LOGINShare
Kabanata 0006
Last Updated:
2024-12-02 11:22:10Keilani POV
Pagdating ni Braxton sa pintuan ng bahay, ramdam ko na agad ang bigat ng kaniyang presensya. Oo, ganoon na agad ang napi-feel ko, lalo na’t alam ko na ang ginagawa niyang mali.
Sa totoo lang, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip na gagawin niya ito sa akin. Hindi ako makapaniwala na sa aming dalawa, siya pala ang unang sumuko, siya ang unang gagawa ng kasalanan. Ngayon, nawala tuloy ang pagmamahal na pinanghahawakan ko sa loob ng tatlong taon na pagsasama namin. Nawala iyon nang makita kong may kalandian siya.
Galit ako pero hindi galit na galit kasi may kasalanan na rin ako, may ibang lalaki na rin na nakatikim sa pagkababaë ko.
Pagpasok niya ay nakita kong may kaunting alikabok pa sa kanyang sapatos, tanda ng pagod sa maghapong trabaho. Oh, baka pagod sa kakakangkang sa kabit niya. Pero ako? Nakaupo lang sa sofa, ini-scroll ang bago kong phone na bigay ni Sylas. Dapat mapansin niya ito, oo, dapat lang, aba, siya lang ba ang may karapatang magkaroon ng ganito. Pasalamat nalang ako at nakahanap agad ako ng pangtapat sa kaniya.
Hindi ko na itinatago ang cellphone ko. Hindi na kailangan. Alam ko naman na may ganoon din siyang phone, bigay ng walang iba kundi ang kabit niyang si Davina. Ang masakit lang, parang hindi niya iniisip na alam ko ang tungkol dito. Akala niya, bingi at bulag ako sa katotohanan. Mabuti na lang at sinundan ko talaga siya, kundi ay hindi ko malalalaman na matagal na pala niya akong niloloko.
“Walang pagkain?” tanong niya nang mapansing wala ni isang ulam sa mesa. Kumakain siya minsan kapag uuwi, pero mas madalas ay hindi kaya nagluto lang ako ng pang sa akin lang.
“Hindi na ako nagluto. Wala namang kumakain tuwing gabi kundi ako lang, nasasayang lang.” Hindi ko inalis ang tingin ko sa screen ng phone habang sinasabi iyon. Hindi ko na kailangan mag-effort na magmukhang concerned o apologetic. Kung siya cold sa akin, mas kaya kong maging cold sa kaniya.
“Anong ibig mong sabihin?” Bahagya niyang tinaasan ng boses ang tanong niya, pero halatang pigil pa rin ang inis. Aba, wala siyang karapatang magalit, ako dapat ‘yun.
Nang tingnan ko siya, diretso akong tumayo at lumapit. “Bakit? Kumakain ka ba dito? Sa loob ng isang buwan, bilang na bilang ko kung kailan ka kumakain dito. Almusal, at hapunan, palagi tayong nasisiraan, napapanis lang.”
Kitang-kita ko ang pagkabigla sa kaniyang mukha. Hindi niya siguro inaasahan iyon. Matagal ko nang gustong sabihin ito, pero pinili kong magtimpi. Ngayon, bakit pa? Alam kong kabit niya ang asawa ng CEO niya, at malupit lang dahil pati ako, napilitan nang kumapit sa patalim.
“Keilani...” Nag-iba ang tono niya. Hindi ko alam kung gulat o takot ang bumalot sa kanya, pero hindi iyon mahalaga sa akin, wala nang mahalaga sa akin ngayon. Sasakay na lang ako sa mga trip niya pero never na akong magpapakaasawa sa kaniya kasi may kabit naman na siya na minamahal niya ng sobra, doon na lang siya maghanap ng kalinga niya.
“T-teka, bagong labas ng cellphone ‘yan ah. Mahal ‘yan, sobra,” sabi niya at lumapit pa sa akin para tignang mabuti ang cellphone niya. “Paano ka nakabili nito? Ginamit mo ba ang ipon natin, Keilani?” tanong niya na mukhang magagalit na naman.
“Check mo ang bank account natin kung nababawasan, hindi naman ‘di ba?” malamig ko pa ring sabi sa kaniya habang matalim ang tingin ko sa kaniya.
“K-kung ganoon ay saan ito galing?” tanong niya pa rin.
“Galing sa isang kaibigan, iyon ang totoo,” sagot ko at saka muling naupo sa sofa. Muli akong tumutok sa bago kong cellphone.
“Keilani, hindi ka naman ganiyan, ano’t parang pakiramdam ko ay galit ka sa akin.” Ramdam na pala niya ang pagbabago ko agad. Mabuti naman.
“Hindi, nagtatampo lang ako kasi hindi ka na kumakain dito sa bahay natin. Nagtatampo lang ako kasi madalas mo na akong hindi pansinin, mag-uusap lang tayo kapag ganito, uuwi ka galing sa trabaho. Minsan, naiisip ko, baka ano,” huminto muna ako at saka tumingin sa kaniya.
“Baka ano?” tanong niya tuloy habang seryosong nakatingin sa akin.
“Baka gusto mong itigil na natin ito. Hindi naman na tayo magkaanak, maghiwalay na lang tayo,” dire-diretsyong kong sabi kaya lalo kong nakita ang pagkabigla sa kaniya.
Lumapit siya sa akin at saka hinawakan ang mga kamay ko. “Hindi ko alam na ganiyan na pala ang nararamdaman mo sa akin. Patawarin mo ako, masyado lang talaga akong busy. Hindi ko gusto na maghiwalay tayo, mahal na mahal kita, Keilani, hindi tayo maghihiwalay. Sadyang busy lang ako sa trabaho,” paliwanag niya. Gusto kong umiyak. Hindi ko na tuloy alam kung totoo ba itong sinasabi niya o gawa-gawa na lang niya.
Kung gusto naman na niya ang Davina na iyon at ayaw na niya sa akin, bakit ayaw pa niya akong pakawalan?
“Ganito na lang, para maging busy din ako, gusto kong magtayo ng coffee shop. Gusto kong magkaroon ng libangan, kahit doon na lang ay payagan mo ako,” sabi niya na agad naman napatayo para tutulan ako.
“Hindi, huwag na, dito ka na lang sa bahay at mag-relax. Nag-iipon tayo para sa futute natin, Keilani. Ang ipon natin na iyon ay para sa mga anak natin, alam mo naman ‘di ba ‘yon?”
“Maganda nga iyon habang nag-iipon tayo, lumalago pa ang pera natin. Kaysa naman maipon iyon na ganoon na lang. Ang mga mayayaman ay kaya yumayaman pa lalo ay dahil ginagamit nila ang utak nila para mas dumami pa ang pera. Ganoon ang naiisip ko, hayaan mo akong magtayo ng pangarap kong coffee shop,” pagmamakaawa ko sa kaniya. Kung mabuburo lang kasi ako dito sa bahay at iisipin ang pambababae niya, mababaliw lang ako. Kaya mainam talaga na may pagkalibangan ako.
“Huwag na talaga, Keilani, please, mag-relax ka na lang dito sa bahay, please lang.”
Tumayo ako at saka hinarap siya. “Maghiwalay na nga lang siguro tayo!” bulyaw ko sa kaniya at saka ako pumasok sa kuwarto namin.
Sumunod siya. “Bakit ka ba nagkakaganiyan, Keilani? Hindi ka naman ganito ah. Tahimik at mahinhin ka. Bakit biglang ganiyan ka, sige nga, sabihin mo nga sa akin ang dahilan!” sumisigaw na rin siya.
“Gusto mo talagang malaman?” tanong ko rin na pasigaw.
“Oo, sabihin mo para alam ko kung bakit nagkakaganiyan ka?!”
“Dahil nabo-boring ako dito sa bahay, tapos napi-feel ko pa na parang walang may pake sa akin, kahit ang asawa ko, oo, nararamdaman kong hindi na ako mahalaga. Kaya mainam pa na magpakalayo-layo na lang ako, maging mag-isa sa buhay, tahimik at walang iniisip na ikaka-stress ko!”
“Hindi, walang maghihiwalay. Sige, kung ganiyan ang napi-feel mo, magbabago na ako, patawarin mo ako kung ganiyan ang nararamdaman mo,” sabi niya at saka ako niyakap.
Ang problema naman sa akin, pakitaan lang ako ng ganitong ka-sweet-an ni Braxton, tumitiklop na ako. Minahal ko siya ng tatlong taon, kilala namin ang isa’t isa kaya kahit alam kong may iba na siya, heto, para akong tanga na parang hinahayaan na lang na ganoon, basta huwag lang din siyang mawala ng tuluyan sa akin. Gusto kong makipaghiwalay, siya ang may ayaw, kaya doon na lang ako kumakapit, iniisip na baka mahal pa rin niya ako.
Related chapters
Kakaibang Tikim Kabanata 0007
Keilani POVSinubukan kong magluto ng almusal ngayong umaga, inagahan ko ulit ang luto ko gaya nang ginagawa ko araw-araw. Kahit wala na akong ganang ipagluto pa siya, ginawa ko na lang ulit kasi bumawi sa kama kagabi si Braxton.Sinabi ko lang kasi na makikipaghiwalay ako, ginalingan bigla sa kama. Kaya lang, kahit naka-two rounds kami kagabi, balewala kasi baog naman siya. Kaya malakas ang loob niyang mambabae kasi alam niyang hindi siya makakabuntis.This time, hindi na siya nagmamadali. Gumayak siya ng dahan-dahan, at saka ako sinabayang mag-almusal.“Na-miss ko ang adobong manok mo tuwing umaga,” sabi niya matapos kaming kumain. Napatingin ako sa bagong cellphone niya na sa wakas ay nilabas na niya. Nakapatong ito sa lamesa.“Ikaw din pala, may kagaya ng cellphone ko?” tanong ko na sa kaniya. Kagabi kasi, hindi niya nilabas ‘yun kaya hindi ko na nabanggit.“Ah, oo, bigay din ng kaibigan ko,” pagsisinungaling niya. Sa totoo lang, pangit din ‘yung naging dahilan ko kagabi. Sinong k
Last Updated : 2024-12-02Kakaibang Tikim Kabanata 0008
Keilani POVPinagmasdan ko ang phone na nasa aking kamay habang nasa labas ng café kung saan ko sinabing magkikita kami ng buyer. Napakabilis, kapag talaga ganitong kagandang cellphone tapos mababa pa ang presyo, takaw bilihin talaga. Pagkatanggap ko ng message kanina nung buyer, agad kong gumayak para makipag-meet sa kaniya. Bago pa man ako pumunta rito, ilang beses na akong nagdadalawang-isip kung tama ba itong ginagawa ko. Pero sa tuwing naaalala ko ang plano ko, bumabalik ang tapang ko.Isang coffee shop. Isang simula para sa sarili kong negosyo. Isang buhay na hindi na kailangang umasa sa kahit sino—lalo na Braxton. Naisip ko kasi na ang kikitain ko rito ay ise-save ko sa sarili kong banko, hindi sa banko namin ni Braxton. Para naman sakaling tuluyan kaming maghiwalay, may ipon ako para buhayin ang sarili ko.Nag-vibrate ang phone ko at isang message ang natanggap ko sa buyer.“I’m here. Inside the black van across the street.”Kumunot ang noo ko. Bakit hindi na lang sa loob ng c
Last Updated : 2024-12-02Kakaibang Tikim Kabanata 0009
Keilani POVPagdating namin sa isang magandang bahay ni Sylas, walang tao roon. Sa tingin ko ay tinayo talaga ito para sa ganitong gawain ni Sylas. Tapos ‘yung mga tauhan at driver niya, naiwan lahat sa labas.Nakasunod lang ako sa parang model na naglalakad na si Sylas. Ang tangkad at ang lapad ng mga balikat niya. Kung titignan talaga, parang artista ang datingan niya. Hindi ko nga alam kung bakit parang sa akin siya patay na patay, eh, ‘di hamak naman na mas marami pang ibang magandang babae. Tapos, hindi ako makapaniwalang sa halagang isang milyong piso ay bibigyan niya ako nun, matikman niya lang ako sa kama. Kakaiba talaga siya.Habang nakasunod ako sa kaniya, panay ang kain niya sa peanut. Sunod-sunod ang kain niya nun na para bang paborito niya itong kinakain.Pagbukas ng pinto, tumambad sa akin ang kakaibang aura ng kuwarto. Madilim, pero hindi lubos na itim ang buong paligid. Ang tanging liwanag ay mula sa mga pulang ilaw na nakalagay sa bawat sulok ng silid na nagbibigay ng
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0010
Keilani POVIsa-isa ko nang tinanggal ang butones ng puting polo na suot niya. “Kapag hindi mo alam ang gagawin mo, huwag kang mag-alala, handa naman kitang turuan,” sabi niya kaya kahit pa paano ay hindi ko na kailangang mangapa pa. Sinanay kasi ako ni Braxton na boring kaya wala talaga akong alam sa mga sinasabi niyang wild at hard. May nalalaman pa siyang sakitạn.Pagtanggal ng damit niyang pang-itaas, tumambad sa harap ko ang maganda niyang katawan. “Tatanggalin ko na ba lahat ng saplot mo o huwag muna ang ibaba?” tanong ko sa kaniya.“Bakit ayaw mo pa ba? Sige, kung ayaw mo pa, paglaruan mo na muna ang katawan ko. Himudin mo ako, magpaka-wild ka muna sa itaas ng katawan ko,” sagot niya na may halong maraming utos. Himudin ko raw ang katawan niya kaya natameme tuloy ako.Nung una, hindi ko pa kayang gumawa ng ganoon, ayaw ko pa, pero tila ginamit na agad niya ang pananakìt sa akin.“Sabi ko magpaka-wild ka, hindi magpaka-boring,” galit niyang sabi. Hinila niya kapagdaka ang leeg k
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0011
Keilani POVInutos na rin niya sa akin na tanggalin ko na ang suot niyang pantalon at underweạr. Nakatayo siya sa harap ng kama habang ako naman ay nakaupo sa kama. Una kong tinanggal ang sinturon niya. Ibababa ko sana ‘yon sa kama pero bigla niyang kinuha.“Ilalagay ko ‘yan sa leeg mo mamaya,” sabi niya kaya namilog ang mga mata ko.Aangal sana ako, pero nang makita kong seryoso siya sa sinabi niya, wala na akong nagawa. Tinuloy ko na lang ang pagtanggal ng butones ng pantalon niya. Kasunod niyon ang pagbaba ko ng zipper nito. Dahan-dahan, binaba ko na rin ang suot niyang pantalon. Tumambad sa akin ang puting underweạr niya na naglalaman ng malaking sawa sa loob. Grabe, magang-maga na ang pagkalalakë niya sa loob ng briëf niya, halos nasa labas na ng underwëar niya ang pink ng ulo ng titë niya.Ibababa ko na sana ang underwëar niya pero pinigilan niya ulit ako.“Dilaan mo ‘yang briëf ko hanggang sa mabasa ang harap, para makita mo diyan ang ganda ng titë ko,” utos niya habang tagakta
Last Updated : 2024-12-03Kakaibang Tikim Kabanata 0012
Keilani POVPinahiga na ulit niya ako sa kama. Akala ko, papasukin na niya ako at doon na niya itatapat ang galit niyang titë sa tapat ng pukë ko, pero lumihis kasi mukha ko naman ‘yung inupuan niya. Inutos niya na kilitiin ko rin ang mga balls niya kaya napairap ako, pero sinunod ko pa rin. Nilabas ko ang dila ko at nilaro ko iyon hanggang sa makita kong tatawa-tawa siya. Literal na kakaibang tikim ang nangyaring ito, grabe siya, ang dami niyang paandar, napakalibög.Pagkatapos, tinutok na niya sa bibig ko ang napakalaki talagang titë niya. Dito na ako natakot kasi alam kong malalagutan na ako ng hininga. Pagpasok sa bibig ko ng pagkalalakë niya, agad siyang nagpaka-wild. Binuka ko na lang mabuti ang bibig ko, at dinama ang matigas, mataba at malaki niyang titë na sumakop sa loob ko, hanggang sa lalamunan. Una palang, mamatay-matay na ako sa sobrang pagsagad niya. Halos hindi ako makapaniwalang itotodo niya nang pasok ang mahabang iyon sa loob ng bibig at lalamunan ko.Naiyak agad ak
Last Updated : 2024-12-04Kakaibang Tikim Kabanata 0013
Keilani POVBinabad niya muna sa loob ko ang kaniya na parang sinasanay muna sa laki at taba ng titë niya ang loob ng pukë ko. Habang nakababad, nilalaro niya at kinukurot ang mga utöng ko. Grabe ang trip niya, badtrip! Nung hindi pa siya makuntento ay pinasok pa niya ang isang daliri niya sa loob ng bibig ko. Ginawa niyang parang lollipop ang daliri niya sa bibig ko na labas-masok.Maya maya, ayon na, mas lalo akong nakapagmura dahil wild kung wild, mabilis agad ang bayo niya, umapoy agad ang pukë ko habang sagad kung sagad ang pasok niya.Nag-alugan ang lahat nang puwedeng umalog sa mga katawan ko. “Fúck you, Sylas! Gago ka! Ang sakit, sobrang sakit! Hayop ka! Mamatay ka na! Maputol na sana ang putanginang titëng mong ‘yan!” galit na galit kong sabi habang nakapikit ako at tinitiis ang sakit na nararamdaman ko.Pigil-hininga ako habang nakakapit sa mga braso niya. Saglit siyang tumigil para padapain ako, pagkatapos, pasok ulit habang parang ewan, parang aso ako na binabayö niya. La
Last Updated : 2024-12-04Kakaibang Tikim Kabanata 0014
Keilani POVPagod na pagod ako. Parang ang bigat ng buong katawan ko, parang mababasag ang bawat buto sa bigat ng nararamdaman ko. Nasa kama ako ngayon, nakahiga, pero kahit pahinga ang habol ko, parang mas lalo akong hinihila pababa ng bigat ng konsensya ko. Kanina pa tahimik ang buong bahay. Tanging tunog ng electric fan at mahinang tiktik ng orasan ang naririnig ko. Pumikit ako, pilit inaalis ang alaala ng hapon na iyon. Ngunit kahit pilit kong kalimutan, bumabalik pa rin sa isip ko ang bawat sandali. Ang bawat haplos, ang mga sulyap na puno ng pagnanasa, at ang mga salitang sinabi ni Sylas. Lahat ng mga wild naming ginawa, ang kababuyan, kadirian at kung ano-ano pa, basta, grabe, kakaibang tikìm ang nangyari. Hindi ako makapaniwalang magagawa ko ‘yon sa buong buhay ko. Kahit ako, oo, nandidiri sa ginawa kong ‘yun. Pero, kahit na nakakahiya at nakakadiri ang nangyari, aminado ako na dinala ako sa langit ni Sylas sa sarap nang naramdaman ko. Wild, hard, masakit man, pero sa dulo, gra
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0057)
Keilani POVI didn’t go to work today. Sa totoo lang, hindi ko pa kayang humarap sa maraming tao ngayon. Masyado pang sariwa sa isip ko ang lahat. Ang pag-ambush. Ang mga putok ng baril. Ang mga armadong lalaki na humarang sa kalsada. Hindi ko akalaing mangyayari ‘yon sa buhay ko—lalo na’t walang ibang nasa loob ng sasakyan ko kundi ako at ang mga bodyguard ko lang. Buti na lang, bulletproof ang sasakyan. Kung hindi—baka wala na ako ngayon.Kaya heto ako ngayon, naka-robes lang, nakahiga sa malaking couch sa entertainment area habang pinapaikot-ikot ng daliri ko ang ice sa baso ng tubig. Si Keilys ay naglalaro sa carpeted floor sa harap ko. Hindi ko siya kayang alisin sa paningin ko ngayon. Hindi muna ngayon. Hindi habang may gumagapang na takot sa likod ng isipan ko na baka ‘yung susunod na pag-atake, mas malapit na. Mas brutal. Mas personal.Buwisit, wala na nga sina Braxton at Davina, pero mukhang may bagong kakalaban sa amin. Hindi ko alam kung ako ba ang kalaban o si Sylas. Basta
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0056)
Sylas POVUmakyat ang dugo ko sa ulo nang marinig ko ang masamang balita mula sa isang bodyguard ni Keilani.“Sir, na-ambush ang sinasakyan na sasakyan ni Ma’am Keilani.”Nanlambot ang laman ko, pero sa halip na mag-panic, tumayo ako mula sa opisina ko, kinuha ang coat ko at saka tinigasan ang boses. “Tangna! Nasaan siya ngayon?”“Safe na po, sir. Walang nasaktan sa kanila. Bulletproof po ‘yung sasakyan kaya hindi tumagos ang bala. Pero confirmed po—apat na armadong lalaki ang umatake.”Napapikit ako sa init habang napapailing. Humigpit ang hawak ko sa cellphone. “I want the footage, now. GPS coordinates, dashcam, lahat. And alert Kuki.”Pagkababa ng tawag, tinapik ko ang desk ko nang malakas. Ramdam kong nanginginig ang panga ko. Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa galit.“Those bastards crossed the line.”Alam ko na agad kung sino ang may pakana. Walang iba kundi ang pamilya Veron. Harvy. Daryl. And that Avina bitch.Tinawagan ko si Kuki, ang pinaka-pinagkakatiwalaan kong tao sa ma
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0055)
Keilani POVPagod. ‘Yun agad ang naramdaman ko pag-upo ko sa likod ng sasakyan. Sobrang dami ng tao sa event, at kahit ang saya, hindi ko maikakailang sumakit ang paa ko sa katatayo at kaka-smile sa mga camera. Pero worth it. Lahat ng effort ko, ng glam team, ng designer ko—lahat ‘yon sulit na sulit. Ang daming lumapit sa akin, kilala nila ako, at hindi lang dahil kay Sylas, kundi dahil sa sarili kong pangalan.“Ma’am, pauwi na po tayo,” sabi ng driver ko habang nakaayos pa rin ang rearview mirror para makita ako.I gave him a tired smile. “Yes, Manong. Let’s go home. I miss Keilys.”Tahimik ang byahe nung una. Tinititigan ko lang ‘yung city lights sa bintana habang nakaangat ang high heels kong sapatos. Ang gown ko, bahagyang nakalaylay pa sa upuan. Napakaganda pa rin kahit medyo gusot na dahil sa ilang oras na pagsuot ko. Hinaplos ko ang bag na pinag-agawan pa namin ni Avina nung nakaraang araw. Funny how that same bag made it to the most glamorous night of the year.Nasa isip ko pa
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0054)
Keilani POVHindi ako papayag na lamunin lang ako ng presensya ni Avina Veron sa event na ‘to. Kaya habang papasok ulit ako sa grand ballroom, tumindig ako ng diretso, taas noo at bahagyang ngumiti sa mga mata ng mga taong nakakasalubong ko. Hindi ako artista, pero ngayong gabi, gusto kong maki-ningning sa mga sikat na artista at CEO dito. ‘Yung bituin na sisiguraduhin kong hindi kayang higitan ng nining nitong si Avina.“Oh my gosh, you’re Madam Keilani Merritt, right?” ani ng isang kilalang aktres na lumapit pa talaga sa akin. Halata sa suot niyang designer gown at alahas na isa siya sa mga bigating bisita ngayong gabi.Ngumiti ako at bahagyang yumuko. “Yes, I am. Nice to meet you. Ang ganda mo naman sa personal.” siyempre, dapat pala-puri ako. Saka, totoo naman ang sinasabi ko. Walang halong biro. Magaganda ang lahat ng narito, si Avina lang ang nakakairita.“I’m such a fan of your ad with your husband. Ang galing niyong dalawa, sobrang classy.” Napangiti siya at tumabi pa sa akin.
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0053)
Keilani POVPagkapasok ko pa lang sa venue ng ball ng sikat na TV network, parang bigla akong dinala sa ibang mundo. Mula sa kisame hanggang sahig, puro kulay ginto, puro kristal, at ang liwanag. Lahat ng mata, naka-focus sa kanya-kanyang bitbit na pangalan at reputasyon. Mga artista, mga CEO, mga elite sa industriya ng negosyo at entertainment—nandito silang lahat. Pinaggastusan ng TV network ang event na ‘to.Nakakakaba. Pero sabay rin na nakakatuwa. Lalo na nang makita ko ang ilan sa mga paborito kong artista. Hindi ko napigilan ang sarili ko.“Hi, River! Can I have a quick photo with you?” tanong ko sa isang aktor na matagal ko nang crush. Si River Bautista na napakagaling na action star.“Of course, Mrs. Merritt,” nakangiti niyang sagot. Teka lang, kilala niya ako? OMG!Tumawa ako, ‘yung sosyal na tawa lang siyempre. “Thank you, grabe kilala mo pala ako?”“Who wouldn’t? Your commercial with your husband went viral. Iconic!”Parang gusto kong lumutang sa kilig. Pinipigil ko ang sa
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0052)
Keilani POVIto na ang araw na a-attend ako sa isa na namang malaking event na first time kong mapupuntahan. Sa wakas, dumating na rin ang araw ng malaking event na pinaghahandaan ko nitong mga nakaraang linggo—ang annual prestige ball ng isang sikat na TV network dito sa Pilipinas. Hindi ko akalaing maaabot ko ang ganitong klaseng exposure, pero dahil sa biglang pagputok ng viral ng first ad ng Merritt Luxury Motor company ko, hindi lang mga businessman ang nakapansin kundi pati mga artista, executives at malalaking media.“Ma’am Keilani, five minutes until final retouch,” paalala ng isa sa makeup artists mula sa sikat na glam team na kinuhang personal ni Sylas para sa gabing ito. Sila na rin ang laging nag-aayos sa mga artista sa red carpet kaya panatag ang loob ko. Kilala na rin sila sa pagiging metikuloso, kaya confident akong magiging perfect ang look ko.“Thanks, guys. You all did an amazing job,” sabi ko habang pinapainit ang boses sa kaka-praktis ng pag-ngiti sa salamin. Ramda
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0051)
Keilani POVNasa bahay lang ako ngayong araw, nakaupo ako sa sofa, hawak ang basang bimpo habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Keilys. Nilalagnat pa rin siya. Hindi naman grabe, pero bilang ina, hindi ako mapakali, kaya minabuti kong huwag munang pumasok sa work.“Baby, Mommy’s here,” mahinang bulong ko sa kanya habang mahimbing siyang nakahiga sa sofa, balot ng kumot kasi nilalamig siya. Alam kong masamang kumutan siya ng husto dahil lalo lala ang init ng katawan niya, pero kasi, kawawa naman dahil nilalamig talaga ito.Maya maya, narinig ko ang tunog ng doorbell. Napatayo ako agad para buksan ang pinto. Pagbukas ko, naroon si Celestia. Nakangiti at may dalang dalawang kahon ng healthy-style pizza at dalawang bote ng fruitea juice.“Surprise bonding!” sigaw niya habang ini-angat ang mga bitbit. Palibhasa’t kilala na siya ng mga security guard ng mansiyon, pinapapasok na agad siya ng mga ito. Kung ibang tao, hindi kasi mahigpit na pinagbabawal ngayon ni Sylas na magpapasok ng kung s
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0050)
Keilani POVWala akong balak bumili ng kahit ano kanina. Gusto ko lang sana ay mag-window shopping muna, tumingin-tingin ng bagong koleksyon ng paborito kong luxury brand habang iniisip kung ano ang isusuot ko sa paparating na event. Pero pagpasok ko pa lang sa boutique, halos lahat ng mata ay napatingin sa akin. Marahil dahil sa suot kong beige silk blouse, black pencil skirt at designer heels na limited edition. O baka dahil kilala na nila ako. Hindi naman bago sa akin ang atensyong ganito. Sa totoo lang, oo, hindi ko rin trip maging ganito kaarte sa mga damit. Kaya lang, nakakarinig ako sa ibang tao, lalo na sa mga kapwa ko CEO na parang minsan, hindi ako mukhang CEO dahil sa mga porma ko. Sabi ng iba, lalo na ni Celestia, dapat daw ay talagang may bonggang tatak ang bawat suot ko. Kaya naman sa nagdaan ng mga araw, ayon, pinagsanayan ko nang magsusuot ng mga mamahaling damit, sapatos, bag at kung ano-ano pa.Kahit nga si Sylas, natutuwa kasi parang na-a-adopt ko na raw sa mga sosy
Kakaibang Tikim Season 2 (Kabanata 0049)
Sylas POVNasa terrace ako ng mansiyon habang hawak ang isang basong whiskey. Sa harapan ko, tanaw ko ang maliwanag na buwan. Maliwanag ito, tila ba nanonood din sa akin. Tahimik ang paligid. Tahimik ang gabi. Pero ang isipan ko, kanina pa talaga hindi mapakali.“They crossed the line,” bulong ko sa sarili. “Now, I’ll have to remind them who I am.”Matagal ko nang isinara ang madilim na bahagi ng buhay ko dati. Nang pakasalan ko si Keilani, nang isilang si Keilys, pinili kong iwan ang lahat. Ang mga kasunduan sa dilim, ang mga utos na may kasamang dugo, ang mga gabi ng pag-aabang at pagtugis sa mga kumakalaban sa akin. Inilihim ko ang lahat sa kaniya. Sa kanila. Hindi dahil sa takot kundi dahil ayokong madungisan ang katahimikang pinili ko para sa amin.Pero hindi lahat ng katahimikan ay panghabambuhay pala. At hindi lahat ng tao, marunong rumespeto.Nang marinig ko ang banta ni Beatrice, una kong inisip na baka dala lang ng galit. Pero mukhang hindi kasi kadugo niya si Braxton, kung
