EP1 GRAY ZONE

เริ่มเขียนเมื่อ 2561

มหาวิทยาลัย

บรื้นนนนนน~

'กรี๊ดดด~'

'แกๆๆๆดูพี่บีดิ ถอยรถใหม่มาอีกแล้วง่าาา~'

'โห้ย มากับพี่เทมป์ด้วยว่ะ ให้ตายเถอะแก๊งค์นี้มันแก๊งค์ฆาตกรชัดๆ!'

'ห๊ะ! ฆาตกร? พี่เขาฆ่าคนเหรอ!!!'

'ใช่!'

'พูดจริง!'

'ใช่~ ฆ่าฉันตายวันละหลายๆรอบเลยอ๊าาา><'

'นั่นนะสิ งื้อออ><'

ฉันเดินง่วงๆเข้ามอมายังไม่ทันได้ถึงคณะของฉันก็เจอพวกผู้หญิงพวกนี้มุงอะไรกันสักอย่างแล้วก็กรี๊กกร๊าดวี๊ดว๊าดหน้าคณะวิศวะเต็มไปหมด ฉันเลยหยุดเดินมือก็นวดคอตัวเองไปพลางเมื่อคืนดันนอนตกหมอนซะได้ เคล็ดไม่หายเลยเนี่ย--*

"มีอะไรกันเหรอ"

"อุ๊ย! พี่เฮ~ ตัวจริงพี่สวยมากเลยค่าา ขอถ่ายรูปคู่ได้ไหมคะ~><"

"อ้อ...อื้ม ได้สิ:)"

แช๊ะ! แช๊ะ!! รู้สึกว่า.. คนที่ฉันถามเมื่อกี้กับที่ถ่ายรูปอยู่ตอนนี้น่าจะเป็นรุ่นน้องปี1ละมั้ง เพราะฉันอยู่ปี2แล้วส่วนใหญ่ทุกคนก็ชินกับความเป็นฉันกันซะส่วนใหญ่ เลยไม่ออกอาการมากเหมือน2คนนี้..

ฉัน เฮริน เรียกสั้นๆก็ เฮ นี่แหละง่ายดี ฉันเป็นนักศึกษาคณะนิเทศปี2 เป็นนางแบบรับจ๊อบเล็กๆทั่วไปด้วย ไม่ได้โด่งดังอะไรมากหรอก แค่พอเป็นที่รู้จักอยู่บ้าง

"เออ! เมื่อกี้พี่ถามว่าอะไรนะคะ" รุ่นน้องคนเดิมหันมาถามฉัน

"เห็นมุงกันซะเยอะ มีอะไรเหรอ" ฉันถามกลับไปปกติ ฉันไม่ใช่คนที่แบบมีชื่อเสียงแล้วเย่อหยิ่งวางตัวสูงกว่าคนอื่น ฉันก็เป็นฉันแบบนี้ คุยง่าย เข้าถึงไม่ยาก น่าจะประมาณนั้น

"อ้อ! ก็พวกรุ่นพี่สมาคมเกรย์ค่ะ^^ หล่อเนอะพี่ว่าป่ะ"

"สมาคม.. เกรย์? คืออะไร"

"ห๊ะ! พี่ไม่รู้จักสมาคม เกรย์ โซน ได้ยังไง เขาดังในมอเรามากนะพี่!" รุ่นน้อง2คนทำหน้าเหวอเมื่อฉันถามออกไปแบบนั้น.. ก็ฉันไม่รู้จักนิ สมาคมชื่อแปลกๆนั้นมีที่มอเราด้วยหรือไง.. หรืออาจจะเป็นเพราะฉันไม่ค่อยได้มาเรียนเพราะทำงานช่วงเทอมที่ผ่านมาละมั้งก็เลยไม่รู้ว่ามอเราไปถึงไหนกันแล้ว

"โทษนะ.. แต่พี่ไม่รู้จักจริงๆ" ฉันส่ายหัวเบาๆแล้วยิ้มบางๆส่งไป

"พี่คงไม่ค่อยได้ติดตามข่าวสารของมอแน่ๆเลยใช่ไหม ก็เทอมที่แล้วเขาลงคะแนนคัดเลือกให้คนที่มีอำนาจและชื่อเสียงในมอเราเข้าสู่สมาคมเกรย์ โซน ของมอนะ”

"..อ้อ ถึงว่า เทอมที่แล้วพี่ไม่ค่อยได้มาเรียนด้วย เลยไม่รู้" ฉันตอบแล้วไม่ได้ถามอะไรต่อเป็นพิเศษ

"...แต่พี่สวยจังเลย สวยกว่าในหนังสือ กว่าในรูปที่หนูเห็นอีก"

"ใช่ๆๆๆค่ะ สวยมากกก แถมไม่หยิ่งด้วย^^" รุ่นน้อง2คนตรงหน้าจับไม้จับมือฉันไม่ปล่อย ดวงตาเป็นประกายเชียว

"ฮ่าๆไม่หรอก เราก็สวยนะ^^"

"โห้ สู้พี่ไม่ได้เลยยย"

"สวยๆอย่างพี่ ถ้าได้ยืนคู่กับใครสักคนในสมาคมเกรย์นะ มันจะแบบ..คือดีมากแน่ๆอ่ะ" นี่ท่าทางจะคลั่งสมาคมอะไรนี่มากแน่ๆอ่ะ ซึ่งฉันไม่ได้สนใจยิ้มให้เฉยๆก่อนจะขอตัวไปที่คณะก่อนเพราะกลัวว่าจะเข้าเรียนไม่ทัน แต่เจ้ารุ่นน้องทั้ง2คนนี้ก็ยื้อให้ฉันดูใครสักคนในสมาคมอะไรนี่แหละ

"พี่อยู่ดูพวกรุ่นพี่ก่อนสิคะ จะได้รู้ว่าหล่อแค่ไหน^^"

"อ้อ ไม่ดีกว่าจ๊ะ พี่ต้องรีบเข้าเรียนนะ"

"แปบเดียวนะพี่ แปบเดียว นั่นไง! พวกเขาเดินมาแล้ว" รุ่นน้องคนหนึ่งดึงมือฉันโย๊งๆ แต่ฉันต้องไปแล้วจริงๆ

"ขอโทษนะพี่ต้องไปกะ..! มีอะไรอีก" ในตอนที่ฉันบอกว่าฉันต้องไปแล้วจริงๆ ตอนแรกรุ่นน้อง2คนนี้ไม่มีท่าทีว่าจะยอมปล่อยแขนฉันง่าย จู่ๆตอนนี้กลายเป็นยืนนิ่งอึ้งๆแล้วค่อยๆคลายมือที่จับแขนฉันไว้ สายตาจ้องมองไปด้านหลังฉันอย่างเบิกโต

"อะ...."

"..นี่เป็นอะไรหรือเปล่าเรา" ฉันถาม แต่รุ่นน้อง2คนส่ายหน้าพร้อมกันก่อนจะค่อยๆชี้ไปทางด้ายหลังของฉัน ฉันเลยหันหลังกลับไปตามทางที่รุ่นน้องชี้ ก็พบกับผู้ชายคนหนึ่งสูงมาก ยืนล้วงกระเป๋ากางเกง กระดุมเสื้อนักศึกษาถูกปลด1เม็ดจากคอเสื้อ เขายืนอยู่ข้างหลังฉันตั้งแต่เมื่อไหร่

"..." ฉันนิ่ง

"..." เขาก็นิ่ง

"พะ..พี่เดฟ!" เสียงเรียกของรุ่นน้องเรียกสติฉันกลับมา ฉันหันกลับไปมอง2คนนั่นที่ยิ้มอย่างเฟ้อฝัน ฉันเลยหันกลับมามองคนตรงหน้า เขายังยืนเหมือนเดิม ท่าเดิม.. และยังคงมองมาที่ฉัน

"ขอทางหน่อย" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ ที่แท้ฉันก็ขวางทางเขาอยู่นี่เอง ฉันขยับหลบทางให้กับเขาแล้วทัดผมที่หล่นปรกมาที่หน้าไปไว้หูตัวเองโดยไม่ได้มองหน้าผู้ชายที่กำลังจะเดินผ่านฉันไป สูงชะมัด ไหล่กว้าง หน้าตาดีมาก ผิวพรรณคือออร่ามากๆ นี่คือสิ่งที่ฉันประมวลผลได้เพียงเห็นเขาในแวบเเรก

ซุบซิบ~ ซุบซิบ~

'หล่อมากกกกก'

'แก~ฉันไม่ไหวแล้ววว'

บลาๆๆๆ~

เสียงผู้หญิงที่ยังอยู่แถวนี้ดังพอที่ฉันจะได้ยิน แล้วในจังหวะที่ฉันหันหลังจะเดินไปที่คณะตัวเอง

"เดี๋ยว" ใครสักคนพูดขึ้นฉันเลยหันกลับไปโดยปริยาย ผู้ชายคนเดิม.. ผู้ชายร่างสูงเมื่อกี้เรียกฉัน

ฮือฮาาา~ ฮือฮาา~

ตามมาด้วยเสียงซุบซิบ

"..ค๊ะ?"

เขาก้มลงเก็บอะไรสักอย่างขึ้นมาแล้วยื่นมาที่ฉัน ใบหน้าเขาไม่มีรอยยิ้ม แต่ก็ไม่ได้ดุดัน

"มันตก" ฉันก้มมองสิ่งที่เขายื่นมา.. มันคือสร้อยข้อมือรูปดาวของฉัน ฉันมองที่ข้อมือตัวเอง มันหลุดไปตั้งแต่ตอนไหนฉันไม่รู้เรื่องเลยสักนิด

"..ขอบคุณค่ะ" แต่ฉันก็รีบรับสร้อยข้อมือคืนมาแล้วเก็บมันใส่กระเป๋าสะพายตัวเอง แล้วก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นว่าผู้ชายคนเมื่อกี้เดินเข้าไปหาผู้ชายอีก2คนที่อยู่ข้างรถหรูนั่นแล้ว

"นั่นพี่เดฟค่ะ เป็นหนึ่งในสมาชิกสมาคมเกรย์ เป็นนักแข่งรถด้วย โครตเท่ห์เลยง่าาาา"

"..หมอนั่นนะเหรอ?"

"ใช่ค่ะ เก่งมากด้วย" ฉันมองไปที่ผู้ชาย3คนตรงนั้น ไม่แปลกที่ผู้หญิงในมอจะพากันคลั่งไคล้พวกเขา ก็มีดีทั้งรูปลักษณ์และโปรไฟล์แบบนั้นนิเนอะถึงอีก2คนนั้นฉันจะเห็นแค่ข้างหลังก็เถอะ

..........

สวัสดีจ้า สวัสดีจ้า สวัสดีจ้าาาาา~ เจอกันเรื่องที่2แล้วนะยู้วววว์

🏎เรื่องนี้เป็นเรื่องเปิด เซ็ตGRAY ZONE นะเออ~ แก๊งค์หนุ่มหล่อมาก รวยมาก เท่ห์มาก มีอิทธิพลก็มาก(มั้ง) พวกเขาจะเป็นผู้ชายแบบไหน ต้องติดตามมม โนสปอยถ้าไรท์ทนไว้ฮ่าๆๆ ไม่มีความแน่นอนสำหรับไรท์คนนี้เลยสักนิด คิกๆๆ