เข้าสู่ระบบ“คุณ…จะให้ผมไปส่งที่ไหน?”
“อื้มมม!!”
หลังจากพายี่หวาขึ้นมาบนรถของตัวเองแล้วลีโอก็พยายามเรียกสติของเธอ แต่ดูเหมือนว่าฤทธิ์ยาที่เธอเผลอกินเข้าไปอย่างไม่รู้ตัวจะเริ่มทำงานเต็มที่แล้ว
“ร้อน…” แม้ว่าลีโอจะเร่งความเย็นภายในรถให้เย็นมากแค่ไหน แต่คนที่นั่งข้างคนขับก็ยังคงมีอาการกระสับกระส่ายเหงื่อไหลท่วมตัวอยู่ดี
“มันใช้ยาตัวไหนว่ะ” ลีโอจ้องใบหน้าสวยพลางใช้ความคิด เขาพยายามนึกว่าจะใช้วิธีไหนดี ที่จะช่วยให้หญิงสาวตรงหน้าทรมานให้น้อยลง
พรึ๊บบ!!
“คุณ! ทำอะไร?”
แต่อยู่ดีๆคนที่ตอนแรกเอาแต่หลับตาเพ้อก็ยันตัวเองลุกขึ้นกระโจนเข้าไปกอดคอเขาแน่น
“คุณตั้งสติดีๆก่อน” ลีโอพยายามแกะแขนที่เอาแต่โอบรัดต้นคอเขาออก แต่อีกคนก็กอดรั้งเขาแน่นเหลือเกิน จนเขาต้องออกแรงให้มากกว่าเดิม เพื่อให้เธอหลุดออกไป แต่ถึงจะหลุดออกไปแล้วเธอก็พุ่งเข้าใส่เขาแบบเดิมอีกอยู่ดี
ทั้งสองยื้อยุดกันอยู่สักพัก ก่อนที่ฝ่ายหญิงจะทำท่าฮึดฮัดด้วยความไม่ได้ดั่งใจ แล้วก็พาตัวเองขึ้นไปอยู่บนตักของอีกฝ่ายพร้อมกับก้มลงซุกไซ้ไปที่ซอกคอของฝ่ายชายอย่างสะเปะสะปะ แต่แค่นั้นก็ทำให้อีกคนที่ถูกผู้หญิงที่ตรงสเปกทุกอย่างรุกเร้าถึงกับต้องกัดกรามตัวเองแน่นๆเพื่อข่มอารมณ์ภายในไม่ให้เตลิดไปไกลมากกว่านี้
“บ้าเอ๊ย! แบบนี้ใครจะทนไหวว่ะ!” ปากหนาก่นด่าตัวเองด้วยความหัวเสียที่พยายามข่มใจตัวเองไว้ แต่ร่างกายกลับไม่เป็นใจด้วยเลย
“อื้มม!! หล่อจัง” ยี่หวาที่พาตัวเองขึ้นมาอยู่บ่นตัวของอีกคนก็เอาแต่ซุกซน ไล่หอมไล่จูบไปทั่ว โดยไม่รู้เลยว่าคนใต้ร่างเธอต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนที่ต้องระงับความต้องการของตัวเองไว้
หมับ!
“ยะ…อย่า โธ่เว้ย!” เสียงสบถจากคนที่ถูกรุกเร้าเริ่มจะทนไม่ไหวกับการโดนลวนลามไปเรื่อยๆ
สองมือเรียวที่อยู่ไม่เป็นสุขปัดป่ายไปทั่ว ลูบคำตั้งแต่ใบหน้า ลำคอ และลามไปสอดอยู่ใต้เสื้อเชิ้ตตัวแพงเพื่อหยอกเย้ากับกล้ามเนื้อหน้าท้องมัดแน่นๆ ทำเอาคนถูกกระทำถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“จะไม่หยุดใช่ไหม?” ชายหนุ่มรวบสองมือของอีกฝ่ายไว้ด้วยมือเดียว พลางใช้อีกมือหนึ่งจับใบหน้าสวยให้หันมามองสบตากันเพื่อเจรจา
“...” ไม่มีคำตอบใดจากอีกฝ่าย มีเพียงสายตาที่จ้องมองมาด้วยความเชิญชวนยั่วยวนอยู่ในที
แม้ว่าจะตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่เกินเลยใดๆกับคนที่ไม่เต็มใจ แต่ทว่าคนบนหน้าตักของเขาตอนนี้นั้นช่างดูต้องการเขามากเสียเหลือเกิน แววตาที่ดูอ้อนวอนกันอย่างเปิดเผยมันเย้ายวนใจซะจนเขาต้องเผลอกลืนน้ำลายตัวเองด้วยความไหวหวั่น
“ช…ช่วยฉันด้วย” คำพูดเว้าวอนจากริมฝีปากสวยเอ่ยออกมา ก่อนที่จะเป็นเธอเองที่ค่อยๆกดจูบลงมายังริมฝีปากหนา โดยที่ไม่รอให้อีกฝ่ายได้เอ่ยคำพูดใดๆ
ยี่หวาจรดปากกดทับกับอีกปากอยู่แบบนั้นเนิ่นนานจนอีกฝ่ายต้องผละหน้าออกมา
“ฮึ!จูบไม่เป็นหรอ” แน่นอนว่าลีโอที่ผ่านประสบการณ์ด้านนี้มาอย่างโชกโชนย่อมรู้ดี ว่านี่มันช่างเป็นจูบที่แสนจะจืดชืดที่สุดเท่าที่เขาเคยผ่านมา แต่ทว่ามันกลับมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาอยากที่จะสัมผัสรสจูบนี้ต่อไป
“อื๊อออ!!” ไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตอบอะไร ลีโอก็รั้งท้ายทอยสวยลงมาบดจูบกับกลีบปากของอีกฝ่ายอย่างอยากจะสอนให้รู้ว่า การจูบที่แท้จริงนั้นมันต้องทำอย่างไร
“อื้มม!!” เรียวปากบางร้องประท้วงในลำคอขึ้นมาเมื่อโดนอีกฝ่ายใช้ลิ้นร้อนรุกล้ำเข้าไปควานหาความหวานข้างในโพรงปากอย่างไม่หยุดหย่อน รสขมปร่าจากดีกรีของแอลกอฮอล์ที่เขาและเธอต่างมีการดื่มกันมาบ้างช่างเป็นเชื้อเพลิงชั้นดีที่ทำให้ไฟในตัวของแต่ละคนลุกโชนขึ้นมา
“แฮ่ก! แฮ่ก!” หลังจากสอนบทจูบให้อีกคนนานพอสมควรเขาก็ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
“พอไหม?” เขาถามเธอพลางใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือลูบริมฝีปากสวยไปด้วย แน่นอนว่ายี่หวาส่ายหน้าแทนคำตอบ พร้อมกับยังส่งสายตายั่วยวนเหมือนจะให้เขาทำต่ออีกให้เธอพอใจ
“ฟู่ว!” ลีโอพ้นลมหายใจออกแรงๆและมองยังใบหน้าสวยที่ตอนนี้ช่างหยาดเยิ้มเชิญชวนเขาเหลือเกิน
ตาคมกริบกวาดมองไล่ตั้งแต่ใบหน้าลงมาจนถึงอกอวบที่เนินเนื้อโผล่ล้นออกมาจากเดรสสายเดี่ยวสีดำรัดรูป มือหนาวางลงบนสะโพกผายที่เขาเผลอนวดคลึงไปตอนที่จูบกัน ความจริงแล้วทุกอย่างในตัวเธอไม่มีอะไรเลยที่เขาจะต้องปฏิเสธ เพียงแต่ว่าเขาไม่นิยมการมีอะไรกับอีกฝ่ายที่ไม่ได้เต็มใจเล่นด้วย
จริงอยู่ที่เธอเองเป็นฝ่ายรุกเร้าเขาก่อน แต่นั่นก็อาจจะเป็นเพราะยาที่ดินแดนหลอกให้เธอกินเข้าไป
“ฉันร้อน…ไม่ไหวแล้ว”
“อย่าเพิ่งถอด”
ลีโอที่มัวแต่คิดว่าจะเอาอย่างไรต่อดีรีบคว้ามือยี่หวาไว้เมื่อเธอทำท่าจะถอดชุดเดรสของตัวเองออก
“อื๊ออ!!” ยี่หวาเองก็ดิ้นไปดิ้นมาจะถอดออกให้ได้ เมื่อเห็นว่าหญิงสาวเริ่มจะอาการหนักไปกันใหญ่ ลีโอจึงตัดสินใจ รวบตัวเธออุ้มลงไปนั่งที่เบาะข้างคนขับตามเดิมและเหยียบคันเร่งรถขับออกไปทันที
ระหว่างทางที่ขับรถยี่หวาก็เอาแต่เพ้อและเข้าไปนัวเนียที่ตัวลีโออยู่ไม่ยอมห่าง จนกระทั้งรถเข้ามาจอดเทียบในลานจอดรถของคอนโดหรูแห่งหนึ่ง
“ถึงแล้ว” ลีโอบอกและมองยังใบหน้าสวยของอีกฝ่ายที่เอาแต่ยิ้มเชิญชวนให้เขา
“ฉันจะไม่ไหวแล้วค่ะ…คุณช่วยฉันทีนะคะ”
ชายหนุ่มไม่ยอมตอบอะไร เอาแต่มองหน้าอีกฝ่ายอย่างใช้ความคิด สักพักไม่นานอยู่ๆร่างสูงก็เปิดประตูรถออกไป และเดินอ้อมมาอีกฝั่งที่มียี่หวานั่งอยู่
มือหนายื่นไปเปิดประตูรถออก และอุ้มร่างยี่หวาขึ้นมาด้วยท่าเจ้าสาวพร้อมก้าวเดินไปยังลิฟท์ที่ใช้ได้เฉพาะบุคคลระดับvvipทันที
“ค่อยๆเดินนะครับ” ลีโอเอ่ยขึ้นในขณะที่ประครองยี่หวาเข้าบ้านหลังจากไปตรวจครรภ์ตามนัดด้วยอายุครรภ์สองเดือนกว่า คนที่กำลังจะเป็นคุณพ่อมือใหม่ดูจะเห่อเป็นพิเศษเพราะตั้งแต่รู้ว่ายี่หวาท้องเขาก็ไม่เคยปล่อยตัวให้ห่างจากเธอเลยถ้าไม่จำเป็น “ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้ค่ะหวาแค่ท้องนะไม่ได้ป่วยกล้ามเนื้ออ่อนแรง” “ไม่ได้หรอกครับถ้าล้มขึ้นมาจะทำไง” ลีโอยังคงดื้อดึงจะประครองเธอเดินต่อไปจนกระทั้งถึงโซฟากลางห้องโถงใหญ่ “ไม่มีงานมีการทำหรอคะมามัวเฝ้าหวาอยู่ได้” “เดี๋ยวงานในบริษัทให้คนเอามาให้ทำที่บ้านครับ ส่วนงานที่ไนต์คลับชาลินกับเคลวินดูแลให้อยู่แล้ว” “เอาเปรียบเพื่อนนะคะเนี่ย” “ไม่หรอกครับ ปกติพี่ก็ทำเยอะกว่าพวกมันอยู่แล้ว ตอนนี้ขอมาดูแลเมียกับลูกบ้าง” ว่าที่คุณพ่อพูดไปพลางยกขาของเธอขึ้นมาวางบนตักของตัวเองและนวดให้อย่างเอาใจ “วันนี้อยากกินอะไรครับเดี๋ยวพี่ทำให้” “อืม! หวาอยากกินยำแซ่บค่ะ” ยี่หวาบอกพร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอเมื่อนึกถึงรสชาติของยำแซ่บๆที่เธอว่า โดยปกติแล้วเธอเป็นคนไม่กินของอะไรพวกนี้เพราะว่ามันเผ็ด แต่ตั้งแต่ตั้งท้องเธอกลับนึกอยากกินมันขึ้นมาเพราะไปเ
…6เดือนต่อมา… บนแคทวอล์คในงานแฟชั่นโชว์ระดับประเทศที่ถูกจัดขึ้นเพื่อให้ดีไซเนอร์รุ่นใหม่ได้มีโอกาสแสดงผลงานของตัวเอง เหล่านางแบบมากหน้าหลายตาต่างทยอยเดินกันออกมาเพื่อพรีเซ้นต์เสื้อผ้าและเครื่องประดับของดีไซเนอร์มือใหม่ที่ว่าจ้างตัวเองมากันอย่างเต็มที่ หนึ่งในนั้นก็คือยี่หวา ที่หลังๆเธอหันมารับงานเดินแบบมากกว่างานแสดงเพื่อที่จะได้มีเวลาอยู่กับลีโอมากขึ้น และในวันนี้ที่เธอมาเดินแบบงานนี้นั้นก็เพราะว่าลียาน้องสาวของลีโอนั้นได้ทำการเปิดห้องเสื้อใหม่เป็นของตัวเองจึงได้ทาบทามให้เธอมาเดินแบบให้ “ฟู่ว~”หลังจากทำหน้าที่บนเวทีเสร็จสิ้นยี่หวาก็ลงมานั่งพักที่ห้องแต่งตัวเพื่อที่จะรอเวลาให้ลีโอมารับ วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยเป็นอย่างมากแถมตอนที่อยู่บนแคทวอล์คก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมอยู่หลายครั้งแต่เธอก็พยายามฝืนเดินต่อเพื่อให้ผ่านพ้นไป “ขอบคุณนะคะพี่ยี่หวาที่มาเดินแบบให้ดีไซเนอร์ตัวน้อยคนนี้อ่ะ” เสียงใสๆของลียาลอยมาแต่ไกลพร้อมกับเดินตรงเข้ามาหาพี่สะใภ้ตัวเองที่นั่งอยู่ “ยินดีจ้ะ” “รอพี่ลีโอมารับหรอคะ หรือว่าจะให้ลียาไปส่งดี” “รอพี่ลีโอน่ะ กำลังมา” “อาทิตย์หน้าวัน
@มัลดีฟส์… “ซี๊ดด! อื๊ออ~~” เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากบางของยี่หวาดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่เข้ามาอยู่ในที่พักติดทะเลวิวสวยได้ไม่ถึงสิบนาที ด้วยบรรยากาศและทุกอย่างที่เอื้ออำนวยนั้นทำให้คู่รักที่พากันมาฮันนีมูนถึงที่นี่ต่างพากันอดใจไว้ไม่ไหว เพราะเพียงแค่ก้าวเข้ามาภายในห้องที่ถูกจัดแต่งไว้ให้รู้สึกถึงความโรแมนติกและวาบหวาม ลีโอที่หมายมั่นจะทำเรื่องแบบนั้นกับยี่หวาอยู่ตลอดเวลาก็จัดการจับเธอกดลงบนที่นอนขนาดใหญ่ทันทีทั้งที่เธอเพิ่งจะได้วางสิ่งของลงยังไม่ทันได้นั่งพักให้หายเหนื่อยจากการเดินทาง แต่ถึงจะเหนื่อยยังไงเมื่อถูกคนช่ำชองอย่างลีโอเล้าโลมเข้าแล้ว ไม่มีทางใดเลยที่เธอจะปฏิเสธเขาได้ นอกจากให้ความร่วมมือกลับไปเท่านั้น “อะ อื๊ออ!” ร่างบางขาวเนียนนอนร้องครางไปกับทุกสัมผัสจากลิ้นร้ายของเขาที่โลมเลียและดูดดึงอยู่ที่หน้าอกกลมกลึงของเธอ ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นลากไล้มันไปตามหน้าท้องแบนราบและแวะหยอกเอินกับสะดือหลุมสวย จวบจนมาหยุดอยู่ที่สองกลีบสวยที่เริ่มมีน้ำหวานเอ่อออกมา ลีโอไม่รอช้าจัดการตวัดลิ้นร้อนเลียวนตามรอยแยกนั้นก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไปดูดเม้มที่ปุ่มเสียวกระสันของเธอ “อ๊ะ อ
…1ปีผ่านไป… “คัทททท” ตุ๊บ! เสียงโยนบทละครลงบนโต๊ะอย่างหัวเสียของผู้กำกับมือทองทำให้คนทั้งกองถึงกับต้องยืนนิ่งกันเพราะทำอะไรไม่ถูก วันนี้ดูเขาจะหงุดหงิดไปเสียทุกอย่างตั้งแต่เดินเข้ามาภายในกอง “วันนี้เป็นอะไรอ่ะยี่หวา ทำไมเล่นแข็งแบบนี้” และวันนี้คนที่โดนผู้กับกำขี้หงุดหงิดบ่นทั้งวันคงจะหนีไม่พ้นนางร้ายอย่างยี่หวา ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าเธอทำอะไรผิดทั้งๆที่ตัวเธอเองก็แสดงตามบทที่ได้ซ้อมมาทุกประการ “หวาก็เล่นตามที่ซ้อมไว้แบบเดิมเป๊ะเลยนะคะ” “มันไม่ใช่ไง พี่ต้องการให้มันเศร้ากว่านี้” “เฮ่อ! ก็ได้ค่ะ ขออีกเทคนะคะ” ยี่หวาจำใจต้องพูดตัดบทไปแม้ว่าในใจจะค้านแค่ไหน เธอคิดว่าสองสามเทคที่แล้วมาเธอทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่ถ้ายังไม่ถูกใจผู้กำกับยังไงก็ต้องถ่ายใหม่อยู่ดี “เอานะ ขอแบบร้องไห้หนักๆเลย ร้องให้ตัวสั่นไปเลยยิ่งดี” บรีฟนักแสดงเสร็จผู้กำกับขี้หงุดหงิดก็เดินกลับไปนั่งประจำที่หน้าจอของตัวเองด้วยหน้าตาที่ดูเคร่งขรึมผิดปกติกว่าทุกๆวัน “แอ็คชั่นนนน” เมื่อทุกอย่างพร้อมกล้องก็แพลนไปที่ยี่หวาซึ่งรับบทเป็นโสเพณีกำลังตกอับสิ้นหวังกับชีวิตเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆพร้อมกับ
…สายๆวันต่อมา… “อื้มม!” เสียงงัวเงียของร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและในอ้อมแขนแกร่งของลีโอดังขึ้น ยี่หวาลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับใบหน้าหล่อเหลาที่ตัวเองหลงไหลมาตลอดอยู่ใกล้แค่คืบ เสียงลมหายใจที่ยังคงดังอย่างสม่ำเสมอของลีโอนั้นทำให้เธอรู้ได้ว่าเขายังหลับสนิทอยู่ “หล่อจัง” ยี่หวาแกล้งเอามือของตัวเองเข้าไปลูบไล้ที่ใบหน้าหล่อของคนที่นอนหลับอยู่แต่ทว่าก็ยังไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายนั้นจะตื่น เธอจึงคิดเลิกแกล้งและก็พาตัวเองลุกขึ้นเดินตรงไปเข้าห้องน้ำแทน ผ่านไปสักพัก… “หือ? ยังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย” ยี่หวาพึมพำเบาๆหลังจากที่ใช้เวลาอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำไปพักใหญ่ แต่พอเดินออกมาแล้วลีโอก็ยังคงไม่ตื่น “ช่างเถอะ ขอสำรวจห้องหน่อยแล้วกัน” เธอจึงเปลี่ยนจากการสนใจเขามาเป็นเดินสำรวจห้องนอนใหญ่ของเขาแทน ยี่หวาเดินดูอันนั้นอันนี้ในห้องของเขาไปเรื่อยด้วยความสนใจ ทั้งรูปถ่ายของลีโอที่ถ่ายไว้ตั้งแต่ในวัยเด็กจนถึงในวันที่เขาเป็นวัยรุ่น เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่บางชุดเธอจดจำได้ว่าเธอเองก็เคยเห็นเขาใส่ในตอนนั้นเหมือนกัน ภาพความทรงจำต่างๆในวันวานไหลย้อนเข้ามาภายในหัวของเธอไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นภาพของลีโอที
ภายในห้องตอนนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศที่แสนอึดอัด จะมีก็เพียงแค่ยี่หวากับชาลินที่ดูจะปกติกว่าคนอื่นนิดหน่อย เคลวินที่นั่งคลอเคลียกับน้ำขิงอยู่ตอนแรกก็เปลี่ยนมาเป็นเอาแต่ดื่มเหล้าที่อยู่ในมือตัวเอง ส่วนลียาก็นั่งเล่นมือถือคุยกับเพื่อนตลอดจนกระทั้ง… “เดี๋ยวลียามานะคะพี่ลีโอ” ลียาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องนั้นโดยที่มีสายตาของเคลวินที่มองตามไปด้วยจนประตูปิดลง แต่พอเขาหันกลับมาแล้วเห็นลีโอจ้องอยู่จึงทำเป็นดึงน้ำขิงเข้ามากอดมาหอมเหมือนว่าไม่ได้สนใจอะไรคนที่เพิ่งเดินออกไป “มีอะไรกันหรอคะพี่ลีโอ” ยี่หวาที่เห็นว่าอะไรๆดูจะอึมครึมชอบกลจึงย้ายที่ขยับเข้าไปใกล้ลีโอเพื่อถามเขา “ไม่มีอะไรครับ เราไม่ต้องสนใจหรอก ดื่มกับชาลินเถอะ” ลีโอเกลี่ยผมที่ตกลงมาขึ้นทัดหูให้ยี่หวาพร้อมกับยิ้มให้เธออย่างอบอุ่นผิดกับสีหน้าเมื่อสักครู่นี้ที่เอาแต่นิ่งขรึมเหมือนคิดอะไรอยู่ “โอ๊ย! ฉันมานั่งทำไรตรงนี้เนี่ย เฮ้ออ! ไปหาดูผู้ชายข้างล่างดีกว่า” ชาลินที่เป็นคนเดียวที่ไม่มีคู่กับเขาแกล้งเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่าจะลุกออกไปจากตรงนั้น “เดี๋ยวสิจะไปไหน มาดื่มกับฉันก่อน” ยี่หวารีบผละตัวออกจากลีโอและหันไปสนใจคุยก







