันดูดกลืนทุกสิ่งไว้ในความมืดมิด มีเพียงแสงเรืองรองสีแดงฉานจากดวงตาปีศาจที่ประดับอยู่ตามผนังหอคอยเท่านั้นที่กะพริบเป็นจังหวะ ราวกับกำลังจับจ้องพวกเขา กลิ่นอายความชั่วร้ายที่แผ่ออกมาทำให้รู้สึกอึดอัดและหนาวเหน็บไปถึงกระดูก

“นี่แหละ… ที่ที่จอมมารแห่งเงามืดซ่อนผ้ายันต์สองผืนสุดท้ายไว้” ฮานากล่าว เสียงของเธอหนักแน่น แม้จะมีความกังวลฉายแววในดวงตา

“มันดูน่ากลัวกว่าที่คิดเยอะเลยนะฮานา” โกฮันพึมพำ เขากำมีดอาคมแน่น แสงสีเทาจากมันส่องสว่างขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังงานด้านลบมหาศาล

“ใช่… แต่เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้วโกฮัน” ฮานาตอบ เธอสอดส่องสายตาไปรอบๆ หอคอย “ท่านภูติแห่งวารีบอกว่ามีเงาปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดเฝ้าอยู่”

“เราพร้อมแล้วฮานา! เราฝึกมาหนักเพื่อวันนี้!” โกฮันประกาศด้วยความมุ่งมั่น ดวงตาของเขาฉายแววกล้าหาญ “ไปกันเถอะ!”

พวกเขาเดินตรงไปที่ประตูทางเข้าหอคอยที่ทำจากโลหะสีดำสนิท มีอักขระโบราณเรืองแสงสีแดงเลือดเขียนทับอยู่ เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ ประตูก็พลันเปิดออกช้าๆ พร้อมกับเสียงเสียดสีที่น่าขนลุก เผยให้เห็นทางเดินมืดมิดที่ทอดยาวเข้าไปในความลึกของหอคอย

“ระวังตัวด้วยนะโกฮัน… เราไม่รู้ว่าจะเจออะไรข้างใน” ฮานาเตือน

การบุกเข้าสู่หอคอย: บททดสอบความกล้าหาญ

ภายในหอคอยมืดมิดกว่าที่คิดไว้มาก แสงสว่างจากผ้ายันต์และมีดอาคมของพวกเขาส่องสว่างได้เพียงเล็กน้อย ทำให้มองเห็นทางเดินที่แคบและสูงชันเบื้องหน้าได้รางๆ ผนังด้านในหอคอยเป็นหินสีดำขรุขระ มีร่องรอยของกรงเล็บขนาดใหญ่ขูดขีดเป็นทางยาว กลิ่นอับชื้นและกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในอากาศ ทำให้รู้สึกสะอิดสะเอียน เสียงลมหวีดหวิวที่ดังมาจากที่ใดสักแห่งในหอคอยยิ่งเพิ่มความวังเวง

“มันเงียบแปลกๆ นะฮานา… เงียบเกินไป” โกฮันกระซิบ เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่ผิดปกติ

ฮานาพยักหน้า เธอรับรู้ได้ถึง กระแสพลังงาน ที่ไหลเวียนอยู่ภายในหอคอย มันเป็นพลังงานแห่งความมืดที่เข้มข้นอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน แต่มันกลับนิ่งสงบผิดปกติ ราวกับกำลังซุ่มรอเหยื่อ

“ใช่… ระวังตัวให้ดี” ฮานาตอบ เธอใช้ สมาธิ ที่ได้จากการฝึกฝนในห้องแห่งการแยกสมาธิ พยายามที่จะจับสัมผัสถึงสิ่งผิดปกติ หรือสัญญาณของอันตราย

พวกเขาค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปในความมืดมิดช้าๆ สองคนอยู่เคียงข้างกัน ฮานาถือผ้ายันต์นำทาง โกฮันถือมีดอาคมเตรียมพร้อมรับมือทุกสถานการณ์

ทันใดนั้นเอง! แสงสีแดงฉานจากดวงตาปีศาจที่เคยประดับอยู่บนผนังหอคอยก็พลันส่องสว่างขึ้นพร้อมกันนับร้อยดวง! แสงนั้นพุ่งตรงมาที่พวกเขาจากทุกทิศทาง ราวกับลำแสงเลเซอร์สีแดง!

“หลบ!” โกฮันตะโกน เขาใช้ ความเร็ว ที่ได้จากการฝึกฝนในห้องแห่งความเร็ว พุ่งตัวไปข้างหน้าทันที พร้อมกับคว้ามือฮานาให้หลบตาม

ฉัวะ! ฉัวะ!

ลำแสงสีแดงเหล่านั้นพุ่งชนผนังด้านหลังพวกเขา เกิดเสียงระเบิดเล็กๆ พร้อมกับเศษหินที่แตกกระจาย

“พวกมันอยู่ในผนัง!” ฮานาอุทาน เธอใช้ การแยกสัมผัส ที่ได้จากการฝึกฝนในห้องแห่งการแยกสัมผัส เธอสามารถมองเห็นเส้นใยพลังงานที่เชื่อมโยงระหว่างดวงตาปีศาจเหล่านั้นกับผนังหอคอย

“โกฮัน! ฟันไปที่ดวงตาปีศาจพวกนั้น! พวกมันเป็นแค่ภาพลวงตาที่เชื่อมโยงกับพลังงาน! ทำลายเส้นใยพลังงานซะ!” ฮานาตะโกนบอกโกฮัน

โกฮันไม่ลังเล เขาเชื่อใจฮานาอย่างเต็มที่ เขากระโดดสูงขึ้นไป ฟันมีดอาคมใส่ดวงตาปีศาจที่อยู่บนผนังอย่างรวดเร็ว!

ฉับ! ฉับ! ฉับ!

ดวงตาปีศาจเหล่านั้นพลันสลายหายไปทีละดวง ราวกับฟองอากาศที่แตกสลาย พร้อมกับเสียงกรีดร้องแผ่วเบาที่ดังมาจากในผนัง!

“มันได้ผล!” โกฮันกล่าวด้วยความตื่นเต้น

แต่การต่อสู้ยังไม่จบ! เมื่อพวกเขาทำลายดวงตาปีศาจเหล่านั้นได้ ร่างเงาขนาดใหญ่ก็พลันโผล่ออกมาจากผนังหอคอย! มันเป็น เงายักษ์ ที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ แต่สูงใหญ่เท่าตึกสามชั้น มีแขนขายาวผิดปกติ ดวงตาเรืองแสงสีแดงก่ำและมีรอยยิ้มชั่วร้ายที่น่าขนลุก!

“ยินดีต้อนรับ… ผู้รุกราน” เสียงแหบพร่าดังก้องไปทั่วหอคอย “พวกเจ้ามาไกลเกินไปแล้ว… จะไม่มีใครผ่านข้าไปได้!”

เงาปีศาจผู้เฝ้าหอคอย: บททดสอบพลังและปัญญา

เงายักษ์พุ่งเข้ามาโจมตีฮานาและโกฮันด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ แม้ร่างของมันจะใหญ่โต แต่มันกลับเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่ว แขนของมันยาวออกไปราวกับแส้ ฟาดฟันมาที่พวกเขาด้วยพลังที่สามารถทำลายกำแพงได้

“นี่แหละคือเงาปีศาจที่ท่านภูติแห่งวารีพูดถึง!” โกฮันตะโกน เขารวบรวม พละกำลัง ทั้งหมดในร่างกาย แล้วใช้มีดอาคมของเขาฟันสวนใส่แขนของเงายักษ์อย่างรุนแรง!

เปรี้ยง!

เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น แสงสีเทาจากมีดอาคมปะทะกับเงามืดของเงายักษ์ ทำให้เกิดแรงกระแทกมหาศาล โกฮันถูกแรงปะทะกระเด็นถอยหลังไปหลายก้าว แต่เขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ

“แข็งแกร่งขึ้นมากนี่… เจ้าเด็กน้อย” เงายักษ์กล่าวด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย “แต่แค่นี้ยังไม่พอหรอก!”

เงายักษ์ไม่รอช้า มันก้าวเข้ามาประชิดตัวโกฮันอย่างรวดเร็ว แขนของมันพุ่งตรงมาที่เขาอีกครั้ง แต่คราวนี้มันมีหลายสิบแขน! ราวกับเงาของมันสามารถแตกตัวออกไปได้!

“โกฮัน! นั่นมันภาพลวงตา!” ฮานาตะโกน เธอรู้ว่าเงายักษ์กำลังใช้กลอุบายแบบเดียวกับที่วิญญาณแห่งดาราเคยสอน “มันกำลังพยายามจะทำให้เราสับสน!”

ฮานาไม่รอช้า เธอรวบรวม สมาธิ ที่ได้จากการฝึกฝนในห้องแห่งการแยกสมาธิ เธอหลับตาลงเล็กน้อย ปล่อยให้ผ้ายันต์ในมือของเธอเชื่อมโยงกับพลังงานรอบตัวเธอ เธอมองทะลุผ่านเงาแขนนับสิบตัว และมองเห็น แก่นแท้ ของเงายักษ์ที่อยู่ตรงกลาง

“โกฮัน! แก่นแท้ของมันอยู่ที่หน้าอก! ตรงกลางของร่าง!” ฮานาตะโกนบอกโกฮัน

โกฮันเชื่อใจฮานาโดยไม่ลังเล เขารวบรวมสมาธิทั้งหมด แม้จะถูกรายล้อมด้วยเงาแขนนับสิบตัวที่พุ่งเข้ามาจากทุกทิศทาง แต่เขากลับมองเห็นเพียง "จุดอ่อน" ที่ฮานาบอก

“ด้วยพลังแห่งปัญญา… จงมองทะลุ!” โกฮันร่ายคาถาออกมา เขากระโดดสูงขึ้นไปหลบเงาแขนเหล่านั้น แล้วใช้มีดอาคมฟันพุ่งตรงไปที่หน้าอกของเงายักษ์อย่างรวดเร็วและแม่นยำ!

ฉัวะ!

มีดอาคมที่เปล่งแสงสีเทาพุ่งทะลุร่างของเงายักษ์ที่หน้าอก! ร่างของเงายักษ์พลันหยุดชะงัก แสงสีแดงในดวงตาของมันริบหรี่ลง เงาแขนนับสิบตัวก็พลันสลายหายไปในอากาศ

“อ๊ากกกก!” เงายักษ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มันเซถอยหลังไปหลายก้าว พลังงานแห่งความมืดรั่วไหลออกจากร่างของมัน

“ยังไม่จบ! ฮานา!” โกฮันตะโกน เขารู้ว่าเงาปีศาจตัวนี้ยังไม่ถูกกำจัด

ฮานาพยักหน้า เธอรู้ดีว่าการต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดจะต้องใช้มากกว่าแค่การทำลายจุดอ่อน เธอต้องใช้ การควบคุม ที่ได้จากการฝึกฝนในห้องแห่งการควบคุม เพื่อกำจัดมันอย่างสมบูรณ์

“ด้วยพลังแห่งการควบคุม… จงสลายไป!” ฮานาร่ายคาถาออกมา เสียงของเธอหนักแน่นและทรงพลังยิ่งกว่าเดิม

ทันใดนั้น! ผ้ายันต์ทั้งสี่ผืนในมือของฮานาก็พลันเปล่งแสงสีเทาสว่างจ้า! แสงนั้นพุ่งตรงไปที่ร่างของเงายักษ์ และแผ่ปกคลุมร่างของมันไว้ทั้งหมด!

เงายักษ์กรีดร้องอย่างทรมาน มันพยายามที่จะดิ้นรนหลุดพ้นจากแสงนั้น แต่แสงสีเทากลับยิ่งรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ ราวกับพันธนาการที่มองไม่เห็น!

ฮานาควบคุมพลังแห่งแสงและความมืดจากผ้ายันต์ให้ไหลเวียนเข้าสู่ร่างของเงายักษ์ พลังแห่งแสงพยายามที่จะชำระล้างพลังงานด้านลบของมัน ในขณะที่พลังแห่งความมืดก็พยายามที่จะบีบอัดและสลายมันไปในคราวเดียว

ครืนนนนน!

ร่างของเงายักษ์พลันเริ่มแตกสลายเป็นเศษเงามืดเล็กๆ เสียงกรีดร้องของมันก็พลันดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง…

ตูมมมมม!

ร่างของเงายักษ์ก็พลันระเบิดออกเป็นละอองเงามืดนับพัน! ละอองเหล่านั้นค่อยๆ จางหายไปในอากาศ จนไม่เหลือแม้แต่ร่องรอย!

ผ้ายันต์สองผืนสุดท้าย: ก้าวสู่การเผชิญหน้า

ฮานาและโกฮันทิ้งตัวลงกับพื้นด้วยความอ่อนล้าอย่างถึงที่สุด พวกเขาหอบหายใจอย่างหนัก แต่รอยยิ้มก็พลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขาด้วยความโล่งใจและภาคภูมิใจ

“เรา… เราทำได้แล้ว… โกฮัน…” ฮานาพูดเสียงแผ่ว

“ใช่! เราทำได้แล้ว… ฮานา…” โกฮันตอบ ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความหวัง

เมื่อเงายักษ์สลายไป ความมืดมิดในหอคอยก็พลันจางลงเล็กน้อย เผยให้เห็นทางเดินที่ทอดยาวขึ้นไปสู่ชั้นบน และที่ปลายทางเดินนั้น! บนแท่นหินสีดำสองแท่น! มี ผ้ายันต์ศักดิ์สิทธิ์อีกสองผืน วางอยู่! ผ้ายันต์เหล่านั้นเปล่งแสงสีขาวบริสุทธิ์และสีดำสนิทออกมาพร้อมกัน แสดงถึงพลังที่ยังไม่ถูกหลอมรวม

“ผ้ายันต์! สองผืนสุดท้าย!” ฮานาอุทาน เธอพยายามจะลุกขึ้น แต่ร่างกายของเธอรู้สึกหนักอึ้ง

โกฮันพยุงฮานาให้ลุกขึ้น พวกเขาค่อยๆ เดินโซซัดโซเซไปตามทางเดินที่ลาดชัน มุ่งหน้าไปยังผ้ายันต์ศักดิ์สิทธิ์สองผืนสุดท้าย

เมื่อพวกเขาไปถึง พวกเขาก็สัมผัสผ้ายันต์ทั้งสองผืนพร้อมกัน ทันใดนั้น! แสงสีขาวบริสุทธิ์และแสงสีดำสนิทก็พลันส่องสว่างออกมาจากผ้ายันต์ทั้งสองผืน แสงนั้นพุ่งตรงเข้าสู่ร่างของฮานาและโกฮัน ทำให้พวกเขารู้สึกถึงพลังที่มหาศาลและสมบูรณ์แบบที่ไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา

ผ้ายันต์ทั้งเจ็ดผืนในมือของฮานาก็พลันเรืองรองขึ้นพร้อมกัน แสงสีเทาที่เปล่งออกมานั้นเข้มข้นและทรงพลังยิ่งกว่าเดิมหลายเท่า ราวกับว่าตอนนี้ผ้ายันต์ทั้งหมดได้ถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณของพวกเขาแล้ว!

“ฉันรู้สึกถึงพลังที่สมบูรณ์แบบ!” ฮานาอุทาน ดวงตาของเธอเป็นประกาย

“ใช่! นี่แหละคือพลังที่จะกำจัดจอมมารแห่งเงามืดได้!” โกฮันกล่าวด้วยความมั่นใจ

ทันใดนั้นเอง! เสียงหัวเราะที่ชั่วร้ายและน่าขนลุกก็พลันดังขึ้นมาจากด้านบนของหอคอย! เสียงนั้นดังก้องไปทั่วทุกซอกทุกมุมของหอคอยแห่งความมืด ราวกับจอมมารแห่งเงามืดกำลังหัวเราะเยาะเย้ยพวกเขา

“ในที่สุด… เจ้าก็มาถึง… ผู้กล้าทั้งสอง…” เสียงของจอมมารแห่งเงามืดดังขึ้น “แต่เจ้าคิดว่าแค่นี้จะเพียงพอที่จะต่อกรกับข้าได้งั้นรึ!? เจ้าประเมินพลังของความมืดต่ำเกินไป!”

ฮานาและโกฮันมองหน้ากัน พวกเขารู้ว่าการต่อสู้ที่แท้จริงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!

“ไม่หรอก… จอมมารแห่งเงามืด!” โกฮันตะโกนเสียงดังก้อง “เราไม่เคยประเมินพลังของเจ้าต่ำเกินไป! แต่เจ้าต่างหากที่ประเมินพลังของความหวัง… และพลังแห่งการหลอมรวม… ต่ำเกินไป!”

ฮานาพยักหน้า เธอเงยหน้ามองขึ้นไปบนเพดานของหอคอยที่มืดมิด “เราจะหยุดเจ้าให้ได้! จอมมารแห่งเงามืด!”

พวกเขาจับมือกันและเดินหน้าต่อไป สู่จุดสูงสุดของหอคอยแห่งความมืด ที่ซึ่งจอมมารแห่งเงามืดกำลังรอพวกเขาอยู่! การต่อสู้ครั้งสุดท้ายเพื่อชะตากรรมของโลกกำลังจะอุบัติขึ้น ณ บัดนี้!