Kabanata 3

Annaliese's Point Of View.

Isang tango lang ang aking ginawa para sumagot sa kaniyang tanong ay kaagad ko nang naramdaman ang mainit niyang labi sa akin. Nahulog ang hawak kong mop pero hindi ko na iyon pinansin at nagpadala na lamang sa init ng aking katawan.

"N-Niccolas," ipit kong sabi sa pagitan ng aming halikan bago ko sinubukang sabayan ang paghalik niya kahit hindi ako marunong, ngunit wala naman siyang pakialam.

"You taste better than Anna," bulong niya, ang halik ay dahan-dahang bumababa patungo sa aking leeg.

Anna? Tinutukoy niya ba 'yung babaeng nasa kandungan niya kanina?

Humawak ako sa kaniyang braso bilang suporta. "M-May CCTV ba rito?" mahinang tanong ko at natigilan siya.

Ngumisi siya sa akin. "You're concerned that someone might be watching us right now?"

"Malamang, mamaya ay magkaroon pa ako ng scandal."

Nakita ko ang pag-ilang niya na para bang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. Hinawakan niya ang aking pisngi at mahinang hinimas 'yon.

"Of course, there's no CCTV here, Annaliese. Makikipagtalik ba ako kung meron?"

Sasagot na sana ako ngunit mabilis niya akong hinalikan at wala akong nagawa kundi ang kumapit na lamang sa kaniya. Sunod kong naramdaman ang pagpulupot ng mga braso niya sa akin, binuhat niya ako at pinahiga sa sofa na ginamit nila ni Anna.

"Hmmm," ungol ko nang maramdam ko ang kamay niya sa aking dibdib.

Noon, naniniwala akong ang makikipagtalik ay para lamang sa mag-asawa. Ngunit sa bawat taong lumilipas, napagtanto kong lahat ng tao ay may pangangailangan, at sa tingin ko ay si Niccolas ang makakapagbigay sa akin noon.

Noong gabing iyon ay muli kong binigay ang sarili ko sa kaniya—sa estrangherong tanging pangalan lang ang alam ko. At katulad noon, hindi ko pinagsisihan ang aking desisyon dahil alam kong parehas lang kaming nangangailangan ng init ng bawat isa. Halos dalawang oras akong nanatili sa opisina niya, wala na ang mga kasama ko sa trabaho at hirap pa akong maglakad ngunit pinili kong umuwi dahil paniguradong mapaking eskandalo ang mangyayari kapag nalaman ng mga taong sa opisina ako ni Niccolas natulog.

"Boss mo ang nakasiping mo sa resto bar?!" hindi makapaniwalang sabi ni Alfred nang i-kwento ko sa kaniya ang nangyari. "At nagtalik ulit kayo sa opisina niya?!"

Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha dahil sa narinig. "H-Hindi ko rin talaga alam kung bakit nangyari 'yon."

"Hindi man lang nagbigay ng bayad sa pangalawang beses niyong p********k?"

"Mukha ba akong prostitute?" bulaslas ko at tinawanan niya naman ako.

"Anong plano mo ngayon? Aalis ka ba sa trabaho pagkatapos ng nangyari?"

Malakas akong napabuntong hininga bago marahang umilang. "Alam mo namang hindi ko pwedeng gawin 'yon, Alfred. Oo, nahihiya ako sa nangyari sa amin lalo na kapag nakikita ko siya pero hindi sapat na dahilan 'yon para umalis ako sa trabaho."

Mabuti na lang hindi ko siya nakita noong araw, kinabukasan pagkatapos ng nangyari sa amin. O baka hindi ko lang siya nakita dahil iniiwasan ko siya buong araw.

"Sigurado ka ba, Annaliese? Ayaw mong maglinis sa opisina ni Sir Nicco?" tanong sa akin ni Emily, isa sa mga ka-trabaho ko.

"Oo, puwede bang magpalit na lang tayo ng lilinisan?"

Ngumiti siya sa akin. "Oo naman! Napakaguwapo kaya ni Sir Nicco, paniguradong gaganahan akong magtrabaho kung siya ang kasama ko sa isang kwarto."

Tumango ako bago magpasalamat at umalis para magsimula nang maglinis. Mapaglaro talaga ang tadhana dahil sa akin na naman na-assign ang paglilinis sa opisina ni Niccolas ngunit pakiramdam ko ay hindi ko kakayanin na makasama pa siya sa isang kwarto pagkatapos ng mga nangyari sa amin.

Mamaya ay baka bigla na naman niya akong yayain... O baka maabutan ko na naman siyang may kalampungan.

Dumiretso ako sa rooftop ng building dala ang cleaning materials at pagdating ay kaagad na akong nagsimulang maglinis para maaga akong matapos ngunit wala pang limang minutong lumipas ay hindi ko inaasahang lumitaw ang lalaking iniiwasan ko nitong mga nagdaang araw.

"Niccolas?" gulat kong sabi nang makita siyang nakaupo, sa harap niya ay ang kaniyang laptop at may isang upos nf sigarilyo sa kaniyang kamay.

"Why do you look like you saw a ghost, Annaliese?" aniya bago humithit sa sigarilyong hawak.

Napakurap ako. "A-Anong ginagawa mo rito? Bakit wala ka sa opisina mo?"

"Gustong kong magtrabaho rito, bakit? Nagulat ka bang nakita mo ang taong iniiwasan mo?"

"Hindi kita iniiwasan!" inis kong sabi, napahigpit ang kapit ko sa hawak na mop. Paniguradong namumula na ang mukha ko ngayon. "Nagulat lang ako dahil ngayon lang kita nakita rito sa rooftop."

Ngumisi siya sa akin. "Pero nakarating sa akin na nakipagpalit ka ng lilinising lugar kay Emily," wika niya dahilan para manlaki ang mga mata ko.

"K-Kanino mo naman nalaman 'yan?"

"Hindi iyon ang mahalaga rito, Annaliese. Alam mo bang pwede kong tanggalin kayo sa trabaho dahil sa ginawa mo?"

Tuluyan na akong hindi nakapagsalita dahil sa narinig, hindi ko pa siya kilalang-kilala pero malakas ang pakiramdam kong hindi siya nagbibiro sa kaniyang sinabi. At isa pa, hindi naman ako mahalaga sa kaniya para kaawan niya.

"Gusto mo ba 'yon? Gusto mo bang mawalan ka ng trabaho?" seryosong aniya at napayuko na lamang ako.

"H-Hindi. . . paniguradong mahihirapan na naman akong makahanap ng bagong trabaho."

"Then don't do it again. Don't ever try to avoid me again."

Nanlaki ang mga mata ko bago mag-angat ng tingin sa kaniya, seryoso lamang siyang nakatingin sa akin.

"Do you understand, Annaliese?" wika niya at tumango naman ako.

"H-Hindi na kita iiwasan ulit..."

Pagkatapos noon ay bumalik na siya sa ginagawa niya sa kaniyang laptop na parang walang nangyari at nagpatuloy naman ako sa paglilinis kahit na walang-wala na talaga ako sa aking sarili. Kinakabahan din ako sa hindi ko malamang dahilan at mukhang nahalata niya iyon.

Ngumisi siya. "Chill, we won't have sex right now."

Mas lalo akong namula sa narinig ngunit nagpatuloy ako sa paglilinis. Tsk! Para namang gusto kong makipagtalik sa kaniya, hanggang ngayon pa nga rin ay ramdam ko pa rin ang sakit ng mga ginawa niya sa akin. Totoo nga ang kaniyang sinabi dahil natapos na lamang akong naglinis ay abala lang siya sa ginagawa niya.

Hindi naman sa umasa ako pero akala ko kasi hindi siya nagsasabi ng totoo...

Payapa ang naging araw ko na pinagpasalamat ko ngunit nagkamali pala ako dahil nang makauwi ako sa bahay ay nakatanggap ng tawag mula sa isang pamilyar na tao.

"Hello, Annaliese? Tatlong buwan na ang nakakalipas simula ng hindi ka nagbabayad sa akin. May balak ka pa bang magbayad o makita na lang tayo sa korte?" wika ni Aling Perla.

Siya ang babaeng inutangan ko para magkaroon nang maayos na libing si Papa.