Share

004

Author: Miss A.
last update Huling Na-update: 2025-05-10 14:00:37

Halos mag dugo na ang aking pang ibabang labi habang pilit hinuhugasan ang gitna ng aking hita, humawak ako sa gilid para makakuha ng suporta habang ginagawa iyon sa loob ng banyo 

Ng matapos ay nakahinga ako ng  maluwag saka nagtungo sa bathub at doon sinawsaw ang katawan ko na akala ko ay binugbog ng sandamakmak na kawatan 

Kasalukuyan na akong nasa bahay ngayon at mag-isa lang, kanina pagkagising ay naabutan ko ang posisyon namin ni Raven at duon ko naalala ang nangyari saamin kagabi. Inis na inis pa ako sa lalaki dahil nilagyan niya ng hickey ang buong leeg, balikat pababa sa aking dibdib kaya hiyang hiya akong umalis kanina sa club 

Mabuti na lang at tulog na tulog siya kaya hindi niya napansin ang pag-alis ko

"Hindi parin talaga siya nagbabago" bulong ko, tinutukoy ang pagiging tulog mantika niya. Hanggang ngayon kasi ay ganoon padin siya matulog, mukhang mamayang alas diyes pa iyon magigising 

Mapait akong napangiti ng maalala ang usapan namin

"Things already changed after you left me," patuloy ng lalaki. Tumayo ito at inayos ang boxer shorts. Napatitig siya sa matambok na bagay sa gitna ng hita nito, parang mas lumaki ito "I'm not that guy anymore."

Tumitig si Raven sa kaniya—mata na mas malamig pa sa yelo. Tinulungan siya noon. Minahal siya noon. Pero ngayon... iba na.

"I don't love you anymore, Jazeah Andres."

Alam kong kasalanan ko kaya ganon na lang ang pakikitungo niya sa akin, kung noon sobrang mahal na mahal at sobrang alaga niya saakin ngayon mukhang wala na ang pagmamahal niya saakin. We used to be happy, but now things already changed 

And that's because of me

Mahal namin ang isa't isa noon, mahal na mahal ko siya at iniisip ko pa noon kung paano ko siya papakasalan pero nangyari ang hindi ko inaasahan. Namatay sila mommy at daddy dahil sa mga gangsters, nangutang ang mga magulang ko sa isang loan shark at hindi agad nakapagbayad dahil sa pagkanda leche leche ng mga paligid namin. Humiram nang pera ang kapatid ni papa na si Tita Lai, kasunod non ay ang pagbagsak ng kompanya ni daddy dahil sa sandamakmak na utang. SInubukan naming singilin ang utang nila Tita Lai pero sila pa ang nagalit at kung ano anong masasakit na salita ang sinabi saamin 

Hanggang sa sinugod ng mga gangster ang bahay namin sa utos ng loan shark, sinubukang humingi ng palugid ni daddy pero hindi nakinig ang mga ito at walang sawang pinagpapapatay ang mommy at daddy ko. Nasa ilalim ako ng kama noon at nagtatago habang pinapatay ang mga magulang ko

Mabuti pa nga ay naligtas ako. Pagkatapos ng pagkamatay nila, mas lalong nabaon sa utang ang kompanya, ayaw kong idamay si Raven sa problema ko kaya minabuti kong hiwalayan siya at iwan ng pasabi, ayaw kong maghirap siya dahil lang sa paghihirap ko. Alam kong mas madami siyang pangarap para sa pamilya niya at ayaw ko ng dumagdag roon pa 

Lumipat ako ng probinsya kung saan doon tumira ang dati kong lola na ngayon ay wala na, pero pagkatapos ng ilang years ay bumalik din ako sa bahay namin nila mommy at daddy pagkatapos malaman mula sa isang attorney na may mana palang iniwan ang Lola ko saakin 

At makukuha ko lamang iyon kapag may ebidensyang may asawa na ako \

Kaya desperadong desperado akong makakuha ng lalaking aasawahin dahil makakatulong ang pera na ipapamana saakin sa pa nunumbalik ng kompanya ni daddy at pagbabayad sa mga utang namin, maliit man ito ay makakatulong parin ito 

Mag-isa nalang ako sa buhay kaya kailangan kong kayanin.

Bumuntong hininga ako at napatingin sa cellphone kong nag-iingay na, tamad ko itong sinagot ng makita ang pangalan ni Valerie.

"Ano?" bungad ko 

"N-nasaan k-- ughhh-- Nasaan k-ka?" 

Napangiwi ako at tinignan ang cellphone kung tama bang si Valerie ang kausap ko, umu-ungol ungol pa kasi ito 

"Nakauwi na. Bakit ganiyan ka magsalita? Ikaw nasaan naba?" tanong ko 

"Ohhhh--- Uhmm S-sa ahhh--- fvck--- w-wait" 

Napahilot ako sa aking sintido ng mapagtanto ang nangyayari sa kabilang linya, naririnig ko kasi ang pagpalakpak at ingay ng kama sa kabilang linya. Ganoon na din ang mga ungol ng bruhang ito 

"Tinawagan mo ba ako para iparinig saakin ang bwisit na ungol mo?" inis kong tanong 

"N-no--a-ang laki- ahhhh" 

Agad kong pinatay ang tawag ng bigla siyang umungol ng malakas, ang babaita mukhang nakamit na ang rurok!

May she rest in peace!

Matapos akong maligo ay pa ika ika akong nagtungo sa drawer at nilagyan ng ointment ang mga hickey sa aking balat, halos mangiwi pa ako ng makitang hanggang sa aking hita at puwetan ay mayroon din. Nagkalat ang hickey sa katawan ko!

Pumikit ako ng mariin at pasalampak na nahiga sa kama, hindi ako makapaniwala na nangyari nga iyon saamin ni Raven 

Hindi ko rin naman inaasahan na siya pala ang makakuha ng virginity ko, dati noon ay minsan natutukso akong ibigay na iyon sa kaniya pero pinipigilan niya ako. Ang sabi niya ay pagkatapos nalang daw ng kasal namin, gusto niya muna raw akong iharap sa altar bago makuha ang akin 

Pero walanghiya, sa isang iglap lang ay nakuha na niya!

Hindi naman ako nagsisisi pero hindi ko alam kung paano na ang mangyayari ngayon

"Bahala na" 

Tutal ay hindi niya naman ako mahal at baka napilitan lang siya, maghahanap nalang muna ako ng ibang lalaki na papakasalan ko para sa mana

Hindi naman niya siguro ako hinahanap ngayon diba?

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • My husband is a Billion-Dollar   083

    Wala kaming lakad. Wala ring meeting. Pero kahit na sobrang dami pa ng kailangang ayusin, pareho naming pinili na huwag muna lumabas. Para lang makabawi sa isa’t isa.After ng tawag ni Lola Rachel kaninang umaga, hindi na ako nakabalik sa tulog. Si Raven, ayun, nakayakap pa rin sa akin sa kama, mahimbing pa rin na parang hindi na gigising. Ni hindi man lang nagising kahit tumunog ang phone niya. Gano’n siya kapag pagod.Hindi ko rin alam kung anong pumasok sa utak ko at naisipan kong ako na ang magluto ngayong umaga.So ayun.Nagising ako nang mas maaga, dahan-dahang tinanggal ang pagkakayakap niya sa baywang ko — medyo kumunot pa nga ang noo niya pero hindi naman nagising.I tiptoed my way to the kitchen. Nag-init ng pan. Naghiwa ng garlic. Nagluto ng egg and fried rice. Nagprito ng tuyo.At sa hindi ko maintindihang paraan… medyo sumobra yata ang asin ko sa sinangag.Napahinto ako. Tikim. Kagat labi. Hindi ko na maibalik.“Okay na ‘yan,” bulong ko sa sarili ko. “Mamahalin ka naman n

  • My husband is a Billion-Dollar   082

    Nagising ako sa lamig ng kwarto, pero mas nagising ako sa pakiramdam na wala sa tabi ko si Raven. Malamig kasi ang tabi ko ng kapain ko siya at naramdaman lang ang unan na hinigaan niyaDahan-dahan akong bumangon mula sa kama, nag-aadjust pa ang paningin ko sa dilim. Nilibot ko ang mata ko sa buong kwarto, tahimik. Hanggang sa mapansin ko ang bahagyang ilaw mula sa gilid ng desk niya, hindi iyon malakas at katamtaman lang kaya hindi nakakasilawDoon ko siya nakita.Naka-salamin, nakayuko sa laptop, at halos hindi gumagalaw. Para bang takot siyang gumawa ng kahit anong ingay na pwedeng gumising sa’kin. Magkasalubong ang kilay, parang may malalim na iniisip. Tahimik lang siya roon, nakasuot pa rin ang hoodie na suot niya nung gabi.Tumayo ako at nilapitan siya, doon ko napansin ang ibang mga papel sa desk niya. Nang maramdaman niya 'kong nasa likuran na niya, agad siyang napatingin sa’kin. Nakita ko ang pag glow ng mata niya ng makita ako at nawala ang kunot ng nuo niya“Did I wake you

  • My husband is a Billion-Dollar   081

    Simula nang naganap ang eksenang ‘yon sa lobby kasama si Stephanie, mas lalo akong naging abala sa opisina.Sunod-sunod ang reports, presentations, at board requests na kailangan kong pirmahan. Halos wala na akong oras para huminga nang maayos. Minsan napapaisip ako kung CEO pa ba ako o isa nang robot na laging may schedule kada minuto.Kanina pa ako palipat-lipat ng office to conference room, at hindi pa tapos ang araw.Before lunch, kumatok si Katy sa glass door ng opisina ko.“Ma’am, you have a lunch meeting with guest CEOs—one from OLS Corporation and one from AltaTech. Naka-schedule na po sa 12:30 sa South Boardroom.”Napahinto ako sa pagsusulat, napatingin sa monitor. Ilang segundo akong hindi nakapagsalita. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong kaba ang umakyat sa dibdib ko.Hindi dahil sa kanila… pero dahil wala sa schedule ko ‘to kahapon. Bagong insert ba ‘to?Tumango ako, tinapos ang ginagawa ko, at tinapik ang ballpen sa lamesa. “Sige. Tell them I’ll be there.”Pagpa

  • My husband is a Billion-Dollar   080

    Tahimik ang buong lobby. Para bang lahat ng tao ay sabay-sabay natigilan matapos ang huling sinabi ko kay Stephanie. Naroon pa rin ang init ng galit sa dibdib niya, pero wala na siyang nasabi. Wala siyang nagawa kundi titigan ako, habang ako'y nakatindig ng diretso—mataas ang ulo, buo ang loob.Hindi pa man ako nakakapasok muli sa elevator ay biglang nagbukas ang malalaking pintuan ng lobby.At lahat, natahimik.Walang nagsalita.Kahit si Stephanie na halatang may sunod pa sanang sasabihin, naputol ang salita. Sapagkat ang pumasok—hindi basta-basta.Nakasuot siya ng cream-colored na coat dress, may pearl brooch sa bandang kwelyo, ang buhok niya'y neatly pulled back, at ang tindig niya—parang reyna sa gitna ng mga kawal.Tahimik ang bawat hakbang niya habang tinatahak ang marble floor ng lobby. Ni isang tunog ng sapatos niya ay hindi nagsayang ng ritmong iyon.Paglapit niya, hindi siya tumingin kay Stephanie.Sa akin siya nakatingin.Bahagyang ngumiti."Jazeah," malambing niyang bati,

  • My husband is a Billion-Dollar   079

    Mainit ang araw. Ramdam ko ang sikat ng araw kahit nasa lilim ako ng basement parking habang bumababa ng sasakyan. Bitbit ang tablet ko't bag, lumakad ako papunta sa main entrance ng kumpanya. Ilang araw na rin akong hindi bumisita dito — simula nang pakiusapan ako ni Raven na mag-work from home muna para raw mas makasama niya ako.Hindi ko naman siya matanggihan.Pero ngayong may kailangan akong ayusin sa board Pagbukas pa lang ng pinto ng building ng kompanya, naramdaman ko na agad ang malamig na hangin ng aircon na tila ba sinabayan ng sabay-sabay na mga mata na dumapo sa akin."Good morning, Ma'am Jazeah," bati ng receptionist sabay bahagyang yuko.Ngumiti lang ako ng tipid habang patuloy sa paglalakad. "Good morning," mahina kong tugon, habang sunod-sunod naman ang bati mula sa ibang empleyado sa paligid."Ma'am, you look stunning today!" ani pa ng isa, at hindi ko napigilang bahagyang tumaas ang kilay ko.Sanay na ako. I know how I look—and I know how they see me.Hindi ito kay

  • My husband is a Billion-Dollar   078

    Ramdam ko ‘yong sikat ng araw na dumadaan sa kurtina, tumatama sa pisngi ko habang nakayakap pa rin sa kumot. Mabigat ang katawan ko. Mainit. Pero hindi lang dahil sa araw o sa kumot.Mas mainit ‘yong braso na nakayakap sa bewang ko.Napadilat ako ng dahan-dahan.Nanlaki agad ang mata ko nang makita kung sino ‘yong katabi ko.Raven.Mahigpit ang braso niya sa’kin, para bang kahit tulog siya, alam ng katawan niyang hindi ako puwedeng lumayo. Wala akong maalala na humiga siyang katabi ko kagabi. Ako lang ‘yong nasa couch. Mag-isa lang akong nakatulog.Pero ngayon?Siya ‘yong unang bumungad sa’kin pagkagising.Tulog pa rin siya. Magulo ‘yong buhok. Bahagyang nakabuka ‘yong labi. Ang ikli ng pasensya ko sa ibang tao, pero sa kanya? Tangina. Kahit tulog, parang gusto ko pa ring halikan.Napangiti ako.Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa mukha niya. Bawat sulok ng mukha niya, parang minememorya ko. Inisa-isa ko ng halik—pisngi, ilong, noo, sa baba. Na-miss ko siya. ‘Yong tahimik na ver

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status