Kabanata 6

Annaliese's Point Of View.

Nagkaroon ng mahabang katahimikan pagkatapos sabihin ni Niccolas iyon, ngunit kitang-kita ko ang gulat at sakit sa mga mata ni Anna.

"Y-You. . . I can't fucking believe this," halos pabulong niyang wika bago ako tingnan ng masama. "I can't believe you ended up with a girl like her."

Hindi niya na hinayaan pang makapagsalita dahil kaagad na siyang umalis sa aming harapan. At hindi pa man ako tuluyang nakakarecover sa nangyari ay isang kamay ang naramdaman kong humawak sa aking pulsuhan.

"Let's go, Annaliese."

Wala akong nagawa kundi ang magpahatak paalis kay Niccolos, napansin ko na lamang na nakarating kami sa parking lot at pinapasok niya ako sa passenger seat ng kaniyang sasakyan.

"S-Sigurado ka bang wala kayong relasyon ni Anna?" tanong ko nang makapasok siya sa sasakyan, nakita kong may kinuha siyang panyo sa kaniyang bulsa bago ibigay sa akin, nag-aalangan naman akong kinuha iyon.

"She's just a fling, ang alam ko ay may nararamdaman siya para sa akin. But I always remind her that she's just a bed warmer. . . Nothing more."

Tumango ako bago malakas na bumuntong hininga.

"I don't want you to work anymore."

"Huh?" gulat kong sabibin, napahinto rin ako sa pagpunas ng aking sarili dahil sa narinig. "Anong sinasabi mo?"

"Hindi ka na magtatrabaho bilang janitress."

"Hindi pwede! Saan naman ako kukuha ng pera para mabuhay ako?" pagtutol ko. "At saka, gusto kong magtrabaho."

"Kaya kitang buhayin, Annaliese."

Natahimik ako sa narinig, ngunit seryoso lang siyang nakatingin sa akin. "Ayokong i-asa ang buhay ko sa'yo, Niccolas. Gusto kong magtrabaho."

Tumango siya sa akin. "If you really want to work. . . Then be my secretary."

"Hindi ba't may secretary ka na? Anong gagawin mo sa kaniya? Tatanggalan mo ng trabaho?"

"I'll just transfer him to another department. Hindi naman problema iyon."

"Okay. . . Pumapayag na akong maging secretary mo."

Tumango siya bago magsimulang magmaneho, hindi ko na magawang magtanong kung saan kami pupunta dahil abala ako sa paglinis ng uniform ko. Nang huminto ang sasakyan ay napansin kong nasa isang condominium building kami.

"Magbihis ka sa condo ko, pagkatapos ay aalis tayo. Pupunta tayo kila Mom dahil gusto ka nilang makilala," wika niya na nagpatigil sa akin.

"Bakit? Paano kapag nalaman nilang hindi naman talaga totoo ang kasal natin? Paniguradong malalaman nila na isa akong janitress! Ano na lang ang sasabihin nila?" sunod-sunod kong sabi, hindi ko maiwasang kabahan dahil paniguradong madadamay din ako at hindi lang siya.

"I don't mind. Alam naman nilang gagawin ko ang lahat para makuha ang kalahati ng mana ko, kaya hindi na sila nagulat nang sabihin kong nakahanap na ako ng babaeng papakasalan."

Natahimik ako sa narinig, hindi na dapat ako magulat pa sa takbo ng mga pangyayari sa pamilya niya dahil mas malala pa nga ang mga naranasan ko. Pero hindi ko maiwasang isipin kung anong klaseng pamilya ba ang mayroon ang lalaking kasama ko ngayon.

Pagdating namin sa condo niya, namangha ako sa linis ng paligid. Amoy ko rin ang pabango niya sa lahat ng sulok, lalong-lalo na noong ginamit ko ang bathroom niya. May binigay siya sa akin isang itim na dress, hindi niya raw alam kung sakto sa akin dahil basta niya na raw iyong binili noong nalaman niyang gusto akong makita ng mga magulang niya.

Pero mabuti na lang at sakto naman sa akin ang dress, hapit na hapit iyon sa akin kaya kitang-kita ang magandang hugis ng katawan ko. Ilang sandali lang ay umalis na rin kami para pumunta sa mansyon ng kaniyang pamilya.

"They're going to ask you a lot of questions, especially Mom. At hindi mo kailangang magsinungaling, sagutin mo lang lahat ng tinatanong nila," wika niya habang nagmamaneho.

"Ayos lang talaga sa kanilang makasal ka sa isang babaeng kakakilala mo lang?"

"Wala naman silang pakialam, ang gusto nila ay makasal lang ako. I'm their youngest son, that's why. Natatakot silang tumanda ako nang mag-isa."

Malakas na lamang akong napabuntong hininga, hindi ko alam kung bakit hindi ko maiwasang kabahan kaya naman tahimik lang ako buong byahe—wala rin naman akong dapat sabibin sa kaniya, dahil parehas pa rin kaming estraghero sa buhay ng isa't isa.

Ilang sandali lang ang lumipas ay natanaw ko ang isang malaking gate, nakita kong kusa iyong bumukas na para bang napansin na ng mga tao sa loob ang pagdating namin. Hindi ko maiwasang mamahanga sa ganda ng paligid, maraming matatayog na puno at mga fountains.

Ang tagal na rin pala simula ng makatapak ako sa ganito karangyang lugar. . . Ngunit kahit gaano pa kaganda ang lugar na ito, pakiramdam mo ay wala pa ring makakatalo sa ganda ng mansyon ng pamilya namin.

Ang dati kong pamilya...

"Hey, we're here."

Napatingin ako kay Niccolas ng sabihin niya iyon, doon ko lang napagtanto na kanina pa pala ako nakatulala.

"Are you nervous?" narinig ko pang tanong niya at mahina naman akong tumawa bago umilang.

Lumabas kami ng sasakyan niya at tama nga ang hinala kong maganda ang mansyon ng kaniyang pamilya. Sinisigaw nito ang karangyaan, ngunit, katulad sa mansyon ng pamilya ko, parehas akong nakakaramdam ng lungkot habang pinagmamasdan ito.

Pinabuksan kami ng isang lalaki na sa tingin ko ay isang butler, kinausap ito sandali ni Niccolas bago kami tuluyang pumasok sa loob.

"Humawak ka sa braso ko," narinig kong wika niya sa akin habang naglalakad kami sa mahabang hallway. "Nasa dinning hall na sila at naghihintay."

Napakagat ako sa ibabang labi bago tumango at humawak sa kaniyang braso, nakasuot siya ng isang itim na tuxedo at napakaguwapo niya sa kaniyang suot.

Sinabi ko sa kaniyang hindi ako kinakababahan kaya sana ay hindi niya mapansin ang panlalamig ng mga kamay ko dahil sa kaba. . . Kahit na normal lang naman na makaramdam ako ng takot ngayon.

Ilang sandali lang ay huminto kami sa isang malaking pintuan, ni-hindi ko na napansin pa ang paligid namin dahil sa kabang nararamdamam ko. Kumatok muna si Niccolas bago buksan ang pintuan, sinenyasan niya akong pumasok na na kaagad ko namang ginawa kahit na ngangatog ang mga tuhod ko.

At pagpasok namin. . . Pakiramdam ko ay buong angkan ni Niccolas ang nandito sa silid.