คุ้มไหมกับการเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย คุ้มไหมกับเวลาที่เสียไปให้แก่แขนข้างหนึ่ง เพื่อเอามาแลกกับการทำอะไรที่ต่ำทรามเช่นนี้
.
"นี่กูจำเป็นต้องทำแบบนี้จริง ๆ เหรอวะ? แม่งเอ๊ย! มันกระจอกเกินไปรึเปล่าวะไอ้เจฟ?"
.
มือซ้ายข้างใหม่ที่เพิ่งได้รับการปลูกถ่ายมาสั่นพับ ๆ เจฟเฟอร์กำลังช่างใจอย่างหนักว่าจะใช้มือข้างนี้ชักว่าวให้แก่ลำควยที่แข็งโด่ขึ้นมาดีไหม เพราะต่อให้เขาจะเป็นคนสถุลหื่นกามยังไง มือข้างใหม่ก็ควรจะนำไปใช้ในภารกิจช่วยโลกไม่ใช่เอามาช่วยตัวเอง
.
"ถ้าแกมีชีวิตแกคงเกลียดฉัน เอาเป็นว่าฉันจะไม่ทำล่ะกัน ตราบใดที่ใจแข็งพอเชื่อว่าไม่นานลำควยก็จะสงบ มันคงอ่อนตัวลงไปเองโดยไม่ต้องง้อการชักว่าว"
.
เคยได้ยินแต่สำนวนที่ว่า "รออย่างมีความหวัง" มาตอนนี้เจฟเฟอร์กับกำลัง "รออย่างมีความเงี่่ยน" อย่าว่าแต่มือเลย นาทีนี้แม้แต่ขาข้างใหม่ก็ยังโรมรันร้องครือครางเอี๊ยด.. อ๊าดดด.. ไม่ต่างจากมอเตอร์ไซต์ 250 cc ของวาเลนติโน่ รอสซี่ ที่เตรียมจะออกตัวจากกริดสตาร์ท มันจวนจะปะทุอยู่รำไร
.
ก็อย่างที่บอกแหละว่าก่อนหน้านี้ ขาเจ้ากรรมนั้นเคยเดินโทง ๆ ไปหาช่อดอกลาเวนเดอร์เองมาแล้ว กับครั้งนี้เองก็ด้วย! กลไกกับชุดฟันเพืองของมันเริ่มหมุนเวียนเปลี่ยนสลับ ชิ้นส่วนนับร้อยนับพันผลัดกันเคลื่อนที่หวังจะผลักดันร่างกายให้เข้าไปในห้อง เพื่อร่วมกิจกรรมสังวาสหมู่ที่หัวใจปรารถนา
.
"ชู่วววว! เดี๋ยวก่อนไอ้ขาเวร! อย่าเพิ่งสิวะ! มึงคิดว่ามึงเป็นใคร มึงมีสมองสั่งการตัวเองได้เหรอไอ้สัด! กูเป็นนายมึงโว่ย! และกูขอสั่งให้มึงหยุดเดี๋ยวนี้! ให้บอสเขาเย็ดเสร็จก่อนแล้วค่อยตามเข้าไปซ้ำ! เข้าใจไหม!"
.
บัดโถ่เอ๊ย! ไอเราก็นึกว่าจะรู้จักยับยั้งชั่งใจเป็นคนดีที่แท้ก็ไม่เลย! เจฟเฟอร์แค่รู้สึกเกรงใจบอสขึ้นมาในชั่วขณะจิตเท่านั้น เขาจึงทำทุกวิถีทางที่จะหยุดขาตัวเองไว้ให้ได้ ยอมแม้กระทั่งใช้ช่อดอกลาเวนเดอร์อันแสนเลอค่าฟาดเข้าใส่ต้นขาเพื่อปิดระบบ ระหว่างนั้นมือขวาที่ว่างอยู่ก็คว้าหมับเข้ากับขอบประตู พยายามรั้งกระแสความเงี่ยนในตัวเองให้สงบลง
.
แต่ก็ไม่เป็นผล!
.
เพราะสายตามันยังเห็น ไอ้รูนิดเดียวน่ีแหละที่ทำให้กระเจี๊ยวชูชันขึ้นมาใหม่ ดวงหน้าที่โผเข้ามาใกล้ช่องประตูทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรข้างในมากขึ้น แล้วมันก็รู้สึกสยิวจนถึงกับต้องรีบเลียริมฝีปาก น้ำลายหยดยืดยาด อยากเคียงบ่าเคียงไหล่เย็ดมากจนแทบขาดใจ
.
"ซีดดดดด! นี่มันเดอะฮัคปี้กับแบรควิโดว์ชัด ๆ แม่งเอ๊ย!"
เจฟเฟอร์รำพึงขณะลูบคลึงลำควย พร้อมกับปลดซิปกางเกงออก
.
"ผมไม่่ไหวแล้วบอส เธอคนนั้นช่างเร่าร้อนเหลือเกิน ดูท่าทางการร่อนเอวของเธอนั่นสิ มันเหมือนลีลาของนักฆ่าแห่งรัตติกาลที่แสดงนำโดยสการ์เลต โจแฮนสัน ไม่มีผิด!"
.
"อ่าาาาา การฉีกขาของเธอ.. อื้อหือ.. น่มน๊มทรงกลมที่บอสกำลังอมหัว อย่า.. บอส! อย่าจับเธอพลิกด้าน! ทำแบบนั้นจิ๋มเธอจะ! โอ๊ย! ไอ้อ้วนเอ๊ย! ไอ้เดอะฮัค! ไอ้หมูตอน! ไอ้บอสสารเลว! เสียของหมดแล้ว..ว..ว..ว !"
.
โก่งลำตัวก่นเสียงด่าจากภายนอก ไหน ๆ ก็ตีอกชกตัวด้วยความเสียดายไปพร้อมกันอยู่แล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเปล่าเจฟเฟอร์ก็เลยใช้อุ้งมือข้างเดียวกันนั้น เหลาควยตัวเองไปพร้อมกันให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะเลย
.
"ชัก ๆ , ชัก ๆ , ชัก ๆ , ชัก ๆ , ชัก ๆ"
.
"ซีดดดดดด~!"
"มันส์โคตรอ่ะ.. อ่าาาาา แขนซ้ายข้างใหม่โสตร์กสุดดีชะมัด! หมอยูมิโกะแม่งใส่มอเตอร์อะไรเข้าไปเพิ่มรึเปล่าวะเนี่ยะ เชี้ย! โอ๊ย! เสียววว! อ่าาาาา! "
.
ยิ่งชักก็ยิ่งมันส์ยิ่งมันส์ก็ยิ่งเด้า! ไป ๆ มา ๆ ช่อดอกลาเวนเดอร์ที่ตั้งใจจะเอามาประจบสอพลอบอสก็เลยกลายเป็นฉากกั้นสำหรับอำพรางสายตาคนอื่นไปโดยปริยาย สายลับหนุ่มใช้มือขวาถือมันเอาไว้ พลางชักว่าวต่อไปโดยใช้ตาส่องเข้าไปในร่องประตู
.
.
ตัดภาพเข้ามาข้างในกันบ้าง ภายในเงามืดหลังจากที่สาวปริศนาได้ทำการพลิกตัวและแอ่นบั้นท้ายเข้าแนบควยของบอสแล้ว เธอก็แหงนหน้าขึ้นบน ความอ้วนของบอสบวกกับพลังวังชาประหนึ่งยักษ์เขียวของเขา ทำให้การกระเด้าแต่ละครั้งนั้นสะเทือนไปถึงโพรงมดลูก! ลำควยทรงกระบอกมุดผ่านหนังเนื้อเสียดสีบี้บด จนร่างบางทนไม่ไหว! เธอต้องดีดกระเด้งแอ่นเอวลอยเอาไว้ เพื่อทะเลาความแสบเสียว
.
"อ๊าาาาาาาา!"
"อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , ซีดดดดด+"
.
"บีบนมฉันด้วยสิคะบอส บี้มันให้แนบติดหน้าอกเลย ฉันจะได้ไม่ลอยหลุดไปไกล อื้อ อ่ะ อ่ะ อ่ะ บอสแรงเยอะดีจัง ฉันชอบค่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่ะ "
หล่อนชำเลืองหางตาลงมามอง ก่อนจะดูออกว่าใต้เงาลาง ๆ อันดำมืดบอสเองก็เผลอยิ้ม
.
"ได้ไงกัน! ก็เธอไม่ให้ฉันถอดชุดยูนิฟอร์มไม่ใช่เหรอ.. อืมม.. ม.. เธอพูดเองนะว่ายอมให้แค่นี้ ฉันถึงเย็ดเธอได้แค่ท่าเดียวไงจำไม่ได้เหรอ? แบบนี้มันต้องทำโทษ!"
.
"ว๊ายยยย! บอส! โอ๊ยยย! บอสสสส แรงค์ แรงไปแล้วค่ะ! แรงงงงง! แรงงงงอีก แรงอีกค่ะ โอ๊ยยยยยย บอสขา เอาแรง ๆ เลย ฉันอยากเจอ ฉันอยากโดนนนนน! เอื้อออออ อ๊าาาาาา อ๊ายยย!!!"
.
กระดีดกระเด้งไม่มีบันยะบันยัง! ท่อนควยใหญ่ย้ำแทงจากด้านหลัง ถ่ายเทพลังจนเก้าอี้ผู้บริหารโยกเยกเป็นม้ากระดก มันเด้งขึ้นเด้งลงไม่มีหยุดยั้ง แถมบางจังหวะยังหมุนเป็นวง สร้างมธุรสแห่งกามอารมณ์ให้สุมทุมรุนแรง
.
"เอ๊ียด! , เอ๊ียด! , เอ๊ียด! , เอ๊ียด!"
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "
.
"ไม่เป็นไรแล้วค่ะบอส! กระชากมันทิ้งแบบนี้เลยก็ได้ นี่แหน่ะ!"
.
"พลั๊วววว!"
.
ไปหมดแล้วกับจริตจะกร้าน! เสื้อเชิ๊ตสีขาวที่แม้จะตกอยู่ภายใต้เงาสีดำ ก็ยังดูออกว่าเคยสะอาดสะอ้านเรียบร้อยแค่ไหน บัดนี้ไม่มีอยู่แล้ว! มันถูกเจ้าหล่อนแบล็ควิโดว์ผู้เร่าร้อนฉีกจนขาด! กระดุมกระเด็นเกลื่อนกลาด พลันฉวยมือหยาบของบอสขึ้นมาบีบเค้นละเลงย่ำยีสะใจ
"โดนควยแทงเข้าไป เงี่ยนแล้วสิท่า? ใช่ไหม? ตอบฉันมาซิ! หื้ออ!"
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "
"อ่ะ อ่ะ อ่ะ อ่าาา อ่ะ ซีดดดด บอสก็ดูเอาเองสิคะ ดูเอาสิว่าหีฉันชุ่มขนาดไหน อื้ออ อื้ออ อืม อืออ ฉันจะเสร็จน้ำแรกอยู่แล้ววววว "
"อร๊ายยยยยย บอสอย่าค่ะตรงนั้นมัน ไม่ได้นะคะ! อย่าเขี่ย หยุดก่อน! อร๊ายยยยยย อ๊ายยยยย ฉันจะเสร็จแล้วค่ะ จะแตกแล้วววววว แตกแล้วววววว "
"อ๊าาาาาาาาา!!!! "
.
เสี้ยววินาทีที่ประมุขแห่งองค์กรรูดมือลงมาเขี่ยที่ติ่งหี แล้วคุ้ยเขี่ยอย่างซุกซน ผนวกรวมเข้ากับความรุนแรงจากแท่งควยที่กำลังเสียดสีทิ่มแทง ทำให้เลขาสาวผู้เปลือยเต้า ต้องตอบสนองด้วยการกรีดร้อง เธอส่ายร่านลำตัวบิดเบี้ยวไปมาเป็นขดเลขแปด จนละม้ายคล้ายสัญลักษณ์อินฟินิตี้ บั้นท้ายกลมกลึงของเธอคลึงเข้ากับหน้าขาเขาอย่างละมุนละม่อม ความเนียนนุ่มจากผิวสัมผัสดังกล่าวยิ่งทำให้บอสตื่นตัวและเร่งเร้าเป็นการใหญ่
.
บอสเลือกที่จะสอดแขนกลับขึ้นไปสอดล็อคตัวเธอเอาไว้ ในท่าแหงนหน้ามองบน แผ่นหลังแนบควย ริมฝีปากที่หนากว้างก็เลยถือวิสาสะดูดเข้าที่ลำคอภู่ระหงษ์เสียงดัง จ๊วบบบบ! แดงเป็นจ้ำ ต่อด้วยการกระแทกดุ้นยาวปริ่มน้ำกาม เสียบใส่โพร่งถ้ำซ้ำอีกรอบ!
.
"น้ำสองนะ!"
.
"แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ อือ.. ค่ะ.!"
.
"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "
.
"อ๊ายยยย อ่ะ อ่ะ อ่ะ อร๊ายยยยย เจ็บจังเลยค่ะ อ๊ายยยย มันแรงกว่าตอนน้ำแรกซะอีก บอสแกล้งฉันหรอ ฉันนนนเจ็บ บอสใจร้ายยยย อร๊ายยยยย อ๊าาา อ๊ายยยยย บอสขาาาาา บอสสสส จะเสร็จอีกแล้วววววววค่ะ"
.
"อ๊ายยยยยย!!!!"
.
ฟองฟดปุด ๆ เมือกสีใสไหลออกมาจากช่องหี มันเยิ้มลงมาเปรอะเต็มลำควยด้วยเหตุผลของการเป็นสารหล่อลื่นตามธรรมชาติ บอสล็อคแขนกัดฟันกระเด้าสาวเลขาฯ จนหัวสักหัวคลอน ตูดสั่น นมคลอน ไม่เว้นแม้กระทั่งขาเก้าอี้ จนท้ายที่สุดก่อนที่เจ้าตัวจะเสร็จตามหญิงสาวไปอย่างผู้ชนะสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจนได้!
.
"แกร๊ก!!!!"
.
เชี้ย! เก้าอี้หัก!
.
"โครมมมมมม!"
.
แม่งสมแล้วที่เจฟเฟอร์เปรียบเปรยคู่เซ็กส์เย็ดในเครื่องแบบ คู่นี้ว่าเป็นเดอะฮัคเอากับแบร็ควิโดว์ คือบอสแกแม่งบ้าพลังจริง! จะมีสักกี่คนในโลกนี้ที่จับควยยัดใส่หีผู้หญิงได้ทั้ง ๆ ที่เขายังสั่นเป็นลูกนกและยังหล่ังไม่สุด การทะนุถนอมแม่งไม่มีในพจนานุกรม ว่ากันตรง ๆ บอสคือส่วนผสมของไอ้อ้วนผสมกับปีศาจบ้าพลังอย่างแท้จริง แล้วรู้อะไรไหมว่าขนาดเก้าอี้พาล้มหงายท้องหงายไส้เทกระจาดขนาดนี้ แกยังไม่หยุดเลยนะ! แกเย็ดต่อจ้า! เพราะท่วงท่าการโก่งตูดของเธอตรงหน้า มันกำลังบอกแกว่า "อย่าเก็บน้ำว่าว ให้ค้างคาควย!"
.
ตะปบสองฝ่ามือลงบนแก้มก้น! พับชายกระโปรงม้วนขึ้นสอดพันกันไว้ที่เอวอันคอดกิ่ว เตรียมจะง้างหีโดยการใช้ควยแยงแหย่ตรงเม็ดติ่ง แต่ทว่าเธอกลับแทรกขึ้นมาก่อน
.
"เอิ่ม...ควยบอสไม่แข็งอ่ะค่ะ?"
สาวเจ้ากระแอมบอก พลันค่อย ๆ พลิกตัวและม้วนเอากระโปรงลง
.
ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเธอเองก็เสร็จไปสองน้ำแล้ว แต่ทันทีที่พลิกตัวขึ้นและได้ประสานสายตากับบอสผู้อวบอ้วนโดยตรงเท่านั้นแหละ สาวเจ้าก็ร้องกรี๊ดขึ้นมาเลย!
.
"กร๊ีดดดดดดดดดด บอสสสสสคะ ตัวบอสเป็นอะไร! มันมีแก๊สอะไรก็ไม่รู้ลอยออกมาจากด้านหลัง! กร๊ีดดดดด ไม่เอาแล้ว ฉันกลัว กรี๊ดดดดดด!"
.
"อ่าวเฮ๊ย! เดี๋ยวก่อนสิ! จะมาทิ้งกันกลางทางแบบนี้ได้ไง! ฉันยังไม่ได้แตกใส่เธอสักน้ำเลย! "
.
"ปุ๊ก!!!! "
"เหวออะไรวะ.. ควันบนไหล่นี่มัน?"
.
"ปุ๊ก!" , "ปุ๊!" , "ปุ๊ก!"
"ไอ้หย๋า.. แย่แล้วสิ ที่ขาก็มี ที่สะโพกก็มี รอยรั่วพวกนี้มัน? ลองเป็นแบบนี้ร่างกายของฉัน!"
.
"ฟีบบบบบบบบ!"
.
ความวัวยังไม่ทันจะหายความควายก็เข้ามาแทรก เพราะจู่ ๆ บานประตูที่ทำจากแผ่นไม้สังเคราะห์หน้าห้องบอส ก็ปลิวกระเด็นเข้ามาทั้งสองบานเสียงดังโครมมม! แผ่นหนึ่งบินไปชนกับผนังฝั่งตรงข้ามส่วนอีกแผ่นตกอยู่ข้าง ๆ กับบริเวณที่สาวเลขาหุ่นบางยืนอยู่ เธอทำหน้างงแต่ก็ไม่ลืมที่จะใช้มือปิดบังเต้านมเอาไว้ ภายใต้กลุ่มผงฝุ่นควันอันโขมงโฉงเฉง ไม่ช้าไม่นานต้นตอของสาเหตุหรือจะเรียกว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ก็ปรากฏตัว
.
ขาข้างใหม่กำลังเคลื่อนไหวด้วยฟันเฟืองกลไกผสมไอพ่น มือซ้ายข้างบนถือช่อดอกไม้ไว้ให้นายหมายเอาความชอบ ในเมื่อมีฮัคปลอม ๆ นอนกองอยู่บนพื้น แล้วก็มีแบล็กวิโดว์ขาหื่นยืนเปลือยกายดูอยู่ห่าง ๆ ถ้านี่คืออินฟินิตี้วอร์ของจริงแล้วล่ะก็ หึ ๆ เจฟเฟอร์ในตอนนี้ก็คือไอร่อนแมนดี ๆ นี่เอง
.
.
"เฮอะ! แต่ยังไงซะ! เกราะของโทนี่สตาร์คก็แข็งสู้ควยของผมไม่ได้หรอกครับบอส!"
รังสีอำมหิตแผ่ซ่านสยายไกลมาถึงคนนอก เบอร์แบโต้กับเจฟเฟอร์ที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ รับรู้ได้เลยว่าปิเก้กำลังแบกรับความกดดันอยู่มากแค่ไหน พวกเขาเหงื่อแตกซิก หายใจติด ๆ ขัด ๆ ไม่อยากจะคิดว่านี่จะเป็นเรื่องจริง เพราะความจริงแล้วถ้าเขาไม่มัวเถลไถลหาแขนข้างใหม่อยู่ เหตุการณ์สุดสยองทำนองนี้ก็จะไม่เกิดขึ้นกับปิเก้เป็นแน่."เชี้ยเอ๊ย! ถ้ากูใส่เกียร์หมาเร่งกระเด้าเย็ดผู้หญิงให้แตกเร็วกว่านี้นะมึงเอ๊ย ไอ้ปิเก้มึงคงไม่ตายกูพูดจริง ๆ กูขอโทษเพื่อน"ส่ายหน้าไปมาปลดปลง จนเจฟเฟอร์ลืมไปเลยว่าทุกอย่างที่ฉายอยู่นั้นพุ่งออกมาจากตาของเขา."เฮ๊ย! พี่เจฟ! ใจเย็นก่อนพี่! เส้นโฮโลแกรมมันแตกกระจายหมดแล้ว ผมเวียนหัวดูไม่ออกเลยว่าอะไรเป็นอะไร แล้วพี่ก็อย่าโทษตัวเองไปเลย ความเสียใจของพี่ผมสิต้องเป็นคนแบกรับเอาไว้ ผมน่ะรับงานโดยตรงมาจากบอสเลยนะ"เบอร์แบโต้พยายามพูดปลอบใจ แล้วทันใดนั้นเองภาพเหตุการณ์จากเครื่องฉายในม่านตาก็กลับมาชัดเจนขึ้นอีกครั้ง เส้นลำแสงวูบไหวไปจังหวะหนึ่ง ตัดกลับมาหนนี้เจฟเฟอร์สังเกตเห็นเลยว่า ขณะนั่งคุกเข่าอยู่และกำลังจะถูกบ่วงเชือกไนล่อนกระชากคอขึ้นไป ปลายนิ้วชี้ของปิเก้ได้หักมุมลงมาแล้ว เขาเตร
"พี่ปิเก้กำลังบอกใบ้ว่าเหตุการณ์ทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นจากบนนั้นใช่ไหมครับ? พี่เขาต้องการให้เราขึ้นไปสืบข้างบนใช่ไหมพี่เจฟ?"เบอร์แบโต้ตวาดเสียงดุดัน ท่าทางเขาดูจริงจังจนออกนอกหน้า ซึ่งเป็นอะไรที่ตรงข้ามกับสีหน้าสีตาของสายลับรุ่นพี่เป็นที่สุด."โอ่ย! โอ่ย! โอ่ย! ๆ ไอ้โต้เอ๊ย! ไอ้โต้! นี่ตอนเด็ก ๆ แม่มึงบดแกลบให้แดกกับกาบมะพร้าวเหรอ สมองมึงถึงอุ้มน้ำได้ถึงเพียงนี้! มันใช่ซะที่ไหนล่ะเจ้าทึ่ม! ตอนนั้นปิเก้มันนอนแหงนหน้าอยู่ใช่ไหม?"."ใช่ครับ.. พี่เขาหนุนตักผมอยู่?"."ถ้างั้นก็ไม่ผิดหรอก! เพราะที่มันชี้น่ะไม่ใช่รูแหว่งโบ๋บนหลังคา หากแต่เป็นของที่ขวางอยู่เบื้องหน้าอย่างหน้าผากแกต่างหากล่ะเจ้างั่ง!".ได้ยินเช่นนั้นมือหนาหยาบกร้านของเบอร์แบโต้ ก็รีบตะปบวนไปวนมาบนหน้าผากตัวเองทันที แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นมีอะไรผิดสังเกต."หน้าผากผมมันมีอะไรเหรอครับพี่เจฟ ผมไม่เห็นจะเข้าใจในสิ่งที่พี่พูดเลย?"."เฮ้อ..! คืออย่างงี้สิ่งที่ฉันจะบอกก็คือ ธรรมชาติของหน่วยภาคสนามอย่างเราน่ะ มันต้องพร้อมที่จะตายตลอดเวลาอยู่แล้ว ก็เลยมีความจำเป็นที่จะต้องบันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ เอาไว้อย่างลับ ๆ ผ่านทางชิบที่ฝังไว้ในส
สะบัดลำตัวสะดีดสะดิ้งหวิดหวิวเสียวสะท้าน ทันทีที่ภาพเสมือนโดนตัดสัญญาณ เจฟเฟอร์ก็รีบดึงสติกลับมาที่ตัวเอง เดชะบุญที่เขาไม่ได้ไปไหนไกลจากเบอร์แบโต้นัก จากตรงนี้ในชุดรัดรูปที่ใช้สำหรับทำภารกิจโดยเฉพาะ เจฟเฟอร์ยังคงมองเห็นเจ้าหน้าที่รุ่นน้องได้อย่างชัดเจน."โถ่เอ๊ย! ไอ้โต้ ดูสิดูมันทำ! ทำอย่างกับคนไม่เคยฝึกมา รื้อสถานที่เกิดเหตุกระจุยกระจาย ถุงมือก็ไม่ใส่ หลักฐานสำคัญหายหมดแล้วมั้งน่ะ! "."น่าเสียดายที่บอสรู้ตัวเร็วไปหน่อย ไม่งั้นเราคงได้ข้อมูลมามากกว่านี้ ดอกลาเวนเดอร์สดดอกหนึ่งราคาเฉียด 500 เหรียญ ไม่อยากจะเชื่อว่าแกจะกล้าปาเข้าใส่เราได้! ชูู่ววววว! ถึงที่ส่งไปจะเป็นแค่ภาพ visual ระบบ wireless ก็เถอะ แต่มันก็เสียวท้องน้อยดีเหมือนกันแฮะ.. วู้วววว!".วนมือเป็นวงบนพุงตัวเองวูบวาบ สายลับหนุ่มเป่าปากพ่นลมหายใจพรู อย่างที่เราทราบว่านวัตกรรมของ Parallel นั้นมีมากมายหลายชิ้น ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือเจ้านี่ "เครื่องฉายภาพระยะไกลระบบ wireless " มันเป็นอุปกรณ์ย่อยที่ถูกติดตั้งเข้ามาใหม่ เพียงแค่กลับด้านหัวเข็มขัดนิดเดียว จากอุปกรณ์แปลงร่างก็จะกลายเป็นเครื่องส่งสัญญาณในทันที เดชะบุญที่โลกยุคนี้เป็น
บรรยากาศมาคุแผ่สยายปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณ เงียบจนได้ยินเสียงเข็มหล่น เงียบซะจนได้ยินเสียงแอร์ดังครือ ๆ ครือ ๆ เจฟเฟอร์หน้าซีดเป็นไก่ต้ม เขาทำได้เพียงคุกเข่่าแล้วก็ก้มหน้าลงปลดปลงกับบานประตูอันเว้าแหว่ง กูไม่น่าพังมึงเข้ามาเลย!."ว่าไงล่ะ! จะเงียบทำไมมิทราบไม่ได้ยินในสิ่งที่ฉันถามเหรอ ว่าคุณเสียมารยาทเข้ามาที่นี่ทำไม!"บอสสาวแห่งองค์กรตวาดเสียงเข้มดุดัน และระหว่างที่เจฟเฟอร์กำลังจะอ้าปากตอบ."อ่ะ.. เอิ่ม คือผมจะเอา.. า.. า.."."หยุด! อย่าเพิ่งพูดอะไร ส่งหัวเข็มขัดคุณมาก่อน!"."หัวเข็มขัด! บอสจะเอาคืนเหรอครับ งั้นก็หมายความว่า.. ห๊ะ! นี่อย่าบอกนะว่า! บอสจะไล่ผมออก! ด้วยเรื่องแค่นี้เนี่ยะนะ! ไม่ครับบอสไม่ ไม่ ไม่ ๆ ๆ ไม่มีทาง! ยังไงผมก็ไม่ออก ออกไปผมจะเอาไรแดก!"."ใครอนุญาตให้เงยหน้ามิทราบคุณเจ้าหน้าที่ ฉันบอกว่าส่งมาก็คือส่งมาไง! ทำไมต้องให้ย้ำ!".กัดกรามกรอด ๆ ฝืนใจเจ็บทน ต้องก้มหัวให้ผู้หญิงแล้วยังต้องมาโดนปลดออกจากตำแหน่ง เพราะความจังไรของตัวเองอีก รู้ถึงไหนอายเขาถึงนั้น ถึงจะไม่อยากทำแต่สุดท้ายก็ต้องยอมปลดหัวเข็มขัด ที่มีตราสัญลักษณ์เครื่องหมายเท่ากับ (=) แห่งองค์กร Parallel ค
"ฟึบฟับ! ๆ , ฟึบฟับ ๆ , โฉ้งเฉ้ง ๆ ๆ !".อย่าว่าแต่ไอร่อนแมนเลย ชั่วยามนี้ทรานฟอร์เมอร์แม่งก็มา เมื่อขากลคู่งามดับไอพ่นลงแล้วแลนด์ดิ้งลงสู่พื้นพรมเปอร์เซียในห้องบอส ผืนพรมราคาแพงยุบบุ๋มลงตามน้ำหนักตัวที่มากโข แต่ครานั้นเจฟเฟอร์ก็ยังอุตส่าห์โพสต์ท่าตะแคงข้าง โชว์ให้เห็นถึงอะไหล่ชิ้นงามที่กำลังสับเปลี่ยนตัวเองกลับคืนรูปลักษณ์."เอิ่ม.. ผมต้องขอประทานโทษด้วยครับบอส คือว่าผมเผลอตัวเผลอใจไปหน่อย มันอดใจไม่ไหวจริง ๆ ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย แฮะๆ"."แบบว่าขาข้างใหม่มันยังไม่ชินน่ะครับ เผลอ ปริ๊ด! แค่นิดเดียว ไม่คิดว่าขามันจะสั่นซะจนพุ่งใส่ประตูพังเป็นแถบแบบนี้ ต้องขอโทษคุณผู้หญิงด้ว.. ย.. ย!".เจฟเฟอร์ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะจิต ณ ตอนนี้ที่ไฟฉุกเฉินตรงมุมห้องสว่างโล่ขึ้นมา ทำให้เจ้าตัวมีโอกาสได้เห็นหน้านวลนางที่อุปทานว่าเป็นแบร็ควิโดว์แบบจะ ๆ เป็นครั้งแรก."เอ็มม่า!""เธอคือเอ็มม่าแผนกการเงิน ที่อยู่ประจำชั้น 3 นี่นา!?""ไอ้หย๋า! นี่อย่าบอกนะว่าคุณโดดงานมาเอากับบอส! หึ๊ยยย! แรดชุปแป้งทอดชะมัด!".โดนตะคอกใส่แบบนั้น เป็นใครก็ต้องสวนกลับ!."หยุดปากพล่อยเดี๋ยวนี้นะคุณเจ้าหน้าที่เจฟเฟอร์! มันไม่
คุ้มไหมกับการเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย คุ้มไหมกับเวลาที่เสียไปให้แก่แขนข้างหนึ่ง เพื่อเอามาแลกกับการทำอะไรที่ต่ำทรามเช่นนี้."นี่กูจำเป็นต้องทำแบบนี้จริง ๆ เหรอวะ? แม่งเอ๊ย! มันกระจอกเกินไปรึเปล่าวะไอ้เจฟ?".มือซ้ายข้างใหม่ที่เพิ่งได้รับการปลูกถ่ายมาสั่นพับ ๆ เจฟเฟอร์กำลังช่างใจอย่างหนักว่าจะใช้มือข้างนี้ชักว่าวให้แก่ลำควยที่แข็งโด่ขึ้นมาดีไหม เพราะต่อให้เขาจะเป็นคนสถุลหื่นกามยังไง มือข้างใหม่ก็ควรจะนำไปใช้ในภารกิจช่วยโลกไม่ใช่เอามาช่วยตัวเอง."ถ้าแกมีชีวิตแกคงเกลียดฉัน เอาเป็นว่าฉันจะไม่ทำล่ะกัน ตราบใดที่ใจแข็งพอเชื่อว่าไม่นานลำควยก็จะสงบ มันคงอ่อนตัวลงไปเองโดยไม่ต้องง้อการชักว่าว".เคยได้ยินแต่สำนวนที่ว่า "รออย่างมีความหวัง" มาตอนนี้เจฟเฟอร์กับกำลัง "รออย่างมีความเงี่่ยน" อย่าว่าแต่มือเลย นาทีนี้แม้แต่ขาข้างใหม่ก็ยังโรมรันร้องครือครางเอี๊ยด.. อ๊าดดด.. ไม่ต่างจากมอเตอร์ไซต์ 250 cc ของวาเลนติโน่ รอสซี่ ที่เตรียมจะออกตัวจากกริดสตาร์ท มันจวนจะปะทุอยู่รำไร.ก็อย่างที่บอกแหละว่าก่อนหน้านี้ ขาเจ้ากรรมนั้นเคยเดินโทง ๆ ไปหาช่อดอกลาเวนเดอร์เองมาแล้ว กับครั้งนี้เองก็ด้วย! กลไกกับชุดฟันเพืองของม