ตึก...ตึก...ตึกตอนนี้ทั้งสี่คนก็เดินออกมาจากสำนักงานเขตพร้อมกัน โดยที่ชายหนุ่มที่เป็นคนโทรให้เพื่อนตัวเองมานั้นยิ้มไม่หุบตั้งแต่ที่เขามาที่นี่ แต่บางคนที่เห็นเขาอาจจะตกตะลึงกันได้เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มผู้มีใบหน้านิ่ง เย็นชานั้นกลับยิ้มหน้าบานจนทั้งเพื่อนและลูกน้องคนสนิทกลับมองอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง ยกเว้นสาวข้างกายของเขา"มึงเปลี่ยนไปมากจริงๆ ว่ะไอ้ลีวาย""เปลี่ยน?""ก็เออดิวะ! ปกติมึงชอบยิ้มหรือไงวะ จริงมั้ยวะเลียม""ใช่ครับ ผมคิดว่าคุณเปลี่ยนไปมากจริงๆ" เลียมมองเจ้านายของเขาอย่างแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เพราะตั้งแต่มีของขวัญเข้ามา เจ้านายของเขาก็เปลี่ยนไปแทบจะเป็นคนละคน และยิ่งได้รับโทรศัพท์ให้เตรียมเอกสารทั้งหมดอย่างกะทันหันของทั้งสองคนนั้นมาที่สำนักงานเขต เขาก็รู้ได้ในทันทีว่าผู้หญิงที่ชื่อของขวัญนั้นต้องกลายมาเป็นเจ้านายของเขาในอนาคตอย่างแน่นอน"หึ! คงงั้น"ร่างบางเดินจับมือชายหนุ่มออกมา แต่ทุกการสนทนาของทั้งสามคนนั้น เธอฟังมาตลอดและมันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงมากขึ้นพร้อมกับใบหน้าที่แดงมากตั้งแต่ที่เขาพาเธอมาที่นี่"น้องไปทำอะไรมันหรือเปล่า มันถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้""คะ?"
ตึก...ตึก...ตึก"ขวัญว่าขวัญไปอยู่ที่คอนโดเหมือนเดิมก็ได้นะคะ ขวัญหายแล้วนะคะพี่ลีวาย""อยู่ที่นี่น่ะดีแล้ว พี่จะได้ดูแลเราได้สะดวก""แต่ว่า...""ไม่มีแต่!" เสียงเข้มดุเธอพร้อมกับจ้องหน้านิ่งจนทำให้เธอหงอยไปทันทีหลังจากที่ร่างบางออกจากโรงพยาบาล ลีวายก็ให้เธอมาอยู่กับเขาที่บ้านหลังใหญ่ของเขาทันที โดยให้ลูกน้องขนเสื้อผ้ารวมถึงของใช้ต่างๆ ของเธอย้ายมาอยู่ที่นี่ โดยให้เหตุผลว่าเขาจะได้ดูแลเธอได้สะดวก ทั้งๆ ที่เธอก็หายดีแล้ว"เรื่องที่จะติวให้เด็กคนนั้น ยกเลิกไปซะ""ไม่ได้นะคะ!" ฉันรีบแย้งพี่ลีวาย "ถ้ายกเลิกขวัญจะหาเงินที่ไหนมาอีกล่ะค่ะ ตอนนี้ที่ขวัญทำก็มีแค่ร้านดอกไม้กับงานเลขาของพี่เท่านั้น มันไม่พอ...""งานร้านดอกไม้?""เอ่อ...คือว่า....""......" ลีวายไป ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่ได้พูดอะไร จนทำให้ของขวัญรีบตามเขาไปทันทีหมับ!"พี่ลีวายคะ ขอโทษที่ไม่ได้บอกนะคะ" ฉันไม่ได้บอกเขาเรื่องที่ทำงานร้านดอกไม้ เพราะฉันไม่ได้ทำประจำ แค่ไปช่วยเพียงแค่อาทิตย์ละสามสี่ครั้งเอง ฉันก็เลยไม่ได้บอกเขา"เลียมเตรียมเอกสารทุกอย่างแล้วใช่มั้ย!" ลีวายไม่ไปได้พูดกับของขวัญ แต่เขาหันไปคุยกับเลียมแทนเรื่อง
โรงพยาบาลชายหนุ่มนั่งมองใบหน้าหญิงสาวที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียงผู้ป่วยด้วยสีหน้าที่นิ่งมาก เขาลากสายตามองรอยฟกช้ำจากการกระแทกที่อยู่บนหน้าผากของเธอตอนที่เขาได้รับสายจากโรงพยาบาลมันทำให้เขาแทบทรุดเมื่อรู้ว่าร่างบางเกิดอุบัติเหตุ มันจึงทำให้เขารีบขับรถมาที่นี่ทันทีอย่างความรวดเร็วด้วยหัวใจที่สั่นระรัวไปด้วยความกลัวอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากผู้เป็นแม่ของเขา ก็มีเพียงเธอคนเดียวที่ทำให้เขากลัวและเป็นห่วงมากที่สุดก๊อก...ก๊อก...ก๊อกแกร๊ก!"ขออนุญาตครับ""อุบัติเหตุหรือมีคนทำ!" น้ำเสียงที่นิ่งมากของเขาทำให้คนที่ฟังอยู่นั้นถึงกับชะงักไปในทันที"จากกล้องวงจรปิดที่ผมส่งคนไปดูรู้สึกว่าจะมีคนตามเธอครับ""......""อีกอย่างรถที่ขับตามเธอ เอ่อ...""รีบๆ พูดมา""รถคันนั้นเป็นรถของคุณดีน่าครับ""......."เมื่อได้ยินดังนั้นมันทำให้แววตาของเขาถึงกับแข็งกร้าวขึ้นมาทันที พลางมือกำเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธ"ครั้งนี้คงไม่ต้องรอเวลา!""หมายความว่า...""เตรียมคนให้พร้อม! คืนนี้กูจะไปเอาตัวคนผิดมาลงโทษ!!"หลังตากที่เลียมรับคำสั่งเสร็จ เขาก็เดินออกไปทันทีเพื่อไปเตรียมคนให้พร้อมสำหรับคืนนี้
Carlsen Universityตึก...ตึก...ตึกหญิงสาวทั้งสามคนกำลังเดินออกมาจากโรงยิมหลังจากเสร็จสิ้นกิจกรรมรับน้องที่ใช้เวลาหลายสัปดาห์และตอนนี้พวกเธอกำลังเดินคุยกันอย่างสนุก"รู้มั้ยตอนที่ฉันรู้ว่าแกเป็นแฟนกับพี่ลีวายแล้ว ฉันนี่กรี๊ดออกมาเลยนะยะ" เรนโบว์พูดออกมาอย่างนึกอิจฉาเพื่อนเบาๆ เพราะเธอเองก็แอบคิดไว้อยู่แล้วว่าทั้งสองคนเหมาะสมกันมาก"นั่นน่ะสิ แต่ฉันก็คิดไว้อยู่แล้วว่าแกกับพี่ลีวายน่ะยังไงๆ ก็ต้องคู่กันอยู่แล้ว เหมาะสมกันมากอ่ะว่ามั้ยยัยเรน""ใช่ยะ อย่าสนใจคนอื่นเลย ก็แค่พวกขี้นินทา ขี้อิจฉาเท่านั้นแหละ""แกเหรอเรน" แจมพูดพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างนึกสนุกที่ได้แกล้งเพื่อน"กรี๊ดดด อย่ามาใส่ร้ายฉันนะยะ! ฉันไม่ได้นินทานะ แต่แค่อิจฉานิดหน่อยเท่านั้นแหละยะ! เหอะ!""ฮ่าฮ่าฮ่า/ฮ่าฮ่าฮ่า" ฉันและแจมหัวเราะออกมาพร้อมกัน"ว่าแต่คืนนี้พวกแกไปกินเลี้ยงสายรหัสกันมั้ย?" แจมถาม "ของฉันรุ่นพี่นัดคืนนี้น่ะ เฮ้อออ...ขี้เกียจไปจริงๆ""ฉันก็เหมือนกัน เพราะตั้งแต่รับน้องมายังไม่ได้กินเลี้ยงสายรหัสกันครบเลย แล้วแกล่ะ""ไม่รู้เหมือนกัน""แกไม่ถามแฟนแก เป็นพี่รหัสแกไม่ใช่หรือไง""นั่นน่ะสิ เดี๋ยวฉันลองโทรถามดีกว่า
ตึก...ตึก...ตึกชายหญิงคู่หนึ่งกำลังเดินเล่นกันในช่วงเย็น เป็นสถานที่ที่กลุ่มนักศึกษาชอบมาเดินเล่นหรือหาอะไรกินกัน นั่นก็คือตลาดนัดหน้ามอและเมื่อทั้งสองคนมาเดินด้วยกันแบบนี้ก็เป็นจุดสนใจขึ้นมาทันที เพราะผู้ชายเป็นถึงรุ่นพี่ที่ผู้หญิงอยากเข้าหารวมถึงผู้ชายที่เอาแบบอย่างเขา ส่วนผู้หญิงเป็นถึงอดีตดาวมหาลัยที่เป็นที่ชื่นชอบของพวกรุ่นน้องหลายๆ คนโดยเฉพาะพวกผู้ชายพรึ่บ!ระหว่างที่ร่างบางกำลังรอไอศกรีมอยู่นั้น คนขายก็ยื่นของชายหนุ่มที่ยืนข้างๆ เธอก่อน เธอจึงส่งให้เขาที่กำลังคุยโทรศัพท์เพิ่งเสร็จ"ไอศกรีมของพี่ค่ะ""......?" ลีวายทำหน้ามึนงง"ขวัญสั่งให้พี่ค่ะ ลองกินดูก่อนสิคะ" ฉันยังคงยื่นไอศกรีมให้พี่ลีวาย ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่ชอบอะไรแบบนี้ิแต่ก็อยากให้ลองชิมดู เพราะร้านนี้ฉันกับเพื่อนชอบมากด้วย"ไม่กินจริงๆ เหรอคะ งั้นไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวขวัญ...อ่ะ!"งับ!ของขวัญยังพูดไม่ทันจบ อยู่ๆ ก็ถูกชายหนุ่มกินไอศกรีมในขณะที่มันยังอยู่ในมือเธออยู่ ทำให้คนรอบข้างถึงกับฮือฮาขึ้นมา"ได้แล้วครับ"พรึ่บ!เธอรับมาอีกอันหนึ่ง ตอนนี้ในมือเธอถือไอศกรีมทั้งสองข้าง"พี่ถือไปสิคะ ขวัญจะได้กินของตัวเอง""ไปกันได้แล
"ไม่นะ! อย่าาาา!"พรึ่บ!"เฮือกกก!"หญิงสาวที่นอนกระสับกระส่ายเพราะฝันร้ายทำให้เธอสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับเสียงหอบหายใจถี่รัวหมับ!ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ เธอต้องลุกขึ้นมาพร้อมกับมือหนาที่ค่อยๆ เช็ดเหงื่อบนใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยน"ฝันร้าย?""ค่ะ"หลังจากที่ผ่านเรื่องราวร้ายๆ มา ร่างบางก็รู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย เพราะชายหนุ่มที่เธอยืนรอเขาอยู่นั้นกลับมาอย่างปลอดภัยพร้อมกับเลียมและคนอื่นๆ ที่มาถึงที่นี่ เขาพาเธอออกมาและเธอก็เห็นสภาพของทั้งสามคนที่นอนจมกองเลือดมันทำให้เธอช็อกมากโดยตลอดทางที่กลับมานั้นเธอไม่ได้ถามอะไรเขาเพราะยังคงกลัวและความเหนื่อยล้าที่ผ่านมาเรื่องราวนั้นมาจนกระทั่งมาถึงคอนโดที่เขาดูแลเธอทุกอย่างพรึ่บ!"ขวัญนอนไม่หลับค่ะ""งั้นก็ไม่ต้องนอน""เอ๋?"หมับ!พรึ่บ!"จะไปไหนคะ?" ฉันถามพี่ลีวายในขณะที่เขากำลังอุ้มฉันเดินออกไปด้านนอกแล้วพามาหยุดที่ห้องนั่งเล่นพรึ่บ!"หืม?""ดูหนัง""ดูหนัง?" ฉันรู้สึกแปลกใจมากที่ได้ยินว่าเขาจะดูหนัง เพราะปกติเขาไม่ชอบเปิดทีวีดูอะไรด้วยซ้ำ "พี่จะดูจริงๆ เหรอคะ? พี่ไม่ง่วงเหรอ?""ไม่""งั้นขวัญเลือกเองนะคะ""อืม"ของขวัญยิ้มออกมาทันทีและ