บทที่ 11

“เหอะ! เพ้อเจ้อมากค่ะอีเมธ คนแบบนั้นน่ะอย่าไปคิดว่าเป็นคนดีเลยเสียพื้นที่สมองเปล่า ๆ มองตาก็เห็นยันเซลล์เม็ดเลือดในหัวใจว่าจีบใครก็จีบเล่น ๆ หวังฟัน”

“อุ้ย!”

“เอ่อ...”

“รู้ไหม ทีแรกพี่แค่จะแกล้งจีบเพื่อกวนประสาทเราเล่น ๆ แต่ตอนนี้...”

“...” ตอนนี้อะไร?

“...พี่เล่นไม่ไหวแล้วพัดลม”

“อะ...อะไรของนายเนี่ย” ฉันรีบดึงสติกลับมาแล้วก็ถามกลับด้วยเสียงเอาเรื่อง นี่จะแกล้งอะไรอีกฮะหัวทอง!

“ฮึ ๆ ๆ นี่เบียร์ของพัดลมค่ะ” เขาหัวเราะเจ้าเล่ห์แทนคำตอบแล้วยื่นขวดเบียร์มาให้ก่อนทจะผละออกจากพนักพิงแล้วเดินอ้อมมานั่งข้างฉันอีกครั้ง

ตัดภาพไปที่อีสุเมธ มันกำลังนั่งอึ้งแล้วค่อย ๆ ยิ้มตอแหลให้ฉันที่หันไปมองหน้ามัน

“มึงโดนพี่เตอร์เล่นแน่อีพัดลม”

“เล่นอะไรล่ะ เงียบเลยนะมึง” ฉันดุมันกลับ เลิกสนใจเรื่องอีตาหัวทองเดี๋ยวนี้เลย เขาแค่แกล้งปั่นประสาทฉันเท่านั้นแหละ

“โอเคเงียบก็ได้ค่ะ รอชมอย่างเดียว อิอิ” เวลานี้อยากตบปากเพื่อนตุ๊ดที่สุดเลยแต่ทำไม่ได้คนสวยอย่างฉันเลยต้องหันหน้ากลับมามองตรงเหมือนคนคอเคล็ด เพราะหันซ้ายก็เจอตุ๊ดปั่นประสาท หันขวาก็เจอไอ้หัวทองปั่นหัว!

หัวร้อนโว้ย!

“ฮึ ๆ ๆ”

“ขำอะไร?” ฉันได้ยินเสียงเขาหัวเราะเบา ๆ ก็เลยรีบหันไปถามทันที คงหนีไม่พ้นขำเพราะสะใจที่ได้แกล้งฉันแน่นอน

“ถามพี่เหรอ?”​ เขาหันมามองฉันแล้วก็ถามฉันกลับ พอถามจบก็ยกขวดเบียร์ในมือขึ้นกระดก เท่ตายแหละ

“ก็นายขำ แถวนี้มีใครขำอีกไหมล่ะ”

“อ้อ~ พี่ขำ...เรียกร้องความสนใจค่ะ” เขาอ้อ~ ลากเสียงยาวแล้วก็เอียงคอทำท่าท่างอ้อร้อตอบฉันอีกครั้ง กวนตีน!

“เมื่อไหร่จจะหยุดเล่น?”

“เล่นที่ไหน พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าตอนนี้พี่เล่นไม่ไหวแล้ว” ฉันไม่ใช่เด็กที่จะไม่รู้ความหมายที่บอกว่าไม่ไหวคืออะไร แต่คนอย่างเขาเอาความมั่นคงด้วยไม่ได้หรอกเชื่อพัดลมเถอะ

“ก็เนี่ยกำลังเล่นอยู่ไม่รู้ตัวเลยรึไง”​​

“เล่นที่ไหนนี่มันตัวพี่ค่ะ พี่ต้องจีบผู้หญิงด้วยวิธีเห่ย ๆ เหมือนคนอื่นด้วยเหรอ รอได้ไหมล่ะเดี๋ยวพี่ไปซื้อดอกไม้มาให้ เอาดอกอะไรบ้าง แล้ว...พัดลมอยากได้กี่ดอกดีคะ” T_T ใครก็ได้ช่วยพาฉันออกไปจากตรงนี้ทีฉันนั่งต่อไปไม่ไหวแล้ว

“นายมันกวนประสาท!” ฉันสะบัดหน้ากลับมาแต่หางตาก็เห็นว่าเขามองฉันแล้วก็ยิ้ม ก่อนที่จะหันกลับไปมองสนามเหมือนฉันแล้วก็กระดกเบียร์เข้าปาก ส่วนอีตุ๊ดก็ระริกระรี้คุยกับผู้ชายไปเรื่อย

แล้วพี่มิกซ์ล่ะ? ฉันลืมไปเลยว่าพี่มิกซ์หายไปข้างนอกตั้งนานแล้วนะ ขอพัดลมมองหาพี่มิกซ์ดีกว่าเผื่อจะทำให้อารมณ์กระชุ่มกระชวยขึ้น

“มองหาใครครับให้พี่ช่วยหาไหม”​ ฉันมองไปทางเขาเพื่อสอดส่องสายตาหาพี่มิกซ์หนึ่งเดียวในใจของฉัน แต่เขากลับยิ้มให้แล้วก็เสนอตัวช่วย

“ไม่!”

“โอเคค่ะ อย่าชะเง้อเยอะนะเดี๋ยวปวดคอ” เขาพูดเหมือนประชดฉันก็เลยสะบัดหน้าไปทางอีสุเมธ ไม่มองหาพี่มิกซ์แล้วก็ได้ เดี๋ยวเขาก็เข้ามา คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก

“ทำหน้าดี ๆ สิชะนี”

“จะให้กูเอาอารมณ์ที่ไหนมาทำหน้าดีคะ มึงก็เห็นว่าเขากวนประสาทกูชัด ๆ อย่าปฏิเสธว่าไม่ได้แอบฟังเพราะกูไม่เชื่อ”​ ฉันรีบดักทางเพราะรู้ดีว่าอย่างอีสุเมธยังไงมันก็ต้องแอบฟังอยู่แล้ว

“ก็แหม~ ไม่ใช่ว่ากูจะชงให้เพื่อนอย่างเดียวหรอกนะหนูนีคนสวย แต่พี่เตอร์ก็ไม่ได้เลวร้าย น่ารักจะตายไป สนิทก็ง่าย แตกต่างจากพี่มิกซ์ที่มึงแอบชอบเป็นปีแต่ความสัมพันธ์คืบหน้าแค่ประมาณก้าวเดียวของมด” อีเมธไปเอาความมั่นใจจากไหนว่าอีตานี่สนใจฉันมันถึงได้พูดชงไม่หยุด

“มึงคิดว่าเขาชอบกู?” ฉันชี้นิ้วเข้าตัวเองแล้วกระซิบกระซาบคุยกันต่อ

“ก็น่าจะสนใจ ลองไหมล่ะอย่างมึงคงสยบแบดบอยได้อยู่มั้ง”

“ไม่ลองอ่ะ กูไม่ได้มีอีตาหัวทองนี่เป็นสเปคค่ะ” ฉันเบะปากปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด สเปคพัดลมต้องสุภาพพอบอุ่นแต่ก็ดูกร้าวใจอย่างพี่มิกซ์เท่านั้น

“จ้า~ อีคนรักเดียวใจเดียว ระวังนะคะเกลียดแบบไหนได้แบบนั้นเคยได้ยินไหมจ้ะนังหนูพัดโลม~”

“นี่มึงไม่ห่วงกูเหรอเมธถึงได้ชงให้อีตานี่จัง แค่เพราะคำพูดคำจากวนประสาทล้อเล่นของเขาแค่นี้นี่นะ ดูท่าทางก็รู้ว่าแบดบอยแค่ไหน”​

“ห่วง แต่แล้วยังไงพี่เตอร์ก็ไม่ได้ดูเลยร้ายอะไรขนาดนั้น จะให้กูรอเชียร์มึงให้ได้กับพี่มิกซ์ทั้งที่ไม่มีวี่แววเหรอ แล้วตัวจริงพี่มิกซ์เป็นคนดีเหมือนที่เราเห็นรึเปล่าก็ไม่รู้เพราะพวกเราเห็นแค่จากภายนอก พี่เตอร์ก็เหมือนกันเราเดาไม่ได้หรอกว่าเขาดีหรือเลวแค่ไหน ความรักคือการเสี่ยงจ้ะ ได้ดีก็เหมือนถูกหวย ถ้าซวยมาก็เหมือนโดนหวยแดก มีโอกาสอะไรเข้ามากูก็อยากคว้าช่วยเพื่อนไว้ก่อนเพราะที่เข้ามางานดีมาก~ ถ้ากะโหลกกะลากูไม่คว้ามาให้มึงหรอก” จะซึ้งใจดีไหมคะ

“ต้องรีบคว้าเหรอกูเพิ่งปี 3 เองนะให้อิสระกูได้อ่อยคนที่กูแอบชอบก่อนเถอะ”

“เอ้า! สำรองไว้ก็ได้อีพัดลม ปีหน้ามึงขึ้นปี 4 โอกาสมีแฟนลดลงไปอีกเพราะในมหาลัยมึงคือรุ่นป้า มึงจะเอาเด็กเหรอ แล้วพอจบมีโอกาสจะเจอผู้คนมากมายมันก็ใช่ แต่วัยของคนจะคละกันไปทุกระดับอายุ ไหนจะหัวงู ขี้หลี พูดมาก มีเมีย เป็นตุ๊ด เป็นเกย์ เป็นหนี้ บลา ๆ ๆ มึงจะหาตัวเลือกดี ๆ ได้ไหม หรือจะจีบบอสที่ทำงานเหรอหนู บอสดีและหล่อมีแค่ในนิยายจ้ะ”

“เฮ้อ! ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ไอ้หัวทอง” ฉันถอนหายใจแล้วก็เบือนหน้ากลับมาสนใจการแข่งที่กำลังจะเริ่มขึ้น

“นินทาพี่อยู่เหรอ” เขาขยับมากระซิบถามใกล้ ๆ ฉันเลยปลายตาไปมองแล้วทำปากใส่เบา ๆ ว่า ยุ่ง! แต่เขาก็ไม่ได้อะไรต่อนอกจากยกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นแล้วก็ยิ้มให้ฉัน กวนเป็นบ้าเลย

“อ้าวเมธ พัดลม วันนี้มาด้วยเหรอ”

“ว้ายตายคูเปอร์ขา หวัดดีค่า~” อยู่ดี ๆ คูเปอร์ก็เดินเข้ามาพอเขาเห็นฉันกับอีสุเมธก็รีบทักทาย

“หวัดดีคูเปอร์” ฉันยิ้มทักทายเขากลับคูเปอร์ก็หันมายิ้มให้ฉัน แต่พอเขาเห็นพี่ชายตัวเองเขากลับทำหน้าไม่สบอารมณ์

“มากันได้ไงทำไมไม่บอกเราล่ะ วันหลังถ้าจะมาบอกเรานะเราพาเข้าเองจะได้ไม่ต้องเสียค่าบัตร” คูเปอร์เบนสายตาจากหัวทองผู้พี่กลับมาคุยกับฉันและอีตุ๊ด หืม~ ใจดีมากค่า ถ้าที่นี่เป็นของคูเปอร์พัดลมจะมาทุกอาทิตย์เลย แต่ติดที่เจ้าของเป็นหัวทองไง ให้เข้าฟรีอีกกี่ครั้งก็ไม่มาแล้วล่ะ

“ไม่ต้องผ่านมึงหรอกเพราะที่มาวันนี้เฮียเป็นคนชวนเมธกับ...ว่าที่ซ้อของมึงมาเอง”

“อุ้ยตาย!” เสียงอุทานตอแหลดังขึ้นจากอีสุเมธ พอหันไปมองก็เห็นมันเอามือทาบอกแล้วมองล้อฉัน แต่ฉันไม่ได้เขินค่ะฉันกำลังจะปรี๊ด คูเปอร์เป็นคนที่ 3 แล้วนะที่เขาพูดบอกความสัมพันธ์มั่ว ๆ

“ซ้อ? ถามพัดลมยังเฮียว่าเขาอยากเป็นรึเปล่า” คูเปอร์ทำดีมากค่ะ ไม่ต้องรอให้พัดลมแก้ข่าวเขาก็หักหน้าพี่ชายตัวเองได้แรงมาก

“ฮึ ๆ ๆ ถ้าถามตอนนี้แล้วพัดลมบอกว่าอยากเป็นก็แปลกสิวะไอ้เปอร์ ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนจะรีบรับรักผู้ชาย จริงไหมคะพัดลม”​ ...เกลียด!

มีใครล้มเขาได้บ้างไหม ผู้ชายอะไรนอกจากทำหน้าตอแหลเก่งยังสามารถพูดจากวนตีนแก้เกมคนอื่นได้เรื่อย ๆ ไม่มีเหนื่อยไม่มีพัก

“เลิกพูดแบบนี้สักทีได้ไหมขอร้อง” ฉันหันกลับไปบอกเขาดี ๆ ลองดูสักครั้ง บางทีอีตานี่อาจจะหมั่นไส้ที่ฉันปากดีใส่เขาไม่หยุดก็เลยกวนประสาทฉันเป็นการเอาคืนก็ได้ ลองพูดดี ๆ สักครั้งซิเผื่อจะหยุด

เขามองหน้าฉันที่ขอร้องเขาแล้วยิ้มให้ ยิ้มอบอุ่นเลยนะคะ เอาล่ะใจเริ่มมา บางทีเราสองคนอาจจะสงบศึกกันได้ เขายิ้มให้แล้วก็ยื่นมือมาทางฉันและจากนั้น

แกร๊ง~

“Cheers~”

...เชียร์ส พ่อง!

“เฮียอย่ากวนตีนพัดลมสิวะ” คือทุกคน ฉัน คูเปอร์ และอีสุเมธเห็นการกระทำของเขาเมื่อกี้ทุกอย่าง เขาทำเหมือนจะสนใจคำพูดฉันแต่สุดท้ายก็เอาขวดเบียร์ของเขามาชนกับขวดเบียร์ในมือฉันแล้วก็ยกกระดกอย่างสบายใจ คูเปอร์ก็คงทนไม่ไหวเลยพูดขึ้น

“กวนอะไรวะ กูแค่ชนกับพัดลม”

“ไอ้เตอร์” หือ~ นี่คือคำเรียกพี่ชายของน้องชาย ดีจังโคตรเคารพกันนี่ถ้าฉันเป็นหัวทองฉันคิดหนักแล้วนะคะที่น้องชายไม่เคารพขนาดนี้

“ไปหาที่นั่งไป มึงยืนบังว่าที่ซ้ออยู่ไอ้เด็กเวร”

“นี่! อย่ามาเรียกแบบนี้นะ” ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วก็เลยเริ่มขึ้นเสียงใส่

“อ้าวพี่เรียกไม่ได้เหรอคะ”​ เขาทำเป็นถามเสียงซื่อกลับมา เฮ้อ!

“อือ!”

“โอเคค่ะ หลีกไปไอ้ตี๋ตอนนี้มึงยืนบังว่าที่พี่สะใภ้อยู่”

โอ๊ย! หัวทองโว้ย! เลิกกวนตีนพัดลมเถอะ! หัวร้อนจนเหมือนเป็นไข้แล้วเนี่ย!

“หืม ซ้อเอยพี่สะใภ้เอย คือเล่นหรือจริงคะพี่เตอร์ขา~” สุเมธควรหันไปสนใจผู้ชายมากหน้าหลายตามากกว่าสนผู้ชายแค่คนเดียวตรงนี้นะ

“ฮ่า ๆ ๆ พี่พูดไปเพื่อนเราก็ไม่เชื่ออยู่ดี” ...ไม่ต้องหยอดเพราะพัดลมจะไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น

“ไม่ไปเคลียร์บัญชีเหรอเฮีย” ทำไมวันนี้คูเปอร์น่ารักจัง ฉันรู้สึกเหมือนคูเปอร์กำลังทำตัวเป็นไม้กันหมาให้ฉันยังไงก็ไม่รู้

“ไม่ว่ะ กูมีลูกน้องทำให้” เขาตอบนิ่ง ๆ ยักคิ้วให้คูเปอร์อีกต่างหาก คูเปอร์เหมือนไม่รู้จะทำยังไงต่อก็เลยทำหน้าเซ็งแล้วก็เดินไปนั่งข้างเขา เพราะตรงนี้มันไม่มีที่นั่งว่างแล้ว

“พัดลมก็เหมือนเพื่อนกูคนหนึ่ง มึงอย่ามาหยอกไก่ไอ้เตอร์”​ ฉันว่าฉันได้ยินเต็มสองรูหูถึงแม้คูเปอร์จะไม่ได้พูดเสียงดัง แต่คำพูดของคูเปอร์กับน้ำเสียงข่มขู่พี่ชายตัวเองมันโคตรแมนเลยในความรู้สึกฉัน นี่ถ้าไม่ติดว่าอนาคตต้องมีแฟนชื่อมิกซ์เท่านั้น พัดลมคงจะจีบคูเปอร์แน่นอนค่ะ

“ฮึ ๆ ไม่เสือกเรื่องของกูไอ้ลูกหนี้”

“สัส! กูจะกันหมามึงคอยดู” ไม่รู้จะรู้สึกยังไงดีที่มีคนมาปกป้อง เพราะความรู้สึกเอ็นดูพี่น้องคู่นี้มันเกิดขึ้นมาในใจซะดื้อ ๆ ใช่ค่ะฟังไม่ผิดหรอก ฉันได้ยินเขาสองคนคุยกันด้วยน้ำเสียงขู่และกวนส้นตีนเหลือเกิน แถมหยาบซะด้วย แต่มันดูไม่น่าถือสา มันดูน่ารักน่าเอ็นดูแสดงถึงความสัมพันธ์ที่โคตรผูกพันธ์ของพี่น้องคู่นี้ได้เป็นอย่างดีเลย

“ไม่ดื่มเหรอคะ” เขาเลิกสนใจคูเปอร์แล้วหันมาถามฉันแทน ฉันเลยมองกลับด้วยสายตารำคาญแล้วเบือนหน้ากลับมามองตรงไปที่สนาม นี่สงสัยทั้งคืนฉันต้องนั่งแบบนี้เป็นอีหน้าสวยคอเคล็ดทั้งคืนแล้วล่ะมั้ง

“อ้าวเฮ้ยไอ้มิกซ์! มานั่งนี่เลยมึง” หือ? พี่มิกซ์เหรอ แค่ได้ยินชื่อเทพบุตรในใจหัวใจดวงน้อยของพัดลมก็กลับมามีชีวิตชีวาได้อีกครั้ง

“เออ” พี่มิกซ์พยักหน้ารับแล้วเดินมาทางที่นั่งของพวกเรา และอีสุเมธก็แอบสะกิดฉันยิก ๆ ด้วยความตื่นเต้น ตกลงตุ๊ดจะเชียร์ผู้คนไหนกันแน่นะ

“มึงพี่มิกซ์มา โอกาสของมึงมาถึงแล้วค่ะ รีบแนะนำตัวให้พี่เขาประทับใจซะ” อีตุ๊ดกระซิบกระซาบบอกแต่ฉันหันไปหามันด้วยสีหน้าที่เซ็งสุดชีวิต

“กูแกรนโอเพนนิ่งไปเรียบร้อยแล้ว”

“ฮะ! เมื่อไหร่ ตอนไหน ยังไง” อีสุเมธทำหน้าตื่นเต้นรีบถาม แต่เล่าไม่ทันแล้วมั้งเพราะพี่มิกซ์มาถึงแล้ว

“เดี๋ยวค่อยเล่านะ” ฉันบอกมันแล้วพยายามทำหน้าให้สวยที่สุด ถึงครั้งแรกมันจะสะดุดไปบ้างแต่แก้ไขได้ไม่เป็นอะไรนะพัดลม สู้ ๆ โว้ย!

“มึงหายไปไหนตั้งนานวะ” อีตาหัวทองถามคำถามที่ฉันเองก็อยากรู้ ก็ถือว่ารู้งานดี

“โทษทีว่ะกูไปคุยธุระมา” พี่มิกซ์บอกแล้วก็นั่งลงที่เก้าอี้ข้างคูเปอร์พร้อมกับยิ้มให้ฉันแล้วก็อีสุเมธเป็นการทักทายคล่าว ๆ ตามมารยาทของคนไม่รู้จักแต่บังเอิญต้องมานั่งร่วมโต๊ะ T_T

“คุยกับสาวที่ไหนล่ะมึงหายไปนานฉิบหาย” อีตาหัวทองถามแต่พี่มิกซ์หัวเราะออกมาเบา ๆ อย่าหัวเราะสิคะพัดลมใจไม่ดี แอบหึงเล็ก ๆ แม้จะยังไม่มีสิทธิ์ก็ตาม

“ฮึ ๆ ๆ สาวที่ไหนกูคุยกับแม่กูต่างหาก แล้วนี่...” พี่เขาตอบกลับมา และคำตอบก็เหมือนน้ำทิพย์ชโลมจิตใจ มันตื้นตันที่รู้ว่าพี่เขาแค่คุยกับคุณแม่ >///<

“อ๋อ นี่น้องสุเมธเพื่อนพัดลม”

“อุ้ยตาย อิมเมทค่ะพี่เตอร์ขา เรียกสุเมธอีกทีเดี๋ยวจับตีเลยนี่” แหม~ อีอิมเมท ทำท่าระริกระรี้เหมือนกะหรี่ได้น้ำไม่รักษาอิมเมทของตัวเองเลยสักนิด ตุ๊ดร่านแห่งศตวรรษที่ 22 ของจริง

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับน้องอิมเมท” พี่มิกซ์ยิ้มเอ็นดูให้มัน

“ค่า ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่มิกซ์” อีสุเมทระริกระรี้คุยกับว่าที่หวานใจของฉันข้ามหัวฉัน อิจฉามันจังที่คุยกับพี่เขาได้อย่างเป็นธรรมชาติ พัดลมก็อยากคุยบ้างทำไมพี่มิกซ์ไม่ชวนพัดลมคุยล่ะคะ T_T

ฉันนั่งฟังทุกคนคุยกันจนเวลาผ่านมาเกือบ 10 นาที มีให้ฉันเป็นส่วนร่วมพูดด้วยนิดหน่อย แต่ส่วนมากเป็นอีสุเมธกับพี่มิกซ์แล้วก็คูเปอร์มากกว่าที่คุยกัน อีตานั่นก็​คุยบ้างแต่ส่วนมากจะกระดกเบียร์เข้าปากมากกว่า

“แล้วนี่พัดลมมาคบกับไอ้เตอร์ได้ยังไงครับ”

“คะ? อะไรนะคะ” ฉันที่นั่งเซ็งไม่คิดว่าพี่เขาจะชวนคุย แต่พอมีชื่อฉันหลุดออกมาจากปากเขาสติฉันก็กลับมาทันที ส่วนอีสุเมธก็นั่งทำตาโตกับประโยคที่พี่มิกซ์ถาม ก็ไม่แปลกหรอกค่ะที่มันจะงง ก็มันยังไม่รู้เรื่องเหตุการณ์ระหว่างฉัน พี่มิกซ์และหัวทองนี่

“พัดลมมาคบกับไอ้เตอร์ได้ยังไงเหรอครับ คือพี่ไม่ได้อยากเสียมารยาทนะครับ แต่ปกติไอ้เตอร์ไม่ควงใครมาที่สนามเลยสักครั้ง พอเห็นพัดลมมากับมันพี่ก็อยากรู้จักผู้หญิงที่ทำให้มันถึงกับต้องพามาเปิดตัวเป็นพิเศษน่ะ” พี่มิกซ์ย้ำคำถามที่เขาถามด้วยรอยยิ้ม แต่ฉัน...อยากจะร้องห้าย~ เข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว~

“เอ่อคือ...” ฉันอยากอธิบายออกมาตรง ๆ แต่แค่ขยับปากจะคุยกับพี่มิกซ์ความตื่นเต้นก็ทำให้ฉันเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก ขอเวลาดึงสติ 5 วินาทีค่ะ

...1

...2

...3

...4

...5!

เอาล่ะสติพัดลมมาแล้วค่ะ ได้เวลาอ้าปากบอกเล่าและขยายพร้อมอธิบายความจริงให้ว่าที่หวานใจเลิกเข้าใจผิดสักที

“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดค่ะพี่มิกซ์ ความจริงก็คือ... / ความจริงก็คือน้องเขาไม่ได้ชอบกู เขาชอบคนอื่น แต่คนอื่นไม่รู้ว่าเขาชอบ ส่วนกูรู้ว่าเขาชอบใคร สุดท้ายตอนนี้...กูชอบเขาและกำลังเดินหน้าจีบ ส่วนไอ้คนที่พัดลมแอบชอบกูพร้อมจะขัดขวางทุกเมื่อถ้าพัดลมจะไปสารภาพรักไอ้ส้นตีนนั่น”