03 - Barge In

Hindi pa nakakapasok si Kraner sa kanyang apartment nang mapansin n'ya ang kulay pulang likido sa kanyang fingerprint door access. Hindi 'yon dugo kundi, ketchup? Alerto ang detective ng buksan ang pinto bago pumasok sa loob.

Mula sa kanyang duty belt ay binunot n'ya ang kanyang baril. Maingat si Kraner habang umaabante. Sinisigurado n'yang hindi s'ya makakagawa ng ingay para mataranta ang taong naglakas-loob na pasukin ang apartment n'ya.

Nang ilibot n'ya ang tingin sa loob ng salas at kusina ay wala s'yang namataang tao roon pero mabilis n'yang itinutok sa tapat ng kanyang kwarto ang baril dahil sa ilang ingay na naririnig n'ya mula sa loob. Tunog iyon nang pagbukas ng kanyang cabinet. Bukod sa mga damit n'ya ay matatagpuan din 'don ang kanyang maliit na vault at ilang mahahalagang papeles.

Ipinagpatuloy ng detective ang paglapit sa pinto. Bukod sa mahinang tunog na nagagawa ng kanyang sapatos ay dinig din ng detective ang yabag ng kung sino na nasa kwarto. Dahan-dahang pinihit ni Kraner ang doorknob bago 'yon ibalya nang malakas at mabilis na itapat ang hawak n'yang baril sa taong nasa loob.

"Son of a b*tch! What are you doing here? Muntik na kitang barilin!" He cursed. Marahas na napahilamos ng mukha si Kraner at umiwas nang tingin sa babaing walang saplot sa harapan n'ya.

Walang bakas ng kahit anong pagkagulat sa mukha ni Amelia kahit nang tutukan s'ya kanina ng baril ni Kraner. Ipinagpatuloy n'ya ang pagsuot sa itim na long sleeve na kinuha n'ya sa cabinet para takpan ang hubad n'yang katawan. Kailangan n'ya kasing itapon lahat ng damit n'ya pati panty at bra matapos n'yang maligo sa gas nang tangkain s'yang sunugin kanina ng grupong nakaalitan n'ya.

"I'll stay here for a while," aniya nito habang pinupunasan ang basang buhok gamit ang tuwalyang pagmamay-ari rin ni Kraner. " S'ya nga pala, I brought you french fries. Your favorite. Sorry dahil kaunti na lang ang natira, nagutom kasi ako habang naghihintay sa'yo."

"Teka, paano mo nalaman ang password ko? At bakit nangangamoy gas ang loob ng apartment ko?" Hindi maipinta ang galit sa mukha ni Kraner. Halos magdikit ang perpekto n'yang mga kilay dahil sa pagsasalubong nito.

He obviously didn't like the presence of the girl in his apartment. Sigurado kasi s'yang may ginawa o kinasangkutan na naman itong gulo.

"Nakalimutan mo atang ako ang naghatid sa'yo rito nang gabing malasing ka at may mangyari sa atin dalawa." Pilyang kinindatan ni Amelia si Kraner na mas lalong ikinainis ng lalaki.

"Get out!" asik ng lalaki.

"Pero hindi ko pa nasasagot ang pangalawa mong tanong. Do you want me to leave or answer you?" nakangusong tanong ni Amelia na halatang nagpapa-cute sa lalaki.

Mas naging inosente ang mukha ni Amelia dahil wala na s'yang makapal na eyeliner at black lipstick na suot ngayon. Hindi na s'ya mukhang miyembro ng black cult. Kung nakikita siguro ni Amelia ang itsura n'ya sa salamin ay baka masuka na s'ya dahil sa ginagawa n'yang pagpapa-cute.

"Tell me then leave." Tiim-bagang na pahayag ni Kraner.

"Muntik na akong masunog ng buhay ng mga drug trufficker kanina. Binuhusan nila ako ng gas para patahimikin pero I was able to escape kaya maganda pa rin ako ngayon," pahayag ni Amelia na para bang wala s'yang pangamba sa nangyari sa kanya kanina.

"Kung patayin na lang kaya kita! Is that what you want?" dismayang pahayag ni Kraner. "Noong nakaraang linggo lang ay nakipaghabulan ka sa serial rapist tapos wala pang isang buwan ay ito na naman, grupo naman ngayon ng mga drug addict! Ano ba talagang gusto mong gawin sa buhay mo?"

"You know what I want Kraner," seryosong sagot ni Amelia. Nawala ang kaninang mapaglarong ekspresyon ng dalaga at halatang may nais na ipahiwatig sa kanya.

Nagsukatan nang tingin ang dalawa pero si Kraner na ang unang umiwas sa kanya.

"Matulog ka na. Bukas na bukas ay ihahatid kita sa condo mo."

"Wala akong pasok bukas. Semestral break pa namin."

Hindi na lang umimik si Kraner. Alam n'yang nagsisinungaling ang dalaga dahil noong isang taon pa nito sinasabi ang dahilang 'yon sa kanya sa tuwing kailangan s'ya nitong lusutan. Kapag nagsalita pa s'ya ay baka saan na naman mapunta ang pagtatalo nilang dalawa.

Lumapit s'ya kay Amelia at inagaw sa kamay nito ang tuwalya n'ya bago pumasok sa banyo.

"Do you want me to scrub your back?" nakangising tanong ni Amelia pero binagsakan lang s'ya ng pinto ni Kraner.

Humagikgik ang dalaga bago ibagsak ang katawan sa malambot at mabangong kama ni Kraner. Kinuha n'ya rin ang unan nito at sininghot-singhot iyon.

"Ang bango talaga," bulong n'ya saka n'ya ibinaonang mukha n'ya sa unan.

Habang naghihintay s'ya sa paglabas ni Kraner sa banyo ay unti-unting nakaramdam ng antok si Amelia. Ngayon n'ya lang naramdaman ang pagod kahit kaninang umaga pa s'ya tumatakbo at nakikipagbugbugan sa mga drug addict na nakaharap n'ya.

Sadyang wrong timing lang dahil nahulog s'ya sa patibong ng taong gustong makipaglaro sa kanya ng taguan at patayan. Masyado s'yang nadala sa emosyon n'ya kanina kaya napasugod s'ya.

***

NAALIMPUNGATAN si Amelia at napaangat ng tingin sa pinto ng banyo. Patay na ang ilaw sa loob at mukhang wala na roon si Kraner. Kinusot-kusot n'ya ang mapupungay na mga mata saka naglakad palabas ng kwarto.

Kahit patay na ang lahat ng ilaw sa loob ng apartment at may kaunting ilaw pa rin na pumapasok mula labas ng malaking bintana. Hinanap ni Amelia si Kraner at nakitang natutulog na ito ngayon sa sofa. Sumimangot s'ya dahil hindi man lang s'ya nito tinabihan sa kama.

Nagtampo s'ya pero mga 5 seconds lang.

Tahimik na naglakad si Amelia papalapit sa pwesto ni Kraner saka pumaibabaw dito at nahiga sa dibdib nito.

"What the hell," anas ng lalaki na halatang naalimpungatan dahil sa ginawa n'ya. Bumagsak ang katawan ni Amelia sa tabi ni Kraner nang gumalaw ito. Ngayon ay kalahati sa katawan ni Amelia ang nasa sofa at kalahati naman ay nakayakap sa matipunong katawan ni Karner.

"Ang lawak-lawak ng kama sa loob pero sumiksik ka pa talaga rito. Bumalik ka na nga 'ron," pagtataboy ni Kaner sa kanya.

Akmang tatayo na sana si Kraner para lumipat sa kwarto nang higpitan ni Amelia ang pagkakayakap sa kanya. Pati binti nito ay nakapulupot na ngayon sa bewang n'ya.

"Ano ba!" reklamo ni Kraner.

"Just stay here. Baka may umatake sa akin na multo."

"Tsk. Ibang klase ka rin. Hindi ka takot sa baril at mga kriminal pero takot ka sa multo."

Alam ni Kraner na totoo ang sinasabi ni Amelia. Kahit noong mga bata pa sila ay kilala na n'ya ito. Iharap n'yo na ang lahat ng mga wanted na kriminal kay Amelia, itutok n'yo na ang iba't ibang uri nang deadly weapon huwag lang multo dahil siguradong titiklop ito at iiyak sa harap ninyo. Iyon lang ang matinding kahinaan ni Amelia na hanggang ngayon ay palaisipan pa rin kay Kraner.

Lihim na napangiti si Amelia dahil sa pananatili ni Kraner sa tabi n'ya. Kahit alam n'yang ayaw sa kanya ng binata ay iyon lang ata ang nag-iisa n'yang dahilan para hindi s'ya nito iwanan.

"What are you up to Amelia?" narining n'yang tanong ni Kraner kaya napaangat s'ya ng tingin dito.

"You know the answer to that question Kraner. Alam mong simula ng patayin n'ya ang kapatid ko ay doon na rin nagsimula ang paghahanap ko sa kanya," sagot ni Amelia.

"Tumigil ka na. Imbes na malutas mo ang kaso ay baka sumunod ka lang sa kapatid mo. Think about your parents. Ikaw na lang ang meron sila at isa pa... ikakasal ka na rin." Para iyong apoy sa dila ni Kraner na ayaw n'yang marinig mula sa sarili.

"I can't stop now. Ngayong sigurado na akong malapit lang s'ya sa akin ay sisiguraduhin kong mahuhuli ko s'ya. And that arriange marriage with your brother can't stop me."

This girl is impossible.

S'ya ang problemado para sa kapatid kung paano nito iha-handle ang babaing 'to kapag kasal na ang dalawa.

"At isa pa, hindi ako magpapakasal kay Kiel. Sasakyan ko lang ang arrange marriage na 'to pero kapag kasalan na ay magiging runaway bride ako," natatawang pahayag ni Amelia. "Ayokong maging battered wife Kraner," dugtong pa n'ya.

"Hindi nananakit ang kapatid ko," giit ng lalaki.

"Edi ayokong maging battered husband ang kapatid mo."

"You shouldn't be here."

Para sa binata ay mali ang ginagawang pagpuslit ng dalaga sa apartment n'ya. Usap-usapan na ang kasal nang dalawa kaya delikado para sa pangalan nila na makitang pumupunta ito sa kanya. Kung may nangyari man sa kanila noong malasing s'ya ay hindi na dapat pa maulit 'yon dahil parang pagtatraydor na rin sa kapatid n'ya ang ginagawa n'ya.

"Okay," usal ni Amelia na ikinakunot ng noo ni Kraner. Hindi s'ya makapaniwala sa mabilis na pagpayag ni Amelia. Mas madalas kasing nagkakaroon muna ng pilitan at bangayan sa pagitan nila.

"Tama ka. Hindi dapat ako nandito." Naupo si Amelia at akmang aalis na sana s'ya nang pigilan s'ya ni Kraner.

"Saan ka pupunta?"

"Aalis. Uuwi na lang ako sa condo since ayaw mo naman na nandidito ako sa apartment mo."

"Matulog ka na Amelia. Bukas kita ihahatid."

"No need. Ngayon na ako aalis. Hindi mo na rin ako kailangang ihatid. I can take care of myself."

Sandaling napapikit si Kraner para pakalmahin ang sarili. Alam n'ya ang ginagawang pangungunsensya sa kanya ni Amelia. Kahit noong mga bata pa sila ay ganoon din ang ginagawa nito para masunod ang gusto nito.

Naupo s'ya at inalalayan ang bewang ng dalaga nang bumagsak ito sa kanyang kandungan.

"I'm tired. Pwede bang makinig ka na lang muna sa akin kahit ngayon lang?"

"Why do you hate me so much Kraner?"

"I don't hate you. Wala akong sinabing ganun."

"Pero lagi mo akong iniiwasan o itinataboy kahit noong mga bata pa tayo."

Ilang sandali natahimik at napatitig sa mukha ni Amelia si Kraner. Minsan n'ya lang makita na parang inosenteng paslit si Amelia at walang kahit anong black cult make-up kaya hindi n'ya mapigilang puriin ang ganda nito.

Bumuntonghininga s'ya. Pagod na talaga s'ya kaya ayaw na n'yang makipag-away pa rito.

Hinawakan n'ya ang magkabilang pisngi ng dalaga at kinurot ito.

"Last night I saw a child standing in front of my door, knocking 3 times that symbolizes demonic visitation. Ganitong oras din at kung ayaw mong makita ang transparent na batang 'yon ay matulog ka na."

Hindi naniniwala si Kraner sa mga supernatural. Gusto n'ya lang talagang takutin si Amelia para tumahimik na ito at matulog.

Lihim na natawa si Kraner sa likod ng isip n'ya nang makita ang ekspresyon ni Amelia. Namutla ang mukha at mga labi nito dahil sa sinabi n'ya. Bigla tuloy s'ya nakonsensya.

"Matutulog na ako," usal nito.

Yumakap sa leeg n'ya si Amelia kaya naramdaman n'ya ang pangingining ng katawan nito. Hinaplos n'ya ang likuran nito para pakalmahin ang takot nito. Ayaw n'ya sanang takutin si Amelia pero she gave him no choice. Minsan kasi ay kailangan din n'yang bawasan ang katapangan ni Amelia na nagdadala sa sarili nitong kapahamakan.

Dahan-dahang ibinagsak ni Kraner ang katawan n'ya sa sofa at yinakap ang dalaga. Hinalikan n'ya muna ang tuktok ng ulo ni Amelia bago ipikit ang kanyang mga mata.

Parang nakababatang kapatid n'ya na si Amelia but he knew for himself that it's more than that. Pilit n'ya lang 'yon itinatanggi sa sarili dahil ikakasal na ang babae sa kapatid n'ya.

"I'm sorry," usal n'ya.

"I hate you."

Napangiti na lang s'ya. Hindi n'ya alam kung bakit ang lakas ng epekto ni Amelia sa kanya. Kung kaya n'ya lang palitan ang puso n'ya para hindi na ito tumibok pa para kay Amelia ay gagawin n'ya.

Siguro ang magagawa n'ya na lang ngayon ay ibuhos lahat ng atensyon sa trabaho para panandaliang mawakli ang nararamdaman n'ya para sa dalaga pero kung ganito naman ang sitwasyon nila palagi ay baka mabaliw s'ya at itanan na lang ito.