Share

TRILOGY ::: EP.11

Author: Aliyah.P
last update Last Updated: 2025-08-14 19:03:25

“...กลับพรุ่งนี้ใช่มั้ย?”

ท่านเซนจิถามฉันระหว่างที่กำลังกินมื้อเย็นโดยมีเฮย์โซนั่งตรงข้ามกันอยู่ และเหมือนหมอนี่จะยังไม่พอใจฉันถึงขนาดไม่พูดอะไรออกมาสักคำ

“ค่ะ”

“แล้วแกล่ะ เรื่องวันนี้เรียบร้อยดีมั้ย”

ถัดจากคำตอบของฉัน คำถามนั้นถูกส่งไปให้เฮย์โซ แน่นอนว่าหมอนี่ต้องฟ้องอยู่แล้ว ฉันเลยเลือกจะวางช้อนส้อมพร้อมรับเสียงตำหนิทันที

ตึง!

“ถามว่าเรียบร้อยดีมั้ย?!”

พอเว้นช่วงไปนิดหน่อยแล้วเฮย์โซไม่ตอบ ท่านเซนจิก็ถึงกับทุบโต๊ะกินข้าวอย่างแรงและส่งสายตาจับผิด แต่เฮย์โซก็ตอบกลับมานิ่งๆ

“ครับ เรียบร้อยดี”

...หืม?

“ก็ดี”

หลังจากฟังคำตอบของเฮย์โซ ท่านเซนจิก็กระตุกยิ้มมุมปากพอใจออกมา ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดปากมาจัดการตัวเองแล้วลุกไป ทิ้งฉันไว้กับเฮย์โซสองคน

“พอไม่ขี้ฟ้องมันดูไม่ใช่นาย”

ฉันยกแก้วน้ำส้มขึ้นดื่มและพูดลอยๆลองเชิงไป เฮย์โซก็เงียบ ตักข้าวเข้าปากเฉยๆแบบไม่สนใจ

“รีบไปฟ้องซะสิ ถ้าท่านรู้ทีหลังจะได้ไม่ต้องมาซวยแทนให้เป็นบุญคุณกันอีก”

คราวนี้ฉันตั้งใจจีบปากจีบคอใส่เฮย์โซอีกครั้ง หมอนี่ก็นิ่งเหมือนเดิมจนน่าหงุดหงิด มิหนำซ้ำยังทำเป็นลุกหนีจากโต๊ะเหมือนรำคาญกันซะจริง จนกลายเป็นฉันที่ลุกตามไปหาเรื่องต่อล้อต่อเถียงด้วยอีก

“มันไม่ได้เท่หรอกนะ ไอ้การทำเป็นช่วยกันแบบเนี้ย!”

“.......”

แต่เฮย์โซก็ยังเดินไปเงียบๆไม่สนใจกันอยู่ดี หรือว่าหมอนี่จะโกรธฉันจริงๆนะ เพราะมันเป็นการรับคำสั่งให้ทำครั้งแรกแต่ฉันดันไปทำมันล่ม ดูๆแล้วท่านเซนจิก็ดูคาดหวังเรื่องการเอายาป้อนใส่ปากคิระมากด้วย แล้วถ้าท่านมารู้ทีหลังว่ายังไม่เป็นตามที่คิด หมอนี่ก็เละสิ

“นี่! เฮย์โซะ...”

“จะตามเข้ามาคุยในห้องเลยมะ เซ้าซี้ชิบ”

กว่าจะปริปากพูดได้ก็อย่างที่เฮย์โซบอก ฉันเดินขึ้นบันไดตามหลังหมอนี่จนมาหยุดอยู่หน้าห้องนอนเขาจริงๆ

“ก็นาย...”

พรึ่บ! ตึง!

“เฮ้ย! ใครอยากจะเข้ามาเล่า!”

ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยปากพูดอะไร ไอ้บ้าเฮย์โซมันก็ลากฉันเข้ามาในห้องนอนตัวเอง แถมยังปิดประตูลงกลอนเรียบร้อยอีก

“อยากจะซวยมากนักรึไง”

คำพูดเซ็งๆส่งมา ดูแววตาเฮย์โซก็เป็นกังวลใช้ได้ แต่ที่ฉันไม่เข้าใจน่ะ...

“แล้วใครใช้ให้มาช่วยล่ะ”

“เธอต้องตัดสินใจได้ละ นี่มันเรื่องใหญ่” เฮย์โซตัดบทแต่ฉันก็สวนกลับไป

“ไม่ใหญ่สิแปลก นายเป็นคนที่ได้ผลประโยชน์ด้วย”

“ในหัวเธอมันมีแต่เรื่องปกป้องไอ้แม็ครึไง”

สีหน้าไม่พอใจส่งมา แต่แปลกๆนะ ท่าทางที่ไม่ตะคอกเกรี้ยวกราดและปั่นประสาทของเฮย์โซน่ะ ฉันไม่ค่อยชินมันเท่าไหร่

“จะถามทำไมก็รู้อยู่แล้วป่ะ” ฉันลอยหน้าลอยตาตอบไป แล้วหมอนี่ก็พูดมาเสียงเรียบ

“โคตรโง่”

“เฮ้ย???”

“เอาทั้งชีวิตไปทุ่มกับความรักงี่เง่า มีสมองป่ะวะ?”

ถึงตรงนี้แววตาดุๆของเฮย์โซทำฉันสะอึกเลยล่ะ แล้วก็อาจจะจริงอย่างที่หมอนี่ว่า

“อืม โง่ ต้องมีด้วยเหรอสมองอ่ะ”

ฟุ้บ!

พูดจบฉันก็ทิ้งตัวนั่งเซ็งๆบนโซฟา เฮย์โซก็ดูจะแปลกใจ เพราะปกติหมอนี่กวนมา มีเหรอฉันจะยอมน่ะ

“สรุปไอ้แม็คหรือไอ้คิระ?”

น่าเบื่อคำถามเซ้าซี้นี่จริงๆ ฉันฟังนะ แต่ก็คิดหนักเกินกว่าจะตอบได้ แล้วพอฉันเงียบ เฮย์โซก็ตอบคำถามนั้นแทน

“งั้นทั้งคู่ ออกจากห้องนี้ไปซะ”

พูดจบเฮย์โซก็จ้องหน้าฉัน และหมอนี่รู้อยู่แล้วว่าฉันไม่ยอมแน่ๆ

“ขอเวลาหน่อย”

“สามวิละ ตอบได้ยัง”

“จิ๊!”

“คนรักของรักษาการ หรือน้องชายที่ยัยนั่นรัก?”

พอฉันเริ่มหงุดหงิดเพราะถูกกดดัน เฮย์โซก็ชิงถามขึ้นมาโดยเปลี่ยนสรรพนามให้บาดใจฉันกว่าเดิมอีกครั้ง

แต่คนรักงั้นเหรอ? คนรักของรักษาการ... น่าขยะแขยงจริงๆ ไอ้สรรพนามแบบนั้น! แล้วก็อะไรนะ น้องชาย? น้องชายที่รัก... หึ!

“เธอมีคำตอบในใจอยู่แล้ว แค่พูดมา อย่าลีลาให้มากนัก”

ยิ่งฟังเฮย์โซพูด ฉันก็ยิ่งรู้สึกว่าหมอนี่กำลังพยายามใช้ความอดทนอย่างมากในการเจรจากับฉัน

“ยัยบ้าเอ๊ย ไอ้คิระมันไม่ใช่ญาติเธอ”

ใช่...ฉันรู้อยู่แล้วแหละน่า นอกจากคิระจะไม่ใช่ญาติ ก็ยังบังเอิญเป็นน้องชายคนนึงที่พี่เฟรย์รักมาก ส่วนอีกคนก็เตโช Nightshade ไงล่ะ

“ต่อให้มันได้เป็นผู้นำ มันก็ไม่เห็นหัวเธอ เพราะเธอไม่ใช่รักษาการ ทำไมต้องให้ย้ำอยู่นั่น...”

“ก็ได้! แต่แม้แต่เม็ดเดียวก็ห้ามเข้าปากเฮียแม็ค ถ้านายสัญญากับฉัน”

ฉันพูดสวนไปก่อนเฮย์โซจะพูดจบ จริงอยู่ ถ้าเรื่องศีลธรรมมันดูแย่มาก หากจะปล่อยให้คิระกลายเป็นหนูทดลองทั้งที่ฉันรู้ดีแก่ใจว่ายามันอันตรายขนาดนั้น แต่มันต้องมีวิธีแก้สิ ระดับท่านผู้นำแห่ง Dark Shadow คงไม่ปล่อยให้หลานชายตัวเองตายแน่ๆ ซึ่งต่างจากเฮียแม็ค ไม่มีใครปกป้องเขาได้เลยนอกจากฉัน แล้วเฮย์โซที่แม้จะดูเซ็งๆก็ยอมตกปากรับคำ

“อืม” 

“ถ้านายผิดคำพูด เฮียแม็คจะรู้แน่ สังกัดผู้นำจะไหวตัวทัน สังกัดสภาจะมีปัญหา และพวกนาย...”

“รวมถึงเธอด้วยที่จะพัง”

ฉันยังคงขู่เฮย์โซ หมอนี่ก็ยิ่งหงุดหงิดจนเห็นได้ชัด เราในตอนนี้เหมือนพี่น้องเด็กน้อยที่กำลังทะเลาะกัน

“ห้ามเล่นสกปรกกับเฮียแม็คด้วย!”

“นั่นไม่นับป่ะวะ”

“ถ้าไม่ก็ไม่”

“เออ!”

เป็นอีกครั้งที่เฮย์โซที่รับปากด้วยท่าทางไม่เห็นด้วยเท่าไหร่แบบนั้น แต่ไม่รู้ทำไม สีหน้าของที่อยู่ๆก็ยอมกันง่ายๆถึงทำฉันหลุดขำในใจทั้งที่ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาซะนาน

“เนี่ย เอาเข้าจริงนายก็เป็นพี่ที่ดีนิดหน่อย”

“อย่าได้ใจให้มันมาก”

ฉันรับฟังคำพูดที่ดูจะเบื่อกันของเฮย์โซแล้วลุกขึ้นไม่ตอบโต้อะไร ก่อนจะเริ่มก้าวขาจะเดินออกจากห้อง แต่คำถามของเฮย์โซก็เรียกไว้

“พรุ่งนี้กลับกี่โมง”

หืม? มาแปลกแฮะ

“ถามทำไม เมมเบอร์ระดับสูงอยากเป็นเบ๊ขับรถไปส่งที่สนามบินรึไง?”

พูดไปฉันก็กระตุกยิ้มมุมปากขำๆ และแน่นอนหมอนี่น่ะ...

“เบ๊? ...ฝัน”

ก็กะไว้แล้วแหละน่า แต่ฉันจะเชื่อใจนายได้จริงมั้ยนะ ที่รับปากว่าจะไม่ยุ่งกับเฮียแม็คน่ะ

วันต่อมา...

“มองไร ก็ผ่านทางนี้พอดี”

“บอกทีว่าเครื่องบินจะไม่ตก”

บทสนทนาของฉันกับเฮย์โซที่นั่งอยู่บนรถคันเดียวกันและกำลังมุ่งหน้าไปที่สนามบินในอีกไม่กี่นาที ที่เป็นแบบนี้เพราะเห็นว่าหมอนี่มีประชุมแทนท่านเซนจิเรื่องธุรกิจดำมืดที่กำลังหลบซ่อนอยู่ ก็เลยลากฉันขึ้นรถมาด้วยแบบไม่ถามความเห็นกันสักนิด

“ที่จริงถ้ามันตกก็คงดี”

พูดไปเฮย์โซก็ปรายตามองฉันเหมือนกำลังแช่งให้ตายซะวันนี้พรุ่งนี้ ส่วนฉันก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ หยิบลูกอมที่ได้จากเฮียเชนวันก่อนขึ้นมากำลังจะแกะกิน และ...

หมับ!

“ค่าน้ำมัน”

“เดี๋ยวดิ นั่นมันของ...”

“ไอ้แม็ค?”

“ไม่ใช่ซะหน่อย”

“ไอ้เชน?”

“ทำไมชอบยุ่งเรื่องคนอื่น”

ที่พูดไปเพราะไม่ยักรู้ว่าเฮย์โซจะใส่ใจเรื่องฉันที่ประเทศไทยด้วย ยิ่งกับเฮียเชนที่ไม่ใช่คนที่มีบทบาทอะไรกับ Dark Shadow ปกติหมอนี่ไม่เห็นเคยให้ค่าคนที่ไม่มีผลประโยชน์กับตัวเองเลยสักคน

“ดีจริงๆ อยู่ไทยมีคน อยู่นี่มีคน เวลาเจอกันพวกมันไม่งง?”

เหอะ ฟังจากเสียงก็รู้ว่าเฮย์โซตั้งใจเหน็บฉัน แต่ก็ช่างเถอะ...

“หุบปากไปเลย คนหัวใจตายด้านอย่างนาย จริงๆน่าจะมีไว้เปลี่ยนทัศนคติลบๆของตัวเองสักคน”

พอโดนฉันสวนกลับ หมอนี่ก็เงียบไปเลยล่ะ ฮ่ะๆ ลักษณะจะเถียงไม่ออกแล้วล่ะม้างงง~

“...ที่จริงก็มีอยู่คน”

“???”

พอได้ฟังคำตอบแบบนั้น ฉันก็หันขวับไปหาเฮย์โซทันที หึ...ตลกน่า คนที่ด้านชา ปากร้าย แถมเสพติดแต่ความรุนแรง เอะอะก็ผลักก็เหวี่ยงคนอื่นใส่กำแพงอย่างหมอนี่น่ะเหรอ

ยิ่งคิดในใจคนเดียวก็ยิ่งหลุดขำ ฉันเลยแกล้งเอียงคอไปล้อเลียนเฮย์โซที่นั่งข้างกัน กะว่าจะปั่นประสาทนิดหน่อย

“มีจริงดิ อยากเห็นหน้าพี่สะใภ้ใจจะขาดเลยอะ รอบหน้ากลับมารีบพามาเจอเลยนะ ลูกหลานมาเฟียแก๊งค์ไหนมีเคราะห์อ่ะ ฮ่ะๆๆ”

พรึ่บ!

แล้วบทสนทนาก็จบลงที่หมอนี่โยนเสื้อสูทตัวเองใส่หน้าฉันทันที ก่อนจะวางมาดเงียบขรึมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้

ไม่กี่นาทีต่อมา...

@AIRPORT

“พวกนายเป็นจุดสนใจชะมัด เมื่อไหร่จะกลับ”

ระหว่างรอขึ้นเครื่องฉันก็พูดไปแบบไม่อยากจะเชื่อสายตา พอเห็นว่าถึงสนามบินแล้วเมมเบอร์ระดับสูงอย่างเฮย์โซให้เกียรติมาส่งถึงนี่

“เครื่องบินส่วนตัวก็มี”

เฮย์โซส่งสายตาตำหนิฉันโดยมีชายชุดดำยืนอารักขาอยู่เบื้องหลัง แผ่รังสีอำมหิตของมาเฟียแบบไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด

“ก็กลับคนเดียวมันเหงา”

“เลยต้องกลับมากับไอ้แม็คทุกที”

เอ๊ะหมอนี่ ชักจะรู้เรื่องฉันมากเกินไปแล้ว ถึงจะพูดมาแบบไม่สนใจ แต่ท่าจิบกาแฟเก๊กๆเหมือนเท่ที่สุดในสนามบินนี่ทำให้น่าหมันไส้เข้าไปอีก -.-

“จะทำยังไง ถ้ามันจำได้แต่สุดท้ายไม่เลือกเธอ”

ให้ตายเถอะ นี่ไม่ใช่เวลาจะมาแดกดันกันเรื่องเฮียแม็ครึเปล่า หมอนี่ไม่มีเรื่องอื่นจะคุยกับฉันบ้างเหรอ

“หยุดเลยนะ อย่ามาทำให้เสียอารมณ์ตอนนี้” ฉันจิกตาใส่ เฮย์โซก็นิ่ง

“ก็พูดให้คิดเผื่อไว้ เพราะถ้าเป็นเรื่องมันทีไร เธอโคตร...งี่เง่าฉิบหาย”

ไอ้คนปากเสียยังพูดกระทบกระทั่งกันไม่หยุดอีก จนฉันนี่ถึงกับกระชากแก้วกาแฟแล้วเลื่อนมือไปหยิกเฮย์โซหวังจะให้แขนเขียวดูสักที

พรึ่บ!

“หืมมม เป็นไง! งี่เง่านั่นมันนายป่ะ ยุ่งเรื่องคนอื่นอยู่ได้เนี่ยฮะ!”

แต่มีเหรอหมอนี่จะสำนึก -.-

“เบาหน่อย เจ็บจนอยากตาย”

ปากบอกว่าเจ็บ แต่เฮย์โซทำหน้าเอือมขั้นสุดออกมา จนฉันแกล้งลุกขึ้นง้างมืออยากจะตบหมอนี่ดูสักที และ...

หมับ!

ฉันยังไม่ทันจะออกแรงเหวี่ยง เฮย์โซเอื้อมมือมาคว้าไว้ ก่อนจะเป็นฝ่ายลุกขึ้นบ้างและกดตัวฉันให้นั่งลง พร้อมกันกับที่หมอนี่โน้มตัวเข้ามาท่ามกลางสายตาของคนรอบข้าง

ฟุ้บ!

“อย่าเล่นแรง แล้วก็อย่ามั่นใจ ...เผื่อใจไว้บ้างก็ดี”

ชั่วนาทีที่เฮย์โซจ้องลึกเข้ามาในตาฉัน ฉันสัมผัสได้นะ ถึงความปรารถนาดีของดวงตาคมๆคู่นั้น แต่ถ้าเฮียแม็คเป็นอย่างที่หมอนี่ว่าจริงๆ ถ้าเขารักพี่เฟรย์อย่างแท้จริง ไม่ใช่รักเพราะเข้าใจว่าพี่เฟรย์คือฉัน...แม้เพียงสักนิด ถ้าถามว่าจะทำยังไงถ้าเกิดเฮียแม็คเป็นแบบนั้น...

จังหวะที่เฮย์โซที่ปล่อยมือฉันและหมุนตัวกำลังจะเดินไป มันเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ฉันรู้คำตอบ แม้ว่ามันจะทำยาก แต่ฉันก็อยากให้มันเป็นนะ เป็นอย่างที่ฉัน...คิดว่าน่าจะดีน่ะ

“ถ้าถึงวันนั้น...ฉันอยากจะลบความทรงจำทั้งหมดที่เคยมี ฝากนายหาคนที่เก่งเรื่องนี้ให้ทีสิ”

คำพูดของฉันทำให้เฮย์โซหันมาและหยุดคิดนิดหน่อย ก่อนจะพยักหน้ารับแบบที่ก็ไม่รู้ว่าหมอนี่...แค่เออออตามน้ำไปรึเปล่า เพราะมันจะมีจริงๆน่ะเหรอ คนที่ลบเรื่องในหัวฉันได้น่ะ นายจะหาคนแบบนั้นมาช่วยฉันได้จริงรึเปล่า...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.74 (END)

    วันต่อมา“ไม่ค่อยเห่อกันเลยนะครับ”คิระแกล้งแซวอดีตผู้นำและท่านผู้หญิงที่ถึงแม้จะผ่านไปหลายปีก็ยังดูแข็งแรงอยู่ แถมวันนี้ทุกคนที่เกี่ยวข้องรวมถึงเมมเบอร์นับร้อยก็แต่งตัวสวยหล่อเป็นพิเศษ บรรยากาศโดยรอบของหอประชุมที่ถูกรีโนเวทใหม่ดูเป็นทางการและไม่มีที่นั่งส่วนไหนแบ่งฝั่งแบ่งฝ่ายอย่างเดิมเตโช โมเน่ต์ คิระ ลิซ่า เลโอ และเฟรย่า นั่งประจำในที่ของตัวเองโดยมีอดีตผู้นำและท่านผู้หญิงนั่งตรงกลาง ราวกับเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานถัดจากทั้ง 6 คนมีตำแหน่งที่ว่างอยู่ทั้ง 2 ที่ ซึ่งอยู่ในระนาบเดียวกันโดยไม่มีการแบ่งชนชั้นหรือลำดับความสำคัญกำลังรอการกลับมาของมาโครและฟาเดีย มีเพียงพื้นที่ที่ถูกจัดให้ระดับความสูงไม่มากเกินไปอย่างด้านซ้ายมือของเหล่าพ่อแม่ที่ถือครองตำแหน่งต่างๆเท่านั้น ที่ถูกออกแบบมาเพื่อความปลอดภัยสำหรับเด็กๆทั้ง 5 คนเรียงตามลำดับ ประกอบไปด้วยไคโร – ลูกชายของคิระกับลิซ่าโซลาร์ – ลูกสาวของเตโชกับโมเน่ต์มาร์คัส – ลูกชายของมาโครกับฟาเดียริคกิ – ลูกชายของเฟรย่ากับเลโอ และลิมา – ลูกสาวของคิระกับลิซ่าซึ่งตอนนี้ เด็กๆที่สนิทกันอย่างรวดเร็วต่างก็กำลังแย่งกันพูดคุยกับมาร์คัสที่ชะเง้อหน้

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.73

    @ เซฟต์เฮ้าส์อดีตผู้นำ“เดีย!”เฟรย่าที่ได้สติและถูกนำตัวกลับมารักษาลุกพรวดด้วยความเป็นห่วงทันทีที่เห็นน้องเดินเข้ามาส่วนฟาเดีย เธอนิ่งเงียบและดูเฉยชา แม้แต่หน้าเฟรย่าตอนนี้ยังมองไม่ชัด ม่านน้ำตาของเธอบดบังทุกสิ่งจนถ้าไม่ได้มาโครเดินจูงมือเข้ามา เธอก็มองไม่เห็นทางด้วยซ้ำ“ร้องไห้ทำไม เจ็บตรงไหนบอกพี่ หมอ!”เสียงเฟรย่าตะโกนดังลั่น มาโคร เตโช คิระ รวมถึงเลโอที่แยกตัวออกไปช่วยดูเลล่าให้ก็ไม่มีใครปริปาก จนกระทั่งอดีตผู้นำ ท่านผู้หญิง โมเน่ต์ และลิซ่าเดินเข้ามา“ขอหนูไปอยู่ที่อื่นสักพักได้ไหมคะ”ฟาเดียเห็นหน้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแม่ เธอก็ตั้งคำถามอย่างเลื่อนลอย แต่ลึกๆก็คาดหวังให้พวกเขาที่มองมาอย่างนึกสงสารช่วยเห็นใจเธอบ้าง“หนูอยู่ที่นี่ไม่ไหวเลย…หนูรับ...อะไรพวกนี้ไม่ไหว...มัน…”เธอส่ายหน้าส่งสัญญาณต่อต้านสิ่งรอบตัวขึ้นมาฉับพลัน ก่อนอดีตผู้นำจะเดินเข้ามา พร้อมกันกับที่เธอพุ่งเข้าไปกอดและทรุดลงปล่อยโฮออกมาจนตัวสั่น“หนูเหนื่อย...หนู...”“ไม่เป็นไรลูก ไม่เป็นไร”นี่เป็นครั้งแรกด้วยซ้ำที่ทุกคนได้เห็นอดีตผู้นำหน้าเครียดที่สุดจากที่รับมือกับเรื่องอะไรต่อมิอะไรมามากเฟรย่าที่ได้ฟังแม้จะรู้เ

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.72

    "นี่สำหรับเมียกู!ต่อไป...ก็มึงสินะ""ขอเรากับคุยเฮซก่อน"พอเห็นมาโครเดินท่าทางเอาเรื่องกลับมา ฟาเดียก็ตัดสินใจเอาตัวเองเข้าไปขวาง เขาหยุดเดินมองเธอนิ่งๆ แต่ถึงแววตาดุร้ายคู่นั้นมันน่ากลัวกว่าทุกครั้งฟาเดียก็ยัง“ได้ไหม”"รักมันรึไง"เสียงห้วนและเยือกเย็นที่เขาไม่เคยใช้กับเธอตั้งคำถาม ยิ่งเห็นเธออึ้งจนอึกอักมาโครก็ยิ่งตะคอก"ถามว่ารักมันไหม?!"พรึ่บ!ฟาเดียตกใจ รีบเลื่อนมือไปทาบอกแกร่งเพื่อให้เขาใจเย็นลงก่อนตอบอย่างหนักแน่น"ไม่""ชัดไหม?!"แค่นั้นเองที่มาโครเบี่ยงตัวเดินเลี่ยงเธอไปถามเฮย์โซที่มองเหตุการณ์นี้อยู่เช่นกัน"ปล่อยมัน"เขาสั่งลูกน้องให้แก้มัดเฮย์โซเช่นเดียวกับที่แก้มัดคาร์เตอร์ ก่อนจะพุ่งเข้าไปกระชากคอเฮย์โซมาเผชิญหน้าอย่างเหลืออดมานาน"มึงมีโอกาสตั้งมากมายที่จะปกป้อง! แต่มึงจ้องจะเอาคนของกูให้ได้!""คนของมึง ใครวะ กูไปยุ่งกับรักษาการตอนไหน"ผลัวะ!หมัดหนักๆของมาโครซัดเข้าหน้าเฮย์โซเต็มแรงไม่มียั้ง"ไม่ต้องมาเล่นลิ้น""งั้นกูเล่นเมียมึงได้ไหม”เฮย์โซไม่ลดละเลยที่จะต่อปากต่อคำเพราะไม่ชอบหน้ามาโครเหมือนกัน อีกอย่างเขารู้ตัวดีว่านาทีนี้ไม่มีอะไรจะเสีย"คำว่าเมียกูที่มึงพูด ก็

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.71

    5 นาทีต่อมา“ไม่เจอเลย กำลังเสริมก็มาไม่ทัน 10 นาทีนี้แน่ ไหนจะตู้ที่ซ้อนกันไว้อีก”เลล่ารายงานไปพร้อมกับก้าวขาตามมาโครที่แยกกับทุกคนซึ่งตอนนี้ช่วยกันหาฟาเดียและเฟรย่าอย่างร้อนใจ“ท่านผู้หญิงกับอดีตผู้นำกำลังช่วยคิดอีกแรง แต่นายรู้ใช่ไหมยังไงมันก็เสี่ยงเพราะเวลากระชั้นชิดเกินไป”“มันเอาเข้าไปตอนไหน”กึก!มาโครหยุดเดินทันทีที่ฉุกคิดขึ้นได้ และกวาดสายตาอย่างใช้ความคิดท่ามกลางตู้คอนเทนเนอร์เป็นร้อยๆที่สูงท่วมหัวเขา พลางคิดว่าถึงคนของ Dark shadow ที่เอามาจะไม่มากพอสำหรับการเช็คทุกตู้ชั้นล่างทั้งหมดพร้อมกัน แต่อย่างน้อยตู้ชั้นล่างกว่า 60% ก็ถูกเช็คอย่างเร่งด่วนแล้วและไม่มีใครหาเจอ“เฟรย์สู้กับไอ้เวรนั่นอยู่ก่อนเราจะมาไม่เกิน 30 นาที ประเมินจากความสามารถของเฟรย์ ถึงสู้แรงไม่ไหวก็ใช่ว่าการสู้จะจบง่าย รอยแผลบนตัวไอ้ยักษ์มีไม่น้อย แปลว่าเฟรย์สู้เต็มกำลัง จากสถิติและทักษะที่ฝึกมา การสู้หนักระดับนี้เฟรย์ยื้อได้เกิน 20 นาที ซึ่งก็แทบจะเท่ากับเวลาที่เรามาถึงนี่”“หมายความว่า...”“มันบอกว่า 2 ตู้ แปลว่าแยกไว้คนละตู้ ถ้าต้องการถ่วงเวลาให้เราหาไม่เจอ มันคงไม่เอาไว้ตู้ใกล้กันแน่ และหรือถ้าจะเอาไว้ตู้ช

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.70

    ไม่กี่นาทีต่อมาโครม!!!ประตูโกดังสะเทือนลั่น พร้อมกันกับร่างของไอ้ยักษ์ที่เคยทำร้ายเฟรย่ากระเด็นจากด้านนอกเข้ามาด้วยฝีมือมาโครที่เดินเข้ามานิ่งๆพลั่ก!“เมียกูอยู่ไหน!”หลังจากผลักเฮย์โซที่ลากคอเข้ามาเองกับมือ เลโอก็ตั้งคำถามเสียงห้วนอย่างไม่เกรงกลัวลูกน้องของคาร์เตอร์ที่ตอนนี้มีจำนวนเยอะกว่าในคลิปแบบทวีคูณ“มึง...”คาร์เตอร์คุ้นหน้ามาโครอยู่แล้ว แต่มันหยุดคิดนิดหน่อยพอเห็นเลโอที่มาด้วย ก่อนลูกน้องคนสนิทจะเข้ามากระซิบ“อ๋อ ไอ้พวก Nightshade แล้วที่เหลือล่ะวะ หรือพวกมึงกล้ามาแค่นี้”ใช่ คำถามนี้ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วเพราะท่ามกลางคนกว่า 20 คนตรงนี้ อีกฝั่งมีแค่มาโครและเลโอที่มาพร้อมเฮย์โซในสภาพอิดโรยเท่านั้นและแน่นอนว่าไม่ใช่แค่ไอ้ยักษ์ แต่มาโครกับเลโอจัดการพวกหน้าประตูโกดังจนเกลี้ยงด้วยสองมือเปล่าเท่านั้น“ถามโง่ๆ ถ้ามาก็เห็นแล้วป่ะ ความลับเลยนะ ที่จริงเพื่อนกูไม่ให้ค่ามึงเลยว่ะ”เลโอตอบยียวนอย่างตั้งใจกวนประสาท ส่วนมาโครก็ยกยิ้มมุมปากจนคาร์เตอร์เสียเซลฟ์ที่ผู้มาเยือนไม่มีทีท่าจะหวั่นอะไรกองทัพของเขาด้วยซ้ำ“มั่นใจขนาดนี้แปลว่าสั่งคนล้อมพวกกูไว้แล้วสินะ”“อยากรู้ไม่ให้คนไปดูวะ”“เห็นด้

  • DarkZ [II] TRILOGY   TRILOGY ::: EP.69

    @ โกดังร้าง ท่าเรือ X“ดี! ก็ให้มันรู้ไปว่าพวก Dark shadow จะเปิดหน้าสู้กับกูตรงๆไหม ฮ่าๆๆๆ”เสียงคาร์เตอร์หัวเราะลั่นโกดังอย่างชอบใจ ก่อนจะมองสภาพหมดสติเพราะถูกทำให้สลบอย่างไม่ทันตั้งตัวของเฟรย่าและฟาเดียที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผล“อีนี่ใช่ไหมที่สั่งระเบิดโกดังเก็บยากู!”ฝ่ามือหยาบกระด้างของคาร์เตอร์จิกผมเฟรย่าขึ้นมาจ้องแล้วสะบัดออกอย่างหัวเสีย ก่อนจะใช้อีกมือบีบแก้มฟาเดียขึ้นมาอย่างเคียดแค้น“ส่วนอีนี่ อีตัวดีที่เอาเงินกูไปงั้นสิ”เพี๊ยะ!พูดจบคาร์เตอร์ก็ใช้หลังมือตบเรียกสติฟาเดียจนสะดุ้งตื่น สิ่งแรกที่เธอทำ คือกวาดสายตามองหาเฟรย่าที่เจ็บหนักกว่า เพราะจำได้ว่ากระสุนสาดเข้ากระจกฝั่งนั้นเต็มๆ“พี่เฟรย์! พี่เฟรย์เป็นไรมากรึปะ...”“หุบปาก! เงินกูอยู่ไหน!”ไม่เว้นช่วงให้ฟาเดียพูดจบประโยคด้วยซ้ำ คาร์เตอร์ก็ตรงเข้ามาบีบคอเธออย่างคาดคั้น“เงินอะไร”“มึงอย่าทำเป็นไม่รู้”จริงอย่างที่คาร์เตอร์พูด ฟาเดียรู้ว่ามันคือเงินซื้อขายยาเสพติดระหว่างคาร์เตอร์กับสภา เงินที่เธอถูกพ่อบุญธรรมอย่างท่านเซนจิและเฮย์โซรวมหัวกันโอนเข้าบัญชีตัวเองที่ไม่ได้ใช้งาน และอดีตผู้นำเป็นคนได้ข้อมูลพวกนั้นมาทำให้เธอตาสว่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status