Share

Episode 3 : เริ่มงาน

Author: ฺBlackStorm
last update Last Updated: 2024-11-10 12:27:09

ดีซี

วันนี้ผมมาออฟฟิศตั้งแต่เช้าเพราะได้ข่าวว่าคนออกแบบคนใหม่จะมาเริ่มงาน และตอนนี้ผมก็กำลังมองคนที่ยืนอยู่หน้าประตู วันแรกก็มาทำงานสายเลย

“อะไรกันครับท่านประธานนี่ยังเหลือเวลาตั้งเกือบสิบนาที อย่ามารับน้องแบบนี้สิครับ” แล้วไอ้คนที่นั่งไขว่ห้างหมุนเก้าอี้ไปมาเนี่ยมันจะมาทำไมกัน

“ไอ้ฮาร์เปอร์มึงมาทำไม” ผมถามเพื่่อนรักตัวเอง

“กูก็มาส่งคนสำคัญของกูไง ถ้ารู้ว่าเป็นบริษัทมึงกูไม่ยอมให้อิงค์มาหรอก” มันบอกผม

“บริษัทกูแล้วทำไม” ผมถามมันกลับ

“ก็มึงเรื่องมากไงครับ”

“ไอ้เวรส่งเสร็จก็กลับไป กูจะทำงาน” ผมบอก เพราะถ้าขืนมันอยู่กวนตีนผมนานกว่านี้ผมได้ฆ่ามันแน่

“อิงค์คะมาหาพี่มา” มันเรียกคนที่ยืนนิ่งอยู่ที่ประตู ผมปรายตามองก่อนที่เธอจะเดินมาหาเพื่อนผม

“สวัสดีอีกครั้งค่ะ” เธอพูดขึ้น

“ถ้ามันทำอะไรหนูบอกพี่เลยนะคะ เดี๋ยวพี่จัดการมันให้” ไอ้ฮาร์เปอร์บอก

“ร่ำลาเสร็จก็เชิญ นู่นประตู” ผมบอกไป

“งั้นเดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับนะคะ ตั้งใจทำงาน จุ้บ” แล้วผมต้องมานั่งดูอะไรแบบนี้ด้วยวะ

หลังจากที่ไอ้ฮาร์เปอร์ออกไปตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับพนักงานใหม่และไอ้คิม และเหมือนว่าเธอจะจ้องหน้าผมนานเกินไปแล้วมั้ง

“จ้องเพื่อ” ผมถาม

“พี่ว่าอิงค์ ชื่ออิงค์ใช่มั้ยครับ” ไอ้คิมรีบพูดแทรกทันที

“ใช่ค่ะ สวัสดีค่ะ” เธอหันไปพูดแล้วยิ้มให้ไอ้คิม

“ไอ้คิมมึงออกไปเอาเอกสารที่รถให้หน่อย”

“ครับนาย”

ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมกับเธอคนสำคัญของเพื่อนรักของผม และดูเหมือนว่าเธอจะไม่อยากคุยกับผมสักเท่าไหร่ แต่ผมสนหรอเพราะผมจ่ายเงินให้เธอ

“นั่งไม่เป็นหรือยังไงครับ” ผมถามเธอที่ยืนค้ำหัวผมอยู่

“จะให้ฉันเริ่มงานเลยมั้ยคะ” เธอไม่ตอบคำถามของผมแต่เลือกที่จะคุยเรื่องงาน

“แล้วจะรอให้ผมตัดริบบิ้นหรือไงครับคุณอิงค์แลนด์” ผมยิ้มมุมปากให้

“นายครับนี่เอกสาร แล้วก็จะให้คุณอิงค์นั่งทำงานห้องไหนครับผมจะได้จัดให้” ไอ้คิมถามผม

“ในห้องนี้” ผมตอบ

“วะ...ว่าไงนะครับนายห้องนี้งั้นหรอ” ไอ้คิมพูดติดขัดเมื่อได้ยินคำพูดของผม

“ห้องกูชัดมั้ย”

“คุณคะแต่ว่าฉัน.....”

“จะเถียงทำไมผมจ่ายเงินคุณ คุณก็ต้องทำตามที่ผมสั่งสิ แล้วกรุณานั่งลงด้วยนะครับจะยืนค้ำหัวผมอีกนานมั้ย” ผมพูดก่อนที่เธอจะเดินมานั่งลงตรงข้ามผม

“ค่ะ”

“เอ่อ....นายจะให้จัดโต๊ะไว้ตรงไหนผมจะได้บอกพนักงาน” ไอ้คิมถามผม

“ข้างโต๊ะกู ตรงนี้” ผมบอกก่อนจะชี้ตรงข้างโต๊ะผม ก็เธอมาออกแบบออฟฟิศให้ผม ผมก็ต้องดูด้วยสิไม่ใช่เดินไปเดินมาเพื่อดูเสียเวลา

“คะ...ครับ”

อิงค์แลนด์

คือฉันไม่เข้าใจว่าเขาจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร ที่จริงฉันนั่งทำงานรวมกับพวกพี่เขาข้างนอกก็ได้มั้ยล่ะ และอีกอย่างดูเหมือนเจ้านายของฉันจะไม่ต้อนรับฉันสักเท่าไหร่ ขอกลับไทยได้มั้ยอ่ะไม่อยากทำงานที่นี่แล้ว

“ฉันว่าฉันนั่งทำงานข้างนอกก็ดะ....”

“ใครถามความคิดเห็นไม่ทราบ” ฉันยังพูดไม่จบเลยนะทำไมต้องพูดแทรกฉันด้วยล่ะ แค่อยากจะบอกว่าขอไปทำงานที่โต๊ะข้างนอกเอง

“แล้วคุณต้องการออฟฟิศใหม่แบบไหนคะ ฉันจะได้ออกแบบถูก” ฉันถาม

“ที่จริงคนมีฝือมือเขาไม่ถามกันนะครับ” เอ้า...ทำไมเขาพูดเหมือนอยากมีเรื่องกับฉันเลยวะ

“งั้นเดี๋ยวฉันออกแบบให้คุณดูก่อนแล้วกันนะคะ แก้ไขตรงไหนก็รบกวนแจ้งด้วยค่ะ ขอบคุณ” ฉันบอกไป

ฉันกำลังนั่งรอโต๊ะทำงานใหม่ที่ถูกจัดโดยพี่คิม น่าจะเป็นผู้ช่วยของเขาแหละแต่พี่เขาดูเป็นมิตรมากกว่าเจ้านายอีกนะ พี่เขาจัดไปพลางยิ้มให้ฉันไป

“เสร็จหรือยังโต๊ะแค่นี้มึงจะจัดเอาโล่” ฉันรีบเดินไปช่วยจัดทันทีเมื่อได้ยินเจ้านายเร่ง

“อิงค์ช่วยค่ะพี่คิม” ฉันบอก

“ขอบคุณครับ” เราสองคนช่วยกันจัดโต๊ะประมาณสิบนาทีก็เสร็จ

“เสร็จแล้วก็ทำงานสิครับ”

“พี่อยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไงกันคะ” ฉันกระซิบถามพี่คิม

“ชินครับ”

“ไอ้คิมเชิญมึงไปประชุมแทนกูด้วย” คุณเขาบอกเสียงดัง

ฉันเดินมานั่งโต๊ะทำงานของตัวเองก่อนจะเปิดคอมแล้วเริ่มทำงานทันที แต่เหมือนว่าฉันกำลังโดนจ้องมองจากคนที่นั่งข้างๆ จะจับผิดกันหรือไงแล้วทำไมฉันต้องมาเจอคนแบบนี้ด้วยอ่ะพี่ฮาร์เปอร์คบไปได้ยังไงกัน

“จะเที่ยงแล้วไปสั่งข้าวให้ผมด้วย” เสียงที่ได้ยินซึ่งฉันไม่รู้ว่าเขาคุยกับใคร ฉันก็เลยเลือกที่จะเงียบและทำงานต่อ

“................”

“ไม่ได้ยินหรือหูหนวกครับ” อ่า..เขาคุยกับฉันใช่มั้ย

“คุณหิวก็สั่งกินเองสิคะ” ฉันบอกไป

“ก็อยากจะใช้อ่ะทำไมไม่ทราบ” แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะเนี่ยถ้าไม่ทำคิดว่าเขาจะจบมั้ย

“จะเอาอะไรคะ” ฉันถาม

“อะไรก็ได้”

“คุณคะถ้าฉันสั่งมาแล้วไม่ถูกใจคุณก็เหน็บฉันจะกินอะไรก็บอกมาเลยค่ะ ฉันต้องทำงานไม่ได้มีเวลามาสั่งข้าวให้คุณคนเดียวหรอกนะคะ” ฉันพูดยาวเหยียดแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือหน้าตาที่เรียบนิ่ง

“..................”

“จะกินอะไรคะ” ฉันถามย้ำอีกรอบ

“กินเธอได้มั้ยล่ะ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 36 : ตอนพิเศษ

    ดีซีเชื่อมั้ยครับว่าผมได้ลูกชาย หลังจากที่ผมขอเมียตัวเองแต่งงานไปไม่ถึงเดือนผมก็จัดงานแต่งทันที เพราะผมไม่อยากรออะไรทั้งนั้น อิงค์แลนด์คลอดธรรมชาติครับ ตอนที่อยู่ในห้องคลอดผมนี่ใจจะขาดตามแต่พอเจอหน้าลูกผมรู้เลยว่ายิ้มทั้งน้ำตามันเป็นยังไง ผมย้ายจากคอนโดมาอยู่ที่เรือนหอเพราะพื้นที่มันค่อนข้างเยอะ“ไงครับหลานลุง พ่อหนูหายโง่หรือยังครับ” แต่คนที่เห่อกว่าผมก็คงจะเป็นไอ้ฮาร์เปอร์ที่มาเฝ้าเช้าเฝ้าเย็นนี่แหละครับ“มึงไม่ไปทำงาน” ผมถามมัน“ไปสิ กูก็แวะมาหาหลานกูก่อนไง” มันบอกผมแล้วหันไปคุยกับหลานต่อลูกชายของผมกับอิงค์แลนด์ชื่อพีตาร์ครับ ผมเป็นคนตั้งเองส่วนหน้าตาลูกก็ได้ผมกับอิงค์มาคนละครึ่งก็ว่าได้ แต่นิสัยก็คงต้องรอให้โต“กูไปทำงานก่อน ไว้จะแวะมาใหม่ ดูแลหลานกูให้ดีนะมึง” สั่งยังกับพ่อเลยไอ้ห่าเนี่ย“ก็ลูกกูไอ้เวร”หลังจากที่ไอ้ฮาร์เปอร์ออกไป ผมก็เดินมาหาเมียตัวเองที่กำลังจัดของอยู่ใ จผมอยากจะมีน้องให้พีตาร์แต่ก็สงสารเห็นตอนคลอดแล้วผมก็เลยหยุดความคิดไว้ก่อน“ฟอด เหนื่อยมั้ยครับ”“ไม่เหนื่อยค่ะ มีความสุขมากกว่า” เมียผมหันมายิ้มตอบผม“พี่พึ่งรู้ว่าความสุขมันเป็นแบบนี้ เรามีครอบครัวที่สมบูรณ์

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 35 : ทำไมต้องรัก End

    ดีซีตามจริงผมกะจะขออิงค์แลนด์แต่งตั้งนานแล้วแต่ก็ดันมีเรื่องสะก่อน แต่ตอนนี้เรื่องทุกอย่างก็จบลงด้วยดีแล้ว และมันก็ถึงเวลาที่ผมจะทำให้ครอบครัวสมบูรณ์แบบสักที ผมลากคอไอ้เจฟมาเป็นเพื่อนเพราะผมจะให้มันช่วยเรื่องขอเมียแต่งงาน ส่วนเรื่องแหวนผมสั่งทำไว้ตั้งแต่อิงค์แลนด์ยังไม่มาเกาหลีเลยตอนนั้นจะว่าผมบ้าผมก็ยอมรับ“กูมาเอาแหวน” ผมบอกไอ้เจฟที่หรี่ตามองผมอย่างจับผิด“กูก็ไม่ได้ว่าอะไร” มันไหวไหล่ตอบผมแล้วเดินไปนั่งรอที่โซฟา“นี่แหวนที่สั่งไว้ค่ะ นึกว่าลูกค้าลืมสะแล้ว เห็นไม่มาเอานานมากเลยค่ะ” พนักงานยื่นกล่องแหวนให้ผมก่อนจะเอ่ยแซวผมยกใหญ่“ขอบคุณนะครับ”แหวนวงนี้ผมเป็นคนออกแบบเองทั้งหมดรวมไปถึงสิ่งของทุกอย่างผมก็เป็นคนหาทั้งหมด ผมเดินมาหาไอ้เจฟที่นั่งอยู่ที่โซฟามันปรายตามองผมแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์“บ้านพักริมทะเลของมึงกูจองนะ” ผมบอกไอ้เจฟไปเพราะผมจะใช้เป็นสถานที่ขอเมียแต่งงาน“ตามสบายเลย อยากได้อะไรก็บอกเดี๋ยวกูจัดให้” เดี๋ยวมึงได้จัดให้กูแน่“ว่าแต่เด็กที่ชื่อหนูพุกน่ารักดีนะ” ผมเอ่ยแซวมัน“น่ารักษาไอ้สัส เด็กห่าอะไรผีเจาะปากมาพูด กูด่าก็ยิ้มอย่างเดียว” มันบ่นยกใหญ่“ระวังจะหลงเด็กล่ะมึง”“ถ้าเด็

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 34 : ขอบคุณ NC++

    ดีซีนี่ผมพูดเรื่องจริงนะการต่อแขนต่อขาให้ลูก ตอนที่ผมไปเข้าคลาสเลี้ยงลูกกับคุณพ่อท่านอื่นๆ เขาบอกก็ทำกันทุกคนแหละ ผมก็เลยอยากทำบ้างไงอีกอย่างผมไม่ได้ปลดปล่อยเลยมาหลายเดือนเลยนะเว้ย“พี่พูดอะไรของพี่เนี่ย” เมียผมหันมาถามเสียงดุ หน้าแดงแบบนี้คงจะรู้ความหมายของผมแล้วสินะ“นะครับ พี่อยากเข้าไปทักทายลูก” ผมพูดเสียงอ้อน“แต่ว่าอิงค์กลัว”“พี่จะทำเบาๆ นะครับที่รัก” ไม่รู้แหละวันนี้กูต้องได้ผมนั่งอ้อนวอนเมียตัวเองอยู่เกือบสิบนาที ก่อนที่ผมจะฉีกยิ้มออกมาเมื่อเมียพยักหน้า ผมรีบอุ้มเมียเข้าห้องทันทีเพราะตอนนี้ผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน“จุ้บ พี่จะทำให้เบาที่สุด”ผมจัดการรถอดเสื้อผ้าของตัวเองก่อนจะก้มลงมาถอดให้เมียคือท้องก็ยังไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้นถ้าไม่สังเกตก็ไม่รู้หรอก ผมสำรวจร่างกายเมียตัวเองก่อนจะหยุดอยู่ที่หน้าอกที่ขนาดมันใหญ่ขึ้น“มองอะไรคะ” หึ เมียผมรีบเอามือมาปิดไว้ทันที“ก็ของพี่ พี่จะมอง” ผมบอก“พึ่งรู้ว่าเจ้าเล่ห์....อืม” ผมไม่รอให้เมียตัวเองพูดจบผมก้มลงจูบเมียตัวเองก่อนที่เมียจะเปิดปากให้ผมได้เข้าไปชิมความหวาน“อือ...หวาน” ผมผละจูบออกแล้วจ้องตากับเมียแล้วรู้มั้ยครับว่าในตาเมียผมบอกว่าอะไร

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 33 : ความสุข

    ดีซีตุ้บ!!มือถือของหลุดมือทันทีเมื่อได้ยินปลายสายพูด นะ....นี่ผมกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย(เป็นอะไรคะ)เสียงที่ออกมาจากมือถือทำให้สติของผมกลับคืนมาผมไม่ได้ฝัน ไอ้สัสเอ๊ย(ได้ยินอิงค์มั้ยคะ)“ดะ...ได้ยินครับ”(งั้นอิงค์ไม่กวนแล้วดีกว่า เจอกันตอนเย็นนะคะ)“ครับ เดี๋ยวพี่รีบกลับนะครับ”ผมวางสายอิงค์แลนด์แล้วนั่งยิ้มเหมือนคนบ้า นอกจากจะไม่ได้ฝันแล้วตอนนี้เหมือนผมกำลังจะขึ้นสวรรค์เลยอ่ะ ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่อิงค์แลนด์โทรหาผม ผมก็ดีใจหมดแหละแถมน้ำเสียงที่ไม่เหมือนเดิม และผมไม่เคยได้ยินเมียตัวเองพูดแบบนี้นานแล้ว“ไอ้คิมเมียกูโทรหาแหละ ฮึก เมียกูโทรหากู” ผมรีบบอกไอ้คิมที่นั่งทำงานอยู่ก่อนจะชี้ไปที่มือถือของตัวเอง“ฝันหรือเปล่า” ไอ้คิมเดินมานั่งลงตรงข้ามผม“หรือกูฝันวะมึงช่ว.....”ผลัวะ!!!“เป็นไงเจ็บมั้ยนาย เอาอีกป่ะ” ไอ้คิมต่อยเข้าที่ปากผมเต็มแรงก่อนจะถาม“ไอ้สัส มึงแค่สะกิดกูก็ได้มั้ย” เพราะนอกจากผมจะไม่ได้ฝันปากผมก็ยังแตกเพราะมันอีกด้วย“ดีใจด้วยนะ ต่อไปจะได้ทำตัวเหมือนคนขึ้นหน่อย” มันบ่นผมยกใหญ่“มีงานอะไรที่กูต้องเคลียร์อีกมั้ย” ผมถามมันเพราะผมคงรอให้ถึงตอนเลิกงานไม่ไหว“ถ้าบอกว่ามี

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 32 : ยอมแพ้

    อิงค์แลนด์"คุณโรส"ฉันก้าวถอยหลังออกมาจากคนที่ฉันพึ่งเรียกชื่อเมื่อกี้ ลำพังตัวฉันไม่เท่าไหร่แต่นี่ลูกของฉัน ฉันกลัวว่าเธอจะมาทำร้าย"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"คุณโรสทักฉัน"ขอตัวนะคะ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ"ฉันบอกก่อนจะหันหลังให้เธอ"ฉันมาดีค่ะ ไม่ต้องกลัวฉันหรอก"ฉันหยุดเดินแล้วหันกลับมาหาเธอ"แล้วคุณมาหาฉันทำไมคะ"ฉันถามออกไป"ฉันมาซื้อของค่ะ แล้วบังเอิญเจอคุณก็เลยเข้ามาทัก และฉันอยากจะขอโทษคุณด้วย"เธอบอกฉันแล้วยิ้มให้"ช่างมันเถอะค่ะ""ดีซีเขารักคุณมากเลยนะคะ"เธอพูดขึ้น"ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัว...........""ทำอะไรเมียกู"เสียงที่ดังมาจากทางด้านหลังของฉัน"โรสไม่ได้ทำค่ะ แค่มาขอโทษเท่านั้น"คุณโรสรีบบอกแต่คุณดีซีมีหรอเขาจะเชื่อ"กลับไปสะอย่ามายุ่ง เพราะฉันไม่ยอมแน่"เขาพูดเสียงดัง"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เธอแค่มาขอโทษ"ฉันรีบดึงแขนเขาไว้"งั้นฉันขอตัวนะคะ"ฉันเพียงแค่พยักหน้ารับเท่านั้นดีซีผมไม่น่าทิ้งให้เมียอยู่คนเดียวเลย นี่ถ้าผมกลับมาไม่ทันมันจะเกิดอะไรขึ้น ผมไม่รู้หรอกว่าโรสเธอมาดีหรือมาร้ายผม หันกลับมาหาเมียตัวเองที่ยืนอยู่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง"เธอทำอะไรอิงค์มั้ย"ผมถาม"ไม่ได้ทำอะไร ฉันจะก

  • I don't want anyone : ทำไมต้องรัก    Episode 31 : อย่างน้อย

    อิงค์แลนด์“แค่พ่อของลูกเท่านั้นค่ะ”ฉันบอกคุณดีซี จากที่เขายิ้มให้ฉันให้ตอนแรกแต่ตอนนี้กลายเป็นว่าหน้าของเขาเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ฉันยืนมองเขานิ่งๆ และไม่ได้พูดอะไรต่อ“มะ...หมายความว่ายังไงครับพ่อของลูก” เขาถามฉันเสียงสั่น“ฉันว่าคุณเข้าใจความหมายของฉันดีนะคะ”“.......................”“มีอะไรจะถามหรือจะพูดอีกมั้ยคะ ถ้าไม่มีเชิญคุณออกไปข้างนอกฉันจะพักผ่อน” ฉันบอกพร้อมชี้ไปที่ประตู“ไม่เอาแบบนี้สิอิงค์” เขาจับมือฉันไว้เมื่อเห็นฉันกำลังเดินกลับมาที่เตียง“คุณมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรมากกว่านี้หรอคะ ถ้าคุณรับไม่ได้ฉันก็ไม่ว่านะคะ ลูกของฉันไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้” ฉันบอกเขาก่อนจะแกะมือเขาออกทันที“พี่ขอโทษ”“ตอนนั้นฉันก็อยากได้ยินคำนี้จากปากคุณค่ะ แต่เหมือนว่าความอดทนของฉันน้อยเกินไปมั้ง ฉันเลยรอฟังไม่ไหว” ฉันเหยียดยิ้มให้เขา“อิงค์จะให้พี่ทำยังไงพี่ก็ยอม จะด่าจะว่าพี่อิงค์ทำเลย” เขาเดินมานั่งลงกับพื้นแล้วเงยหน้าคุยกับฉัน“คุณแน่ใจหรอคะที่พูดแบบนี้ คุณจะรับได้มั้ยล่ะถ้าฉันขอให้คุณไม่ต้องมายุ่งหรือมาให้ฉันเห็นหน้าอีก คุณทำได้มั้ยคะคุณดีซี” ฉันพูดกับเขาฉันไม่ได้พูดประชดหรือต้องการแค่เอาช

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status