Chapter 10

Leana’s POV

“Leana, wala akong balak makipagkaibigan sa 'yo okay?”

Ang bugnutin niya talaga simula pa kaninang umaga.

“Mukha kang stressed kaya nilapitan kita. I’m just trying to cheer you up.”

Nalukot ang mukha niya at padabog na sumandal sa upuan niya. Muli ay kaming dalawa lang ang nandito dahil ayaw niyang bumaba para mag-recess. Hindi naman ako gutom kaya nanatili na rin ako rito.

“Hindi ako natutuwa,” saad niya.

“Should I give up?”

Aasarin ko lang sana siya mula sa sinabi kong iyon pero natigilan ako dahil sa lungkot at inis na nakita ko sa mukha niya.

“Yes, you should.”

Hala! Hindi ko sinasadya! Nang-aasar lang ako! Bakit ang lungkot bigla ng boses niya?

“Nagbibiro lang ako eh.” Ngumiti ako ng tipid.

“I don’t have the time for that kind of joke.”

“Ang seryoso mo talaga ‘no? Nagbibiro lang ako! Ngumiti ka na ha? Ano ba kasi ang problema mo?”

Umiling lang siya at nilabas ang cellphone niya. Hinigit ko iyon mula sa kamay niya at nanlalaki naman ang mga mata niya na ti