LOGINShare
บทที่ 2 เราลองเป็นแฟนกันไหม
Last Updated:
2025-04-16 02:23:55ผ่านไปแล้ว 1 เทอม ของ ม.1 ผมกับป่านเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตลอดเวลาที่อยู่โรงเรียนผมเล่นแค่กับเธอคนเดียว และก็จะมีสีน้ำเพื่อนของเธออีกคนที่อยู่ด้วยตลอดเวลา
.............................. พักเที่ยง พวกเราทั้ง 3 คน เดินไปกินข้าวที่โรงอาหารกันตามปกติ ผมไม่ได้เปิดเผยฐานะตัวเองให้เธอรู้ เพราะผมคิดว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร และผมก็ไม่ได้อยากจะบอกให้คนอื่นรู้ด้วย เธอก็เป็นคนที่ไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัวของผมอยู่แล้ว เธอเป็นเพื่อนที่น่ารัก ทุกคนต่างพากันชอบเธอไปหมด เธอจะชอบเปียผมตลอดเวลา เปีย 2 ข้างบ้าง เปีย 1 ข้างบ้างแล้วแต่วัน ....................... เลิกเรียน ผมที่กำลังเก็บสมุดกระเป๋าเพื่อจะเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อรอคนขับรถที่บ้านมารับเหมือนเช่นทุกครั้ง และทุกครั้งเธอก็เป็นคนยืนรอรถเป็นเพื่อนผม เธอบอกว่าเธอขับมอเตอร์ไซค์มาเอง เลยยืนรอเป็นเพื่อนผมได้ทุกวัน พอถึงหน้าโรงเรียนผมกับเธอก็ยืนรอรถกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือคำพูดของเธอวันนี้ " มังกร " เธอหันหน้ามาเรียกชื่อผม " อืม " ผมตอบเธอไปแต่ไม่ได้มองหน้าเธอ ผมมัวมองรถที่ขับผ่านไปผ่านมาบนถนน เพราะรอว่าเมื่อไหร่คนขับรถจะมาสักที เพราะผมรู้สึกร้อนแดดเอามากๆ เธอที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆบอบบางไม่ร้อนบางหรือไงวะ ถึกซะมัด! คนอะไร! " เราลองเป็นแฟนกันไหม " คำพูดของเธอทำให้ผมรีบหันหน้าขวับไปหาเธอทันที " พูดอะไร " ผมถามเธอพร้อมขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ " ก็ขอมังกรเป็นแฟน " เธอตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาสุดๆ " เรายังเด็กกันอยู่เลยนะ จะเป็นแฟนกันได้ยังไง " ผมตอบกลับเธอไปตามความจริง เพราะเรายังเด็กกันทั้งคู่จะรู้จักความรักกันได้ยังไง " เด็กแล้วมีแฟนไม่ได้เหรอ เราแค่อยากลองมีแฟน เราเห็นพี่สาวเรามีแฟนแล้วคุยกันกระหนุงกระหนิงทุกคืนเราอิจฉาเลยอยากลองมีแฟนบ้าง " เธอพูดออกมาอย่างไร้เดียงสา แววตาที่มองผมทำให้ผมรู้ว่าคำที่เธอขอผมเป็นแฟนเมื่อครู่เธอจริงจัง " ไม่! เราไม่ได้อยากมีแฟน! " ผมปฏิเสธเธอไปเสียงแข็ง " ชิ! ไม่เป็นก็ไม่เป็น " เธอทำท่าทางงอนผมแล้วหันหน้าไปมองถนนทันที " ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " ผมที่ได้ยินคำพูดนั้นของเธอก็รีบหันขวับไปมองเธอตาขวางทันที " อะไรนะ! " ผมกระแทกเสียงแข็งใส่เธอ " ก็ไม่อะไร " เธอตอบกลับผมแต่ไม่ได้มองหน้าผมเลยสักนิด " แล้วเมื่อกี้พูดว่าอะไร!! " ผมกระแทกเสียงใส่เธออีกครั้ง " ก็แค่บอกว่า ไปลองขอคนอื่นเป็นแฟนก็ได้ " เธอตอบกลับผมมาอย่างไม่รู้ประสีประสา ผมที่เป็นเด็กยังรู้เลยว่าอะไรควร ไม่ควร แต่เธอเป็นเด็กที่ไม่รู้ห่าเหวอะไรเลย ไร้เดียงสา ไร้เดียงสาจริงๆ " เฮ้อ! " ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่กับคำพูดของเธอ จะให้เธอไปขอคนอื่นเป็นแฟนนี่นะ ถ้าเธอมีแฟนแล้วจะมีเวลาแบ่งมาให้ผมเหรอ ทุกวันนี้เธอตามติดผมอย่างกับเป็นเงาตามติดตัวผมแล้ว ในทุกๆวันที่โรงเรียนผมจะมีเธออยู่ข้างกายตลอด ถ้าวันไหนเธอหายไปจากชีวิตผม ผมก็คงไม่มีเพื่อนเล่น คิดได้แบบนั้นผมก็เลยตอบตกลงเธอทันที " เป็นก็เป็น " ผมหันหน้าไปจ้องหน้าเธออย่างเซ็งๆ " อะไรนะ " เธอที่มองถนนอยู่รีบหันขวับมามองผมแล้วยิ้มกว้างทันที " เป็นก็เป็นไง " ผมตอบกลับเธอไปอย่างเซ็งๆ อีกรอบ " เป็นอะไร " เธอเลิกคิ้วถามผมอย่างน่าเอ็นดู " เป็นแฟนกันไง! " ผมกระแทกเสียงกลับไป " จริงเหรอ เย้!! มีแฟนแล้ว!! " เธอดีใจกระโดดโลดเต้นอย่างไม่อายใคร จนผมที่มองดูเธอถึงกลับถอนหายใจไปเป็นสิบๆรอบ แต่ก็ไม่เถียงนะว่าผมก็แอบยิ้มกับการกระทำไร้เดียงสาของเธอเป็นประจำ ผมมีแฟนครั้งแรกตอน ม.1 ผมไปบอกใครๆ ก็คงจะหัวเราะขำผมกันหมด ม.1 มันยังเด็กไปจริงๆ จะไปรู้จักความรักได้ยังไง ตอนนี้ผมกับเธอก็แค่รู้สึกรักกันแบบเพื่อนเท่านั้น คนไร้เดียงสาของเธอคิดอยากจะลองมีแฟนก็มาขอตรงๆ ไปเห็นคนอื่นเขามีแฟนก็คิดอยากจะมีกับเขาบ้าง นี่สินะที่เขาเรียกว่า..กำลังเข้าวัยที่อยากรู้อยากลอง ผมไม่ปฏิเสธนะ ผมก็อยากรู้อยากลองไม่ต่างจากเธอ แค่ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด แต่กับเธอคิดอะไรก็พูดออกมาตรงๆ TT
Latest chapter
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 40 สถานะแฟนให้จบลง เหลือไว้แค่สถานะเพื่อนก็พอ
หลังจากที่มังกรกลับไปแล้วฉันก็ได้แต่นั่งคิดวกวนอยู่ในหัวคนเดียว พ่อของมังกรรู้ว่าพวกเราคบกันตั้งแต่ทีแรกอย่างงั้นเหรอ ...............................หลายปีที่แล้วหลังจากที่มังกรบอกเลิกกับสายป่านไปเขาก็ตรงดิ่งกลับบ้านทันที เขาไม่ได้เข้าร่วมงานปัจฉิมนิเทศใดๆทั้งนั้น ก่อนที่เขาจะออกมาจากโรงเรียนเขาก็เห็นสายป่านกับสีน้ำและผู้ชายอีกคนหนึ่งยืนคุยกันอย่างสนุกสนาน ผมบอกเลิกกับเธอไปเธอยังฝืนยิ้มได้อีกเนาะ หรือว่าเธอไม่ได้ฝืนยิ้มเลยสักนิด แต่เธอไม่ได้เสียใจและเธอไม่ได้รักผมจริงๆ ผมที่เป็นคนบอกเลิกเธอไปแต่กลับเป็นผมเองที่จิตใจร้อนลุ่มกระวนกระวายใจแทนเธอไปหมด ผมอาจจะยังไม่ชินมั้ง เพราะที่ผ่านมามีแค่เธอ แต่ยังไงเราก็ต้องห่างกันอยู่ดีนั่นแหล่ะ สถานะแฟนให้จบลง เหลือไว้แค่สถานะเพื่อนก็พอ“ เป็นอะไรอีกล่ะมึง วันปัจฉิมนิเทศของมึงแท้ๆเดินหน้าบึ้งตึงเข้าบ้าน ” พ่อของมังกรที่นั่งไขว้ขาอยู่บนโซฟาเอ่ยถามกับลูกชายคนเดียวของเขาที่ตอนนี้ใส่ชุดนักเรียนชายโดยไม่มีใครขีดเขียนเสื้อแสดงความยินดีอะไรเลย เพราะเขาหนีกลับมาก่อนยังไงล่ะ “ ไม่ต้องยุ่งทุกเรื่องก็ได้พ่อ ” มังกรพูดจาห้วนๆพร้อมนั่งลงโซฟาอีกตัวตรงข้ามพ่อ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 39 พ่อของนายรู้จักฉันด้วยเหรอ
หลังจากพากันกินข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้วสายป่านก็ไปล้างถ้วยล้างชามพอเธอเดินกลับออกมาจากนอกระเบียงก็พบว่ามังกรได้นอนหลับบนโซฟาของเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สายป่านเห็นดังนั้นก็เลยไม่กล้าปลุกเขา แต่ถ้าเป็นเวลาปกติเธอก็คงจะปลุกเขาและบังคับเขากลับบ้านไป แต่เพราะเธอรู้ว่ามังกรทำงานหนักและก็คงจะเหนื่อยเอามากๆ แถมมังกรยังเฉียดเวลามาช่วยแนะนำวิจัยจนเธอผ่านไปได้โดยไม่ต้องแก้ไขอะไรเลย เธอจึงยอมให้เขานอนพักอยู่ห้องของเธอต่อไป สายป่านเดินไปหยิบผ้าห่มสำรองที่พับเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าและเอาไปห่มให้กับมังกร“ ป่าน อย่าทิ้งฉันไปนะ ” มังกรละเมอพูดออกมาเบาๆ แต่เธอก็พอจะฟังออก“ ขอโทษ ” มังกรพึมพำมาเบาๆ สายป่านเลยเอื้อมมือไปลูบผมคนละเมอเบาๆอย่างห่วงใยและเพื่อปลอบใจคนละเมอ มังกรจึงสงบลงและหลับสนิทตื้ดดดด ตื้ดดด ตื้ดดดดตอนนี้เป็นเวลา 6.30 น. เสียงโทรศัพท์ของมังกรดังขึ้น แต่คนที่นอนหลับสนิทไม่ยอมตื่นมารับโทรศัพท์สักที สายป่านที่รำคาญเสียงโทรศัพท์ที่ดังไม่ยอมหยุดเธอก็เลยลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปหยิบโทรศัพท์ของมังกรที่วางอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือของเธอขึ้นมาดู“ พ่อ ” สายป่านอ่านรายชื่อที่โชว์เบอร์ขึ้นมาจากจอโทรศัพท์
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 38 เรียนจบแล้ว ฉลอง!
หลังจากสายป่านกับเพื่อนๆได้ยื่นวิจัยผ่านกันทุกคนแล้ว ทุกคนต่างพากันดีใจกันยกใหญ่ “ เรียนจบแล้ว ฉลอง! ” ปีพูดขึ้นมาอย่างดีใจ “ เหนื่อยกันมาทั้งเทอม เทอมสุดท้ายเอาฉันเกือบตาย ” โรสบ่น เพราะโรส เลย์ ต้องทำงานพาสไทม์ที่คาเฟ่ไปด้วยและก็เรียนไปด้วยน่ะสิ “ เก่งมากกก ” สายป่านเอ่ยชมเพื่อนๆทุกคน“ วันนี้ฉลองร้านไหนดี ” สีน้ำถาม “ อยากกินชาบูอ่าาา ” สายป่านพูดพร้อมกับลูบท้องน้อยๆของเธอ “ จัดไป!! ” ปีพูด และเพื่อนๆทุกคนก็เห็นด้วย ร้านชาบูในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งสายป่านกับเพื่อนๆมากินเลี้ยงฉลองเรียนจบกันกับเพื่อนๆอย่างมีความสุข “ แล้วทุกคนจะไปทำงานที่ไหนกัน ” สีน้ำเอ่ยถามกับเพื่อนๆ “ ยังไม่รู้เลยอ่ะ ” เลย์ตอบพร้อมกับลวกหมูนุ่มๆในหม้อ “ ตำแหน่งที่บริษัทเฮียมีเปิดรับสมัครเด็กจบใหม่เยอะเลยนะ ลองไปสมัครกันไหม รับรองไม่รับเพราะเส้นสายแน่นอน เพราะไปสมัครกับฝ่ายบุคคลเองโดยตรง ” สีน้ำเอ่ยแนะนำเพื่อนๆไป เพราะอยากอยากให้แก๊งค์เพื่อนไปทำงานที่บริษัทด้วยกัน โดยเฉพาะ...สายป่าน “ น่าสนใจ ฉันไป ” เลย์พูด“ เอาด้วย ” โรสพูด “ แล้วปีกับสายป่านล่ะ ” เลย์ถามปีกับสายป่านพร้อมกับสายตาเพื่อนทุกคนจับจ้องไป
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 37 ถึงเธอจะพูดอะไรผมก็จะเชื่อทุกอย่าง (สีฝุ่น)
สายป่านที่นอนตอนตี 2-3 แต่ก็ต้องรีบลุกตื่นขึ้นมาตอน ตี 5 เพื่อจะรีบอาบน้ำแต่งตัวไปยื่นงานวิจัยตั้งแต่เช้า สายป่านทุลักทุเลอยู่ในห้องคนเดียว หยิบจับชุดนักศึกษามาสวมใส่พร้อมกับรองเท้าคัชชูสีดำอย่างเรียบร้อย วันนี้เป็นวันสำคัญในการจะตัดสินใจในการจบการศึกษาของเธอ...ก็อก ก็อก ก็อก เสียงเคาะประตูหอของเธอดังขึ้นจากด้านนอก“ เสร็จแล้วๆ ” เธอเดาว่าเป็นสีน้ำที่มาเคาะเรียกเธอ เพราะอยู่หอเดียวกัน พอเปิดประตูออกไปก็ใช่ตามที่คาดเอาไว้แต่คนที่ยืนอยู่ข้างๆก็เป็นพี่ชายของเธอด้วย...เฮียสีฝุ่น “ สวัสดีค่ะเฮีย ” สายป่านยกมือไหว้เฮียสีฝุ่น “ ไปกันค่ะ ” เฮียบอกกับน้องสาวและสายป่าน ในรถ“ ไหงเป็นเฮียไปส่งพวกเราที่มหาวิทยาลัยได้คะ เฮียไม่มีงานทำเหรอคะวันนี้ ” สายป่านที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับเอ่ยถามเฮียสีฝุ่น “ ไม่ค่ะ ตอนเช้าเฮียว่าง พอเฉียดเวลาไปส่งพวกเราได้ อีกอย่างอยากไปให้กำลังใจพวกเราด้วย ” เฮียหันหน้ามาตอบยิ้มๆ ( เฮียเป็นผู้ชายที่อบอุ่นเสมอเลย ) สายป่านคิดในใจ “ แล้ววิจัยสายป่านเป็นยังไงบ้างคะ ไม่เห็นมาปรึกษาเฮียเหมือนสีน้ำเลย ” เฮียสีฝุ่นที่มือจับพวงมาลัยรถเอ่ยถามสายป่านขึ้นมา พร้อมกับหันหน้าไ
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 36 ทำตัวเป็นเด็กไปได้
ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทาง“ เอาเส้นอะไร ” ฉันที่กำลังถือกระดาษและปากกาจดเมนูอยู่ถามกับคนตรงข้ามที่ตอนนี้เขานั่งมองไปรอบๆร้านอย่างสงสัยนั่นสงสัยนี่“ เอ่อ...มันจะสะอาดใช่ไหมป่าน ” มังกรขมวดคิ้วมุ่นถามสายป่านเมื่อเขาได้มองไปรอบๆบริเวณร้านแล้วมันไม่เหมือนกับที่เขาเคยกินในร้านอาหารหรูๆเลย ถ้าเขาเคยกินแบบธรรมดามากที่สุดก็คงจะเป็นกินที่โรงอาหารของบริษัทเขาเองกับสายป่าน แต่ถ้าให้ไปกินคนเดียวโดยไม่มีสายป่านเขาก็คงจะไม่ไปหรอก “ สะอาดสิ นี่ร้านดังในต็อกๆเลยนะ ดูสิคนต่อคิวกันเยอะเลย ดีนะเรามาไว ” สายป่านบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปให้มังกรดูผู้คนที่มาต่อคิวกันกินก๋วยเตี๋ยวข้างทางนับยี่สิบคน “ เอาเส้นอะไร นี่เมนู ” สายป่านถามอีกครั้งพร้อมกับยื่นเมนูให้กับมังกร “ เอ่อ...เอาเส้น เส้นไหนอร่อย ” มังกรถามสายป่าน เพราะเขาไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวเลยสักครั้งในชีวิตนี้“ อร่อยทุกเส้น มันแล้วแต่คนชอบอ่ะ ” สายป่านบอกกับมังกรพร้อมกับที่เธอส่งยิ่มให้กับเขา สายป่านทั้งขำและก็เอ็นดูคนไม่เคยกินก๋วยเตี๋ยวข้างทาง เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่รู้จักกันเราไม่ได้ใช้ชีวิตด้วยกันมากมายจริงๆ ไม่เคยรู้ความเป็นอยู่ของกันและกันมาก่อนเลย“ เส้น
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 35 คนละเบอร์
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว และฉันก็ลืมไปเลยว่าฉันลืมแฟ้มเอกสารอีกชุดไว้ที่บริษัทของมังกร และฉันก็ต้องใช้ส่งอาจารย์พรุ่งนี้ด้วยตื้ด ตื้ด ตื้ด ฉันกดโทรไปหามังกรตั้งหลายสิบสายเขาก็ไม่รับโทรศัพท์ของฉันเลย ฉันก็เลยนั่งรถแท็กซี่มาจอดยืนอยู่หน้าบริษัทของมังกร“ คนเริ่มน้อยแล้ว ” ฉันมองไปรอบๆก็เห็นว่าพนักงานบางคนเริ่มกลับกันไปเกือบจะหมดบริษัทแล้ว ฉันเดินเข้าไปข้างในบริษัทพี่พนักงานต้อนรับคนสวยคนนั้นก็คงจะเลิกงานแล้วเหมือนกัน ฉันเลยถือวิสาสะเดินเข้าไปและกดขึ้นลิฟต์ไปชั้นที่คุ้นเคยทันที ติ้งงงง เสียงลิฟต์เปิดออกฉันก็รีบก้าวขาเดินเร็วไปหยุดที่หน้าห้องของมังกรทันที เอี๊ยดดดด ฉันผลักประตูเปิดเข้าไปก็พบว่ามังกรกำลังยืนกอดกันกับผู้หญิงคนสวยคนหนึ่งที่ฉันไม่คุ้นหน้าคร่าตามาก่อนเลย แต่น่าจะเป็นผู้หญิงคนใหม่ของเขาอีกคนนั่นแหล่ะ ไม่ก็คนเก่าที่ตามไม่เลิกอีกเช่นเคย“ ขอโทษ ฉันมาไม่ได้บอก และไม่ได้ดคาะประตูด้วย ” ฉันขอโทษขอโพยมังกรกับผู้หญิงตรงหน้าทันที“ อุ้ย! ” กะหล่ำเห็นบุคคลที่สามเปิดประตูเข้ามาก็ทำเสียงแกล้งตกใจพร้อมกับแสยะยิ้มยั่วยุอย่างร้ายกาจใส่สายป่านพร้อมกับที่มังกรผลักตัวเลขาออกไปอย่างร
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 34 เลขาคนใหม่
มังกรตั้งแต่วันที่สายป่านมาทำวิจัยที่บริษัทกับผม เธอก็ฟึดฟัดๆใส่ผมทั้งวันทั้งคืน ทำวิจัยไป ปรึกษาผมไป แต่ก็มีอารมณ์หงุดหงิดฟึดฟัดตลอดเวลา“ เป็นอะไร ? ” ผมถามเธอออกไปตรงๆ ดูอาการเธอตอนนี้สิ เหมือนคนปกติที่ไหน “ เป็นเมนส์!!! ” เธอตะคอกผมเสียงดัง ผมที่ได้ยินดังนั้นก็รีบหุบปากเลยทันที เพราะผมเคยศึกษามาบ้างแล้วว่า...ผู้หญิงที่เป็นประจำเดือนจะมีอารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย แต่ตอนนี้ผมยังไม่เห็นมุมดีๆของสายป่านเลย มีแต่มุมที่จะฆ่าผมได้ทุกเมื่อ “ มาปรึกษา แต่มาทำหน้าทำตายักษ์ใส่ ” ผมบ่นพึมพำเบาๆคนเดียว“ บ่นอะไร!! ” เธอแอบได้ยินผม ตอนเธอตะคอกผมทำเอาผมตกใจหัวใจหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่มเลย น่ากลัวชิบหายผู้หญิงตอนเป็นเมนส์ตั้งแต่วันที่มาทำวิจัยผมกับสายป่่านก็ยังไม่ได้คุยหรือติดต่อกันอีกเลย ส่วนผมก็งานยุ่งเอามากๆ ผมก็เลยยังไม่ได้ติดต่อกลับไปหาเธอเช่นเดียวกัน“ เป็นยังไงบ้างนะ ” ผมพึมพำเบาๆ พร้อมกับมองกองเอกสารที่กองอยู่ตรงหน้าหลายชั้น ก็อก ก็อก ก็อก เสียงเคาะประตูจากประตูบานใหญ่ดังขึ้น“ เข้ามา ” ผมพูดพลางมือก็ทำงานไปโดยไม่ได้เงยหน้ามองแต่อย่างใด“ สวัสดีค่ะหนูชื่อ กะหล่ำ เป็นเลขาคนใหม่ของหั
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 33 ใจลอย
" เอ่อ " มังกรได้แต่อ้ำๆอึ้งๆ และในที่สุดมังกรก็ไม่ได้ปริปากพูดอะไรออกมาอีกเลย ฉันก็เลยหันหน้าไปประชันกับผู้หญิงที่หาเรื่องฉันก่อนอยู่ตรงหน้าของฉันอีกครั้ง" มังกรคะ " ปิ่นเหลือบสายตาไปมองมังกรอย่างเว้าวอน แต่มังกรจะทำอะไรได้ เขาก็แค่ได้แต่ยืนมองปิ่นและส่งยิ้มไปให้ด้วยใบหน้าเจื่อนๆอยู่แบบนั้น " Sorry คงต้องช่วยตัวเองแล้วแหล่ะ " มังกรพูดขอโทษปิ่นไปพร้อมกับที่เขาเดินไปนั่งบนโซฟาและมองดูการละคนที่ผู้หญิงทะเลาะวิวาทกันในห้องทำงานของเขาอย่างไม่มีทางเลือก " ปล่อยฉันนะ!! " ปิ่นถลึงตาใส่ฉันกลับด้วยใบหน้าที่ดูแล้วนางพร้อมจะตบฉันเป็นอย่างมาก" ก็ได้จ๊ะ ^^ " ฉันส่งยิ้มยียวนกวนประสาทไปให้เธอก่อนที่จะปล่อยมือของฉันออกจากข้อมือสวยของเธอ" เธอคิดว่าเธอจะสู้ฉันได้อย่างงั้นเหรอนังงูพิษ ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ ปิ่นกลับก่อนนะคะมังกร " พูดจบปิ่นเธอก็เดินกระทืบเท้าทำท่าทำทางฟึดฟัดออกไปจากห้องทำงานของมังกรทันที ส่วนฉันก็ยืนปัดไม้ปัดมือทำท่าทำทางพอใจที่สามารถยั่วโมโหคนได้ สิ่งที่สีน้ำสอนมาสีน้ำเธอบอกว่าให้ฉันสู้คนบ้าง วันนี้ฉันได้ใช้มันแล้วสินะ" ดูพอใจนะ " มังกรที่นั่งไขว้ขาพร้อมกับแสยะยิ้มส่งมาให้ฉัน" ทำไม
Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า บทที่ 32 จะห้ามฉันหรือจะยืนดูเฉยๆเลือกเอา
ฉันที่ตอนนี้ถือเอกสารมากมายก่ายกอง มันไม่ใช่อะไรหรอกนะก็เป็นเอกสารวิจัยโปรเจ็คเรียนจบน่ะสิ เพราะตอนนี้ฉันก็ได้ขึ้นปี 4 ซึ่งเป็นปีการศึกษาสุดท้ายแล้ว แถมวิจัยของฉันก็โดนตีกลับมาสามสี่รอบแล้ว ฉันก็เลยต้องแบกหน้าตาและกองหนังสือมากมายมาให้มังกรช่วยดูให้ แรกๆฉันกะว่าจะบอกให้เฮียสีฝุ่นช่วยดูให้แหล่ะ แต่ฉันก็แอบเกรงใจเฮีย เพราะเฮียก็ต้องช่วยดูวิจัยของสีน้ำน้องสาวของเขาเหมือนกัน " สวัสดีค่ะ " ฉันยกมือไหว้พนักงานต้อนรับทันทีเมื่อก้าวขาเข้ามาในบริษัทยักษ์ใหญ่ของมังกร ไม่สิ! ของพ่อมังกร" สวัสดีค่ะ ไม่ทราบมาติดต่อธุระเรื่องอะไรคะ " พนักงานสาวสวยที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มของบริษัทเอ่ยถามฉันขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร" เอ่อ มาหาคุณมังกรค่ะ " ฉันบอกออกไปกับพนักงานสาวสวยคนนั้น" ไม่ทราบว่าได้นัดท่านรองไว้ไหมคะ " พนักงานสาวสวยถามออกมาด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม " ฉัน เอ่อดิฉันโทรไปหาเขาแล้วค่ะเมื่อกี้ " ฉันที่ไม่รู้จะพูดจะตอบยังไงดีก็ดูเลิ่กลั่กไปหมด " โทรไปหา " พนักงานสาวสวยขมวดคิ้วเล็กน้อยอย่างไม่น่าเชื่อที่ฉันพูดเมื่อครู่" ถ้าไม่ได้นัดท่านรองเอาไว้ล่วงหน้าก็ไม่สามารถอนุญาตให้เข้าพบท่านได้นะคะ " พนักงานสาวสวยพ
You may also like
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ30.0K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn19.2K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด278.8K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์26.8K viewsร่านรัก จักรพรรดินี NC20+
0I0VIII876 viewsรักลับสัมพันธ์สวาท
พลอยแก้ว2.9K viewsเล่ห์รักร้าย
หงส์ จันรัญจวน แม่พลอยหุง816 viewsนายใหญ่ล่ามเด็ก [Set Mafia allergan]
Fortune_289293 views
