MATAPOS namin'g kumanta ay sabay namin na pinanood ang sunset.This is the reason on why I love beach. The sunset and the sunrise helps me to feel relieved.Magkatabi kami sa dalampasigan habang nakahilig ang aking ulo sa kanyang balikat."Damon.""Hmm?""Kung wala ba si Allison, may chance ba na matututunan mo akong mahalin?""Tss, am I required to answer that?" he exclaimed."Just answer me.""Ofcourse! Dahil kahit pinagbintangan mo akong magnanakaw...na-attract na ako sa'yo no'n. I told to myself, that this woman is beautiful. I know she's good in everything!"natatawa niyang sambit."Everything? Like what? Be specific coz we both know that am not that good, especially when it comes to be a good wife.""Seriously? You become a good wife to me. It's just that I need to control myself for falling inlove with you dahil akala ko si Allison pa rin ang mahal ko." He stated causing me to secretly smile. "But as the days passed, I realized that you're a perfect wife. You're good i
PAG GISING ko kinabukasan ay wala na sa aking tabi si Damon. Bigla akong nakaramdam ng takot. Naisip ko na baka iniwan niya na ako matapos ang nangyRi saamin last night."Damon!" malakas na pagtawag ko sa pangalan niya ngunit wala akong natanggap na sagot.Lumabas ako ng nipa hut at muli ko siyang tinawag. Nagpalinga-linga pa ako sa paligid pero wala talaga kahit anino ni Damon.Dismayadong napaupo ako sa gilid ng dalampasigan. Hanggang sa hindi ko namalayan na may mga luha ng naglalandas sa aking pisngi."What if he goes back in Manila? What if all the good things that he did to me in this resort was all just a lie. What if he did that just to satisfy his needs?" ang lahat ng katanunga'ng 'yon ay nagkasama-sama na sa aking isipan dahilan upang tuluyan na akong mapahagulhol.Pinagdikit ko ang aking mga tuhod at isinubsob ko doon ang aking mukha. Walang pakundangan na umiyak ako ng malakas. Dahil ang tanging nasa isip ko lamang ng mga sandaling iyon ay gumaan ang aking dibdib.I
NANG ma-discharge ako ay todo alalay pa rin sa'kin si Damon. Ayoko na rin siyang pigilan sa gusto niyang gawin dahil nakokonsensiya ako lalo pa't lahat ng mga ginagawa niya ay bukal sa kanyang kalooban."I ordered your favorite adobo." Nakangiti niyang sambit habang inilalapag ang mangkok na may laman na ulam.Abot tainga ang naging pag ngiti ko. "Thank you. Masyado mo na akong ini-spoil. Baka masanay ako at hindi na kita paalisin sa tabi ko." pabirong sambit ko."I want to spoil you everyday. And I want to stay with you for the rest of my life, Freya!""Gosh! Ang cringe na naman!" "Yeah, it's cringe for you. But for me, it sounds romantic and sweet. And I will never get tired on reminding that to you." he seriously stated."Tss, kumain na nga tayo! Baka puro tamis na lang ang malasahan ko sa adobo na 'to ah." Patuloy na pagbibiro ko."Hmm, palagi mo na lang binabago ang usapan sa tuwing sinusubukan kong maging sweet sa'yo." reklamo niya."Kasi nga hindi ako sanay na
ISANG linggo ang matulin na lumipas simula nang bualik ako sa buhay ni Damon.Isang linggo na rin kaming magkasama dito sa VIP suite na pina-upgrade niya."Babe!" pag tawag ko sa kanya."Hmm?""Kailan ba tayo babalik ng Manila?""Why? Excited ka na bang bumalik do'n?" Aniya na natuwa sa tanong ko."Yeah. I miss my parents." Pinalungkot ko pa ang aking tinig."Okay. Then, we'll go back in Manila this coming Monday!""Whoah! Thank you babe!" masayang wika ko na sinundan ko pa ng paghalik sa kanyang pisngi."C'mon! Let's order some lunch. I heard that they have new menu today.""Hmm, puro ka na gastos! Baka naman pag balik natin ng Manila ay wala ka ng pera.""Tss, that's impossible! I have business!""Tinatamad akong lumabas. I don't know but I'm actually not feeling well today."Bigla niya akong nilapitan. Agad niyang sinalat ang leeg at noo ko habang puno ng pag-aalala sa kanyang mukha."Wala ka naman'g lagnat. May masakit ba sa'yo? How about your head and-""Walang masakit saa
MABIBIGAT ang hakbang na tinahak ko ang pasilyo papunta sa bahay namin.Samu't saring emosyon ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon.Nagagalit ako sa aking sarili dahil hinayaan kong magpakatanga na naman muli at naniwala na naman ako sa mga salita ni Damon.Paghinto ko sa tapat ng pintuan ay nagdalawang isip pa ako kung bubuksan ko na ba o hahayaan ko na lang na lumabas si mom at makita niya ako ritong nakatayo.Subalit bago pa man ako makapagdesisyon ay agad ng nagbukas ang pintuan ng aming bahay."Honey! Oh my God! Finally, you're home!" bulalas ni mommy at agad akong niyakap ng mahigpit. "Get inside!" giit pa niya na agad kinuha ang maleta ko. Kapagkuwa'y tinabihan niya ako sa couch.Muli na naman akong napaluha. "Mom, how did you know na darating ako?" "Damon called me a few minutes ago. He don't have any idea if where did you go. He just told me that you left him in the resort." she said and gently hold my hand."That liar!" I exclaimed in disgust. "Hmm, whe
I cried on my dad's shoulder until I feel better."Hmm, you're okay now?""Yes dad.""Okay, then I'll leave now. Get back to bed and-""No! Just stay, dad.""Huh? But I thought you wanted to be alone.""Yeah a while ago dad. But now that you're here, I feel relieved. And I think, I'm ready to tell you everything.""Are you sure? I don't want to force you, baby. Just like what I have said, you can tell it to me once you feel better. ""I'm okay now dad. And I don't have a choice but to be okay.""Oh, that's my girl!" he exclaimed at nagulat pa ako ng panggigilan niya ang aking pisngi. "Wait, i'm going to call your mom. So, we can-""No dad! I want to tell to you right now. I want to know your reaction after this. Your also a man. And i'm not sure if you're also cheated on my mom during your-""Cheated? Tss, baby...what the hell are you talking about?" he asked confused. "I'll never do that to your mom. I love her so much. Yes, we always fight but that's not a valid reason
LABIS ang galit kay Damon ng aking ama matapos ang pag-uusap namin kagabi. Gustong-gusto niya na itong makita at masuntok sa mukha. I tried to convinced him na huwag niya na lang kausapin si Damon. Pero tila walang balak ang aking ama na balewalain lang ang lahat ng nangyari saakin.Pagkagising ko ay agad kong hinanap si dad. "Dad!" tawag ko ng makarating ako sa tapat ng silid nila ni mommy.Biglang bumukas ang pinto at si mommy na lang ang naroon sa loob. "Where is daddy?""Maagang umalis. May kailangan daw siyang asikasuhin.""Huh? Sinabi niya ba mom kung saan siya pupunta?""Hindi. Bakit mukha yatang hindi ka mapakali? May problema ba kayo ng dad mo?" ani mommy na naguguluhan na sa ikinikilos ko."Mom, baka puntahan niya si Damon sa Batangas!""What? Sandali nga! Ano ba ang nangyari? May sinabi ka ba sa daddy mo tungkol kay Damon?" patuloy niyang usisa."I told him everything that happen to us." Nakayukong sagot ko sa aking ina."So, ang daddy mo lang pala ang balak mo
KINABUKASAN ay agad rin'g na-discharge si dad. Kailangan na lang niyang magpahinga kaya't hindi kami pumayag ni mom na pumasok siya sa opisina."Dad, you better stay here. Sabi mg doctor ay bawal ka munang mapagod.""No! I need to go to the company! May mga investors na kailangan kong kausapin." Ani dad na kanina pang ipinioilit ang kanyang gusto."Joaquin, tigilan mo nga 'yang katigasan ng ulo mo! Kaya na 'yon ni Trisha." Ani mom na kanina pang naiinis."Hmm, mom is right! Trisha knows everything in the company . So you don't have to worry, dad. Uhm, kung gusto mo ay pwede naman akong bumalik sa kompanya at-""Hell no!" bigla niyang sigaw dahilan upang pareho kaming magulat ng aking ina."Kumalma ka nga Joaquin! Gusto mo na naman bang bumalik sa hospital?" puno ng iritasyon sa tinig ni mommy."Mom, ako na ang bahala kay dad. Sige na magpahinga ka na.""Tss, kausapin mong maayos 'yang ama mo Freya. Pagkatapos ay puntahan mo rin ako sa silid para tayo naman ang mag-usap. Hindi ko