บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 6

ความวาบหวาบเข้าเกาะกุมหัวใจเมื่อปลายนิ้วมือเขากอบกุมยอดอกบีบคลึงอย่างกับมันเป็นของเล่น ซาลาเปาสีขาวผ่องที่ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อนนอกจากเขาคนนี้เท่านั้นเขาขยำขยี้มันเล่นอย่างสนุกสนานจนฉันนึกกลัวว่ามันจะแตกคามือเขาเสียก่อน

ถึงเขาจะบีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือแต่กลับไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บเลย นอกจากความวาบหวิวแล้วมันยังวูบไหวไปยังจุดอ่อนไหวใต้ท้องน้อยฉันเหมือนเป็นละลอกคลื่นหฤหรรษ์มาทีละนิดๆ

ปลายนิ้วคอยสะกิดปลายยอดเล่น ปากหยักๆก็คอยแต่ดอมดมไซร้ต้นคอหอมกรุ่นอย่างหลงไหล คนตัวเล็กกว่าแหงนเงยใบหน้าขึ้นคอยอำนวยความสะดวกให้ปากหยักเข้าดอมดมได้อย่างสะดวกขึ้น

แม้จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไว้อย่าไปใจง่ายให้เขาดูถูกเล่น รู้ตัวอีกทีฉันก็อยากจะพลีกายให้เขาซะแล้วสิ บ้าจริง!

"อ...อื้อออ"

อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางกระเส่าเมื่อความรัญจวนใจมันเข้าเกาะกุมจิตใจ กายเล็กๆบิดเสียดสีกันไปมากับลำตัวหนาของคนข้างๆ เมื่อคนตัวโตกว่าชักนำพาไปสู่ความหรรษายิ่งขึ้น

สองมือหนาเคล้นคลึงเต้างามก่อนจะลากปลายลิ้นเข้าครอบยอดอกชูชันลิ้มรสความหอมหวานจากปลายยอดนั่น ทั้งมือทั้งปากต่างระดมกำลังรีดเคล้นสองเต้าอย่างเมามัน จนคนถูกกระทำต้องแอ่นอกสู้อย่างไม่ลดละ

"หื้มมม...หวานจังเลยนมใครเนี่ย?"

ปากหยักกระซิบหยอกเย้าเบาๆทั้งๆที่ยังคาบกับจุกปลายยอดอยู่ มือหนาจับมือบางของฉันเลื่อนลงไปกอบกุมความแข็งขืนภายใต้กางเกงเพื่อขอความเห็นใจ

"ถอดกางเกงให้พี่หน่อยนะคนดี" เสียงกระซิบผ่านเรียวปากชิดเต้าสวยกลมกลึง

"เอ่ออ...คือ"

จริงๆมือน่ะไปตั้งแต่คำแรกแล้วแต่ก็นะ เพื่อรักษาภาพลักษณ์ตัวเองนิดนึง ฉันพลิกตัวขึ้นไปอยู่ข้างบน มือเรียวยื่นลงไปแกะกระดุมข้างบนก่อนจะรูดซิปกางเกงลงมาช้าๆจนสุด แล้วรูดลงจากสะโพกแข็งแกร่ง โดยมีเจ้าของกางเกงช่วยอำนวยความสะดวกให้เต็มใจ

ท่อนขาแกร่งเขี่ยกางเกงออกจนพ้นตัวเหลือเพียงแค่ชั้นในสีขาวห่อหุ้มแท่งกายร้อนผ่าวเหยียดขึงดันชั้นในออกมา ทันทีที่ดึงชั้นในลงแก่นกายขนาดใหญ่ก็ดีดผึงออกมาสู้ฝ่ามือเล็กทันที

"ซ...ซี๊ดดด..อ๊าาาาห์" เสียงคำรามกระเส่าแผ่วมาจากลำคอ

เมื่อมือเล็กๆจับหมับเข้าที่ปลายยอดโดยที่เขาไม่ต้องขอ

'ยัยบ้า ยัยบ้า เป็นบ้าอะไรวะเนี่ยทำไมจะใจง่ายขนาดนี้ห๊าา รู้จักเล่นตัวบ้างสิเดี๋ยวเค้าก็เบื่อเอาหรอก' เสียงในหัวด้านดีร้องออกมา

'ขืนชักช้าก็อดกินน่ะสิ สมัยนี้ถ้าด้านก็ได้แต่ถ้าอายก็อดนะจ๊ะเธอจ๋าา' เสียงในหัวด้านไม่ดีตอบกลับมา

'แต่เราเป็นผู้หญิงนะ รักนวลสงวนตัวไว้หน่อยก็ดีนะใครเค้าจะได้ไม่ว่าเอาได้' ด้านดีก็ยังหาเหตุผลมาต่ออีก

'แล้วยังไงนี่มันโลกไหนกันแล้วยะ สมัยนี้ไม่มีใครเค้ามานั่งว่ากันหรอก ก็แค่เก็บเกี่ยวความสุขใส่ตัวไว้ก็แค่นั้น' ยังๆไม่จบกันนะ

"โอ๊ยยจะเถียงกันทำไมนักหนา ฉันจะยอมเพราะว่าฉันรักเค้ามันผิดนักรึไง?"

ฉันเผลอตะโกนออกมาเสียงดังเพราะความรำคาญสองเสียงที่ตีกันอยู่ในหัวจนพี่ภาคที่กำลังดูดดึงยอดอกอย่างเมามันเผลอสะดุ้งตกใจจนเกือบกัดยอดอกฉันซะแล้ว

"ยัยเปี๊ยก!เป็นไรอ่ะพี่ตกใจหมดเลย"

พี่ภาคเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะถามฉันเบาๆหยุดกิจกรรมทุกอย่างชะงักเอาไว้ก่อน แล้วรอฟังคำตอบจากฉันตาแป๋ว

"ก...ก็คือว่าหนูรักพี่นะแต่หนูกลัวว่าถ้าเผลอยอมพี่ไปแล้วพี่จะคิดว่าหนูง่ายรึเปล่า หนูกลัวพี่จะทิ้งหนูไปอ่ะถ้าพี่ได้สมใจแล้ว"

"ตัวเล็ก!พี่บอกแล้วไงถ้าอยู่กับพี่อย่าคิดแบบนี้อีก พี่บอกแล้วไงว่าพี่รักหนูจริงๆไม่ได้คิดจะมาหลอกฟันเล่นๆนี่เราคุยกันมาก็สักพักแล้ว หนูไม่เชื่อใจพี่บ้างเลยหรอ?"

"ม...ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะหนูไม่ได้ตั้งใจ"

เมื่อเห็นว่าคนที่ฉันนั่งทับอยู่เกิดอาการนอยด์ฉันก็เริ่มลนลานไม่รู้จะทำยังไงก็เลยก้มลงสอดปลายลิ้นเข้าไปแทรกควานหาความหวานข้างในปากเขาบ้างอย่างที่เขาเคยทำกับฉัน เก้ๆกังๆแต่ก็ยังได้อยู่

ปากหยักบดจูบกลับอย่างดูดดื่ม ล้อเล่นเกี่ยวพันปลายลิ้นกับฉันอย่างรื่นรมณ์ มือหนาก็กลับมาประสานหน้าที่ต่อจากเมื่อกี้ที่หยุดไป ตอนนี้เสื้อนอนลายคิตตี้ตัวโปรดถูกดึงถลกออกจากด้านศีรษะไปเรียบร้อยแล้ว ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปะทะมาทีเดียวเมื่อท่อนบนว่างเปล่าโชว์สองเต้ากลมกลึง

"พี่รักหนูจริงๆนะ...ยังไม่ต้องเชื่อก็ได้แต่คอยดูไปเรื่อยๆก็พอ"

เสียงกระซิบชิดใบหูบอกรักผ่านการสัมผัสไปในตัวดังขึ้น ตอนนี้ฉันนอนทาบทับบนตักแข็งแรงของพี่ภาคอยู่ มีอะไรบางอย่างแข็งดุนดันสะโพกงอนฉันอีกแล้ว ในใจก็นึกหวาดหวั่นไปที่ได้สัมผัสแก่นกายเขามามันก็ช่าง...ใหญ่ซะเหลือเกินแล้วถ้าหากมันจะเข้าไปที่ส่วนนั้นของฉันแล้วมันจะฉีกขาดไหมนะ บอกได้คำเดียวว่ากลัว!!!

แต่ก็ไม่เคยเห็นมีข่าวใครตายเพราะการร่วมรักกันสักที ทางที่ดีอย่าเพิ่งคิดมากไปก่อนจะดีกว่า เท่าที่เคยแอบดูหนังผู้ใหญ่มาที่เค้าแสดงมันมีฉากท่าพิสดานกว่านี้อีกกรีดร้องใจจะขาดเหมือนเจ็บปวดเจียนตายแต่ก็ไม่เห็นมีใครเป็นอะไรสักที แถมทำหน้าฟินมีความสุขไปอีกตอนที่มีน้ำอะไรสักอย่างฉีดเข้าไปที่ของผู้หญิงคนนั้น

กำลังคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่ๆก็โดนเล่นงานที่สองเต้าทั้งปากและลิ้นอีกครั้ง จนรู้สึกว่าข้างล่างมันรู้สึกอึดอัดร้อนวูบวาบแปลกๆจนต้องขยับถูไถสะโพกกับเอวหนา

"อื้อออ...ส...เสียวอ่าาา" ครางเสียงแผ่วพลางไถสะโพกโยกขึ้นลงกับท่อนกายแข็งขืนหนักๆ

"อ๊าาาาห์...เสียวมากไหมคะ?" เสียงแหบพร่าครางกลับมา

"อ...อื้อออ...เสียวมาก" หน้าไม่อายจริงๆเลยฉันขึ้นโยกผู้ชายก่อนได้ไงกัน แถมครวญครางหน้าไม่อายอีกด้วย

เหมือนกำลังจะถูกโยนขึ้นไปบนท้องฟ้า ในท้องมันโหวงๆคล้ายๆมีผีเสื้อบินเต็มไปหมด ความรู้สึกเหมือนจะปวดฉี่ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก หัวใจฉันเต้นสั่นระรัว

"อ๊ายยยยย...อื้อออ...อ"

เหมือนมีน้ำอะไรบางอย่างไหลรินออกมาจากส่วนนั้นของฉัน ความรู้สึกโล่งๆในหัวขึ้นมาฟินอ่ะ! แค่ถูๆกันก็ทำให้มีความสุขขนาดนี้เลยหรอ?

ฉันซวนซบนอนทาบทับอกเปลือยเปล่าแข็งแกร่งทันทีอย่างเหนื่อยหอบ แต่ทำไมส่วนนั้นที่ยังแข็งชูชันยังคงดุนดันสะโพกฉันอยู่อีกล่ะ แม้จะยังสงสัยแต่นี่ไม่ใช่เวลามาคิด เพราะฉันรู้สึกหมดแรงอยู่ แต่แล้วฉันก็ถูกรั้งตัวลงมานอนใต้ร่างแกร่ง เขาทาบทับตัวฉันแน่นสนิทจนแทบไม่มีอากาศจะรอดผ่าน

"หนูเสร็จแล้ว...แต่พี่ยังไม่เสร็จนิ"

เขาพูดพลางก้มลงมาจูบปิดปากอย่างดูดดื่ม สองมือฟอนเฟ้นยอดอกหนักแน่น มือหนาเลื้อยลงไปด้านล่างสะกิดปลายยอดเกสรที่ใจกลางร่าง ก่อนจะกดแก่นกายลงไปคลึงกับส่วนล่างของฉัน เขาจับขาเรียวฉันให้ชิดกันก่อนจะสอดเข้ามาระหว่างขาแต่ไม่เข้าไปด้านในกลีบใจกลางสาว เร่งจังหวะเข้าออกจนฉันรู้สึกเสียวสะท้านขึ้นมาอีกครั้ง เขากระหน่ำซอยสะโพกไม่ยั้งจนฉันแทบใจจะขาด เสียงหอบหายใจกระเส่าสองเสียงสอดประสานกันภายในห้องที่แม้จะเปิดแอร์เสียเย็นฉ่ำแต่ทำไมสองร่างที่กกกอดเบียดชิดกันกลับเหงื่อท่วมตัวซะอย่างนั้น

"ซ...ซี๊ดดดดดส์...อ๊าาาาาาค์" เสียงแหบคำรามดังมาก่อนตามด้วยเสียงครวญครางหวานระรื่นหู

"อื้อออ...ม..ไม่ไหวแล้ว...อ๊าาาาาห์"

หลังจากศึกสงบลง สองร่างที่นอนซวนซบมองหน้ากันเริ่มได้สติ พี่ภาคขยับตัวลงจากตัวฉันมานอนข้างๆ พลางมองหน้าฉันอย่างจะสื่ออะไรสักอย่างในดวงตาเขา ถึงแม้จะเหนื่อยหอบ แต่อย่างน้อยก็ทำให้รู้ได้อย่างหนึ่งว่าเขาให้เกียรติฉันอย่างน้อยๆก็ยังไม่ได้ล่วงล้ำอธิปไตยของฉันก่อน แม้ว่าจริงๆฉันจะสมยอมและยินยอมก็ตาม

"หนูไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ" ฉันเอ่ยปากก่อนจะลนลานลุกวิ่งไปเข้าห้องน้ำทั้งที่ยังเปลือยเปล่า

'อ้าว!เข้ามาแล้วเพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวมาเสื้อผ้าก็ไม่มีซวยแล้วไง!'

อาบไปได้สักพักเสียงเคาะประตูหน้าห้องน้ำก็ดังขึ้น ฉันเดินแอบๆข้างประตูก่อนจะเปิดแล้วชะโงกหน้าไปถาม

"พี่ภาคมีอะไรคะ?"

"ก็พี่เห็นหนูไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวเข้ามาด้วยก็เลยเอามาให้...ขออาบด้วยได้ไหมคะ?"

ห๊ะ!!เมื่อกี้มันยังมีแสงไฟสลัวๆยังอายขนาดนี้แล้วถ้าอาบน้ำด้วยกันท่ามกลางแสงสว่างเจิดจ้า ตายๆๆๆ!ไม่ไหวหรอก

"เอ่ออ...ไม่เอาาาหนูอาย พี่ก็รอหนูแป้บเดียวกำลังจะอาบเสร็จแล้วเนี่ย"

เสียงเขาหัวเราะหึหึในลำคอก่อนจะเดินกลับไปรอที่เตียง ฉันก็เลยรีบอาบรีบเสร็จแล้วนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา โดยมีสายตาเจ้าเลห์แอบมองเป็นประกาย ก่อนที่เขาจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

อุตส่าห์มาเคาะประตูขอเข้าไปอาบด้วย แต่ยัยเปี๊ยกดันใจร้ายไม่ยอมให้เข้า ผมก็เลยต้องรอมาอาบคนเดียว เห็นตัวเล็กๆเนี่ยแต่แสบนักนะจะบอกให้ ผู้หญิงอะไร๊แมนกว่าผู้ชายอย่างผมเสียอีก ตอนที่เธอเผลอโวยวายออกมาคนเดียวตอนแรกผมก็ตกใจนะเกือบกัดยอดอกเธอขาดแล้วไหมล่ะ! คนอะไรคิดในใจคนเดียวเออออคนเดียวก็ได้ด้วย ถึงผมจะอยากได้เธอมากแค่ไหนแต่ก็ไม่เห็นแก่ตัวพอที่ทำลายเธอก่อน

รอให้ถึงวันนั้นก่อนเถอะผมจะใส่เธอไม่ยั้งเชียวล่ะ แต่...ผมเริ่มไม่อยากรออะไรอีกแล้วหลังจากได้สัมผัสตัวยัยเปี๊ยกนี่อีกครั้ง ผู้หญิงอะไรทั้งขาวทั้งหอมเป็นบ้า เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้แต่อย่างอื่นไม่เล็กนะครับบอกเลย แต่ไม่บอกหรอกว่าเป็นอะไรหึหึ

อาบน้ำไปฮัมเพลงในลำคอไปอย่างมีความสุขที่สุด อันที่จริงชีวิตผมไม่อยากจะมีใครอีกแล้วด้วยซ้ำเพราะอดีตที่ผ่านมามันไม่ค่อยดีนักจนผมไม่อยากจะจดจำ จนกระทั้งได้มาเจอยัยเปี๊ยกนี่ ตอนแรกที่ผมรู้สึกดีกับลี่ผมก็นึกว่าจะชอบเธออย่างที่ผู้ชายชอบผู้หญิง แต่ที่ไหนได้มันก็คงเป็นแค่สายใยของพี่น้องที่ทำให้เรารู้สึกผูกพันธ์กันเท่านั้นเอง

ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่สนใจใครแต่ทำไมมาหลงเสน่ห์ยัยเด็กนี่ก็ไม่รู้ ทั้งๆที่จริงก่อนหน้านั้นเราต่างมึนๆตึงๆใส่กันซะด้วยซ้ำ ดูเหมือนไม่ชอบหน้ากันซะมากกว่าอีก แต่ทำไมมาตกหลุมรักยัยเด็กนี่ได้ก็ไม่รู้นะ

อาบน้ำเสร็จออกมาแต่งตัวก็เห็นยัยเด็กเปี๊ยกนอนหลับไปแล้วสงสัยจะเพลียจัด นี่แค่น้ำจิ้มนะจะบอกให้ถึงกลับสลบไสลไปเลยถ้าเจอของจริงขึ้นมาจะทำไงเนี่ย

ผมสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดียวกันก่อนจะกดหอมหน้าผากนูนเบาๆที่นอนหลับน้ำลายไหลเยิ้มไปแล้ว อันนี้ไหลจริงๆไม่ได้หลอกนะฮ่าๆๆๆก่อนจะนอนกอดเอวบางหลับไปด้วยกัน