เผลอปล่อยใน

ธันวาดันส่วนปลายเข้ามาแล้วเขาก็ขยับเข้าออกตื้น ๆ เป็นจังหวะเนิบช้า หญิงสาวส่ายก้นไปมาพยายามหาตำแหน่งที่ทำให้เธอรู้สึกดีพร้อมทั้งเด้งเอวสู้ให้แก่นกายสอดเข้ามาได้ลึกขึ้น

แต่น่าเสียดายที่ชายหนุ่มถอนท่อนลำออกแล้วรีบหอมแก้มเนียนก่อนที่อีกคนจะโวยวาย จากนั้นก็เสือกกายเข้าช่องทางนุ่มพรวดเดียวสุดโคน

“อาา...จุก อึกก” รมย์นลินที่ได้รับการเติมเต็มอย่างถึงใจอีกครั้งเชิดหน้าครางลั่น เล็บทั้งสิบจิกลงบนผ้าปูที่นอนแน่นจนมันยับยู่ยี่ ท่านี้ทำให้แท่งร้อนของชายหนุ่มเข้ามาลึกกว่าเดิม มันกระแทกมดลูกเธออย่างจังทำเอารู้สึกแน่นในท้องไปหมด หญิงสาวน้ำตาเล็ดออกมาอย่างไม่อาจควบคุม

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะปรับลมหายใจได้ กุหลาบแสนสวยก็ถูกกระแทกกระทั้นอย่างดุดัน ความเร็วของเอ็นร้อนที่สอดใส่เข้ามาเสียดสีไปทั่วผนังอ่อนนุ่มนำสัมผัสเสียวสะท้านให้แล่นพล่านไปทั่วร่าง มันทั้งเสยขึ้นใส่จุดกระสันด้านในซ้ำ ๆ จนเธอสะดุ้วโหยงตัวอ่อนแทบหมดแรง ขาทั้งสองข้างสั่นไปหมด

รมย์นลินพยายามเกร็งแขนที่ยันพื้นแน่นเพื่อพยุงร่างกายไม่ให้ทรุดลงไป แต่สุดท้ายก็รับแรงกระแทกที่หนักหน่วงเกินไปและความรู้สึกสยิวอันรุนแรงไม่ไหวหมดเรี่ยวแรง นอนคว่ำหน้าไปกับเตียงนุ่ม เหลือเพียงเอวบางที่ถูกมือหนาจับยึดไว้มั่นเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัดรับการรุกราน กลายเป็นว่าเธอกำลังนอนแอ่นสะโพกรับการสอดแทรกอันร้อนแรงสุดกำลัง

กลีบปากสวยเผยอออกครางจนแทบไม่มีเสียง รมย์นลินพยายามโกยอากาศเข้าปอด โพรงรักขมิบถี่เมื่อเธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง หญิงสาวรับรู้ได้ถึงแก่นกายของชายหนุ่มที่มันพองขยายตัวขึ้นอีก

“ธันว์อย่าละ...อ๊า!!” รมย์นลินไม่ทันได้บอกให้ชายหนุ่มถอนตัวออกก็ร้องลั่น ร่างเล็กเกร็งกระตุก ตัวสั่นระริกจากการถึงปลายทางห้วงอารมณ์ หัวสมองว่างเปล่าขาวโพลนไปหมด

“ซื้ดดด” ธันวาที่ถูกโพรงรักคับแคบรัดแน่นก็กัดฟันกรอดครางเสียงต่ำในลำคอ

เขากระแทกกระทั้นกายอีกสองสามครั้งแล้วเสือกกายเข้าไปอย่างแรงเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับปล่อยสารธารอุ่นร้อนให้พุ่งใส่โพรงอุ่นร้อนจนหมดทุกหยาดหยด ชายหนุ่มถึงค่อยถอนแก่นกายออกมา ยามส่วนดุร้ายหลุดจากส่วนเชื่อมต่อเกิดเสียงดัง ‘พล็อก’ ให้หญิงสาวที่กำลังหอบหายใจหน้าแดงก่ำ

ร่างเพรียวบางกระตุกล้มลงไปนอนตัวงอ มือเรียวกุมท้องแบนราบ .ใบหน้าเนียนซีดเผือด

‘ยะ...อย่าบอกนะว่าแตกใน’

“ขอโทษครับ พี่ตอดแน่นมากจนผมรู้สึกดีเกินไป เลยเอาออกไม่ทัน” สีหน้าของธันวาฉายแววรู้สึกผิด

“ทำไมนายทำแบบนี้ พี่เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอ...” รมย์นลินทิ้งคำพูดไว้แค่นี้ เธอพยายามใช้แรงที่มีอยู่น้อยนิดยันตัวลุกขึ้นนั่ง หญิงสาวปัดมือเด็กเลี้ยงที่ยื่นมาหวังช่วยประคองออก

สีหน้าธันวายิ่งแย่ลงไปอีก “ขอโทษจริง ๆ ครับ แต่ผมคิดว่าครั้งเดียวคงไม่เป็นอะไร”

“พี่เคยบอกแล้วว่าห้าม ทำไมนายยังทำอีก” รมย์นลินไม่สนใจคำแก้ตัวนั้น น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความผิดหวัง

หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงคว้าเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายบนพื้น เดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย ไม่สนใจว่าขาเรียวจะสั่นจนเดินแทบไม่ไหวหรือของเหลวขาวข้นที่ไหลลงมาตามง่ามขาทุกครั้งที่ก้าวเท้า

ประตูห้องน้ำถูกปิดอย่างแรงตามอารมณ์ขุ่นเคืองของเจ้าตัว รมย์นลินเปิดฝักบัวให้สายน้ำเย็นช่วยดับความไม่พอใจที่กำลังอัดแน่นอยู่ข้างในไร้หนทางระบายออก

“อา...อื้อ” หญิงสาวเม้มปากแน่นพยายามกลั้นเสียงครางยามสอดนิ้วเรียวเข้าไปในกลีบกุหลาบที่บวมช้ำแดงก่ำเพื่อกวาดคว้านเอาของเหลวสีขาวขุ่นซึ่งยังคั่งค้างอยู่ด้านในออกมา

ธันวามองห้องน้ำที่มีเสียงน้ำไหลดังมาให้ได้ยินเป็นระยะตาไม่กระพริบ กระทั่งประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมกับร่างเพรียวที่สวมใส่อาภรณ์เรียบร้อยแล้ว

รมย์นลินไม่สนใจร่างสูงที่ยังนั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง เธอเดินผ่านหน้าอีกฝ่ายไม่สนใจสายตาที่มองมาอย่างคนสำนึกผิด มือเรียวคว้าหยิบเสื้อสูทและกระเป๋าที่วางทิ้งไว้บนโต๊ะขึ้นมาก่อนจะปรายตามองร่างสูง “พี่จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย อย่าให้มีรอบที่สอง ไม่อย่างนั้นเราจบกัน” รมย์นลินทิ้งท้ายไว้เท่านี้ก่อนออกจากห้องเพื่อกลับบ้านตัวเอง

ระหว่างเธอกับธันวาก็เป็นแค่ของแก้เหงาให้กันและกันเท่านั้นและเพนต์เฮาส์นี้เธอซื้อไว้เพียงเพื่อใช้นัดเจอกับชายหนุ่มเท่านั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

“ครับพี่ลิน ผมจะไม่ทำอีก” ธันวาให้คำมั่นแม้จะรู้ว่าหญิงสาวไม่อยู่ตอบรับ

ถึงจะพูดออกไปอย่างเชื่อฟังแต่มุมปากได้รูปของชายหนุ่มกลับยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม ความจริงเขา ‘ตั้งใจ’ ปล่อยในและเรื่องนี้พี่ลินก็ห้ามเขาไม่ได้ด้วย!

‘ยังไงก็มีเวลาอีกมาก รับรองว่าเขาจะ ‘เอา’ จนอีกฝ่ายเสียวจนคิดอะไรไม่ออก จัดหนักจนพี่ลินหมดแรงลุกออกจากเตียงไม่ได้ และเลิกพูดเรื่องนี้ไปเอง’

ธันวาผิวปากอย่างอารมณ์ดี