Hindi din nakatanggi si Melisa nang lagyan ang kanyang baso ng kuya ni Anthony. Sabay nilang itinaas ito at sabay sigaw ng "Cheers!" Sabay inum nila.Pinilit na lamang na lunukin iyon ni Melisa ngunit imbes na mapaitan ay mas lalo pa siyang nasarapan sa lasa nito.Naka masid lang ang mga mata ni Albert kay Melisa dahil ang alam ni Albert ay hindi umiinum ng alak ang kaibigan. Pero dahil isa itong Reunion ay isinantabi muna iyon ni Albert. Hindi nalang niya wawalain sa kanyang paningin si Melisa at baka kung ano ang gawin ni Anthony sa kanya kapag ito'y malasing. Makakatikim talaga ng magkabilaang suntok si Anthony kung ano ang gawin sa kaibigan! "Don't you ever Boy!" Ani pa niya.Ilang sandali pa'y bumulong si Fernando kay Albert. Tumango lang ang binata sa mga sinasabi nito. Gusto na yatang matulog dahil hindi naman kasi siya pwede sa inuman. Agad naman niyang inalalayan ito palabas. Ngunit bigla niyang sininyasan si Paulo na tutukan muna si Melisa. Agad namang sumang-ayon ang kaibi
"Hindi ko na yata maipagpapatuloy ang pag-aaral ko sa kolehiyo bert." Malungkot na saad ni Melisa sa kanyang kababata habang naka upo sila sa tabi ng maliit na punong manga. "Oh bakit? Susukuan mo na agad ang pangarap mo?" Baling na tanong nito. "Wala din kasi akong magawa, hindi na ako kayang pag-aralin nila tatay at nanay. Simula kasi na nagkasakit si itay ako na ang tumutulong kay inay para sa aming gastusin sa araw araw." Si Melisa ay nag iisang anak ni mang Jose at aling Marta. Malaki ang pangarap nila sa nag iisa nilang anak na makapagtapos ito ng pag-aaral ngunit sa hindi sinasadya ay nagkaroon ng sakit ang ama nito na dahilan upang hindi makapag patuloy sa unang taon sa kolehiyo si Melisa. Gustuhin man ng mag-asawa na maipatuloy ang pag-aaral ngunit si Melisa na ang nag lakas loob na hindi na ito mag-papatuloy, dahil naiintindihan nya
Naputol ang pag mumuni-muni ni Melisa ng biglang bumuhos ang ulan, tumakbo sya pabalik sa kanilang bahay. Pumasok na ito sa kanyang silid upang matulog. Isang taon ang lumipas. Nagkaroon ng pagkakataong makapag aral si Melisa sa kolehiyo sa tulong ng isang kapatid ng tatay nya sa abroad. Subra syang natuwa sa offer ng tiyahin nya at dahil doon ay nabuhay muli ang kanyang pag-asang makatapos ng pag-aaral. Sa isang taon na lumipas ni isang sulat galing kay Albert ay wala din syang natanggap, wala na syang balita pa tungkol sa kanya dahil pati si aling Belen ay lumuwas na din ng Manila. Nawalan na din sya ng gana na isipin pa muli ang lahat ng pangako ng kaibigan. Nag focus na ito sa pag-aaral. "Nay, andito
Hello Lis; Ang pinakamamahal kong kaibigan. Alam kong biglaan ang paglisan ko at hindi ko na nagawang puntahan ka para magpaalam dahil kailangan kong humabol sa sasakyan kong barko. Biglaan kasi ang pagtawag sakin ni kuya Sason. Alam kong kinabukasan ay hahanapin mo ako sa tagpuan natin, at alam ko ang mararamdaman mo sakaling malaman mo na naka alis na ako. Pero pinapangako ko Lis nababalikan kita after 6 years tutuparin ko ang pangako ko na patatayuan ko ng ating dream house yang lugar na tinatambayan natin. Dream house natin iyon ok? Hahanapin kita sa pag-uwi ko diyan at sana hintayin mo rin ako. Patutunayan ko na ang pangarap ay hindi magiging isang pangarap lang. Pakatandaan mo na ikaw lang ang babae na nagpapasaya sa aking buhay. Nagmamahal; Albert. Mangiyak-ngiy
Bumalik si Melisa sa kanilang bahay. Nai-kwento nya din agad sa kanyang ina ang naging lakad doon. Pumasok ito sa kanyang kwarto. Kinuha nya sa kanyang wallet ang maliit at kupas na larawan nila ni Albert. "Bert, sorry kung wala akong kakayahang ipagtanggol ang lupain na iyon. Pero susubukan kong makombinsi sila at ng may-ari ng lupa na hahanapin muna kita bago nila iyon simulan. Para sa ganun parehas tayo ang magiging saksi na mawawala iyon sa atin. Pangako na hahanapin kita pag balik kong manila." Marahang hinagkan ni Melisa ang larawang hawak nya. Lumingon ito sa bintana upang mapigilan ang pagluha nito. Biglang naalimpungatan si Melisa sa pagkakatulog ng may kumatok sa kanyang pinto. "Nak,alas tres na, diba babalik ka doon." Tanong ng ina nito na nasa labas ng kwsr
Tanghali na ng magising si Melisa, medyo inaantok pa pero nang maala-ala niya na kailangan niyang pumuntahan muli ang lugar na iyon. Bungon ito at mabilis ng umalis. Hinayaan nalang ng mag-asawa ang anak na pumaroon. "Talagang hindi susukuan ng anak mo yang lugar na iyon." Pailing-iling na sabi ni mang Jose habang humihigop ng kape. "Ewan ko ba sa dalawang iyon, ano bang klaseng sumpaan ang namagitan sa kanila noon na saksi pa daw ang tinanim nilang puno ng mangga." sagot ni aling Marta na may halong kalituhan. Kapwa nalang sila nanahimik.
"This is it and at walang aayaw-ayaw ok? Na-iimagine ko na tuloy 'yung magiging mukha nila pag nakita kang suot-suot ito." Ngiting wagi ang mukha ni Jhoan habang nakatitig sa hawak nitong dress para kay Melisa. Buong hapon silang namasyal kung saan-saan. Sinubukan rin nilang magpa body massage para naman marelax ang kanilang pagod na katawan. Dumiretsyo ito sa kwarto ng makarating sila sa bahay. Maya-maya pa ay may naririnig siyang tumutunog sa kaniyang bag. "Hello nay?" Sagot agad ng dalaga. "Naku anak kanina pa ako tumatawag sa iyo ehh." Tampong tugon sa anak. "May pinuntahan lang kasi kami ni ate Jhoan nay. Bakit po sana?" &nbs
Kumatok ng bahagya si Melisa, agad naman niyang napansin na bukas pala ito. Marahan siyang pumasok sa loob."Maupo ka anak." Tugon ni Aling Belen ng makapasok si Melisa.Napamangha si Melisa sa ayos at mga gamit sa kwarto ni Aling Belen mukhang mamahalin ang mga ito. Pinagmasdan niya ang bawat sulok nito. Bahagya naman siyang natigilan ng niyakap siya ni Aling Belen sa ka