Ep33 งานเข้าอิลุง

เธอตรวจครรภ์ในห้องน้ำและรอผลสองนาทีด้วยใจที่เต้นระรัวเพราะเธอเองไม่คิดว่าตัวเองจะท้องแน่ๆ เพราะเธอนั้นฉีดยาคุมกำเนิดอย่างดีและอาการที่เธอเป็นอาจจะเกิดจากผลข้างเคียงจากยาคุมกำเนิดอย่างที่แอนนาว่าก็เป็นได้ เธอคิดอย่างนั้นแหละไม่มีทางที่จะทะลุยาคุมกำเนิดมาเกิดได้แน่ๆ

"สะสองขีด.." เสียงหวานเอ่ยราวกับหมดแรงเพราะผลตรวจปรากฏว่าสองขีดซึ่งเธออ่านรายละเอียดทุกอย่างและดูอย่างดีว่ามันไม่ใช่ที่ตรวจโควิด

"ฮรึก ทะทำไมมาตอนนี้" เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยความสั่นเครือมือสั่นเทาเอื้อมไปหยิบที่ตรวจครรภ์มาดูอีกครั้งชัดๆ ก็พบว่ามันคือเรื่องจริง เธอไม่ได้ฝันไป

"ฮรึก ฮือ"

อ้วก แหวก อ้วก!

"ยังไม่หายอีกเลยเหรอลูก" มารดาของเธอเปิดประตูเข้าห้องนอนเข้ามาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวเห็น ซึ่งแน่นอนว่ามารดาของเธอจะต้องเห็นที่ตรวจครรภ์

"นะหนูท้องเหรอ?" เธอสัมผัสได้ถึงโทนเสียงสั่นเครือของมารดาก่อนที่ท่านจะเข้ามาสวมกอดเธอแนบอกแน่น เธอรู้ว่าท่านคงเสียใจมากแน่ๆ ที่มีลูกสาวใจแตกอย่างเธอ

"ฮรึก หนูท้อง ฮือ แม่โกรธหนูใช่มั้ยคะ หนูท้องก่อนเรียนจบ ฮือ! หนูขอโทษ ฮือ น้องเอมขอโทษนะคะ น้องเอมพยายามแล้วแต่น้องเอมรักเขา" เธอร่ำไห้ออกมาอย่างหนักภายในอ้อมกอดแสนอบอุ่นของมารดาด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจเพราะเธอนั้นเหมือนเป็นความหวังของทุกคนที่จะเรียบจบมีหน้าที่การงานที่ดีไม่ใช่แค่ว่าเรียบจบแล้วเธอต้องเลี้ยงลูกต่อ

ไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนเพื่อนคนอื่นแต่เธอก็ไม่ได้รังเกียจลูกตัวเองอยู่แล้วแต่เธอแค่ตั้งรับไม่ทันเพราะเธอยังไม่ได้ตั้งใจมีเขาในตอนนี้เธออยากพร้อมทุกอย่างแล้วค่อยสร้างครอบครัวแต่นี่เขามาเร็วเกินไปจนเธอไม่ทันได้ตั้งตัวเลยแม้แต่น้อย

"ไม่ลูก แม่ไม่โกรธ หนูบอกแม่ได้มั้ยว่าใครเป็นพ่อแล้วเป็นลูกเขยแม่" เสนอการพยายามทำให้ทุกอย่างกลับสู่สถานการณ์ปกติและเอ่ยถามลูกสาวเสียงแผ่วเพราะรู้ดีว่าลูกสาวเธอคงยังไม่ได้ตั้งตัวแน่ๆ คนเป็นแม่ที่อาบน้ำร้อนมาก่อนก็ทำได้เพียงปลอบใจและพยายามเกลี้ยกล่อมให้ลูกบอกความจริง

เมื่อคำถามของมารดาเอ่ยเธอก็นิ่งเงียบเอาแต่ร้องไห้เพราะเธอไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของมารดาว่ายังไงดี หากเธอบอกว่าใครเป็นพ่อของลูกในท้องเธอตอนนี้มันจะไม่แย่ไปกว่าเดิมใช่มั้ยและแฟนหนุ่มของเธอนั้นก็เป็นคนที่ครอบครัวเธอรู้จักดีแม้กระทั่งปู่ย่า

"ฮึก นะหนูท้องกับคุณลุง ฮึก คุณลุงปกป้อง..." เธอตัดสินใจพูดความจริงออกมาก่อนที่อะไรๆ มันจะแย่ไปมากกว่านี้แล้วเพราะเสียยังไงแม่เธอก็รู้แล้วว่าเธอท้องและเธอก็ต้องยอมพูดความจริงว่าใครคือพ่อของเด็กในท้องเธอ

"มันหมายความว่ายังไงเอมมี่!" เธอสะดุ้งเมื่อน้ำเสียงทรงพลังของป๊าเธอดังลั่นอยู่ด้านหลังแม่เธอโดยที่เธอไม่รู้ว่าป๊ากับน้องชายเธอมาตั้งแต่ตอนไหน

"ปะป๊า" เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือหลั่งน้ำตาอาบแก้มด้วยความกลัวในใจเพราะตอนนี้ป๊าเธอไม่มีคาบใจดีอีกต่อไปแล้วเพราะคนตรงหน้าเหมือนคนที่อยากตีเธอเวลาเธอดื้อ

"พี่เอม.." อนาวินเอ่ยชื่อพี่สาวเสียงแผ่วเมื่อเห็นว่าพี่สาวนั่งร้องไห้อยู่บนพื้นกระเบื้องห้องนอนอยู่ปลายเตียงข้างๆ มารดา

"ที่พูดออกมามันหมายความว่ายังไงเอมมี่! หนูท้องได้ยังไงในเมื่อป๊าส่งไปเรียน ทำไมทำตัวเป็นเด็กใจแตกใจง่ายให้ผู้ชายมันเอาจนหอบท้องกลับบ้านมาแบบนี้ ทำไมทำตัวแบบนี้ห้ะเอมมี่!" เธอตัวสั่นน้ำตาไหลอาบแก้มเมื่อผู้เป็นบิดาดุด่าเธออย่างแรงเป็นครั้งแรกจนเธอรู้สึกกลัวแม้ว่ามารดาจะโอบกอดอยู่ก็ตาม

"ฮือ ปะป๊า นะน้องเอมขอโทษ ฮรึก ฮือ แต่น้องเอมรักเขา" เธอยกมือไหว้ขอโทษบิดาทั้งน้ำตาเพราะตอนนี้เธอวิตกกังวลและนึกกลัวผู้เป็นบิดาไม่น้อยเลยเพราะท่านไม่เคยด่าเธอแบบนี้

"เพราะแบบนี้ไงพี่ถึงไม่อยากส่งไปเรียนไกลหูไกลตา!" น้ำเสียงแข็งกร้าวเอ่ยบอกภรรยาก่อนจะเบือนหน้าหนีเพราะไม่อยากเห็นใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาของลูกสาวที่กำลังร้องไห้อ้อนวอนขอโทษตน

"มันเป็นใคร ไอ้นั่นมันเป็นใคร!? แล้วมันรู้รึเปล่าว่ามันทำแกท้อง!? บอกป๊ามาก่อนที่ป๊าจะส่งคนไปลากหัวมันหมา หรือว่าเลิกกันไปแล้ว เอมมี่!" น้ำเสียงตวาดลั่นเมื่อลูกสาวเอาแต่ร้องไห้ส่ายหน้าทั้งน้ำตาและไม่รู้ว่ารักอะไรมันนักหนาถึงขั้นปกป้องมันแม้ว่าตัวเองจะถูกด่าก็ตาม

"ใจเย็นๆ นะคะ ลูกกลัวหมดแล้ว ส่วนเรื่องผู้ชายคนนั้นนิการ์รู้แล้วว่าเป็นใคร สงบสติอารมณ์และเข้าใจลูกหน่อยนะคะ" แม้จะนึกเสียใจไม่น้อยที่ลูกสาวปล่อยตัวเองจนตั้งครรภ์ทั้งที่ยังเรียนไม่จบแต่ก็ไม่ได้ดุด่าเหมือนสามีเพราะเธอเองก็เข้าใจอารมณ์รักวัยรุ่นของเด็กๆ ดีเพราะแต่ก่อนเธอก็เป็นแบบนี้และยิ่งเป็นมากกว่าลูกสาวตัวเองเสียอีก

"วินดูแลพึ่ไปก่อนนะเดี๋ยวมี๊จะพาป๊าไปสงบสติอารมณ์ก่อน" เธอบอกลูกชายอีกคนก่อนจะจับมือสามีเดินออกจากห้องของลูกสาวเธอเพื่อไปพูดคุยกับปัญหาที่เกิดขึ้นในตอนนี้

"ครับมี๊" อนาวินรับปากก่อนจะรอให้พี่สาวหยุดร้องไห้แล้วค่อยคุยกันอีกที รออะไรๆ ให้มันดีขึ้นกว่านี้ก่อนเพราะตอนนี้ยังไม่มีใครตั้งรับทันซักคน

"พี่แทนเขากลับมาแล้วค่ะ.." เวนิการ์เอ่ยชื่อคนที่คุ้นเคยขึ้นมาอีกครั้งในรอบหลายปีและยังกลับมาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวและที่แย่ไปกว่านั้นคือเธอก็ตั้งรับไม่ทันเหมือนกันว่าเขาจะเป็นพ่อของหลานเธอ ที่ผ่านมาเอมมี่เก็บเรื่องนี้เงียบมาโดยตลอดและไม่บอกเธอเลยสักนิดว่าเริ่มต้นความสัมพันธ์ของทั้งสองมันเริ่มต้นยังไงและอนาวินรู้เรื่องนี้รึเปล่าหรือยังไงแล้วก็น่าแปลกใจที่พักนี้อนาวินพูดแปลกๆ แต่ก็เป็นเธอเองที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรสักนิด

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแทนไท ป่านนี้มันคงจะไปมีครอบครัวไปแล้วมั้ง" อคิราห์ขมวดคิ้วเพราะอะไรถึงพูดถึงชื่อแทนไททั้งที่ไม่มีใครพูดถึงชื่อนี้เมื่อหลายปีก่อนแล้ว

"ค่ะ เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับพี่แทนทั้งนั้น" เธอเอ่ยเสียงราบเรียบแต่สายตาจับจ้องผู้เป็นสามีที่มีปฏิกิริยาอะไรบ้างรึเปล่าเมื่อเธอพูดมาถึงขนาดนี้แล้ว

"มะหมายความว่ายังไง?" อยู่ๆ ก็รู้สึกเนื้อตัวเย็นเฉียบขึ้นมาในทันทีเมื่อผู้เป็นภรรยาเอ่ยชื่อผู้ชายคนนี้คนที่เขารู้จักดีขึ้นมาอีกครั้ง..

"พี่แทนเป็นคนทำยัยเอมท้องไงคะ นี่แหละเกี่ยวข้องเต็มๆ และเป็นเรื่องใหญ่มากๆ ด้วยที่สองคนนั้นไปรู้จักและเจอกันได้ยังไงเพราะมันบังเอิญมากๆ ที่สำคัญยัยหนูก็จำเรื่องราวในวันนั้นไม่ได้และไม่มีทางที่จะจำพี่แทนตอนนี้ได้"

******************************

อ้าว อิลุงเกมส์5555555