FIVE YEARS LATERNAPAPITLAG si Tori nang makarinig siya ng sunod-sunod na katok mula sa pinto ng banyo kung saan siya naroroon. Sinulyapan niya ang maliit na relong nakapatong sa maliit na marble table na nasa isang tabi. Pasado alas singko ng hapon. Mapait siyang napangiti. Dahil sa pagbabalik-tanaw ay hindi na niya namalayan ang oras. "Miss Tori, tumawag po si Miss Ember, pinapa-remind po niya na tawagan daw po ninyo siya ngayon din daw po," Tinig iyon ni Anna, ang kasambahay na ipinadala sa kanya ng manager niyang si Ember. "Okay," maikling tugon niya habang nilalaro ang mga bula na nakabalot sa katawan niya. Habang ginagawa iyon ay isang image ang biglang rumihestro sa kanyang isipan. 'Damn you, Taj...' Ani ng isang bahagi ng isipan ni Tori.Ilang araw pa lang siyang nakakabalik ng bansa pero nagawa na kaagad nitong guluhin ang mundo niya. Kumuyom ang mga palad niya kasabay ng pagdaloy ng isang particular na alaala sa kanyang isipan. "Tori, gaano katotoo ang balitang kasal ka
"Sigurado ka na ba talaga rito, bud?" hindi kumbinsindong untag ni Landon sa kaibigang si Taj na kasalukuyang nakaupo sa swivel chair nito. "I have never been this sure—""Sinabi mo na rin sa akin 'yan noong pakasalan mo si Tori." putol ni Landon sa iba pang sasabihin ni Taj. Tumiim ang anyo ni Taj. "This is different." tipid niyang turan sa kaibigan. "Care for a drink?" Tanong niya kay Landon bago lumapit sa mini-bar na naroon din sa mismong loob ng kanyang opisina. Lunes ngayon kaya nasa main office ng Consunji Real Estate and Construction Company sa Ortigas si Taj. Once a week ay lumuluwas siya ng Manila para asikasuhin ang mga papeles na kailangan niyang pirmahan. Bumabalik din kaagad siya sa Guimaras kinabukasan dahil mas gusto niya ang buhay doon. Isa pa ay gusto rin niyang personal niyang naasikaso ang mga pananim na mangga sa kanyang plantation lalo na ngayong panahon ng anihan. Napa-iling na lamang si Landon. Mukha nga'ng desidido na talaga si Taj. At naiintindihan naman n
TATLONG MAHINA at sunod-sunod na katok ang narinig ni Taj mula sa nakasaradong pinto ng kanyang opisina. Sandali siyang nag-angat ng paningin mula sa binabasang papeles at bahagyang umangat ang isang sulok ng kanyang mga labi bago isinandal ang likod sa kinauupuang swivel chair. Inaasahan na niyang darating si Tori pero hindi niya naisip na ganoon kabilis na susulpot sa Guimaras ang babae. "Come in," pormal ang tinig na aniya bago muling ibinalik ang pansin sa hawak na papeles. Dinig niya ang mahinang tunog ng bumukas na pinto kasunod niyon ay napuno ang loob ng kanyang opisina ng pamilyar na pabangong minsan na rin niyang kinabaliwan. Nang muling magsara ang pinto ay sunod niyang narinig ang tunog ng papalapit na magaang mga yabag. Tumigil iyon sa harapan ng kanyang mesa at tila walang balak na umupo ang babae kaya bagot na nag-angat ng paningin si Taj. Kunot ang noong tiningnan niya si Tori na nakatayo lang sa harapan niya. Nakatitig ito sa kanya at hindi nakatakas sa pansin niya
BLANGKO ang anyong tinitigan ni Taj ang annulment papers na nakapatong sa ibabaw ng kanyang working table. "You really never fail to surprise me, Tori," usal niya bago nangalumbaba. At nasa ganoong sitwasyon si Taj nang umalingawngaw sa loob ng kanyang opisina ang tatlong sunod-sunod na katok mula sa nakasaradong pinto. Umangat ang mga kilay niya."Come in!" walang emosyong turan niya bago isinandal ang likod sa upuan habang nilalaro sa kanyang mga daliri ang hawak na ballpen.Nang tuluyang bumukas ang pinto ay bumungad mula roon ang nakangiting mukha ni Landon habang hawak sa kamay ang isang folder. Dumating ito kanina para ihatid ang annulment papers niya. Lumuwas ng bansa ang abogado niya kaya ang kaibigan niya ang nagdalaw bukod pa sa may papipirmahan daw itong papeles sa kanya. "What's up?" tanong ni Taj sa kaibigan. Itinaas naman ni Landon ang hawak niyang folder bilang sagot."I need you to sign this. Nakalimutan ko pala kanina na isama ito sa pipirmahan mo." Umangat ang
"THAT was great, Tori!" malapad ang ngiti sa mga labi na puri kay Tori ng manager niyang si Ember. Nakasunod ito sa kanya at ang iba pang staffs habang naglalakad sila palabas ng studio ni Crizzan, ang kilalang TV host at siya ring publicist ni Tori simula nang bumalik siya sa Pilipinas a month ago. "Just take me back to my house, please," walang ganang sabi ni Tori sa manager na kaagad namang natigilan. "I'm tired, Ember." dugtong niyang pilit na pinapatatag ang boses kahit ang totoo ay kanina pa niya gustong bumigay. Naroon sila sa R4 network dahil kailangan ni Tori na sagutin ang lahat ng mga katungang ibinabato sa kanya ng marami. At kagaya ng inaasahan ay tila kabuteng biglang nagsulputan ang mga bashers niya na mabilis na sinamantala ang pagkakataon. Ah, para siyang ibinalik sa eskandalong kinasangkutan niya limang taon na ang nakakaraan."Okay, okay..." sang-ayon ni Ember habang nakasunod pa rin kay Tori. Nang tuluyang makalabas ng dumiretso na sila sa elevator at bumaba sa
HALOS alas-nuebe na ng gabi nang makarating sa Clay's Garden si Tori at habang minamaneho niya ang sasakyang nirentahan ay hindi niya napigilan ang mga luhang muling pumatak mula sa magkabilang sulok ng kanyang mga mata. Halos isang buwan na ring mahigit ang nakalipas simula nang araw na umuwi siya ng San Lorenzo para sana kausapin si Taj pero hindi niya nagawa. At ngayong gabi ang engagement party ng lalaki at ni Kara. Late na si Tori dahil ayon kay Lorie ay alas otso daw ang proposal pero dahil na-delay ng kalahating oras ang flight niya galing sa Manila ay hindi na siya aabot pero gusto pa rin niyang tumuloy. Hindi niya alam kung bakit siya naroon pero hindi rin siya matatahimik hangga't hindi niya pinagbigyan ang kanyang hibang na sarili. Oo, galit siya sa dati niyang asawa pero hindi niya pa rin maiwasang hindi masaktan nang marinig niya ang balitang magpo-propose na ito sa socialite na si Kara Alvarez. Ni hindi man lang nito pinalipas ang isang buwan pagkatapos nilang pormal a
TORI found herself in an outskirt town, kilometers away from San Lorenzo and another feeling of deja vu enveloped her. Para siyang hinugot at muling ibinalik sa nakaraan, limang taon ang nakakalipas. The same place. Different dilemma.Mapaklang napangiti si Tori."Another glass of brandy, please," tawag niya sa waitress na nakatayo sa isang bahagi ng Drifting Mist. Isa iyong pub house na itinayo bago ang Drifting Mist Club Bar sa bayan ng San Lorenzo.Five years ago, she was also here, sitting on the same chair. Ang kaibahan lang ay kasama niya si Taj noon. "Ito po," mahina ang boses na sabi ng babae bago ibinaba sa harap niya ang basong may lamang brandy. Tatalikod na sana ito nang muli itong tawagin ni Tori."And give me two buckets of beer, please," aniya ritong nakayuko bago ikinumpas ang kamay na tandang p'wede na itong umalis. Dinampot ni Tori ang baso at inisang lagok ang laman niyon. Gumuhit sa kanyang lalamunan ang pait na dulot ng alak ngunit wala iyon kumpara sa pait na
IPINILIG ni Tori ang kanyang ulo para alisin ang masakit na alaalang nagsimula na sanang manariwa sa kanyang isipan. Hindi niya namalayang naubos na pala niya ang dalawang bucket ng beer na inorder niya kanina. Muli niyang tinatawag ang waitress at muling nagpahatid ng tatlo pang bucket ng beer. Ah, gusto niyang magpakalunod sa alak ngayong gabi. Baka sakaling mabawasan ang nararamdaman niyang sakit. Lumipas ang ilan pang oras at marami nang nainom si Tori. Nang tingnan niya ang labas ng pub house ay kaunti na lang mga sasakyang nakaparada sa parking lot. Isang mapait na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi. Sinulyapan niya ang suot na relong-pambisig para tingnan ang oras. Pasado ala-una na ng madaling-araw. Ganoon na pala siya katagal na nasa loob ng pub. Inabot niya ang sumbrerong hinubad niya kanina at muling isinuot nang pabaliktad sa ulo. Tinawag niya ang waitress at inabot dito ang ilang perang papel. Sobra pa iyong pambayad sa mga nainom niya pero bale-wala iyon kay Tori. K