Babe grinned and winked at me. Mas lalo tuloy humigpit ang hawak ni Harley sa kamay ko. Napataas ako ng kilay sa kaniya nang galit siyang bumaling sa akin.
Umirap pa ito bago niya hinarangan ang tingin ko kay Babe. Tsk! Hindi ko alam kung matatawa ako sa ginagawa niya o maiinis. Para naman kasing bata kung umasta e.
"Nakalimutan niyang isuot kanina. Hindi pa ba malinaw sa'yo na mag-asawa kami? Ayan, isa pang ebidensiya!" galit na itinuro nito si Rhy na nakapalumbaba lang sa mesa. Mukhang aliw na aliw sa pinapanood.
"Is that so? Akala ko pa naman, hindi ka na babalik sa buhay nila. You know, Zimry is a wife material. She's my ideal girl. Sayang. Gusto ko ring tumayong ama ni Rhy, at ituring siyang tunay kong anak." Medyo slang na wika ni Babe. He's half canadian and half filipino. Ang kaniyang ama ang pilipino. But he got all his features from his mom, wala kang makikitang kahit na anong bahid ng pagka-pilipino sa itsura nito. Kaya inaral na lang niya ang wika
"Ha? Asawa? Wedding ring?" dismayadong tanong ng babae. Ngumiwi pa siya nang tumingin siya sa aking direksyon."Do you have any problem?" taas kilay kong tanong sa kaniya. Ngumuso siya at inirapan lang ako bago ito tumalikod sa amin para kunin ang mga sample ng singsing."You're going to marry, Mommy? But you didn't asked her yet. Mommy?" sunud-sunod na tanong sa amin ni Rhy. Hinihila pa nito ang laylayan ng damit ng kaniyang ama at pinipilit niya itong palabasin dito sa shop.Napangiti ako sa reaksyon ng anak. Kahit gaano niya kagustong mabuo kami ay iniisip niya pa rin ang magiging desisyon ko."Stop it, son." Tinanggal ni Harley ang kamay ng anak at ipinirmi niya ito sa kaniyang gilid. Kunot na tuloy ang noo ni Rhy habang naka-krus ang mga braso."Fine! Just give me your samples for an engagement ring then. 'Wag na muna ang wedding ring, next month na lang." Pagsuko ni Harley habang tinitingnan ang kaniyang anak.Napangiwi ang sales r
Agad ko itong sinilip, it's a red dress. Gusto ko pa sanang tingnan ang detalye nito ngunit nahihiya ako sa titig ni Harley. Mamaya na lang siguro."Bakit kailangan pang magpalit ng damit? Hindi ba pwedeng ganito na lang? Saan ba tayo kakain?" tanong ko. Kapag si Tita talaga ang nagplano, tiyak na marami pang kaartehan ang magaganap. Tsk!"Actually, Mommy wants to eat in a 5-star hotel. Pero napapayag ko namang dito na lang sa Mall dahil aabutin pa tayo ng ilang oras sa paghahanap niya ng magandang hotel. Mabuti na lang at pumayag naman siya pero nag-request na dapat naka-formal attire raw tayo." Kibit-balikat na saad nito. Halatang sanay na sa kaartehan ni Tita Hera. Lol!"Tsk! Saan na raw sila?" It's almost lunch time. Sana lang ay nasa daan pa lamang sila, hindi pa kami nakakapagbihis tatlo. Ayaw na ayaw pa naman ni Tita na pinaghihintay siya. Last minute kasi kaming inabisuhan, sana man lang ay tinawagan na lang ako ni Harley kanina para mas mabilis niya kam
Dumaan kami sa VIP section patungo sa rooftop. Dito sa itaas nakalagay ang mga mamahaling shops at restaurant, and only elite families can enter. Dito madalas nakatambay ang mga may malalaking pangalan sa bansa, maging ang mga artistang kilalang-kilala na gustong makakain o gumala na parang normal na tao, 'yong hindi sila dudumugin ng kanilang mga taga-hanga, walang kukuha ng litrato sa kanila ng palihim.And knowing Tita Hera, halos lahat yata ng Mall na ganito ay member siya. I'm also a member here because of the influence of Tita, madalas kasi silang gumala noon ni Mommy, ayaw naman nilang pumunta sa puchu-puchu raw na lugar, ang aarte! Pati tuloy kami ay nadadamay tuwing isinasama kami.Hindi naman kami nahirapang pumasok dahil mayroon na rin palang pangalan si Rhy rito. Dito rin pala kumain sila Tita noong minsang kinuha niya ang aming anak.Kakaunti lang ang tao rito kumpara sa nasa ibaba. At sa galaw pa lamang ng mga tao ay halatang may ipinagsisigawang k
"Why?" nagtatakang tanong ko. But he just bit his lower lip and shook his head. Tumingin ito sa kabilang gilid ngunit napansin ko ang pagngiti niya, na mukhang itinatago nito sa akin.Kahit na anong pigil ko sa sarili at kagustuhang panatilihin ang seryosong mukha ay hindi ko na rin napigilan ang pagngiti. I also bit my lower lip to hide it. Sh*t ka talaga, Zimry!"Ughhhh! I'm so kinikilig... Hihihi!" Mas lalo akong natawa sa reaksyon ni Tita. Namumula ito na papalit-palit ang tingin sa amin ni Harley.Naguguluhan namang napatingin sina Tito at Rhy sa aming banda. Abala kasi si Tito sa pagtuturo kay Rhy tungkol sa hawak nilang maliit na monitor. Mukhang isa sa bagong kolektiyon niya. Mahilig kasi siyang mangolekta ng kung anu-anong device, suki nga siya ng kumpanya nina Kiz eh. Lol!"What happened?" ani ni Tito at ipinaubaya kay Rhy ang hawak.Agad kong ibinalik ang seryoso
"But H-harley, I can't..." mahinang saad ko, 'tila ayaw itong iparinig sa kaniya. Tinanggal ko ang singsing sa aking daliri at ibinalik sa kaniya."You don't have to give it back to me. I'm not pressuring you, Zimry. Kung hindi ka rin handa sa pakikipagrelasyon kahit magkasintahan lang muna ay hindi ko ipipilit. I'm very much willing to wait. I just want to give you this for your assurance. Isipin mo na lang na puso ko 'yan, at inilalaan ko sa iyo. Para hindi ka na mag-isip ng mga bagay na malabong mangyari. Para hindi mo na pagdudahan ang nararamdaman ko para sa'yo," wika nito. He smiled a bit. Malamlam ang mga mata nito at bagsak ang balikat. I felt guilty pero hindi ko na pwedeng bawiin ang sinabi ko."I'm sorry, masyado kasi akong nabibilisan sa pangyayari. Kahit sabihin mong mag-boyfriend at girlfriend lang muna, masyado pa ring mabilis sa dami ng pinagdaanan natin. The pain is not yet healed, hindi pa ganoon katatag ang paniniwala ko s
Tumaas lahat ng balahibo ko sa sinabi nito lalo na at 'tila nang-aakit pa ang kaniyang boses."Just kidding," he chuckled then kissed my forehead instead. Umalis siya sa aking harapan at humiga ng maayos, ginawang unan ang dalawang braso."Lagi mo akong pinagtitripan. Paano kita pagkakatiwalaan niyan?" pagdadrama ko. I hide my smile when he glanced at me. Tinaasan niya ako ng kilay, at unti-unti na namang sumilay ang ngiti sa mga labi.In just one blink, bigla itong pumaibabaw sa akin. My heart skipped a beat when our eyes met."Why, you really want me to make you wet?" nakangising tanong niya na agad ikinapula ng aking mukha. Marahan niyang hinaplos ang aking pisngi na siyang dahilan kung bakit tumindig ang aking mga balahibo."Nanliligaw ka pa lang," nahihirapang saad ko. Parang nanunuyo ang aking lalamunan sa samu't-saring emosyon na nararamdaman."Hmmm... okay?" tumango siya at akma ng aalis nang bigla kong hinila ang kaniyang kwelyo at
Kapag pinindot mo kasi ang emergency alarm ay parang magkakaroon ng lindol sa specific na lugar ng bahay. Sa sobrang pag-aalala nito sa amin ay napindot niya siguro 'yon. Tsk!Ano ba kasi ang pinaggagagawa mo, Zimry!? Ang rupok rupok mo!Parang baliw na ako rito sa kama habang nakaupo at halos sabunutan na ang sarili sa sobrang dismaya sa nagawa kanina. What have I done? Sh*t, nakakahiya! Ako pa talaga ang nag-initiate? Argh!"What happened to Mommy, Daddy? I thought everything's fine here?" rinig kong tanong ni Rhy pagkapasok sa kwarto."Hmmpft..." pigil na tawa ni Harley nang makita ako.Agad kong inayos ang aking sarili bago tumayo at dumeretso kay Rhy. Lumuhod ako sa harap niya at sinapo ang mukha nito."Are you okay? Bakit mo pinindot 'yung emergency alarm?" marahang tanong ko sa anak."I'm sorry, Mommy. I got so worried, ang tagal niyo bago lumabas, nag-buzz po ako bago 'yong emergency alarm pero wala kayong sagot." He explained
Hindi talaga natin madidikta kung ano ang mangyayari sa ating buhay. Kahit ilang beses pa tayong mag-plano o kahit gaano pa kaayos at kaganda ang mga naiisip nating plano para sa ating buhay ay hindi pa rin talaga ito masusunod. Tanging si God lamang ang makapagdidikta sa ating buhay. He knows everything. Alam niya kung ano ang dapat na para sa atin. He knows what we deserve in life.Sa halos araw-araw na ginawa ng Diyos ay punung-puno ng kasiyahan ang aking puso. Noon ay kuntento na ako sa kung anong mayroo kami ni Rhy at hindi na naghahangad pang bumalik si Harley sa aming buhay. I was blinded by anger. Maging si Rhy ay naidamay ko sa aking mga maling desisyon. Akala ko ay magiging sapat na ako sa kaniya. Ngunit kahit pala ibuhos ko ang lahat, kahit magpaka-ama at ina ako sa kaniya ay may kulang pa rin sa puso niya. Hindi niya ito sinasabi sa akin ngunit ngayon ay alam kong 'yon ang nararamdaman niya, he still needs his father.Ngayon ko lamang siya nakitang sobrang