Kitang-kita ni David ang paghahalili ng emosyon sa mukha ng dalaga. And for the life of him, he was intrigued! He never bothered himself with his employees' personal problems before, malibang direktang sangkot ang kompanya.
"Ano ang problema mo?Were you harassed by your co-employees?"
Mabilis na umiling ang dalaga. "H-hindi sa ganoon... it's personal." Sa wakas ay nakahagilap siya ng sasabihin.
Nag-angat siya ng mukha at tiningala ang lalaki. Suddenly, nakadama siya ng panganib. Kung saan man nanggaling ang damdaming iyon ay hindi niya alam. Subalit hindi panganib na baka siya gawan ng masama nito. Natitiyak niyang hindi gagawin ng lalaki iyon. But she felt it in her bones that this man was dangerous. Kung saan ay hindi niya matukoy.
Kumuha ng silya si David at naupo roon.
"Care to tell me about it?"
Nangunot ang noo ng dalaga. "About what?"
Nagkibit ng mga balikat si David. "Kung ano man ang problema mo?"
"Why should I do that?" May bahagyang iritasyon siyang nadama. She thought he was invading her privacy.
"Narinig mo na ba iyong kasabihang 'problem shared is half-solved?' Sinamahan ng lalaki iyon ng isang ngiti na nagpalunok kay Helaena.
Now she knew where the danger lay. The smile was lethal.
"I—I don 't even... know you. "
"Hindi ba mas okay iyon? Pareho nating hindi kilala ang isa't isa, so walang barrier. Para bang sumulat ka sa isang column upang ihingi ng payo ang suliranin mo." He broadened his smile, giving her his famous charm na bibihirang babae ang hindi naakit. Kahit sa boardroom kapag ganoon ang ngiti nito ay nakukuha ang tiwala ng mga kausap.
Huminga nang malalim si Helaena. "Hindi ako sumusulat sa mga columns mga magazines at—" Nagkibit siya ng mga balikat.
"Oh, what difference does it make!" bulalas niya sa careless tone.
"I am resigning anyway. "
Pomormal si David. Baka ang involve ay ang kompanya. "Ano ang ibig mong sabihin? Bakit ka magre-resign?"
"I thought you want to hear my sob-story" muling tumingin ang dalaga sa lalaki.
"All right, go tell me. My ears are opened." Muli itong ngumiti. Iniwas ni Helaena ang Inga mata rito.
"M-may boyfriend ako..." she started then hastily corrected herself: "rather ex-boyfriend. I ended my relationship with him this afternoon..."
David silently grimaced. Gustong pagsisihan na nagtanong ito. He wasn't interested in love tiff. Ang ipinagtataka nito ay hindi nito magawang tumayo at iwan ang babae. So he listened indulgingly. Expecting a boring love story.
Kung may dapat mang pagsisihan si Helaena sa pagkakalahad niya ng problema sa estrangherong ito ay saka na lang niya iisipin. Pero sa ngayon ay kailangan niya ng kausap at mapaghihingahan niya ng sama ng loob. Kaysa naman maglakad-lakad siya sa kung saang parke.
Minsan man ay hindi nae-interrupt si David at hinayaan siyang magkuwento. Wondering himself why he wasn't yawning.
"And this afternoon I saw him with this... this woman," she ended her story with a controlled sob. Pagkatapos ay rnedyo napahiyang tumingin sa kaharap at pilit na ngumltl.• "I'm sorry, you must think of me foolish. I shouldn't have bothered you with--"
"Hindi mo kailangang humingi ng paumanhin. Naiintindihan ko," agap ni David. But did he really understand? Pero hindi nito maintindihan ang sarili kung bakit tumagal itong nakikinig. Her story was not far from being so ordinary. A two-timer guy na nahuli.
Tumayo si David. Sinulyapan ang resignation letter na nasa harapan ni Helaena. Ang intrigue na nararamdaman nito ay lumalim na nang husto.
"Baka naman talagang kaibigan lang ng boyfriend mo ang babaeng ito?"
She smiled bitterly. "Salamat sa konsolasyon pero hindi ako ganoon ka-naive and stupid..."
"You don't look like you are stupid. But naive? Yes." Nginitian siya ni David upang ang huling sinabi ay palabasing compliment.
At kailan pa ba naging compliment ang pagiging naive sa magulong sosyedad na ginagalawan nila?
Subalit hindi sumagot si Helaena. Ano ba ang maaari niyang sabihin doon?
Muling nagsalita si David. "Do you love this man very much?"
Sandaling natauhan ang dalaga. May kinapa sa dibdib. Did she love Harley? Loved him still?
She looked in his eyes warily. "S-siguro. Dahil kung hindi ay hindi sana ako masasaktan. At wala sana ako rito sa harap mo pouring my heart out like some stupid fool. But I cannot answer the 'how much' part. Dahil sa sandaling ito ay wala akong ibang nararamdaman kundi galit. Valid naman 'tong bararamdaman kong galit 'di ba? Galit sa ginawa niya." Gumuhit ang poot sa mga mata niya.
"Nag-sex na ba kayo?" patuloy ni David.
Marahas na nag-angat ng tingin si Helaena. Banayad ang pagkakatanong pero nahihimigan niya ang talim sa tinig ng lalaki. Tinalo ng iritasyon ang pagtataka.
"Wala kang karapatang tanungin ako nang ganyan!" Tumaas ang boses niya at bahagyang naningkit ang mga mata.
Tumaas ang isang sulok ng bibig ni David. Kung nagdududa man ito na baka kilala siya ng dalaga ay tuluyang naglaho. Walang empleyado ang mangangahas na magtaas ng tinig dito.
Isa pa ay mas nakalalamang ang amusement niya kaysa isiping mairita. It was oft office hours. Hindi na siya boss. They were two ordinary people conversing.
"Calm down. I am only trying to analyze why you were crying so desperately. I was thinking if right now you are in a very... hmmmm..." He cleared his throat. "Compromising situation. If... you know what I mean."
"No. I don't know what you mean," she hissed. Naghihinala siya sa ibig nitong sabihin na lalo niyang ikinainis. Iniisip ng lalaking ito na baka buntis siya kaya ganoon na lamang ang iyak niya nang datnan siya nito.
"Hindi mo kailangang magalit, " David said gently. "Nagtatanong lang ako. And I'm interested with your problem. Kung bakit ay nagtataka ako." Bumaba ang tinig niya.
"Anyway, I'm sorry." Nagbuntong-hininga ang dalaga. Pagkatapos ay marahang tumayo. Ipinasok sa sobre ang resignation letter at inilagay sa mesa ni Keith.
Nakamasid lang si David sa bawat galaw niya pagkatapos ay hinarap ni Helaena ang lalaki. Gave him a faint smile.
"You are right. Bahagyang gumaan ang dibdib ko.Thank you for listening to my stupid woes."
"Any time..."
Kung may 'any time' pang kasunod, bulong ni Helaena sa sarili. After tonight they wouldn't see each other again.
Kinuha niya ang bag at dinukot mula roon ang brush at kaswal na nag-brush ng buhok. Nang maayos ang buhok ay ang make-up kit naman at nag-retouch ng polbo. Naglagay ng matte lipstick at pagkatapos ay muling ibinalik sa bag ang mga iyon.
While Davis watched her with contained amusement. Naka-cross ang mga braso sa dibdib at nakasandal sa gilid ng mesa. The girl was so natural. Girl, yes. Sa taas ni Helaena na wala pang five feet and three inches ay para itong bata kung hindi lang sa mga kurba nito sa tamang dako ng katawan. But the girl-look was belied by her natural sensuality.
"Well..." Bumaling si Helaena dito.
"Thank you. Hello and goodbye. Nice talking to you. "
Inilagay niya sa balikat ang shoulder bag at humakbang papalabas matapos ikutin ng mga mata nang may panghihinayang ang buong paligid.
Hinayaan siyang mauna ni David kaya hindi niya napuna nang abutin nito ang sobre na inilagay niya sa mesa ni Keith at ipinasok iyon sa bulsa ng pantalon nito.
"Hey, wait," habol ng lalaki matapos damputin ang attaché case sa sahig.
Huminto sa paglakad si Helaena at nilingon ang lalaki.
"Don't I get to know your name?" si David. Kasabay ng pinong ngiti ay umiling ang dalaga. "Hindi na kailangan. We won't be seeing each other after tonight." Sa totoo lang ay gusto na niyang makalayo sa lalaking ito. His presence was doing some foolish things to her senses. So much for her broken heart, she thought drily.
"I still would like to introduce myself to you," ani David na hinagod ng tingin ang mukha niya and lingered his eyes on her lips.
A shiver ran down Helaena'a spine. Iniwas niya ang mga mata at akmang muling humakbang palabas. Subalit pinigil iyon ng paghawak ni David sa braso niya.
Inabot ni David ang kamay sa kanya at nagpakilala. "Ako si Nathaniel David."
Bahagyang muling ngumiti si Helaena kasabay ng pagtanggap sa kamay ng lalaki.
"Hello, David. Nice meeting you." Ikiniling niya ang ulo at idinagdag "And goodbye." Kapangalan pa nito ang may ari ng Hayes Company, ani Helaena sa sarili.
Bigla siyang pomormal sa naisip. Biglang binawi ang kamay mula sa pagkakahawak ng lalaki na tila napaso.
IMPOSIBLE! Naghuhumiyaw iyon sa isip ni Helaena. Kinakabahang nag-angat siya ng mukha upang tumitig sa lalaki. His eyes danced in silent amusement confirming her thoughts. "H-hindi ikaw si..." Umiling siya. "N-no..." She stammered. "You can call me David, my friends do. Mr. Samonte lang ako rito sa opisina," walang anumang wika ng lalaki. "Oh!" Clutching her bag, she closed her eyes at nanlulumong napasandal sa dingding. How could she be so stupid na ipagkamaling ordinaryong empleyado ang lalaking ito'? No one in her right mind would think so. Nothing in this man was ordinary. But then she was not in her right mind, was she? Bukod doon ay hindi pa naman talaga niya nakikita si Mr. Samonte. Kung si Harley nga minsan lang naman sila magkita, maliban kung pareho nilang bababain o aakyatin ang isa't isa'y tsansa nang magkita sila sa elevator o sa canteen o hindi kaya ay sa company parking area, ang David pa kayang ito? "Ano ang ibig sabihin ng 'oh' na iyan?" amused nitong tanong. An
"Ano ang gusto mo?" tanong ni David sa kanya. "Or you preferred that I order for you?" "Kung... ano ang gusto mo," sagot niya kasabay ng paghinga nang malalim. Gusto niyang umalma kung hindi lang siya magmumukhang gaga sa harap ng waiter. David smiled. Alam nitong nanggigigil siya sa inis pero hindi makapalag. He couldn't remember forcing any woman to join him for dinner. And he was amused by the novelty of it. Tumingala ito sa waiter. "T-bone. Medium rare sa akin, well-done for the lady. French orange juice and scotch, double." Pagkaalis ng waiter ay inikot ng dalaga ang paningin sa loob ng restaurant upang huwag lang matuon sa lalaki ang paningin niya. Sa kabila ng inis ay may iba pang damdaming sumasalit at hindi niya iyon mabigyan ng pangalan. "Relax, Lena," banayad na sabi ni David. "Kakain lang tayo at pagkatapos ay ihahatid na kita pauwi sa inyo." Isang buntong-hininga pa uli ang pinakawalan ng dalaga at sinikap na ang sarili sa kabila ng alam niyang nasa kanya nakatuon ang
NAPAAWANG ang mga labi ni helaena sa narinig. Tiniyak na hindi niya ito napakinggan nang mabuti. "I—I beg your pardon? "1 want you to be my girl" ulit ni David. "You are joking, Mr. Samonte. At hindi ako natatawa. " "Totoo sa loob ko ang sinasabi ko I want you to be my girl. And at the risk of being accused as conceited, I am a better Catch than Harley, aren't I?" She was speechless. For a few seconds she was gaping at him. "Hey, I am only asking you to be my girl. Hindi kita pinatatalon sa building ngopisina," wika ni David, an indulgent smile on his lips. "W-why would you want to do that?" Bale-walang nagkibit ng mga balikat si David. "Perhaps I have developed an instant fondness for you." His eyes held hers and he had this feeling that what he said was true. He liked her. She almost rolled her eyes in disbelief. "Pinatatalon mo ba ako sa proverbial frying pan para mapunta sa apoy?" Tumaas ang sulok ng bibig ni David. "Isang buwan ka pa lang sa opisina. At kanina lang tayo
NANUNURI ang mga matang matiim na tinitigan ni Keith si Helaena. Hindi naman malaman ng dalaga kung paano sasalubungin ang mga mata ng kaibigan. "Pinapapanhik ka sa office ni David. May alam ka ba kung bakit?" "B-bakit daw?" "I am asking you." She shook her head hoping Keith couldn't see through her. "I—I have no idea." Nakatitig pa rin si Keith sa kanya. "I find it unusual, Helaena. Hindi ka ipatatawag ni David nang ganoon lang kung hindi ka niya kilala, And you're not acting as if you were surprised that the boss wanted to see you." "Keith..." Huminga nang malalim si Keitj at iwinasiwas ang kamay. "Don't tell me another surprise, Helaena, na matagal mo nang kilala si David bago ka pa napasok sa opisinang ito." "N-no." Umiling siya at tumayo. "Saka ko na sasabihin sa iyo. In the meantime, saang banda ang office ni David, sa fifth floor ba?" "Engineering muna. Itanong mo sa mga empleyado sa itaas. Lumakad ka na" Tumango ang dalaga at lumabas ng personnel. Ginamit niya ang h
DAHAN-DAHANG lumapat sa mga labi ni Helaena ang mga labi ni David. Soft yet firm.Warm and passionate. And he was tasting each corner of her lips with wet kisses. Suckling her lower lip gently. Hindi nagmamadali. Binibigyan siya ng pagkakataong damhin din ito. Hindi tulad ni Harley na hindi niya malaman kung saan ibabaling ang mukha. "I want to kiss you properly, Lena," he murmured in her lips. "Part your mouth for me, darling." She did and David plunged his tongue inside her mouth. At may pakiramdam si Helaena na matutunaw siya anumang sandali. Tinakasan ang buong katawan niya ang lahat ng lakas. Now she knew what the line of a song meant: 'when I kiss your lips, I feel the rolling thunder on my fingertips... ' David was taking his time in exploring her mouth with expertise. His tongue searching... playing and tasting. At hindi makapaniwala si Helaena na sa kanya nanggagaling ang ungol na naririnig niya. She never moaned with Harley! Kung gaano katagal inangkin ni David ang mga la
ALAS-SAIS pasado na nang bumaba si Helaena sa parking area dahil iyon ang sinabi ni David sa intercom. May business associate pa itong dumating ng bandang alas singko. Para kay Helaena ay mas mabuting pagabi na nga ang pagbaba niya upang walang mga ka-opisinang maaaring makakita sa kanila. Nakabukas na ang pinto ng Mercedes Benz ni David paglapit niya. Sumakay siya at isinara ang pinto. She winced inwardly. Para siyang mistress. Ang kaibahan ay walang asawa si David. "Saan tayo pupunta?" may kaba at anticipation sa dibdib niya sa tanong na iyon. Hindi agad sumagot si David. Ginagap ang kamay niya at dinala sa bibig and tongue kissed her palm. Nanlaki ang mga matang biglang binawi ni Helaena ang kamay. Tila live wire ang dumampi sa kamay ng dalaga. Nangingiting nilingon siya ni David sa ginawi niya. "Why? Don't you like it?" She cleared her throat twice, bago sumagot. "Uhm... It's... It's sensuous..." She groaned inwardly. Saan ba galing ang salitang lumabas sa bibig niya? Nanunuk
"NAGUGULUHAN AKO. I'm having doubts kung talagang sa kaibigan mo ang unit na ito o nirerentahan mo o pag-aari mo. Basta mo na lang ako dinala at pinatira dito in no time at all. Ngayon, pati grocery ko ay gusto mong ikaw ang bumili. I wouldn't be surprised if one of these days ay bibigyan mo ako ng pera." Akmang magsasalita si David subalit nagpatuloy ang dalaga. "Please don't, David. Pakiramdam ko ba ay isa akong itinatagong babae. Kung puwede nga lang ay sa room for rent na lang ako tumira," she said wearily. Nagbuntong-hininga si David. "I'm sorry, Lena. Kung 'yan ang naramdaman mo. I was just so excited to do all these things for you. Maniwala ka man o hindi ay wala pa akong ginawan ng ganito kundi ikaw. I didn't mean to offend you. Honestly" "Dahil ako lang ang mahirap sa lahat ng naging girlfriends mo, ganoon ba?" Bahagya siyang nakadama ng habag sa sarili roon. But she dismissed the thought immediately. "Inakala mo bang mao-overwhelmed ako sa lahat ng luxury na ito? Well, I
HUSTONG alas-dose ay nasa ibaba si Harley at niyaya siyang mananghalian sa canteen. "Mauna ka na, Harley. Pinatatapos ni Keith ang compilation ng sick leave forms ng mga tao." "Helaena, lunch time na." "Hindi pa rin naman ako nagugutom, eh." Hinila ng binata ang isang upuan at naupo roon. "Helaena naman. Huwag mo naman akong pahirapan. Ano pa ba ang gusto mong gawin ko? " Isang nababagot na paghinga ang binitiwan niya. "Hindi kita pinahihirapan, Harley, kung marunong ka lang tumanggap ng sinasabi ko. Break na tayo simula noong araw na makita kita sa restaurant kasama si Nicole. At wala akong balak makipagbalikan sa iyo ulit," matigas niyang sagot. "Bakit ganyan kang magsalita?" Tumaas ang tinig nito. "May ipinagmamalaki ka ba rito? Alam mo bang kaya kitang paalisin sa trabaho?" Napatitig si Helaena sa lalaki. Sa kauna-unahang pagkakataon ay nakita niya ang tunay na kulay ng dating katipan. And was only too glad that she was now out of his life. "Nasaktan bang masyado ang pride m