Share

Kabanata 2

Author: HANIFAH
last update Last Updated: 2025-11-10 20:24:00

Prente siyang nakaupo sa tanaw kong VIP lounge. Hindi lang iyon dahil pinapalibutan siya ng mga babaeng nasisiguro kong mga high-paid escort. Alam ko iyon, dahil kapitbahay ko si Sahil at isa siya sa kanila.

Napangisi ako nang makita ko kung paano dumulas ang malikot niyang kamay sa balakang ng isa sa mga babae.

"Ito na pala ang perfect guy sa iba, huh?" nakangisi ko pang bulong sa sarili.

Sa hindi malamang dahilan ay biglang naglikot ang utak ko. Napaayos ako ng upo at basta na lang kinapa ang cellphone sa bulsa.

"Bakit hindi ko naisip agad iyon?" usap ko ulit sa sarili, dahil sa naisip na plano.

Alam kong mali ang gagawin kong ito, pero kung ito lang ang paraan para mabalik ako sa kumpanya niya... bakit hindi ko gagawin?

Kinalikot ko ang screen ng cellphone ko at walang alinlangan kong itinapat sa gawi niya ang camera nito.

"Lagot ka sa'kin ngayon," bulong ko habang sini-zoom ang kuha ko sa kaniya.

Nang makontento ako sa anggulo ng camera, pinindot ko na ang button nito.

Ang galing! Kuhang-kuha sa litrato kung paano simutin ng isa sa mga babae ang kaniyang leeg.

I swiped to view the photo and then aimed the camera again for another shot.

Kailangan kong damihan ang shots para wala na siyang kawala.

Ang kaso, pagkatapat ko ng camera sa gawi niya ay bigla kong nabitawan ang cellphone nang makita ko sa screen na nakatingin na siya sa akin.

Sh-t.

Mabilis akong napatayo sa kinauupuang stool saka dinampot mula sa sahig ang cellphone.

Sa takot ko na baka aksidente kong nabura ang nag-iisang kuha kong shot, agad akong nagpunta sa gallery at tiningnan iyon.

Thank God, it's still there.

Bumalik ako sa pagkakaupo at muling tinanaw ang gawi niya. Naabutan ko siyang nakatingin pa rin sa direksyon ko, matalim ang ipinupukol na tingin. Pero imbes na kabahan katulad kanina, tinaasan ko lang siya ng kilay at binigyan ng mapanlarong ngisi.

"I got you..." I mouthed, which made him stand up abruptly.

Kita ko ang marahas niyang pagsinghap, kasabay ng pagpatong niya ng parehong kamay sa magkabila niyang balakang.

Tumayo na ako sa kinauupuan saka lumabas. Alam kong susunod siya agad kaya tumigil ako sa gilid ng entrance, sa madilim na parte kung saan malaya kong masabi sa kaniya ang gusto... kapalit ng kuha kong shot niya. Tamang-tama dahil walang katao-tao sa bandang ito.

At tama nga ako sa hinala...

Wala pang ilang segundo ay lumabas na siya. Kuyom-na-kuyom ang kaniyang panga habang lumilinga-linga sa paligid.

Lihim akong napangiti at prenteng isinandal ang likod sa pader. Hindi pa rin niya ako nakikita kaya tinawag ko na siya.

"Boss..."

Natigilan siya. Pinigilan kong hindi matawa sa ekspresyon niya nang makita ko ang nag-aapoy na galit sa kaniyang mga mata nang madako na ang tingin niya sa akin.

"It's you," he barked and pointed at me.

Tumuwid ako ng tayo saka binigyan siya ng nangungutyang bow. "At your service, Mr. Perfectionist..."

Mabuti na lang at medyo marami-rami na rin ang nainom kong alak kanina. Kasi kung hindi? Hindi ko magagawa ang bagay na ito.

Now I feel like I have a strange kind of power in my hands.

Malalaki ang hakbang niyang lumapit sa akin. Sasalubungin ko na sana siya, kaso nauna na siyang nakalapit sa akin, pagkatapos ay bigla akong padarag na isinandal sa pader.

"Aray!" impit kong daing.

Sandali pa akong napapikit dahil sa lakas ng pagkakasandal niya sa akin. Seryoso, ang sakit ha!

"You f-cking worthless, what do you want from me, huh?!" he spat.

Kakadilat ko pa lang nang muli akong napapikit dahil sa lutong ng kaniyang mura.

"Grabe ka naman sa f-cking worthless mo. Hindi ba puwedeng hindi ka lang nakontento kahit sobrang galing ko naman talaga?" tuloy-tuloy kong sambit.

Napapikit na naman ako nang idiin niya ako lalo sa pader. Kulang na lang ay sakalin na niya ako sa leeg dahil malapit doon ang pagkakatulak ng braso niya.

"What do you want, huh?!" ulit niyang pagalit na tanong.

Imbes na matakot na naman ako sa matalim niyang mga tingin sa akin ay pinaningkitan ko na lang siya.

"I'm here to blackmail you. Hindi ba halata?" matapang kong sagot.

"Blackmail me?" he repeated in disbelief. "Sino ka para i-blackmail ako?! Kilala mo ba ang kausap mo ngayon?"

Muntik na akong matawa sa tanong niya. Hindi ko lang nagawa dahil sobrang diin na talaga ng pagkakatulak niya ng braso sa akin sa pader.

"Of course I know you!" Napasigaw na ako dahil sa hirap ng posisyon ko. "Ikaw lang naman ang walang awang nagsisante sa'kin! Ikaw si Raz! Kilala ka sa pagiging perpekto kuno pero mahilig pala sa p*kpok—aray!"

Napahiyaw na talaga ako nang bigla niya akong hinigit at pinatalikod upang ang harap ko naman ang padarag na napasandal sa pader.

"Hoy, anong ginagawa mo?!" kinakabahan kong tanong.

Pinilipit niya kasi ang dalawang braso ko sa likod ko, pagkatapos ay itinulak pa lalo ako sa pader. Mas lalo akong binalot ng pangamba nang nagsimula na rin niyang kapain ang bulsa ng pantalon ko.

"Sabi ko, anong ginagawa mo?!" I demanded.

Gumalaw-galaw pa ako upang matigil siya sa pagkapa sa pantalon ko, ngunit agad niyang pinirmi ang parehong balakang ko sa pamamagitan lang ng pagtulak ng braso niyang hawak at nakadagan na rin sa dalawa kong kamay.

T-ngina, ang lakas niya!

"Where's your f-cking phone?!" asik na niya nang wala siyang nakapa sa mga bulsa ko.

Ang tanga niya sa part na iyon. Tingin ba niya ay basta ko na lang ibubulsa ang phone ko doon gayung alam kong maghaharap kami ngayon?

"Hindi mo talaga mahahanap diyan dahil wala naman d'yan!" pasigaw kong sagot.

"I said, where's your f-cking phone?!" sigaw din niya pabalik, saka ako muling pinaharap sa kaniya.

Ang mabibigat niyang mga kamay ay madiin nang nakahawak sa magkabila kong balikat. Galit na galit na nga siya kasi halos mamula na ang gilid ng kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin.

I drew a breath and met his gaze with what little pride I could muster.

"Wala nga kasi sa bulsa ko kasi nasa b*obs ko!" wala sa sarili kong bulalas.

Lasing nga talaga ako kasi ang dapat na nasa utak ko lang ay bigla kong naisatinig. Ano ba 'yan!

Mabilis na bumaba ang tingin niya sa dibdib ko kaya agad kong pinantakip doon ang mga kamay ko. Tumagal ang titig niya doon kaya mas lalo kong tinakpan iyon, halos malukot na nga ang suot kong damit dahil sa pagkakatakip ko ng kamay.

"K-Kung ano man 'yang iniisip mo, huwag mo nang ituloy!" nauutal kong banta. "May CCTV doon..." Tumigil ako saglit at tiningala ang bandang kisame ng bar.

Sandali siyang lumingon sa bandang iyon ngunit agad din niyang ibinalik sa akin ang tingin.

"You can't do that," I snapped. "Kita tayo sa CCTV. Puwede kitang kasuhan ng h-rassment kapag pinilit mo 'ko."

Akala ko ay masisindak siya kahit papaano sa sinabi ko; ngunit ibinaba lang niya ulit ang tingin sa dibdib ko sabay kinunutan iyon ng noo.

"I can easily delete the CCTV records," he said quietly, and a mischievous smile curved his lips. "Don't you know I own this bar?"

What the- seryoso?!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 7

    Ramdam na ramdam ko ang pamumutla ng mukha ko habang nanginginig akong nagtitipa ng ire-reply sa chat niya.Sa sobrang balisa ko ay hindi ko na alam ang dapat kong i-reply sa kaniya. Malapit nang maubos ang bigay sa aking oras dito pero paulit-ulit ko lang binubura ang nabubuo kong reply.Sh-t! Ano ba dapat kong i-reply?Should I ask him directly how he opened that hidden file of mine?Pero paano kung nagsisinungaling lang siya? Na wala naman talaga siyang nakita? Na hinuhuli lang niya ako? Eh 'di parang binigyan ko pa siya ng rason para magkalkal pa lalo sa cellphone kong iyon kung magtatanong nga ako tungkol doon?Lord! Ano ba 'tong napasok kong gulo?!Pinagsalikop ko sandali ang mga daliri ko at saka iyon isa-isang pinatunog. I need to chill and think wisely.Dump account ang ginamit ko, malayo sa tunay kong pangalan. May kutob ako na kahit papaano ay hindi siya sigurado kung ako nga ang nag-post.Oo, malaki ang posibilidad na iniisip niyang ako nga ang nag-post, lalo na’t ako lang

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 6

    Hindi na masakit ang ulo ko, at lalong hindi ko na ramdam ang alak sa katawan ko. Ang tanging nararamdaman ko na lang ngayon ay galit, inis, tapos galit ulit!B-wisit na lalaking iyon! Kinuha na nga ang cellphone ko, ayaw pa akong papasukin sa bar niya para kunin ang pouch ko. Ano bang mapapala niya sa ginagawa niyang 'to sa akin? Ganoon na ba siya kasama?Puwes, makikita talaga niya ang hinahanap niya!Mabuti na lang at may barya ako sa bulsa. Puwede na itong pang-computer shop.Yes, I'm planning to spread that photo right now. Hindi ko na ito ipagpapabukas. Gawin niya na ang gusto niya, basta hindi ako papayag na hindi maisiwalat ang hilig niya sa mga pokpok!Akala niya, naisahan na niya ako dahil lang nasa kanya na ang cellphone ko? Puwes, nagkakamali siya!Dire-diretso ang pasok ko sa malapit na computer shop. Medyo sumama pa ang mukha ko nang pagpasok ko roon ay sinalubong ako ng pinaghalong usok ng sigarilyo at amoy ng mga lalaking mas inuna pang magbabad dito kaysa maligo.“Sam

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 5

    Huwag niyang sabihing ako ang tinutukoy niyang nerdy ugly! Oh my God! Hindi ko alam na may pagka–face-shamer din pala siya! "Sir, I only wear glasses during work hours but I'm not ugly!" galit kong depensa. Grabe. Imbes na gustuhin kong bumalik sa kumpanya niya bilang empleyado, parang gusto ko na lang siyang sapakin ngayon! Ang pangit ng ugali niya, sa totoo lang! "Oh, was that you?" he asked, looking genuinely surprised. Bahagyang nakaawang ang bibig niya habang tiningnan ako mula ulo pababa hanggang sa heels ko. Tsk. T-nginang ito, ayaw pang maniwala! "Seriously, you look completely different without those thick glasses," komento pa niya. Hindi ako ma-attitude na tao pero hindi ko na naiwasang ikutan siya ng mata. "I still look the same po with or without the glasses," I shot back, irritation dripping from my voice. "Nevermind. Just give me your phone." Nilahad na naman niya ulit sa harap ko ang kaniyang palad. Mapanglait na nga, ubod pa ng kulit. Sinabi ko nang ayaw ko;

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 4

    "Sir, hindi mo ’ko stalker. Hindi mo ba talaga ako naaalala?" Tinititigan niya ako ng matagal. Ako nama’y halos ilapit na ang mukha ko sa kaniya para lang matandaan niya talaga ako. Maya-maya ay umiling siya. “You said you’re one of the employees I fired, but I don’t remember you.” Seryoso talaga siya? Kunot na kunot ang noo ko habang nakatingin sa kaniya. Ang weird lang, kasi nitong umaga lang niya ako sinante. Imposible namang nagka-amnesia siya. Hindi rin naman mukhang nabagok ang ulo niya. Actually, he looks perfectly fine to me. Napaisip ako bigla. Kalaunan ay muntik na akong mapalakpak nang may napagtanto ako. Of course he couldn’t recognize me since I’m not wearing my glasses! Kinapa-kapa ko ang bandang dibdib ko, lalo na ang kwelyo ng suot kong damit, nagbabakasali na naisabit ko doon ang salamin ko. Kaso wala doon. Natigil ako nang maalalang naipasok ko pala iyon sa dala kong pouch kanina. Ang kaso, sa kagustuhan kong mang-blackmail kanina ay nakalimutan ko rin ang po

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 3

    "Oh, e 'di ikaw na mayaman! Sa'yo pala 'to e. Bakit 'di mo agad sinabi?!"Malalalim na ang paghinga ko matapos kong isigaw 'yon sa mukha niya.Tumalsik pa ang laway ko, dahilan para mapapikit siya. Pagkatapos ay nandidiri niyang pinahid sa natalsikan niyang mukha ang isang kamay niya."F-ck. It smells like alcohol."Medyo tinamaan ako ng kaunting hiya doon, lalo na nang amuyin pa niya ang kamay niyang pinangpahid sa natalsikan kong laway."Eh, sino ba kasing may sabing ilapit mo sa'kin ang mukha mo? Natalsikan ka pa tuloy!" Nagawa kong magpakasarkastiko kahit unti-unti na talaga akong nilalamon ng hiya.Tingin ko ay nawawala na ang epekto ng alak sa katawan ko. Parang gusto ko na lang tumakbo palayo at hinding-hindi na sa kaniya magpakita.Ano ba naman kasing pumasok sa kukuti ko para gawin ang bagay na 'to?!"Now, give me..."Napatingin ako sa palad niya nang ilahad niya 'yon sa harap ko. Nang ibalik ko agad ang tingin sa mukha niya ay bahagya niya akong tinaasan ng kilay."Your phon

  • Hold Me Close, Mr. Perfectionist Billionaire    Kabanata 2

    Prente siyang nakaupo sa tanaw kong VIP lounge. Hindi lang iyon dahil pinapalibutan siya ng mga babaeng nasisiguro kong mga high-paid escort. Alam ko iyon, dahil kapitbahay ko si Sahil at isa siya sa kanila.Napangisi ako nang makita ko kung paano dumulas ang malikot niyang kamay sa balakang ng isa sa mga babae."Ito na pala ang perfect guy sa iba, huh?" nakangisi ko pang bulong sa sarili.Sa hindi malamang dahilan ay biglang naglikot ang utak ko. Napaayos ako ng upo at basta na lang kinapa ang cellphone sa bulsa."Bakit hindi ko naisip agad iyon?" usap ko ulit sa sarili, dahil sa naisip na plano.Alam kong mali ang gagawin kong ito, pero kung ito lang ang paraan para mabalik ako sa kumpanya niya... bakit hindi ko gagawin?Kinalikot ko ang screen ng cellphone ko at walang alinlangan kong itinapat sa gawi niya ang camera nito."Lagot ka sa'kin ngayon," bulong ko habang sini-zoom ang kuha ko sa kaniya.Nang makontento ako sa anggulo ng camera, pinindot ko na ang button nito.Ang galing!

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status