LOGIN10:
กันต์+น้ำหอมPart กันต์
หลังจากที่ผมลงมาชั้นล่างพร้อมไอ้โซ่แล้วมันให้ผมพาอิหอมไปส่งที่คอนโด ส่วนมันจะไปส่งอิลี่เอง ผมก็เลยโทรบอกอิแจสซี่ที่นัวเนียผู้กับอิโซดาว่าจะพาอิสองคนที่เมามากแล้วกลับไปก่อน ให้พวกมันกลับกันเองซึ่งพวกมันก็โวยวายมานิดนึงหาว่าทิ้งพวกมัน แต่ก็โอเคมันจะอ่อยผู้ต่อไป ที่พวกผมไม่ค่อยห่วงเพราะรู้ว่ามันสองคนเอาตัวรอดได้จะห่วงก็แต่ตัวเองนี่แหละ โถอิหอมนะอิหอมแค่ผู้ชายทิ้งมันต้องเป็นขนาดนี้เลยหรอวะเนี่ย "บั๊วล๊อยยยยไอ้เพื่อนยากกกทามมมมมมายยยยจากข้าเร็วเกินปายยยย" ดูเอาเถอะเปลี่ยนจากสาวหวานมาเป็นเพื่อชีวิตซะงั้น แหกปากร้องเพลงตลอดทาง "อิหอมมึง...เบาๆอายเค้า" "อายครายยวะ...อายทำมายย" ผมก็ทั้งพยุงทั้งลากมันไปขึ้นรถเพื่อจะพามันไปส่งที่คอนโดมัน "ไอ้กานนนน!เมิงว่ากูสวยป่าวววะ?" "ห๊ะ!มึงว่าไงนะ?" "กูถามว่าาาา..กูสวยหมายยย" "สวยๆ...สวยจ้าสวย" "ฮื่อๆๆๆๆถ้ากูสวยแล้วไอ้ทิมมันทิ้งกูทำมายยยย?" ครับอยู่ดีๆแม่งก็แหกปากร้องไห้ซะงั้น "เออๆหอมมึงใจเย็นๆมึงฟังกูนะ...สำหรับพวกกูมึงสวยที่สุด...ใครไม่รักมึงก็ช่างแต่พวกกูรักมึงก็พอแล้วป่าววะ?" "จริงหรอออ?งึมๆ" งึมงัมๆสักพักแล้วมันก็หลับไปครับ ~คอนโดน้ำหอม~ ผมจอดรถแล้วก็ตัดสินใจอุ้มมันขึ้นลิฟท์มาโดยมีพี่รปภ.ที่คุ้นเคยกับพวกผมอยู่ช่วยอำนวยความสะดวกให้ ระหว่างเดินจะถึงห้องอยู่แล้ว อ้วกกกกแหวะ อิหอมอ้วกครับ เต็มๆเสื้อผมด้วย ทุกทีเวลากินเหล้ามันจะคุมตัวเองได้ทุกครั้ง แสดงว่านี่คงสุดๆของมันแล้วจริง ถึงได้เมาเละขนาดนี้ เปิดประตูห้องเข้าไปได้ผมก็อุ้มมันไปนอนที่โซฟาตัวยาว ก่อนจะถอดเสื้อที่เลอะอ้วกออกก่อนแล้วไปล้างหน้าล้างตัวที่ห้องมัน ก่อนจะเดินวนไปวนมาว่าจะทำยังไงกับมันดีจะปล่อยให้นอนจมอ้วกก็สงสารเพื่อนจะถอดชุดให้มันเองก็ไม่ได้ ตัดสินใจเรียกมันตื่นขึ้นมาก่อน "หอมๆ...ตื่นก่อนมึงห๊อมมมม" เรียกอยู่หลายรอบกว่ามันจะลืมตาตื่น "อื้อออ...เรียกทำไม?จะนอน" "มึงลุกไปอาบน้ำก่อนไปชุดมึงมีแต่อ้วกจะนอนได้ไง" "งื้อออ...อาบให้หน่อยจิ" "ไม่ได้!กูเป็นผู้ชายส่วนมึงเป็นผู้หญิงนะ" "อื้อออ...ไม่เป็นไรกูไม่ถือ" "....................." อึ้งสิครับงานนี้ "เร็วๆไม่งั้นกูนอนต่อนะ" เออๆอาบก็อาบวะ ผมก็เลยถอดชุดให้มันเหลือแต่ชุดชั้นใน โดยที่พยายามไม่มองส่วนเว้าส่วนโค้งของมันมากนัก ก็อย่างว่าเนอะผมก็ผู้ชายถึงมันจะเป็นเพื่อนก็เถอะ ถ้ามีคนมาแก้ผ้าตรงหน้าใครบ้างจะไม่รู้สึกอะไรถึงมันจะยังถอดไม่หมดก็เถอะ หลังจากพยายามฉีดน้ำเย็นๆเผื่อให้มันฟื้นตัวขึ้น บีบสบู่เหลวใส่มือให้มันถูตัวเอง แม่เจ้าประคุณเอ้ย ผมนี่อยากกัดลิ้นตัวเองตายอะไรจะเซ็กซี่ขนาดนี้วะ เป็นเพื่อนกันมาก็ตั้งหลายปีไม่เคยเลยที่จะเห็นว่ามันสวยหรือว่าเซ็กซี่ แต่พอปอกเปลือกมันออกเท่านั้นแหละ โหนางฟ้าชัดๆ ไม่ได้ๆนี่เพื่อนนะกันต์นี่เพื่อนเอง ฉีดน้ำให้มันเสร็จผมก็เอาเสื้อคลุมมาคลุมให้มัน แล้วก็ยืนรอมันเปลี่ยนชุด "เสร็จแล้ว..." "ห๊ะ..." พอหันมาเท่านั้นแหละ เห็นเป็นจุกตั้งมาเลยเชียว ชุดนอนบางๆที่ไม่ได้ใส่อะไรไว้ข้างในเลยคิดดูเอาว่ามันจะขนาดไหน "เออ...ไปนอนได้แล้วมึงเดี๋ยวกูกลับก่อน" "แต่ปกติดึกแล้วมึงจะนอนนี่นะ?" ก็นี่มันไม่ปกติไงมึงเข้าใจไรยากจังวะ "เออวันนี้กูจะกลับไปนอนบ้านน่ะ" "อยู่เป็นเพื่อนกูก่อนนะ?นะมึงนะ" เห้อก็มึงอ้อนซะขนาดนี้อ่ะ ผมก็เดินตามมันไปในห้องเออใจง่ายเหมือนกันเนอะ "ป่ะนอนกัน..." มันตบที่นอนให้ผมขึ้นไปนอนด้วย จริงๆพวกผมก็มานอนด้วยกันบ่อยเวลานัดกันทำงานหรือจัดปาร์ตี้ที่บ้านใครคนใดคนหนึ่ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้นอนกับมันแบบสองต่อสอง ดูท่าแล้วมันก็ยังไม่น่าจะสร่างเมาง่ายๆซะด้วย แล้วแบบนี้ผมจะปลอดภัยไหมเนี่ย ดูจากดวงตาหยาดเยิ้ม รอยยิ้มอ่อนหวานพาให้หัวใจสั่นทั้งที่ไม่เคยจะเป็นมาก่อน "กันต์?" "ว่า..?" "เอากูหน่อยได้ป่ะ?" "เชี้ยยย...มึงบ้าไปแล้วหรอหอม?" ใช่มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่อยู่มาขอให้ผมเอ่อนั่นแหละกับมัน "กูพูดจริงๆนะ" "กูรู้ว่ามึงเจ็บแต่มึงไม่จำเป็นต้องประชดชีวิตตัวเองขนาดนี้ก็ได้มั้ง" "กูไม่ได้ทำประชดอะไรทั้งนั้นแหละ" ไม่ต้องพูดอะไรมาก เพราะมันไม่ฟังอะไรแล้วล่ะ อิหอมปีนขึ้นมาทาบทับตัวผมก่อนจะกดริมฝีปากบดเบียดปากผมเบาๆ ก่อนที่มันจะดึงหนังหัวผมจนผมร้องเสียงหลง มันก็สอดลิ้นร้อนๆเข้าไปพัวพันกับลิ้นผม อิหอมอิซาดิสถ์ แล้วมันก็จูบไซ้ซอกคอผมอย่างหนักหน่วง ผมพยายามแล้วที่จะขอร้องอ้อนวอนให้มันปล่อยผมแต่มันก็ไม่ฟัง มันดูดเม้นเนื้อที่ต้นคอผมจนมันน่าจะขึ้นรอยแดงเป็นจ้ำๆแล้วล่ะ แถมฝากรอยฟันไว้หลายรอยด้วย "หอมปล่อยกูเถอะนะ...นะ" (ก่อนที่กูจะไม่ไหว) "อื้อออ...อย่าดิ้นได้ไหม?อยู่เฉยๆซี่เดี๋ยวก็ดีเอง" บอกผมทีผมกำลังจะโดนผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสนิทข่มขืนกระทำชำเราใช่ไหม น้ำหอมลากลิ้นลงมาเลียไปตามยอดอกผมที่ตอนนี้มันแข็งชันรับลิ้นอิหอมอยู่ด้วยความเสียวเกินลิมิต มือมันสองข้างก็พร้อมใจกันขยี้ยอดตุ่มไตบนอกผมอย่างสนุกสนาน แต่ผมสิกำลังจะขาดใจตาย "หื้มมมม...หอมมม...มันเสียววว" ก่อนที่มันจะล่นตัวลงมานั่งทับขาผมแล้วถอดกางเกงผมรูดปรื้ดเดียวหลุดไปแล้วครับ เหลือแต่กางเกงในตัวเดียวติดกาย "หอมๆ...มึงตั้งสติดีๆนี่เพื่อนนะหอม" ผมพยายามเรียกสติมันดูอีกสักครั้ง แต่เรียกมันเบาๆนะเดี๋ยวมันได้สติจริงๆ "อื้อออ...มึงไม่ต้องกลัวนะเดี๋ยวกูรับผิดชอบมึงเอง" หอมๆจริงๆกูต้องเป็นคนพูดคำนั้นนะไม่ใช่มึง นั่นแหละพอพูดจบมันก็ถอดกางเกงในผมออกรูดโยนทิ้งไปแล้วจับปืนใหญ่ผมที่ตอนนี้พร้อมยิงกระสุนรอแล้วขึ้นมากำไว้ จากนั้นมันมันก็ค่อยๆขยับมือขึ้นแล้วก็ลง ขึ้นแล้วก็ลงเป็นจังหวะอย่างสนุกมือเลย "อูยยยย...ซี๊ดดดดดด...อ๊าาาาา" ผมเชิดหน้าครวญคราวเสียงสั่นกันเลยทีเดียว ใบหน้าสวยหยาดเยิ้มแลบลิ้นขึ้นมาเลียปากนิดๆแบบคนกระหายน้ำ เอาเลยสิหอมกินเลยมึงหิวไม่ใช่หรอ ผมลุ้นอยู่ในใจน่ะครับ แต่ไม่อยากเสนอตัวเดี๋ยวมันจะหาว่าผมง่าย "อื้อออ...กันต์จ๋าเค้าขอกินหน่อยนะ...?" "มันจะดีหรอหอม?" เอาเลยๆกินเลยๆ "ดีสิ..ดีมากแน่ๆ" แล้วใบหน้าสวยก็ก้มลงจูบตรงปลายยอดแดงอร่ามหัวบานฉ่ำน้ำดูดเม้มจนผมเสียวหัวแทบจะขาดใจอยู่แล้ว "อู้ยยยย...หอมมม...ดูดเก่งอะไรอย่างนี้" "อื้มมม...หอมเก่งไหม?" น้ำหอมเงยหน้าช้อนสายตาถามผมขณะที่มือและปากก็สาระวนรีดน้ำผมอยู่ "เก่งมากจ้ะ...อ๊าาาา...เก่งที่สุดเลย" นาทีนี้ผมไม่สนโลกใดๆทั้งสิ้นเพื่อนก็เพื่อนเถอะ ขอแตกใส่ปากเพื่อนสักน้ำเถอะ "ซี๊ดดดดด...หอมจ๋าาา...อ้าาาาาส์..แตกแล้วๆ...อูยยยยย" สงสารเพื่อนไงก็ผมเห็นมันหิวน้ำกลัวมันจะคอแห้งซะก่อน หอมสำลักไปครู่หนึ่งหน้าแดงกร่ำ แต่ก็จัดการรีดพิษจนมันแห้งหมด แต่ปืนใหญ่ก็ยังไม่หมดกระสุนอยู่ดี เพราะมันขึ้นลำรอเตรียมรบอีกแล้วครับ หอมเลื่อนตัวขึ้นไปจูบผมอีกครั้ง คราวนี้มันถอดชุดตัวเองออก ก่อนจะจับมือผมไปขยำหน้าอกตัวเอง ผมก็ไม่อยากปฏิเสธน้ำใจเพื่อนก็เลยทั้งบีบทั้งเคล้นเสียจนนมมันแทบจะแตกคามือผม "อื้อออ...แรงอีกๆ" หอมนี่มึงจะซาดิสถ์ไปถึงไหนวะ แต่ผมก็ชอบนะดูฮาร์ดคอดี ผมเปลี่ยนจากบีบเป็นลุกขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนเอนเข้าหาตัวหอมเพื่อจะดูดอกเด้งๆนั่นแทน โดยที่หอมก็เป็นใจบีบหน้าอกเต่งตึงประเคนเข้าปากให้ผมดูดดื่ม "อื้ออออ...เสียวจัง...กันต์จ๋าาา" ผมทั้งดูดทั้งเคล้นเนื้อนมไข่แน่นๆที่ทั้งหอมทั้งหวานสมชื่อเจ้าของมันจริงๆ จนอยากจะรู้ว่าน้ำมันจะหอมเหมือนน้ำหอมชื่อของมันหรือเปล่า คิดว่าคงอีกไม่นานผมจะได้พิสูจน์แน่ๆ "พร้อมยังกันต์จ๋าาา?" "ห๊าา...พร้อมไรอ๊ะ....อู๊ยยยย" "อ๊ายยยย...เจ็บๆหอมเจ็บอ่ะ" น้ำหอมที่อยู่ๆมันก็จับปืนใหญ่ผมกดใส่กลีบกุหลาบของมันอย่างแรง โดยที่ผมเองก็ยังไม่ทันระวังตัว พรวดเดียวเข้าลึกสุดใจ โดยที่มันกดค้างเอาไว้ไม่กล้าขยับด้วยความเจ็บปวด ไม่ใช่มันที่เจ็บคนเดียวผมเองก็เจ็บ ภายในร่องสีสดของมันรัดปืนใหญ่ของผมแทบจะขาดเสียให้ได้ ผมก้มลงมองเห็นเลือดสดๆไหลรินอาบแท่งปืนใหญ่ที่เสียบคาอยู่ หอมจิกเล็บเข้าที่แขนผมจนเจ็บแปลบแต่เจ็บแค่นี้ผมทนได้ถ้าเทียบกับความเจ็บที่มันเจอตอนนี้ ใบหน้าสวยบิดเบ้น้ำตาไหลอาบสองแก้ม "ใจเย็นนะหอม...ชู่ๆเดี๋ยวก็หายเจ็บแล้วนะ" ผมก้มลงจูบปากบางแทรกปลายลิ้นเกี่ยวพันกับลิ้นร้อนๆของหอม มือก็ช่วยเคล้นคลึงเต้าสวยขยี้ปลายยอดสีแดงอมน้ำตาลที่แข็งสู้มือ ก่อนที่ภายในจะค่อยๆคลายความตึงแน่นลง เพราะมีน้ำหล่อลื่นออกมาช่วยไว้ "อื้ออออ...ไม่เจ็บแล้ว" หอมกระซิบออกพร้อมขยับเอวขึ้นลง "ซี๊ดดดด...ดีขึ้นไหม..." "อื้อออ...อ๊ะ..สะ..เสียวมาก" จากนั้นแม่เสือสาวก็จัดการควบม้าขย่มสะโพกรัวจนผมปริ่มแล้วปริ่มอีก แต่ต้องกลั้นเอาไว้ก่อนเพราะไม่อยากเสียเชิงชาย ภายในหอมตอดรัดตัวตนของผมซะจนแทบขยับไม่ได้ ตั้งแต่ได้ผู้หญิงมาก็หลายคน แต่ไม่เคยเจอใครที่ทำให้ผมสุขสมได้เท่าหอมซักคน "อ๊ะ...หอมไม่ไหวแล้ว...เสียวใจจะขาด..อูยยยย...อ๊างงงงงง" น้ำหอมเกร็งกระตุกก่อนจะซวนซบผม เสร็จก่อนได้ไงอ่ะ ผมยังไม่เสร็จเลยนะ แล้วผมก็เลยตวัดร่างหอมลงมานอนใต้ร่าง ก่อนจะอ้าขาออกกระแทกอย่างหนักหน่วงก่อนจะฉีดน้ำเชื้อขาวขุ่นเข้าเต็มร่องสาวทุกหยาดหยด "ไม่ไหวแล้ว...หอมหอมจ๋า..ซี๊ดดดดดดดอ้าาาาส์" อ้าวชิบหายแล้วผมสดปล่อยในใส่หอมหมดเลย ยังไม่ทันได้คิดป้องกัน แม่เสือสาวก็สะกิดยิกยิก กระพริบตาปริบๆออดอ้อน ก่อนจะลากผมลงสังเวียนสนามรักอีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง อีกครั้ง จนผมเองก็นับไม่ไหวแล้ว ~เที่ยงวันต่อมา~ ผมลืมตาขึ้นมาก็เจอหน้ายัยหื่นที่ผมเพิ่งจะเปลี่ยนชื่อให้มันเมื่อคืนผู้หญิงบ้าอะไรแรงเยอะชิบหาย แต่ผมก็ชอบนะดูเหมาะสมกันดีผมก็หื่นมันก็หื่น มันกำลังก้มมองหน้าผมอยู่แววตามันแบบสงสัยมากว่าทำไมถึงมานอนเปลือยกายด้วยกันกับผมอยู่ เอาล่ะสิมาดูกันว่ามันจะจำได้ไหมว่าทำอะไรไว้ว่าง หรือจะตบผมข้อหาข่มขืนมันรึเปล่า แต่ผมก็ทำหน้าเฉยๆหลบสายตามันแกล้งรวบผ้าห่มขึ้นมาปิดอกเอาไว้ ทำหน้าเศร้าพลางๆ "กันต์จ๋าาา...เค้าขอโทษนะ...อย่าเสียใจไปเลยยังไงเค้าก็รับผิดชอบอยู่แล้ว" เอออีกแล้ว ต้องเป็นผมไม่ใช่เหรอที่พูดคำนี้เพราะผมเปิดซิงมันไปนะ แต่ทำไมมันพูดเหมือนมันพรากความบริสุทธิ์ของผมซะงั้น "ทำไมหอมทำกับเราแบบนี้...เราผิดอะไร?" ดราม่าใส่มันไปก่อน ผู้หญิงแบบอิหอมมันต้องอ่อนให้มันทำให้มันรู้สึกผิดจนไปจากผมไม่ได้อีกเลย "หอมขอโทษจริงๆนะหอมคงเมามากจริงๆ" "หอมจะบอกว่าที่หอมย่ำยีเราเพราะหอมเมาแค่นั้นหรอ...ทำไมหอมใจร้ายอ่ะ" แล้วแต่นะหอม เตือนแล้วว่าให้ปล่อยเพราะถ้าไม่ปล่อยก็จะไปไหนไม่ได้อีกแล้วนอกจากอยู่รับผิดชอบผมไปตลอดชีวิต "หอมไม่ทิ้งกันต์หรอกนะ...หอมจะรับผิดชอบทุกอย่างเลย" "จริงๆนะ...หอมไม่โกหกนะ" "อื้ออออ" "งั้นตอนนี้เราต้องอาบน้ำไปเรียนได้แล้วก่อนที่เราจะสายทั้งคู่" "ตะ..แต่ว่าหอม..หอมลุกไม่ไหวอ่ะ" "มาเดี๋ยวกันต์ช่วยเอง..ป่ะอึ้บ" ผมอุ้มน้ำหอมไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะไปเรียนในสภาพอิดโรยทั้งคู่ ก็จะไม่ให้อิดโรยได้ไงครับ น้ำหอมเล่นสะกิดทั้งคืน ฟ้าเหลืองไปเลยล่ะ ~End กันต์~ ---------------------------------------------- หอมลูกหนูเป็นผู้หญิงนะคะบังคับขืนใจผู้ชายได้ยังไงกัน น้ำหอมคนหื่น2017ครุ่นคิดวุ่นวายใจไปก็เท่านั้น อยู่ๆก็รู้สึกเหมือนวิญญานเมียหลวงมาเข้าสิง สองเท้าก้าวฉับๆโดยมียัยลี่วิ่งตามมาติดๆ ตรงไปยังคนที่ยืนอยู่ร้านข้างหน้าทันที "สวัสดีค่ะ...พี่ภาค!!!" เสียงเย็นๆขุ่นกระด้างมันออกมาของมันเองจริงๆฉันเป็นคนเรียบร้อยนะ แต่เวลาที่ลมเพชรหึงมันแทรกเข้ามาอากัปกิริยามันก็จะกระด้างหน่อยๆ "อ่ะอ้าวนี่สองคนมายังไงกันนี่!" พี่ภาคหันมาเจอฉันแล้วทำไมต้องแสดงอาการตกใจขนาดนี้อ่ะ "ก็ขับรถมากันไงคะถามแปลกแล้วไหนพี่บอกว่าวันนี้ไม่ว่างไงคะแล้วมาได้ยังไงมาทำอะไร แล้วมากับใครอ่ะคะ?" "โห!!!มาเป็นชุดเลยใจเย็นๆก่อนนะตัวเล็กนะ" พี่ภาคมองหน้าฉันแล้วกลั้นขำเล็กน้อย 'ทำไมต้องขำอ่ะนี่ฉันซีเรียสอยู่นะ' "แก...ใจเย็นๆก่อนนะ" ยัยลี่ค่อยๆปลอบประโลมให้ฉันหายโมโห "แล้วคุณเป็นใครกันมาถึงก็ใส่ๆเป็นชุดไม่มีสมบัติผู้ดีเอาซะเลย" ยัยผู้หญิงที่ยืนเล่นหูเล่นตาอยู่ข้างๆพี่ภาคพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ "แล้วเธอล่ะเป็นใคร?มายุ่งวุ่นวายอะไรกับสามีคนอื่นเค้า" ฉันต่อปากต่อคำกับแม่นั่นต่อ "ฉันเคยเป็นคนสำคัญของเขามากๆมาก่อนและตอนนี้ก็ยังสำคัญอยู่" ผู้หญิงคนนั้นว่าและหันไปกอดแขนพี่ภาคไว้ "หรอคะ?สำคัญกว่าเมียขอ
วันนี้เป็นวันเกิดของโซดาเพื่อนสนิทของยัยลี่และเป็นเพื่อนใหม่อีกคนของฉัน คืนนี้เราก็แต่งองค์ทรงเครื่องมากันในธีมย้อนยุคยัยลี่นี่มาในชุดทองกวาวเชียวล่ะ ส่วนฉันก็เสื้อแขนกระบอกกับกระโปรงบานลายดอกเก๋ๆนี่ขนาดแต่งธรรมดานะหนุ่มๆในงานยังมาตาเป็นมันเชียว'สวยเหมือนกันนะนี่เราอิอิ'แน่นอนว่าพี่ภาคต้องสั่งยัยลี่ให้ดูแลฉันให้ดีๆอย่าให้ใครมายุ่มย่ามกับฉันแน่ๆ ปาร์ตี้ในงานก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฉันเองก็สนุกไปด้วยจนเพลินเผลอดื่มไปซะเยอะจนเกือบจะเมาไปเหมือนกัน จนกระทั่งพี่เก้าเอาเค้กมาเซอร์ไพส์และขอโซดาแต่งงาน ทุกคนในงานกรี๊ดกร๊าดกันมากรวมถึงตัวฉันด้วยแน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนบนโลกย่อมฝันที่จะมีการขอแต่งงานแสนหวานอยู่แล้ว โซดาร้องไห้หนักมากเพราะความดีใจเพื่อนๆทุกคนก็ตื้นตันใจและมีความสุขไปกับนางด้วย ไม่รู้ว่าเราปาร์ตี้กันถึงไหนยังไง ฉันมารู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงในสภาพเปลือยเปล่าในห้องพักของตัวเองแล้ว พร้อมอาการเจ็บแปลบบริเวณช่วงท้องน้อยและแสบๆบริเวณใจกลางร่าง 'หรือว่าา...''นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันวะแล้วตกลงฉันกลับมาที่ห้องตัวเองได้ยังไง'ทำไมถึงอยู่ในสภาพนี้วะ'งงในงงไปอีก' เดี๋ยวนะ!แล้วยัยลี่ล่ะยัยลี่ไปไห
"นิดหน่อยๆฮัลโหล...แก!!!"เสียงยัยลี่ตะโกนเรียกชื่อฉันข้างๆหูพร้อมโบกมือผ่านหน้าฉันไปมา"ห๊ะๆอื้อ!...ตกใจหมด"ฉันสะดุ้งหลุดจากภวังค์ทันที หลังจากที่ตกใจเสียงเรียกดังๆของยัยลี่ ในขณะที่เผลอไผลไปคิดถึงคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเข้า"เรียกตั้งนานมัวแต่เหม่อคิดถึงพี่ภาคอยู่ใช่ม่ะ?นั่นแน่!""เปล๊าา!ไม่มีอะไรฉันก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยต่างหากเล่า""จริง!ว่าแต่คอแกไปโดนอะไรมาทำไมมันเหมือนรอย...""อะ..ห๊ะอ่อฉันโดนยุงกัดอ่ะเกาไปเกามามันเลยแดงไปหมดเลย...ช่างมันเถอะแกมีไรเปล่า?""อ่อยุงตัวนี้ดุเนอะกัดซะแดงเชียว ดูท่าทางจะขี้หวงซะด้วย...ไม่มีไรแกว่าจะชวนลงไปหาไรกินน่ะ""อื้อๆไปสิๆฉันก็หิวเหมือนกัน"หลังจากที่เมื่อเช้าฉันโดนยุงดูดพลังงานไปอีกเยอะจนเกือบจะมาทำงานสายเสียนี่จนไม่ทันได้กินข้าวเช้าเลยด้วยซ้ำนอกจากกาแฟเย็นที่แวะซื้อมากินแก้วเดียวแค่นึกถึงเขาผู้ชายที่เป็นเจ้าหัวใจของฉันในอกก็สั่นสะท้านไม่หยุดหลังจากผ่านค่ำคืนที่วาบหวาบไปแล้ว ในตอนเช้าที่ลืมตาตื่นขึ้นก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมคายนอนกกกอดฉันอยู่บนเตียง ท่อนแขนอันอบอุ่นพาดทับเอวบางๆของฉันเอาไว้แผ่วเบาอย่างกลัวฉันจะอึดอัด คางอุ่นๆเกยอยู่บนกระหม่อมฉัน
ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อนถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้นแม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!"อ...อื้อออ"อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้นสองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเม
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่พี่ภาคตามตื้อขอฉันเป็นแฟน จนในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมตกลงคบกับเขาจนได้ เพียงแต่เรายังไม่ได้บอกใครเท่านั้นว่ากำลังคบกันอยู่ ตอนนี้ฉันมาช่วยงานลี่ที่โรงแรมของนาง โดยที่ยัยลี่จัดที่พักของโรงแรมสุดหรูให้ฉันพักฟรีๆห้องนึงเลยพี่ภาคเองก็มาหาฉันทุกอาทิตย์โทรมาคุยด้วยทุกคืน จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วถ้าหากวันไหนที่เขาไม่โทรหามันก็จะรู้สึกแปลกๆกระวนกระวายใจจนต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาเสียเอง แล้วก็จะโดนล้อว่าทนคิดถึงเค้าไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายโทรมาเองเลยวันนี้ยัยลี่ส่งโลเคชั่นให้ฉันตามไปเจอบอกว่าเป็นห้องเพื่อนนางที่คืนนี้จะมีปาร์ตี้กัน พอเลิกงานฉันก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องแล้วนั่งแท๊กซี่ออกไปตามนัดพอมาถึงฉันก็โทรขึ้นไปให้ยัยลี่ลงมารับฉันข้างล่าง แล้วก็พากลับขึ้นไปที่ห้องเพื่อนของนางที่อยู่ชั้น9"ไฮ้...พวกมึงนี่นิดหน่อยแม่...คนที่สองของกูเอง ส่วนนี่น้ำหอม แล้วนี่สามีนางชื่อกันต์ ส่วนที่นอยาวๆชื่อโซดา ส่วนคนหล่อๆคนนี้ชื่อแจสสส...ซี่""โอ๊ยยยอิลี่ต้องบอกว่าคนที่สวยๆสิยะถึงจะถูก" แจสซี่เพื่อนสาวของยัยลี่จีบปากจีบคอตอบพร้อมจิกตาใส่ นางน่ารักดีนะ"อิลี่อิผี...สวยๆอย่างกูจะมีนอได้ยังไ
"แล้วหนูไม่สงสารพี่หรอ?พี่เจ็บนะ"แค่พูดไม่พอผมก็เลยจับมือเธอมาสาธิตให้ดูว่าผมเจ็บ...ตรงไหนบ้างส่งสายตาเว้าวอนให้คนตัวเล็กสงสารและเห็นใจในความทุกข์ทรมานของผม จับมือบางทาบทับขอบกางเกงก่อนจะรูดซิบกางเกงแสล๊คลงช้าด้วยหัวใจที่สั่นระรัว'ให้ตายเถอะ!ทำไมมันตื่นเต้นอะไรขนาดนี้'นี่แค่มือของยัยตัวเปี๊ยกเองนะ แล้วถ้าเป็นอย่างอื่นเช่น....ล่ะจะขนาดไหนกันแค่คิดเจ้างูใหญ่มันก็ประท้วงผงาดเต็มที่เพื่อจะออกมาดูโลกภายนอกเต็มที่ล่ะยัยตัวเปี๊ยกของผมยังกล้าๆกลัวทั้งๆที่ตอนนั้นทั้งจับทั้งขยำเล่นอย่างมันมือด้วยซ้ำ แต่อย่างว่าล่ะตอนนั้นมันอยู่ใต้ร่มผ้านี่ แต่วันนี้สัมผัสเนื้อแท้เน้นๆเต็มกำมือเชียวล่ะฝ่ามือบางค่อยๆโอบรอบเต็มลำที่แผ่ขยายชี้หน้าอย่างท้าทาย ผมวางมือซ้อนทับมือเล็กๆของยัยเปี๊ยกเอาไว้ก่อนจะนำพามือให้กำแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ..."ซี๊ดดดดด..."เสียงแหบพร่าครางแผ่วๆในลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบ้เพราะความเสียวซ่าน ภายในอุ้งมือร้อนฉ่าจนเหมือนจะลวกมือเอาซะเลย ท่อนเนื้อกระตุกเป็นจังหวะทั้งร้อนทั้งแข็งจนฉันอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ฝ่ามือข้างที่ว่างของพี่ภาคก็ลดมาเคล้นคลึงสองเต้าสล้างของฉันอย่างสบายอุรา'ทำไมฉันร







