LOGIN
Napakapit ako sa likod ni Kael nang marahas niya akong hilahin palapit. Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Walang paalam nang lumapit ako sa kama. Hinalikan niya ako kaagad, mabigat at mapusok. Nagulat man ay hinayaan ko nalang din siyang gawin ang nais niya.
Napaingiti ako nang palihim. Sinabayan ko ang mga haplos niya sa katawan ko. Peor mayamaya, napaigik ako nang bahagya dahil ramdam ko ang tigas ng kamay niya sa balikat ko. Pinilit kong huminga nang maayos. Hindi ko alam kung dahil sa kaba o sa paraan ng pagkilos niya.
Saglit kong hinawakan ang ulo niya, pinilit siyang tignan. Ngunit malamig ang mga mata niya, bakas ang matalim na tingin na ibinigay sa akin. Tatanungin ko na sana siya kung may problema ba, pero bago pa ako makapagsalita, hinalikan na naman niya ako, mas marahas, at mas mabilis.
Kinagat niya ang labi ko, dahilan para mapasinghap ako. Dumulas ang isang kamay niya sa ilalim ng suot kong nightdress. Mabilis. Walang alinlangan. Napaungol ako nang maramdaman ang haplos niya sa dibdib ko. Napapikit ako nang marahan nang maramdaman ang magaspang na paghawak niya rito.
“Kael…” mahina kong tawag. Ngunit hindi siya sumagot, pinagpatuloy niya ang ginagawa niya.
Hinawakan niya ang bewang ko at itinulak ako pahiga at saka siya umibabaw sa akin habang hinahaplos din ng isa niyang kamay ang isang hita ko. Ramdam ko na ang sensasyon sa aking katawan na para bang kahit haplos lang iyon ay handa na naman akong bumigay sa kanya.
Hinubad niya ang suot kong damit, dahan-dahan ngunit may diin. Tumingin siya sa akin, walang imik. Saka siya yumuko at hinalikan ang tiyan ko.
Napakapit ako sa buhok niya. Ang bawat dampi ng labi niya ay may kakaibang bigat, parang bawat halik ay pagbilang ng oras. Pero kahit na gano’n, nagustuhan ko ang paraan ng paghalik niya. Napa-igtad ang katawan ko, gusto ko man sana siyang pigilan at sabihin na dahan-dahan sa paghalik ay hindi ko magawa lalo na’t habang hihalikan niya ang tyan ko ay inabot niya naman ang isang dibdib ko gamit ang kaliwa niyang kamay at saka pinisil ang dibdib ko.
Ang tanging lumalabas lang sa bibig ko ay mahihinang ungol
“Kael…” nanginginig kong sabi.
“Shh.” Malamig ang boses niya. “I’m not done.”
Tumingin siya sa akin, pero ang pinagtataka ko ay kung bakit habang ginagawa namin ang bagay na ito ay malamig ang mga mata niyang nakatingin sa akin. Na para bang may kakaiba.
Bumalik ang tingin niya sa tyan ko hanggang sa pababa, pinagmasdan ko lang ang bawat kilos niya. Hanggang sa napaungol ako nang maramdaman ko ang daliri niya sa pagitan ng mga hita ko. Sakit. Sarap. Pagkalito. Napakapit ako sa balikat niya. Hindi ko alam kung gusto ko bang itulak siya o yakapin. Pero isa lang ang sigurado ako, nababaliw ang katawan at isip ko sa ginagawa niya.
“Kael…” halos hindi ko marinig ang sarili ko. “Ano ba…”
“Do you like it?” tanong niya. Walang emosyon. Gumalaw siya pataas at saka ako hinalikan kasabay ng paggalaw ng daliri niya sa pagkababae ko.
Napapikit ako. Wala akong masabi. Ang mga hinga namin lang ang naririnig sa pagitan ng halik at ungol.
Kulang…nakukulangan ako sa daliri lang.
Tumigil ako sa halik at tinignan niya, hinawakan ko ang dibdib niya, hinaplos at saka hinalikan ang leeg niya hanggang tainga. Pero tila may mali, hindi siya umungol o hindi manlang suminghap. Mali kaya ang ginawa ko?
Ngunit hindi ako tumigil, ako na mismo ang naghubad sa boxer na suot niya, hinayaan niya lang ako, pinagmasdan. Hindi na rin ako nagtanong kung ayos lang ba, wala namang masama dahil ilang beses na namin ito ginagawa at mag-asawa kami.
Nang mahubad ko na ang boxer niya, hinawakan ko ang pagkalalaki niya. Napakagat labi ako nang maramdaman ang tigas nito. Nilaro ko iyon gamit ang kamay ko, pinagmasdan ko siyang nakapikit hanggang sa hinalikan niya ulit ako. Nang gusto ko muling gumalaw ang daliri niya sa loob ko, dinala ko ang isa niyang kamay sa pagkababae ko.
“Play it,” bulong ko sa kanya.
Tinignan niya lang ako nang malamig pero ginawa niya naman ang sinabi ko, ngunit ngayon ay binilisan niya ang paggalaw ng daliri niya sa ibabaw at saka binilisan ang paglabas-pasok. Ungol lang ako nang ungol, napakapit lalo sa balikat niya. Pinatigil niya ako sa paghawak sa pagkalalaki niya, at saka umibabaw muli siya sa akin.
Pina-position niya ang kanya sa gitna ng mga hita ko, ramdam ko ang pagdamplis nito hanggang sa isang iglap, pumasok na ito sa loob ko. Umungol ako nang malakas anng maramdaman ang sakit dahil sa tigas nito.
“Kael…please…make it fast. I want you.” ungol ko.
At ginawa nga ni Kael, mabilis siyang gumalaw sa ibabaw ko, at sa sobrang bilis niya gusto ko na siyang tumigil lalo na’t mabigat ang paghawak niya sa baywang ko habang binabayo ako.
“Kael…stop, ” Hindi natapos ang sasabihin ko nang bigla siyang tumigil.
Tumayo siya, mabigat ang bawat galaw. Nakatitig lang sa sahig.
“Kael?” mahina kong tanong.
Tahimik siya at saka dahan-dahan siyang tumingin sa akin. “Solene,” sabi niya, kalmado. “Let’s get a divorce.”
Parang may sumabog sa tenga ko.
“Ano?” halos hindi ko marinig ang boses ko. “Ano’ng sinabi mo?”
Tuwid ang tindig niyang sumagot. “I already talked to my lawyer.”
Huminga ako nang malalim, pilit na pinapaklam ang sarili ko. “Bakit?”
“She’s sick.” Tumigil siya sandali bago tumingin sa akin. “Si Natalyn… she only has six months left.”
Namilog ang mga mata ko. “So?”
“She wants to spend her last days as my wife.” Walang pagbabago sa tono niya. “After that… I’ll come back to you.”
Napangiti ako. Mapait. “Babalik ka?” bulong ko. “Para ka lang aalis sa bakasyon.”
“Please, Solene.” Mahina pero mariin. “She’s dying. Don’t make this harder.”
Natahimik ako. Ang hangin sa pagitan naming dalawa ay mabigat. Ang mga kamay kong kanina’y nakayakap sa kanya, ngayo’y nakalapat sa kama, nakakuyom.
Anong kahibangan ito? Hindi pa kami tapos sa ginagawa namin pero bigla nalang siyang titigil at isang nakakagulat na balita ang sasabihin sa akin?
“Paano naman ako?” tanong ko, halos pabulong. “Don’t I matter?”
Wala siyang sagot.
Natawa ako, mahina. “Fine. Kung ’yan ang gusto mo, pumapayag ako.”
Agad siyang tumango. Walang alinlangan na arang nakahinga nang maluwag.
Pinagmasdan ko siyang nagbibihis at nang matapos, lumakad siya papunta sa pinto.
Pero bago siya lumabas, bumaling siya sa akin. “Thank you,” sabi niya, malamig pa rin. “I’ll make it up to you someday.”
Ngumiti ako, mahina. “You don’t have to. You already took everything.”
Pagkasara ng pinto, bumagsak ang katahimikan.
Nanatili akong nakahiga at nakatingin lang sa kisame, hindi ko alam ang nangyari. Biglaan nalang, ang biglaan niyang pagtigil sa ginagawa namin ay para bang isang laro na bigla nalang natapos.
Pumikit ako saglit, ramdam ko ang luha na dumampi sa pisngi ko. At pagkatpos no’n, dahan-dahan akong bumangon. Inabot ko ang kumot at itinakip sa katawan ko. Ramdam ko pa rin ang init ng kamay niya sa balat ko, parang marka na hindi na mabubura.
Lumapit ako sa drawer at kinuha ko ang isang bagay na gusto kong makita niiya.
Ang pregnancy test at ang ultrasound
Kanina ko pa gustong sabihin sa kanya. Dapat ngayong gabi. At nang sinimulan niya akong halikan kanina, masaya na ang loob ko dahil sa wakas iyon ang magiging simula bago ko sabihin ang surpresa ko na magkaka-anak na kami.
Napahawak ako sa tiyan ko. “Anak mo ’to, Kael…Pero hindi mo na kailangang malaman.” Kinuha ko ang lighter sa drawer at saka ko sinindihan ang ultrasound, binali ko rin ang pregnancy test at itinapon sa maliit na basurahan.
He made me feel dirty tonight, na para bang isa akong walang kwentang babae na kinama niya lang at pagkatapos ay aalis na siya para sa totoo niyang mahal.
SOLENE POV:Tahimik ang byahe nang sinimulan ni Valerie ang pagmamaneho. Gabi na ang daan kaya hindi rin traffic. Hindi ko alam kung ano ang ginawa niya kanina sa loob kung bakit siya bumalik, pero nawalan narin ako ng lakas para pigilan ang kaibigan ko. Nang makarating kami sa building ng condo niya, tahimik lang din akong sumunod sa kanya papasok sa elevator hanggang sa makarating kami sa mismong unit niya. Pagbukas ng pinto ng condo niya, hindi na ako nakagalaw. Hindi dahil pagod ako, kundi dahil sa wakas, ligtas akong makakahinga, kahit saglit lang.“Sol,” tawag ni Valerie, inagaw ang isa kong maleta. “Doon sa guest room.”Tumango lang ako. Hindi ko kayang magsalita, dahil pakiramdam ko kapag binuksan ko ang bibig ko, iiyak ako nang walang tigil.Pagpasok ko sa guest room, ramdam ko na ang kaginahawaan pero ramdam ko rin na pinipigilan ng mata ko ang luha. “Umupo ka,” saad ni Valerie.Umupo ako sa gilid ng kama. Sumunod ako tulad ng isang batang nadapa at hindi alam kung ano a
KAEL POV:Tahimik ang opisina ng doktor, pero mabigat ang bawat segundo, parang kumakapal ang hangin habang tumatagal. Ang ilaw sa kisame, puting-puti, tumatama sa stainless na mesa sa pagitan naming tatlo. Sa tabi ko si Natalyn, nakayuko, hinahaplos ang gilid ng diagnostic report na para bang tinitimbang kung gaano kabigat ang mga salitang nandoon.Hindi siya umiiyak. Hindi rin siya nanginginig. Nakaupo lang siya nang diretso, ramdam ko ang paghugot niya ng hininga sa bawat paggalaw ng dibdib niya.Huminga nang malalim ang doktor, parang kailangan muna niyang bilhin ang lakas bago magsalita. “Miss Salvador…” Pinadulas niya ang salamin sa mesa. “Late stage na ang cancer. We estimate… at best… six months.”Umusog ang upuan ko nang hindi ko sinasadya. Dumulas ang tunog sa sahig, pero hindi iyon nakaistorbo kay Natalyn. Tahimik lang siyang tumango na para bang tinanggap niya na ang sinabi ng doktor.“Six months,” bulong niya, halos hindi gumagalaw ang labi. “That’s enough time.”Pinisil
Hindi ko namalayan kung ilang oras na pala akong nakaupo sa opisina ni Valerie. Marami na kaming napagkwentuhan lalo na tungkol sa pasyente niya pero kahit na gano’n ay hindi parin mawala sa isipan ko ang tungkol sa amin ni Kael.Nang marinig ko ang biglang pagtaas ng boses ng anchor mula sa TV, halos sabay kaming napalingon ni Valerie.“Breaking news!”Lumabas sa screen ang mukha ni Natalyn Salvador, payat, naka-hospital gown, pero may pilit na ngiti. Nakahiga ito sa kama, halata sa mukha ang lungkot at panghihina.Habang sinasabi ng reporter ang diagnosis niya, sunod-sunod na gumalaw ang mga larawan. Hindi ko na kinailangan pakinggan ang buong detalye. Iyong pangalan ni Kael ang tumama sa tenga ko, kasunod ang statement ni Natalyn tungkol sa pagrespeto sa isang “marriage she will never interfere with.”Napakuyom nang bahagya ang daliri ko sa laylayan ng suot kong cardigan. Ramdam ko rin ang pagsulyap sa akin ni Valerie, ngunit hindi siya nagsalita. Mayamaya, pinatay niya ang TV sa
Maaga pa nang magising ako. Tahimik ang buong bahay, tanging tunog lang ng orasan sa sala ang marahang tumitibok sa katahimikan. Alam ko na kagabi pa lang ay umalis na si Kael. Hindi ko na maalala kung anong oras ako nakatulog kagabi, o kung tulog ba talaga iyon. Mabigat ang mga mata ko, hindi dahil sa antok, kundi dahil parang naubos na ang kaya kong iyak.Nagbihis ako nang mabilis. Puting blouse, itim na slacks. Walang kolorete, walang pabango. Gusto ko lang matapos ang araw na ito. Nang tumingin ako sa salamin, halos hindi ko makilala ang babaeng nakatingin pabalik. Walang ningning ang mga mata, walang lambing ang mga labi. Para siyang estrangherang pinilit kong katawanin.Sa labas, malamig ang hangin. Nilamon ng hamog ang paligid, at bawat hakbang ko patungo sa kotse ay parang humihila ng bigat sa dibdib. Habang nagmamaneho papunta sa korte, pilit kong iniwasan ang alaala kagabi. Pero kahit anong pagtabi ko sa isip, bumabalik ang huling sandali namin ni Kael, ang malamig niyang h
Napakapit ako sa likod ni Kael nang marahas niya akong hilahin palapit. Mainit ang hininga niya sa leeg ko. Walang paalam nang lumapit ako sa kama. Hinalikan niya ako kaagad, mabigat at mapusok. Nagulat man ay hinayaan ko nalang din siyang gawin ang nais niya.Napaingiti ako nang palihim. Sinabayan ko ang mga haplos niya sa katawan ko. Peor mayamaya, napaigik ako nang bahagya dahil ramdam ko ang tigas ng kamay niya sa balikat ko. Pinilit kong huminga nang maayos. Hindi ko alam kung dahil sa kaba o sa paraan ng pagkilos niya.Saglit kong hinawakan ang ulo niya, pinilit siyang tignan. Ngunit malamig ang mga mata niya, bakas ang matalim na tingin na ibinigay sa akin. Tatanungin ko na sana siya kung may problema ba, pero bago pa ako makapagsalita, hinalikan na naman niya ako, mas marahas, at mas mabilis.Kinagat niya ang labi ko, dahilan para mapasinghap ako. Dumulas ang isang kamay niya sa ilalim ng suot kong nightdress. Mabilis. Walang alinlangan. Napaungol ako nang maramdaman ang haplo







