LOGINShare
MYZTERY HORO ::: EP.49
Last Updated:
2025-08-14 18:48:272 ชั่วโมงต่อมา
@ LISA’S CONDO “หนูว่าจะเก็บกระดาษคราฟท์นี้ไว้ด้วย เฮียว่าดีมั้ยคะ ^_^” ฉันพูดระหว่างที่กำลังใส่ดอกไม้ดอกสุดท้ายของปูเป้ลงในแจกันที่วางบนโต๊ะกลางโซฟารับแขก โดยมีเฮียคินนั่งดูอยู่ข้างๆแถมยังช่วยตัดก้านดอกไม้ส่งให้อยู่นานสองนาน “อื้ม เอาสิ” “ค่ะ ถ้างั้นก็....” ฟรืดดด “พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะคะ หนูมี Quiz จริงๆ คืนนี้ขอหนูติวที่ห้อง....” จุ๊บ! “Night Night นะ” ฉันยังพูดไม่ทันจบก็โดนเฮียคินจุ๊บปากเบาๆมาทีนึง อะ...เอ่อ แหม... อะไรก็ไม่รู้นะคะเนี่ย มาจ๊งมาจุ๊บกันแบบนี้ “ค่ะ >////< ขับรถดีๆนะคะ ถึงแล้วบอกหนูด้วย” “แต่ที่จริงไปติวที่นู่นก็ได้นี่นา” พรึ่บ! เฮียคินพูดและเอนตัวลงพิงพนักพิงโซฟาแล้วทำหน้าไม่เห็นด้วยที่ฉันไม่กลับไปกับเขาออกมา เหอะๆ แต่ถ้าติวที่คอนโดเขาฉันก็ไม่มีสมาธิพอดีอ่ะ ยิ่งเวลาเฮียคินถอดเสื้อเดินออกจากห้องน้ำเนี่ยนะ ขนมปังหลายก้อนบนหน้าท้องเขามันชวนให้จั๊กกะจี๋.... >_< “ไม่ได้หรอกค่ะ ติวในห้องที่มีเฮียอยู่ หนูก็ตบะแตกพอดีอ่ะ อุ๊บ O_O” เย้ยยยย เผลอพูดออกไปหรอเนี่ย >[]< “ตบะแตก?” “อะ...เอ่อคือ” “หึ...คิดไรทะลึ่งอีกแล้วสิ” คราวนี้เฮียคินไม่พูดเปล่า เขาส่งสายวิบวับมีเลศนัยแล้วขยับตัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ วี๊ดดดด “ดะ...เดี๋ยวสิคะ หนูอ่ะ ไม่เคยคิดอะไรทะลึ่งเลยนะ หนูแค่คิดว่ามันเซ็กซี่ >_<” “เซ็กซี่? อะไรเซ็กซี่ :)” “ปะ...เปล่า” ...นี่เขาจะถามทำไมเล่า >[]< “แล้วยัยนั่นไปไหน จะกลับเมื่อไหร่” คงเพราะเห็นฉันเขินเฮียเลยเลิกแกล้งและกวาดสายตาไปรอบห้องแทน ซึ่งก็จริงนั่นแหละ โรสยังไม่กลับมา เห็นว่าไปหาเฮียโย ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกลับตอนไหน “อืมมม ไม่รู้สิคะ อาจจะไปค้างกับเฮียโยก็ได้” “แล้วอยู่คนเดียวได้?” “ได้สิคะ หนูเก่งนะเนี่ย กล้ามใหญ่จะตาย คิกๆ” ฉันพูดและทำท่าเบ่งกล้ามประกอบก่อนจะขำออกไป เฮียเองก็กระตุกยิ้มมุมปากแล้วส่ายหัว “แขนนิดเดียว หักง่ายสบายๆ” เย้ยยยย หักหรอ??? จะหักแขนกันเลยหรอเนี่ยทำไมโหดร้ายยยย =[]=! “ต้องใช่! เฮียเกิดในถิ่นมาเฟียแน่ๆ ยิ่งรายล้อมด้วยชายชุดดำแล้วด้วย ต้องใช่แหงๆ” “หรอ” แล้วเขาก็ตอบแค่เนี้ย แค่นี้จริงๆ แค่หรอ “ไหนหนูดูหน่อย ถ้าใช่เฮียต้องพกปืน อุ๊ยแต่อยู่บนรถนี่นา ที่เฮียเคยฆะ...” “ถ้ากลัวก็อย่าพูดออกมา” ฆ่า.... ใช่ คนที่ใจดีกับฉันสุดๆในวันนี้ คือคนที่เคยลั่นไกออกไปเสียงดัง เขา...เคยฆ่าคนต่อหน้าฉันเลยนะ ยิ่งใกล้คำว่ามาเฟียไปอีก ยิ่งใกล้...กับประวัติที่น่าสนใจที่ว่ารุ่นพี่เตโขเป็นสมาชิกแก๊งค์มาเฟียไปอีก นี่เขาทั้งสองคนเป็น.... หรือฉันจะคิดมากไป “เฮียยิง...บ่อยหรอคะ ปืนน่ะ” ฉันถามแต่เฮียคินก็ไม่ตอบ มีแค่สายตาที่ส่งมาประมาณว่าถามทำไม? “เอ่อคือ หนูแค่อยากรู้เฉยๆ ว่ามันยิงยากมั้ย เสียงมันดังจะตาย” “…ไว้วันหลังจะสอนให้” สอนหรอ? สอนคนอย่างฉันยิงปืนเนี่ยนะ คงได้กรี๊ดสลบก่อนมั้ย =_=^ “แหะๆ หนูไม่เรียนได้มั้ย” “เสียใจด้วยที่ต้องบอกว่าไม่ได้” “ทำไม?” “......” แล้วเฮียคินก็เงียบไปพักนึง ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มท่าทางใจดีออกมา “ไว้ยิงตุ๊กตางานวัดไง อย่างเราน่าจะอยากไปใช่มั้ย” เอ๋.... “งานวัดหรอ? ใช่แล้ว ครั้งสุดท้ายที่หนูไปคือตอนยังเด็กมากเลย แถวนี้มีงานวัดหรอ อยู่ไหนคะ ไปกันเลยมั้ย” พรึ่บ! ฉันทำท่าลุกขึ้นเพราะแค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว แต่ก็ถูกเฮียคินรวบเอวลงไปนั่งตักเขา แล้วเฮียก็อมยิ้มอะไรคนเดียวไม่รู้อยู่ได้ “หึ...หน้านี้ใครเค้ามีงานวัดกัน ไว้มีเดี๋ยวเฮียพาไป” “แต่ก็ต้องยิงปืนเป็นก่อนใช่มั้ย?” “ใช่ เรียนมั้ย?” อืม... ถ้าเรียนก็จะยิงตุ๊กตาได้เป็นสิบตัวแน่ๆเลยนะ ตอนเด็กๆยิงไปตั้งหลายบาทไม่ได้เคยได้สักตัวเลยอ่ะ “ก็ต้องเรียนสิคะ ความภูมิใจที่เห็นตุ๊กตาหล่นด้วยกระสุนของเรามันเท่จะตายนะ” ฉันตอบกลับไปอย่างมั่นใจ แล้วเฮียก็พยักหน้ากลับมา “อืม งั้นปามีดเราก็น่าจะทำได้นะ” “เย้ยยยย ปาไม่ได้นะคะ ของแบบนั้นต้องเอาไว้ในครัว มันอันตรายอ่ะ” ปามีด? โอ้โหแค่หยิบมาหั่นหมูยังโดนบาด ถ้าปามันต้องเฉี่ยวหน้าไปแบบสะวื๊บสะว๊าบ “เฮียหมายถึงมีดสั้น” “จะปังตอหรือมีดอีโต้ก็ไม่ได้ ใครเค้าเอามีดมาปาเล่น...” “ถ้าไม่เรียนจะปาโป่งได้ยังไงกัน” เอ๊...ปาโป่ง ใช่! ปาโป่งได้ตุ๊กตายักษ์ 3 ดอก 20 ไง “อื้อ งั้นหนูเรียนก็ได้ แล้วมีอะไรที่หนูต้องเรียนเพื่อเพิ่มทักษะก่อนไปงานวัดอีกมั้ย โอ๊ะ! บิงโก ล้วงไห ตักไข่ รถไต่ถัง หรือว่ารำวงย้อนยุคเป็นไง....” “หึ... พอแล้ว สองอย่างก็เหนื่อยจะตาย” เฮียส่งมือมายีหัวฉันที่นั่งตักเขาเบาแล้วก็ขำอีกแล้วล่ะ เวลาเฮียคินยิ้มนี่เขาดูใจดีสุดๆไปเลยนะ อยากให้โรสมาเห็นบ้างจังจะได้ไม่ว่าเฮียกวนประสาทอย่างเดียวอ่ะ “คิกๆๆ แต่ว่าถ้าเรียนจบสองอย่างนี้ หนูอาจจะกลายเป็นนักฆ่าหน้ายิ้มก็ได้ ^_^” ว่าแล้วก็กอดอกโชว์ไปเล้ยยยย ถึงวันนั้นที่ยิงปืนกับปามีดเป็น ฉันต้องเก่งอย่าบอกใคร “หรอ... กลัวมากไม่ไหว” ง่ะ แล้วแค่ไม่กี่วิก็โดนเฮียคินล้อเลียนซะแล้ว =_=^ “เชอะ! มาให้หนูปามีดใส่ซะดีๆ ล้อเลียนหรอคะ” “ใช่ คิดว่าจะปาโดน? ยังเร็วไปสิบชาติค่ะ” โอ้โหหหห เฮียพูดจบแล้วยีหัวฉันหนักมาก บอกเลยตอนนี้ผมยุ่งเหยิงเกินต้านทานแล้วล่ะ “เหอะ! หยามกันขนาดนี้ไม่โดนบีบแก้มก็คงไม่ได้แล้วนะ ย๊ากกก” พรึ่บ! พูดปุ๊บฉันก็บีบแก้มเนียนของเฮียอย่างหมันเขี้ยว แถมยัง... “ยืดๆ นี่แหน่ะๆ ยืดให้แก้มยาวไปถึงพื้นเลยนะ ฮ่ะๆๆๆ” “เปลี่ยนจากยืดๆเป็นจุ๊บทีก่อนไปได้ป่ะ” เฮียคินพูดและยักคิ้วมา แต่เรื่องอะไรล่ะ! “ไม่ได้ค่ะ! รอวันที่หนูเป็นนักฆ่าหน้ายิ้มก่อนนะ แล้วจะยอมจุ๊บเฮียเน้นๆตรงนี้เอง จะจุ๊บสามทีเลยโอเคป้ะ???” “หึ... งั้นคงต้องอีกสามชาติสินะ” “ว๊ากกกก ว่าไงนะ >[]<” “อ๋อ เฮียบอกว่าค่าๆ เอางั้นก็ได้นะ” “โอเค งั้น Pinky Promise เลยค่ะให้ไว ^_^” พรึ่บ! ฉันปล่อยแก้มเฮียคินข้างหนึ่งแล้วยื่นนิ้วก้อยเล็กๆออกไป เขาเองก็ส่งนิ้วก้อยตัวเองมาเกี่ยวไว้และ... “….สู้ๆนะ เฮียเชื่อว่าเราทำได้” ก่อนที่เฮียจะลูบหัวฉันและค่อยๆลุกเดินออกจากห้องไปไม่กี่นาทีต่อมา....
Rrrrrrr… - ยัยแม่มด - หลังจากที่คิระขับรถออกจากคอนโดลิซ่ามาสักพักจนใกล้ถึงคอนโดเขาที่ห่างออกไปไม่เท่าไหร่ เบอร์ของบางคนที่ถูกนินทาในใจว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรก็โทรมาจนคิระก็ถึงกับถอนหายใจ -_- “ไม่ว่าง บาย” [อ๋อหรอ ผลประกอบการ Zirconia หลังรีโนเวทเดือนแรกมาแล้ว เดี๋ยวเคนชินจะ....] “เอาไปเลย ให้” คิระตอบสวนไปอย่างไม่ใส่ใจ เขาไม่คิด ไม่แคร์ ไม่สน เรียกว่าไม่มีชื่อสนามแข่งรถที่กระแสมาแรงมากๆในช่วงนี้อย่าง Zirconia อยู่ในหัวด้วยซ้ำ ทั้งที่คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าของที่นั่นคือเตโช เฟรย่า และหนึ่งในนั้นก็ยังมีเขาอีกคน ตามที่ท่านผู้นำหรือคนที่มีศักดิ์เป็นปู่ยัดเยียดให้มันเป็นธุรกิจที่พวกเขาต้องทำร่วมกันตามกฎ [ยกให้จริงดิ ใจดีจริงๆเลยนะคุณหุ้นส่วน] “บอกกี่ทีละไม่ได้อยากเป็น” [ก็มันเป็นไปแล้ว] “จบยังยัยสมองตาย พูดไรไม่รู้เรื่อง นี่โทรมามีเรื่องอื่นมั้ย?” นั่นไม่ใช่คำด่า แต่เป็นคำพูดปกติของคิระและเฟรย่าที่เรียกเสียงหัวเราะจากปลายสาย ก่อนที่เธอจะบ่นๆกลับมา [ฮ่ะๆ สมองตายเลยไง๊ แรงไปแล้วไอ้...] “ยัยบ้า ขับรถอยู่ แค่นี้ พูดมากอยู่ได้” [แกสิพูดมาก ถ้าไม่เอางั้นเดี๋ยวเอาไปบริจาคให้] “ตามใจ หรือจะเอาไปรักษาสมองก็ได้” [เอ้า ไอ้....] ติ๊ด! ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับมา คิระที่ขับรถเข้ามาถึงคอนโดตัวเองก็ตัดสายไป แล้วจังหวะที่เขาหันไปโยนมือถือลงบนเบาะที่นั่งข้างคนขับ อยู่ๆร่างบางของโรเซ่ที่เขาคุ้นเคยก็วิ่งพรวดออกมาจากประตูคอนโด ทำให้คิระเหยียบเบรคอย่างแรงจนล้อลาก เพราะเห็นได้ชัดว่าเธอเองก็ไม่ได้ระวังรถเขาที่กำลังพุ่งตรงเข้าไป เอี๊ยดดดดดด! ฟุ้บ! ทันทีที่รถหยุด โรเซ่ก็ทรุดลงกับพื้นทันทีด้วยหน้าตาอึ้งๆ คงเพราะเธอก็ไม่ตั้งตัวเหมือนกัน คิระเลยลงจากรถไปแบบเซ็งๆ ไม่อยากจะคิดด้วยซ้ำว่าถ้าเขาเบรคไม่ทันยัยนั่นจะเป็นยังไง ตึงงง! “คึกอะไรมาวิ่งเล่นตอนนี้?!” “ทะ..โทษที” โทนเสียงอ้อยอิ่งมาพร้อมกับการดันตัวเองขึ้นจากพื้นของโรเซ่ทำให้คิระหยุดมองนิ่งๆ แต่แค่เธอตั้งหลักยืนตรงได้ไม่ถึงสามวิ ร่างบางที่หน้าซีดขั้นสุดก็เซไปใช้มือค้ำกระโปรงรถเขาคล้ายคนจะเป็นลม ก่อนที่โรเซ่จะยืนโอนเอนเหมือนไร้เรี่ยวแรงและอยู่ๆก็ทรุดลงไปพร้อมกับหมดสติจนคิระพุ่งเข้าไปรับเธอไว้และพาขึ้นรถตัวเองทันที@ HOSPITAL
“เป็นไงบ้างครับหมอ?” เสียงเรียบของคิระที่ยืนพิงกำแพงเอามือล้วงกระเป๋ามองโรเซ่ที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง เรียกรอยยิ้มเล็กๆของแพทย์หญิงท่านนึงได้เป็นอย่างดี “ไม่เป็นไรแล้วนะคะ ปลอดภัยดีทั้งแม่และเด็ก คุณพ่อสบายใจดะ...” “ผมไม่ใช่...” “เด็ก?” ยอมรับว่าคิระเองก็แปลกใจที่ได้ยินแบบนั้น แต่ก็คงไม่เท่าโรเซ่ที่เติมท้ายประโยคของเขาและพยายามดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียงขึ้นมาพอดีเลยเหมือนกัน ใช่.... เด็ก โรเซ่ท้อง และเขาในฐานะคนรักของน้องสาว กำลังตกอยู่ในสถานะคุณพ่อชั่วคราวและรู้เรื่องนี้พร้อมกันกับแม่เด็กอย่างเธอเลย “ค่ะ ยินดีด้วยนะคะ คนไข้ตั้งครรภ์ได้สามสัปดาห์แล้วค่ะ ^_^” ก่อนที่คุณหมอจะเดินออกไป เหลือทิ้งไว้แค่เธอกับเขาที่มองหน้ากันแบบเงียบกริบ ไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกมาเลย และทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง พอมองโรเซ่ที่เลื่อนมือไปจับหน้าท้องแบนเรียบนั้น มันก็อดไม่ได้ที่จะตำหนิเธอที่เพิ่งวิ่งหน้าตาตื่นหนีคนที่รู้ว่าใคร คนที่มองจากกระจกมองหลังไป และหมอนั่น...ก็วิ่งตามเธอลงมา “ไม่รู้ตัวเลยหรอวะ” ได้ฟังคำถามทั้งที่ยังนั่งอึ้งแบบนั้น โรเซ่ก็ทำได้แค่ส่ายหัวออกมาแบบไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน “ก็ว่า...คนอะไรจะวูบทั้งปีทั้งชาติ” จิ๊! และตามประสาคู่กัดที่เถียงกันอยู่ทุกวัน ความอึ้งที่มีก็ถูกกำจัดทิ้งด้วยคำพูดกวนประสาทจากคิระที่โรเซ่คุ้นเคยดีจนเธอส่งเสียงจิ๊จ๊ะตอบกลับมาอย่างนั้น “อย่าบอกใครได้มะ” “หึ.. มารยาทก็ไม่มี ขอร้องดีๆ ก็ไม่เป็น” คิระตอบกลับท่าทางปีนเกลียวของเธอที่ส่งมา ก่อนจะหลุดขำออกไปเบาๆ เล่นเอาคนบนเตียงถึงกลับกลอกตามองบนใส่เขาซะงั้น “วิ่งไล่จับกันจนท้องเลยว่ะ โคตรแจ๋ว” “วิ่งไล่จับ?” “ก็หนีใครมา? วิ่งตามกันเป็นหนังอินเดีย” พอคิระพูดแบบนั้น โรเซ่ก็ถึงกับลุกลี้ลุกลนขึ้นมา ในขณะที่คนยืนพิงกำแพงมองเธอขำๆ “เฮียห้ามบอกเฮียโยนะเว้ย!” “ว่าไงนะ?” แม้บรรยากาศจะไม่ได้ดีเด่อะไร แต่สิ่งที่โรเซ่ซึ่งกำลังเลิ่กลั่กพูดมา ทำให้คิระได้ใจจนถึงกับกระตุกยิ้มและทำท่าเงี่ยหูฟัง “ห้ามบอกเฮียโย!” “อีกคำ” “เฮีย! พอใจยัง” หึ... เฮีย? กว่าจะรู้ว่าตัวเองเป็นน้อง ก็ต้องรอให้เขากำความลับเธอไว้งั้นสินะ คิระคิดในใจแล้วพยักหน้าส่งๆตอบไป “ก็...พอประมาณ” “ห้ามบอกลิซด้วย!” “นั่นน้องมั้ย” “เงียบไว้เหอะน่า!” ให้ตายเหอะยัยนี่ นี่คือคำขอร้องแบบฮาร์ดคอร์ของเธอสินะ “ไม่ช้าก็รู้” “ก็ตอนนี้ไม่ต้องพูดอ่ะ เข้าใจมะ?!” โรเซ่ตะคอกออกมา ไม่รู้ว่าจะเกรี้ยวกราดไปถึงไหน แต่ก็ดูร้อนรนใช่ได้ คิระเลยอาศัยจังหวะนี้แกล้งเอามืออุดหูแล้วขำใส่ “หึ ต่างกันจังวะ” ...โคตรต่าง ต่างกับลิซฉิบหาย! “บ่นไร กลับได้ละ” แล้วยัยม้าดีดกระโหลกบนเตียงก็ลุกพรวดจากเตียงไปคว้ากระเป๋า ก่อนเดินผ่านหน้าเขาที่มองตามแต่ไม่ได้ขยับตัวจนเธอหันมาแว๊ดใส่อีกยาวๆ “ก็ต้องไปส่งป้ะ พามาเอง”@ LISA’S CONDO
ตึงงงงง! เฮือก O_O! “ฮะ....เฮียโย ตกใจหมด” ระหว่างที่ฉันนั่งจดจ่ออยู่กับ Code มากมายบนโซฟารับแขก ทั้งลองเขียนจริงและท่องทฤษฎีจากชีทเรียนเตรียม Quiz เฮียโยที่ไม่รู้หงุดหงิดอะไรก็เปิดประตูเข้ามา อะ...อ้าว โรสล่ะ แล้วโรส.... แกร๊ก... “โรสอยู่ไหน?” เอ๋??? เฮียโยหันมาถามฉันหลังจากเปิดประตูเข้าไปในห้องโรสและไม่เห็นใคร “โรสอยู่กับเฮียไม่ใช่หรอ ก็เห็นว่าจะไปกินข้าวที่คอนโดเฮีย” “โรสออกมาก่อน กลับมารึยัง” อ้าว กลับมาก่อนหรอ แต่อะไรของเฮียเนี่ย ดูใจร้อนพิกล “ไอ้อ๊อง โรสกลับมายัง ถาม!” เย้ยยย แล้วทำไมต้องตะคอกด้วยล่ะ “ยะ...ยัง ที่นี่ก็มีแค่หนูอ่ะ อย่าบอกนะว่าทะเลาะกันอีกแล้วอ่ะ -3-” “อืม” นั่น! ว่าแล้วเชียว ว่าแล้วเขี๊ยวววว “โทรถามสิคะ เฮียลองโทรรึยัง โรสออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” “สักพัก โทรไปไม่รับ โทรดิ๊” ฟุ้บ! เฮียโยสั่งฉันแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาด้วยสีหน้าเซ็งๆ แต่ต้องไปทำอะไรผิดมาแน่ๆ ถ้าใช่ตัวเองไม่มีสิทธิ์เซ็งเลยนะ “ทำไมเฮียชอบทำให้โรสงอนจัง หนูเบื่อแล้วนะ -3-” “อย่าพูดมาก” “โอ๊ะ อย่ามาเถียงนะ เฮียนั่งว่างๆก็โทรหาเฮียพายเฮียบีทสิคะ เผื่อใครมารับโรส หรือว่าโรสไปหาใครอ่ะ” คราวนี้ฉันขมวดคิ้วตอบกลับเขาไปบ้าง เฮียเลยทำหน้าเหมือนนึกขึ้นได้และกดโทรหาใครสักคนซึ่งก็น่าจะเป็นเฮียบีท เพราะเฮียพายน่าจะอยู่กับแฟนเขา ส่วนฉันก็โทรหาโรส ก็โทรติดนะ แต่ไม่รับจริงด้วยอ่ะ ‘เห็นเมียกูมะ?’ ‘จริงจัง’ ตริ๊ด ตึงงงงง! ปังงงงง!!! เฮือกกก O_O แล้วแค่ไม่ถึงนาที คุยกับปลายสายได้แค่สองประโยคเฮียโยก็ถีบโต๊ะกลางโซฟารับแขกอย่างแรงจนฉันสะดุ้งและพูดไปเสียงสั่น “ละ...ลิซว่าเฮียกลับไปก่อนดีมั้ยอ่ะ” “โทรไปจนกว่าจะรับ!” “ไม่โทรแล้ว (-_- ) ( -_-) ” “ลิซ่า!” น้ำเสียงโมโหจากเฮียโยถูกส่งมา และเขายิ่งดูหัวร้อนพอฉันจะเลือกจะบอกว่าไม่โทรอ่ะ แต่... “พอเถอะเฮีย ยิ่งโทรก็ยิ่งรู้ว่าเฮียอยู่นี่ ถ้าลิซเป็นโรส ลิซก็ไม่กลับหรอก เพราะ...ไม่อยากเจอ =_=^” จิ๊! “คิดว่าจะไปไหนวะ” คุณพระ คิดว่าพอจบคำว่าไม่อยากเจอ เฮียโยจะควักไส้ฉันออกมา แต่ก็เขากลับถามออกมาด้วยสีหน้าจนปัญญา “ไม่รู้ (-_-) (-_-) แต่เฮียก็รู้ถ้าโรสโกรธต้องห้าม...จู้จี้” ....นะ แหะๆ ฉันพูดออกไปอย่างกล้าๆ กลัวๆ แล้วมองไปที่เฮียแบบหวั่นๆ “แล้วจะปล่อยให้หายไปแบบนี้หรอวะ?!” ปังงงง! เฮือกกกก O_O! อะ...เอาอีกแล้วววว >_< นี่เขาจะหักโน้ตบุ๊คฉันเลยมั้ย โชคดีแค่ไหนที่ถีบโต๊ะกระเด็นแต่แจกันที่ฉันเพิ่งจัดพร้อมกับเฮียคินยังทรงตัวไม่ล้มลงไปแตกกระจาย =[]= “ละ..แล้วตัวเองไปทำไรมาล่ะ ลิซว่าโรสอ่ะไม่หนีปัญหาหรอก แต่เฮียก็อย่า...จู้จี้สิ” “ก็นั่นเมียมั้ยวะ เมียหายจะให้นอนดูทีวีรอรึไง?!” หมับ! อร๊ายยยยย >[]< ไม่ได้นะ เขาไม่ได้จะหักโน้ตบุ๊ค แต่กำลังจะเขวี้ยงแจกันฉันทิ้งอ่ะ! “งื้อออ อย่านะเฮียโย อย่าใช้อารมณ์ดิ แล้วก็อย่าพังข้าวของคนอื่นด้วย มันไม่ดี U_U” ง่าาาา แม้จะพูดออกไปเสียงสั่นแต่ในใจฉันหวีดร้องดังมาก อย่าเชียวนะเฮียโย๊ววววว อย่ามายุ่งกับแจกันแห่งความรักของหนู >[]< จิ๊! ตึงงงง! และพอเห็นฉันจริงจังกับการยื้อแย่งแจกันแบบนั้น เฮียโยก็ยอมวางและทิ้งตัวนั่งลงอีกครั้ง เฮ่อออออ “เฮียโยฟังลิซนะ เฮียต้องหายใจเข้าลึกๆ ใจเย็นๆ ตอนนี้โรสกำลังใจร้อน เฮียโยต้องใจเย็นๆ” ฉันพยายามยกมือขึ้นลงให้เฮียปรับหายใจที่ฉุนเฉียวตามจนเฮียเริ่มสงบลง บะ...บ้าเอ๊ย เกือบแตกแล้วเชียว เกือบแตกแล้วจริงๆ ห้ามมายุ่งเลยนะ แจกันแห่งความรักของฉันอ่ะ >[]<
Latest chapter
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.68 (END)
หลายชั่วโมงต่อมา..."กลับมาแล้วค่าาา U_U"ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^""ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."กึก...แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี"เอ่อคือ...""ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ""ว่า?"จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะฟุ้บ!"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาป
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.67
วันต่อมา..."ไม่สนค่ะ! ถ้าไม่ใช่รูปนกฟีนิกซ์ หนูจะไม่ยอมประทับตราเด็ดขาด >[]ฉันตะโกนออกไปแบบแน่วแน่สุดๆไปเลย ก็มีอย่างที่ไหนอ่ะ ตื่นเช้ามายังไม่ทันจะอาบน้ำแปรงฟัน เฮียคินก็มาขู่ให้คนอื่นเค้าเอาดาบไขว้มาประทับไว้บนตัว และให้เหตุผลว่าการประทับตราเป็นการบ่งบอกว่าเราคือ Dark Shadow แต่โหย! ตั้งมีดดาบเชียวนะ เกิดมันมีชีวิตแล้วแทงเข้าไปในเนื้อหนังอันละเอียดอ่อนของฉันจะว่าไงอ่ะ =[]="Dark Shadow ต้องประทับตราเดียวกัน -_-""ก็หนูไม่อยากเป็....""ถ้าพูดมันออกมาอีกครั้ง..."เสียงเข้มกับสายตาดุๆถูกส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะยอมอ่อนลงนิดนึง เชอะ! "อะไรคะ ที่จริงหมายถึงไม่อยากให้ตราประทับเป็นรูปมีดดาบต่างหากล่ะ -3-""เลือกตำแหน่งที่อยากประทับไว้เลย"พรึ่บ!พูดจบเฮียคินก็ลุกขึ้นจากเตียงเฉย เดี๊ยะๆ ทำเป็นมาสั่งเนาะ"ไม่! หนูไม่เลือก ไม่สนใจ ไม่ประทับตราแน่ๆจะบอกให้"ฟุ้บ!ฉันทิ้งตัวนอนแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไปเลย ก็ไม่อยากได้มีดดาบ ไม่ชอบอ่ะมันคม กลัวมันแทงเข้าไปควักไส้ หยึ๋ยยยย =[]=! ซาหยองจาตายยย"จะดื้อจนนาทีสุดท้ายเลยรึไง""ไม่ดื้อ! หนูไม่ได้ดื้อ หนูแค่ไม่ชอบ...""อาบน้ำแต่งตัว เช้าบินไปจดทะเบียน
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.66
"แย่จริงๆ คุณเปิดตัวอลังการขนาดนี้ ลูกหลานได้หัวใจวายกันพอดี :)""ท่านย่า""ท่านแม่"กึก!สิ้นสุดคำพูดของท่านปู่ เฮียคินที่ยืนอึ้งก็พูดออกมาเสียงสั่น เขาก้าวขาจะเดินตรงเข้าไปหาท่านย่าเช่นเดียวกับเจ๊เฟรย์ที่น้ำตาคลอขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทั้งเฮียและเจ๊ก็ต้องชะงัก คงเพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังประคองร่างเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่อาการสาหัส ท่านย่าเลยหันมองทั้งคู่ และเงยหน้ามองรุ่นพี่เตโชที่สีหน้าเขาเองก็ทึ่งไม่จากพี่น้องคนอื่นเลยสักนิดกึก...กึก...กึก...ไม่รอให้ใครพูดอะไร ท่านย่าปรับสีหน้าให้ดูนิ่งเรียบ ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่ถูกประคองเอาไว้ เฮียแม็คพอเห็นแบบนั้น เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีขยับตัวให้หลุดจากการประคอง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าท่านย่า และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก"ผมขอโทษครับท่าน ขอโทษ...สำหรับทุกเรื่องครับ"ภาพตรงหน้าทำให้ฉันหันมองเจ๊เฟรย์ที่ยืนนิ่งทันทีที่ได้ฟัง ท่านย่าเองก็มองไปที่เธอ และค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นวางบนบ่าเฮียแม็คที่ยังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ตนเองเป็นคนออกแบบ ก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ และพูดมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.65
วันทดสอบหัวใจของรักษาการ...“โอเคมั้ย?”เฮียแม็คในชุดแปลกตาที่นั่งตรงข้ามกันพูดกับฉัน คงเพราะฉันเริ่มจะเลิ่กลั่ก ก็นี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันเลยส่ายหัวออกไปอย่างไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน“ใจเย็นๆลิซ"“หนูอาจไม่ใช่หนึ่งสตรีที่เค้าตามหากันก็ได้”นั่นสินะ... อย่าว่าแต่การเป็นหนึ่งสตรีเลย คนที่ร่ำลือว่าเป็นเนื้อคู่ตอนนี้ ฉันเห็นเขาแค่แว๊บเดียวเมื่อเช้าที่ห้องแต่งตัว แล้วเฮียคินก็เดินหนีหายไปไหนไม่รู้ มีแค่คำสั่งที่กำชับพี่ไคยะเอาไว้ว่าให้ฉันอยู่แต่ในห้องนี้“ไม่เห็นจะเกี่ยวกับการเป็นหนึ่งสตรีตรงไหน”เฮียแม็คทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มือก็เอื้อมมาหยิบสมุดโน้ตฉันไปเปิดดูสิ่งที่ฉันพอจะนึกอะไรได้แล้วโน้ตเพิ่มลงไป“เกี่ยวสิคะ ก็แค่ทดสอบยังทำไม่ได้ แถมหนูตะคอกใส่เฮียคินกับท่านปู่เสียงดังมากด้วย กับเฮียคินน่ะ...เราคุยกันน้อยลงมาก ช่วงวันสองวันนี้ U_U"“ไอ้คินมันยุ่งๆ อย่าคิดมาก ส่วนเรื่องในห้องประชุม คนเรามันก็ตกใจกันได้”“...เฮียแม็ค”“?”ฉันส่งเสียงเรียกคนตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน เขาก็แค่เลิกคิ้วขึ้นนิดนึง แล้วก็นะ มันดูอ่อนแอมากเลยที่จะต้องพูดว่า...“หนูอยากกลับบ้านค่ะ"แล้วแค่นั้นเฮีย
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.64
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...- ห้องทำงานคิระ -แกร๊กๆๆๆ“จิ๊!”“อย่าเครียดนักสิ”“มันอีกแค่นิดเดียวเองค่ะ เหมือน XVII ตั้งใจปั่นประสาทหนูน่าดู ย้ายโลเคชั่นทุกครั้งที่ออนไลน์เลยมั้ง โรคจิต!”“.......”ฉันตอบกลับเฮียคินทั้งที่มือยังคาอยู่บนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คแบบนี้ แล้วเพราะโดนเฮียเงียบใส่นี่แหละ เลยทำให้ฉันหยิบมีดสั้นเล่มนึงใกล้ๆมือปาออกไปที่เป้าข้างหลังเขาแบบหงุดหงิดฉึก!หึ...มันดูแปลกใช่มั้ยล่ะ ที่มีเป้านิ่งให้ระบายอารมณ์ได้เต็มที่ แต่เป้านี้ยังถือเป็นอะไรที่เบสิคมากเลย เพราะในห้องเฮียคินไม่เหมือนห้องเจ๊เฟรย์เลยสักนิด เขาเอาอาวุธเยอะแยะมาวางเรียงเป็นของตกแต่งเหมือนที่ชอบเอาปืนซ่อนไว้ในทุกอาณาเขตของคอนโดไม่มีผิด“ยังปาแม่นเหมือนเดิมนี่ หนึ่งสตรี”“เฮียแม็ค~”เสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันละสายตาจากเป้ามองคนที่เดินเข้ามาในห้องทันที แล้วเฮียคินนี่ออกตัวดุมาเชียว“ดีใจกว่าเจอหน้าผัวอีก -.-”ชิชะ! ไม่ต้องเลยนะ ทำมาเป็นพูดดี“เฮียแม็คไปไหนมาคะเนี่ย ไม่เจอตั้งหลายวันอ่ะ”“มันไล่”“อ้าว จับได้แล้วเจ้าตัวดี -3-”พอฟังเฮียแม็คตอบมา ฉันก็ส่งสายตาฟาดฟันไปให้เฮีย เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ที่จริงเฮียคินก็บอกฉันแล้วล
DarkZ [I] MYZTERY HORO MYZTERY HORO ::: EP.63
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ลิซ...จะไม่พูดไรหน่อยเลยหรอ?”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันนั่งฟังความจริงว่าพวกเขาเป็นใคร? Dark Shadow คืออะไร? จากปากเฮียคินและเจ๊เฟรย์ ซึ่งพี่เคนชินและพี่ไคยะเองก็อยู่ที่นี่และทุกคนกำลังจ้องมาแต่เฮียคินกับเจ๊ก็พูดไม่หมด ทั้งสองคนพูดถึงการทำความผิดของสภาก็จริง แต่ก็ไม่ได้พูดถึงวิธีน่ากลัวที่ใช้จัดการกับสภาไปแล้ว น้่นก็คือความโหดร้ายที่เฮียคินกับรุ่นพี่เตโชทำ ซึ่งอย่างที่รู้กัน ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนพิพากษาพวกนั้นเมื่อกี๊ ถึงจะไม่มีช่วงที่รุนแรงเลือดสาดมันก็พอจะรู้อยู่ดีและที่เล่ามามันก็มีเรื่องใหม่ๆที่ฉันไม่ได้รู้ลึกอย่างความสัมพันธ์ที่เคยมีปัญหาของเฮียคินกับรุ่นพี่ แต่บอกตามตรงนะฉันก็ยังแอบโกรธรุ่นพี่เตโชอยู่ดี แล้วก็กำลังสนใจเรื่อง XVII มากกว่าด้วยตอนนี้“หนูเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ”ฉันเลือกจะตอบคำถามท่ามกลางความเงียบในห้องแบบขอไปที เฮียคินพอเห็นฉันนิ่งก็มองมาและทำท่าจะพูดอะไร ฉันเลยชิงพูดไปก่อน“เจ๊คะ หนูขอยืมได้มั้ย โน้ตบุ๊คเครื่องนี้”ได้ฟังแบบนั้นเจ๊เฟรย์ไม่ได้อิดออดอะไร แถมยังหันไปพยักหน้าให้พี่เคนชินหยิบมันมาทันทีและพอได้มา สิ่งแรกที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อน คือ X
You may also like
คลั่งรัก | คุณป๋า
ลำเจียก10.5K viewsคู่หมั้นมาเฟีย
มดตัวจี๊ด2.7K viewsวิศวะมาเฟียเพื่อน(ไม่)รัก
หอมชา7.5K viewsBreak The Rule แหกกฎ(รัก)นายมาเฟีย
SOEUR1.8K viewsเดิมพันรักลับ
JAOTUNTEE145 viewsMy heart for you มาเฟียร้ายพ่ายรัก
พริ้มเภา631 viewsดวงใจอินทรีย์
ิิิิดอกบุหงา-2537226 viewsนายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด
ศานิชล670 views
