In Love With My Husband's Brother

In Love With My Husband's Brother

By:  MissLN  Ongoing
Language: Filipino
goodnovel18goodnovel
10
5 Mga Ratings
47Mga Kabanata
9.4Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

"You're saying?" "I'm saying, I know you're avoiding me." She froze. "I see the way you look at me Tarah." Their eyes met. But she quickly looked away. "Look at me darling." He said huskily. He lifted her chin. She finally looked at him in his soul sucking eyes. "Are you attracted to me?" "No." She lied. TARAH What do you do when you feel things you never felt before? Feelings you never thought you would feel, towards someone you shouldn't feel that to. Feelings you should never feel towards your husband's brother. And what if it happens, he feels the same. What do you do? What do I do? How could I keep myself away from him, when we live under one roof. How can I not get attached to him, when he's all I am into. He showed me my darkest desires I never thought I had. He awakened my deepest feelings. He opened the door to my heart, and my damn legs as well. He was the greatest temptation that I failed to resist. I never thought of getting married through a contract. More so of falling in love with my husband's brother. EZEKIEL The marriage contract wasn't entirely legal, but still, a grooms valid name was needed. There was no second bastard son at all, and I couldn't come up with a name. So, I put my name on it. Making Tarah married to me. Yes. To me. She's married to me. Which she didn't know. And wouldn't know. I know she's just adopted, but I'll still mess around her, as planned. And what could I do? She's undeniably very pretty. So pretty. I wanted her attention on me. I want her. I want my wife. I want what's mine. I'll do everything to get her.

view more
In Love With My Husband's Brother Novels Online Free PDF Download

Pinakabagong kabanata

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments
user avatar
Joy-celyn Curds
So tagal ng next story
2024-02-07 23:13:36
1
user avatar
Jrave Lucero
Super ganda sa simula palang, saNa matapos ko to at makakuha ng bonus......️...️
2023-10-02 19:17:48
2
user avatar
Joy-celyn Curds
Next chapter please. Nice story
2023-09-27 13:05:26
2
user avatar
Tanya Niruha
nilalagnat rin pisngi ko pag binabasa ito. UD plz
2023-07-28 14:29:43
3
user avatar
Qwerty Uiop
Yung kilig ko dito grabe. Aabangan ko ito author. update kanaaaaa pls. dinako makapaghintay
2023-05-06 23:40:52
3
47 Kabanata
PROLOGUE
TARAH "Mamimiss ka namin, Tarah. Lalo na ng mga labada mo. HAHAHA!" Sabay na tumawa ng malakas ang magkapatid. Idinaan ko nalang sa buntong hininga ang inis ko. Nilagpasan sila, at dumeretso na sa aking kwarto. Pareho silang nakatambay sa labas ng kwarto ni Sam. Mukhang hinintay talaga ako para inisin. They didn't told me exactly what's about to happen but I know it already. Sa mga parinig palang nila ay alam kona. Pagkalipas ng kalahating oras ay pinuntahan ako ni Mrs. Lucille sa aking kwarto. As usual, may hawak na glass wine na kakapurit lang ang wine na laman. Sumandal siya sa hamba ng pinto sa aking kwarto. "Today is the day, Tarah." binigyan niya ako ng pekeng malungkot na ngiti. "Pack your things. Lilipat kana sa bahay ng asawa mo." Kunwari pa ay may luha siyang pinunasan. Inalis ko ang tingin sa kaniya. Pinag-igting nalang ang aking panga dahil hindi ko siya mairapan. Sinasabi ko na nga ba. Kaya masaya ang dalawa ay aalis na ako. Masaya din naman akong iwan sila. Ayoko nam
Magbasa pa
CHAPTER 1
TARAH I can foresee how bad this year's going to be for me. Enrolment palang ay ginugulo na ako ng dalawa. Ikalawang linggo palang ngayon mula nang ampunin ako ng pamilyang 'yon ay naguguluhan na ako sa apelidong gagamitin ko. Bakit na ako naguguluhan? Ala naman sa usapan na papalitan ang apelido ko, ha?Atsaka, do you really want to affiliate their surname to your name, Tarah? Ang ganda ng pangalan mo. Gusto mong maging kaapelido sila? No way! Isang malaking no. Kasalanan ng submission paper na ito, e! Napaisip tuloy ako kung ano ang gagamitin kong apelido. Sinulat ko ang buo kong pangalan. Gamit ang pangalan na ibinigay sa akin ng tunay kong magulang. Kahit kailan ay hindi ako magiging Fuentebella. Medyo maganda lang pakinggan ang apelido nila, pero walang maganda sa pamilyang iyon. There was one person, but she's gone now. Bumuntong hininga ako. Sumandal sa aking upuan at pinakatitigan ang aking pangalan. Pero kahit ganoon, kundi dahil sa pamilyang yon ay baka hindi ako mag-eenr
Magbasa pa
Chapter 2
TARAH"You want me to marry someone I don't know? At bakit po ako? Ako na dalawang linggo palang mula noong ampunin niyo, at patirahin sa bahay niyo. Bakit ako ang ipapakasal niyo sa pamilyang hindi ko naman kilala bilang kabayaran sa utang niyo?"Hindi ako nagulat nang malaman na may iba silang pakay mula sa akin, pero hindi ko inakala na ganito kabigat ang gustong nilang gawin ko. Kasal ang gusto nilang makuha mula sa akin. "Hindi kita inampon para kwestyunin ang mga pagpapalakad ko sa pamilyang ito. Didn't you you let me adopt you to lessen the burden of your family? Hindi mo ba kayang gawin iyon para sa amin? Hmm? Kami na ang bago mong pamilya. Pamilya mo kami, Tarah. Won't you help us?"Ibang usapan ito. Kasal ang pinag-uusapan dito. "Hindi ko po kaya ang gusto niyong gawin ko." Gusto nilang pakasalan ko ang isa sa mga anak ng pamilyang pinagkakautangan nila. Hindi ko alam kung paano sila nagkautang sa pamilyang yon. At kung saan napunta ang perang inutang nila. Ni hindi ko nga
Magbasa pa
Chapter 3
TARAHIt never felt like I was married. For a while I've forgotten about it, that I was married to someone. I was too occupied taking care of my mother. Her operation was successful. And thankfully she didn't have any fatal illness, but still they're serious. This school year has started, but I skipped my class for two days now. Kailangan ako sa hospital ni mama, atsaka opening of classes palang naman. They won't start the lessons yet.For a while I've forgotten about my marriage, but coming to school reminded me about it. Kalat na naikasal ako sa pangalawang anak ng mga Schneider. Sa dalawang araw na hindi ko pagpasok ay ako pala ang usap-usapan ng halos buong school. Lantaran nila akong pinagchischismisan. Ang iba ay nagtatanong pa sa akin kung totoo ba. Wala akong binigyan ng pansin sa kanila. Tinignan ko ang schedule ko, at agad na hinanap ang room ng klase ko. "So totoo ngang may anak sa labas?""Kung hindi totoo, edi kanino kinasal si Tarah? Malamang totoo dahil kinasal siya
Magbasa pa
Chapter 4
PRESENT (The day Tarah moved in.)TARAHSumilip ako sa labas ng bintana. The gate was closing on its own. Darn! Is it automated? Before it completely closed I saw a black car passed by. That's Ezekiel I guess. Realizing I'm truly alone now got me a little nervous. Wala naman sigurong multo dito?Mas matatakot ako sa tao kaysa sa multo. Ghost couldn't kill me. Real people can. I looked around the house once more. Tinignan ko kung makikita ko ang address ng bahay na ito sa fridge na sinasabi niya. It was there. I saved it on my phone. Pati narin ang number niya. Para kung ano man ang mangyari ay agad akong makatawag.I like to be alone, but not in a huge house like this. Kung sanay na siguro ako dito okay lang. I haven't looked around the place. I thinks this house is a part of a subdivision. Nabawasan ang pangamba ko. Maybe there's security securing the place. Then I remembered he told me the securitys tight here.Pumanik ako sa taas, muling tinignan ang mga kwarto at nagayos ng kaunti
Magbasa pa
Chapter 5
TARAH"Wait. You mean... you'll stay in the house? Mag-iistay ka dito ng ilang oras? O hanggang bukas? O... ng ilang araw?""Ng ilang araw. If that's okay with you.""No! I mean--- This is your house. Your brother's house. Hindi ako ang may karapatan magsabi kung sino ang titira dito o hindi. So you don't need to ask permission from me.""You're the wife. Bahay niyo itong mag-asawa. You have a say who get to stay here. "Kumalabog ang puso ko sa "You're the wife." na sinabi niya. Ilang sandali akong napatigtig lang sa kaniya. "No. I don't want that. I don't want to do that. Ask your brother." I'm not going to claim this house. I'm not going to act like I own it. "Already did." Mabilis niyang sagot. Sobrang kalmado habang ako ay kabado na natataranta na hindi ko alam."He's okay for me to stay here. Actually he's the one who told me to look over you. He doesn't want you to be alone."I froze. Really? He's concern about me? I didn't realize we were staring at each other's eyes for a m
Magbasa pa
Chapter 6
TARAHWhy does it have to be today? Bakit ngayon pa walang pasok? Gumising pa naman ako ng maaga, at ano ang maidadahilan ko ngayon para makaiwas kay Ezekiel? Tumayo ako sa tabi ng pinto. Pinapakiramdaman kung may ingay sa labas. Ang kalam ng aking sikmura ang narinig ko. Hindi kasi ako kumain ng kanin kagabi. Dinuwag akong bumaba ulit matapos maubos ang dalawang slice ng pizza. Kabado akong makasalubong si Ezekiel, at lalo naman ang makasalubong ng multo. Madaling araw na kaya itinulog ko nalang ang gutom.Maaga pa, baka tulog pa 'yon. Ito na ang tamang oras para bumaba. Maingat akong kumilos, siniguradong tahimik ang aking mga galaw. Tumigil ako sa harapan ng pinto ng kaniyang kwarto, pinakiramdaman ang ingay sa loob. Tahimik, baka nga tulog pa. Ala sais palang, e. Okaya naman ay baka nasa baba na? Kinabahan ako. Sinuklay ko ang aking buhok. Eh? Ba't ka nagpapaganda? Pinilig ko ang aking ulo saka na tumuloy sa baba. Para akong magnanakaw, patiyad na naglalakad at nililibot muna an
Magbasa pa
Chapter 7
TARAH"I brought some food." he said dryly. Not the usual tone he uses on me. He put his hand inside his pocket, the one that was pinned on the wall earlier. Looked intently at my face then he just walked away, towards his room. My heart pounded when he stopped and faced me."Next time you'll leave the house, tell me. And if you could tell me where you're going, tell me as well." He said darkly. My mouth opened a little. He didnt blink while he looks at me intensely in the eye. "I'm responsible for you." he said with a hoarse voice. Then went inside his room.I was left speechless. Is that how he looks when he's mad? Well not really mad, I say sulky. Daunting. Hindi niya nagustuhan na umalis ako ng walang paalam? Sa asawa ko nga hindi ako nagpapaalam. Well kahit gusto kong magpaalam wala naman akong koneksiyon sa kaniya. Alam kong hindi tama ang ginawa ko, ang umalis ng walang pasabi. Pero hindi din naman mali iyon, diba?Bumaba ako para tignan ang pagkain na sinasabi niya. Una kong
Magbasa pa
Chapter 8
TARAHPagkapatong palang ng bag ko sa mesa ay may tanong kaagad siya. "Anong lunch mo? Ako na kukuha." Aniya at umambang tatayo."Ako na." Dry kong sabi. "Kukuha sa lunch natin?" Gulat niyang tanong. Pareho na kaming nakatayo."Lunch ko." Sambit ko saka ko siya iniwan doon. Rinig ko ang pagsunod niya sa akin. Inunahan niya ako sa pagpila. "Ako na. Just tell me what should I get. Baka makuha ang table natin. Walang nagbabantay." aniya saka inginuso ang table namin. Tumingin ako doon at sa mga tao sa paligid. May ilang kakapasok lang at malamang ay maghahanap ng pwesto. Wala pa naman lumalapit doon."Nauna tayo. Kung may umokupa e'di paaalisin."Naghugis bilog ang kaniyang mata at sabay na tumaas ang kilay, at naging isang linya ang labi. Ang ekspresyon niya ay parang nakaimot siya pero ngayon ay naalala na. "Right." aniya. "Maldita ka naman kaya matatakot sila sayo."Walang emosyon ko siyang tinignan. Kabado siyang ngumiti. "Biro lang. Baka pati ako paalisin mo." Tinalikuran ko siya a
Magbasa pa
Chapter 9
TARAHGusto kong tanungin kung nagbibiro lang ba siya, pero hindi ko yata kaya. Lalo pa ngayong nakatitig siya sa akin. I will see this man everyday? I need to breathe. Umalis ako doon, pumanik sa taas at hindi na muling lumabas sa aking kwarto kahit hindi pa 'ko naghapunan. Hindi ko alam na umuwi siya. Kailan siya dumating? Kagabi paba siya nandito? But I didn't see him this morning. Or was I too occupied sa text kaya hindi ko siya napansin? Isa pa 'yon. Buong araw wala ako sa aking sarili. Wala akong naintindihan sa mga lessons kanina. And I don't think I will get to sleep tonight. Hinayaan kong bumagsak ang aking katawan sa kama. Nakipagtitigan sa kisame. Hindi ko pa naiisip kung anong magandang reply sa text ng asawa ko, dumagdag pa isipan ko si Ezekiel. "Argh!" Bakit kasi hindi ako nagsalita kanina?! Dapat ay sinabi ko na hindi ko naman siya kailangan dito. Na hindi niya naman ako kailangan bantayan dahil kaya kong protektahan ang sarili ko. At kung gusto akong maging protekta
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status