LOGINShare
CLINGY JUNIOR ::: EP.8
Last Updated:
2025-08-14 17:48:58@ ZIRCONIA RACE TRACK
ผลัวะ! ผลัวะ! ฉันเดินเข้ามาในห้องรับรองของ Zirconia แล้วฟาดมือลงบนหัวเนียนๆ ของไอ้เวย์กับไอ้ติณณ์อย่างแรงด้วยความเคยชิน “คิดถึง” “จริง? ตอนทักทำเป็นหยิ่ง” ไอ้เวย์เอ่ยปากแซวออกมาขำๆ ส่วนติณณ์มันก็ทำหน้านิ่งๆ ไม่หือไม่อืออะไรอยู่อย่างนั้น ...ดีๆ ไม่เจ็บเท่าไหร่ใช่มะ แปลว่าจะตบอีกทีก็ได้ช้ะ? “ไปไกลๆ ป่ะ” เสียงเข้มของติณณ์ดังขึ้นมาเบรคฉันเอาไว้ พอเห็นว่าฉันกำลังจะเดินเข้าไปซ้ำ สุดท้ายฉันเลยต้องถอยมานั่งและหลุดขำกับความขี้เก๊กตลอดกาลของหมอนี่แทน ฟุ้บ! พรึ่บบบ! “กูเอาคันนี้” พอฉันทิ้งตัวนั่ง เวย์มันก็โยนโบรชัวร์รถสปอร์ตสีดำด้านของ TYN Supercar ลงบนโต๊ะกลางวงล้อมของโซฟา เออเว้ย... “ชีวิตนี้จะไม่พ้นสีดำ?” ฉันหยิบโบรชัวร์ตรงหน้าขึ้นมาด้วยความสนใจแล้วเอ่ยปากแซวออกไป เวย์มันก็สวนกลับมาทันควัน “เลิกกินแฟร์รี่เบอร์รี่ได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น” หึ... “ยาก... แต่ตาถึง เพราะที่นี่มีแค่สามคัน” ไม่แปลกหรอกที่ฉันจะรู้ เพราะหนึ่งในสามคันที่ว่าจอดอยู่ที่ DS Castle ฝั่งซ้ายของติณณ์มัน ซึ่งฉันเอง..ก็เคยไปยืนลูบๆคลำๆอยู่หลายครั้ง แล้วนอกจากคันนี้ ตึกร้างฝั่งนั้นก็ยังมี Supercar จอดอยู่อีกหลายคัน เรียกว่าถ้าอารมณ์ดีๆ เบื่อรถตัวเองขึ้นมาสักวัน ฉันก็จะเดินเนียนๆ ไปขโมยรถพวกนั้นของติณณ์มาใช้ โดยที่เจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเวียนใช้ไม่ครบสักทีเหมือนกัน ก๊อก ก๊อก ก๊อก... เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ฉันละสายตาจากโบรชัวร์หันไปมองคนของเราที่กำลังเดินเข้ามา “นายครับ มีคนมาขอพบครับ” “ใคร? / ใคร?” เพราะไม่รู้ว่าคนที่เพิ่งเข้ามาหมายถึงนายคนไหน ทั้งฉันและติณณ์เลยถามออกไปพร้อมกันด้วยความแปลกใจ ก็อย่างที่รู้กันไง ว่า Zirconia ยังรีโนเวทไม่เสร็จไง เพราะงั้นลูกค้าทั่วไปก็เข้ามาไม่ได้ เว้นแต่ผู้มาเยือนจะไม่ใช่บุคคลทั่วไป...เช่นอาจเป็นใครสักคนที่คาบข่าวจาก DS Castle Japan มาให้ “คุณมาโครครับ” “.....” ยอมรับว่าแค่ได้ยินชื่อนั้นใจฉันก็กระตุกวูบจนไม่รู้จะพูดอะไร ติณณ์ที่เห็นปฏิกิริยาของฉันเลยเลือกจะลุกขึ้นจากโซฟาไปแทน หมับ! “ติณณ์” จากที่ลองคิดคร่าวๆ ถ้าปล่อยติณณ์เผชิญหน้ากับมาโครที่เป็นตัวแทนของคิระก็มีแต่พังกับพัง ฉันเลยยื่นมือไปคว้าแขนรั้งติณณ์เอาไว้ แต่ก็เท่านั้น... “รอนี่” แขนใหญ่ถูกสะบัดออกเบาๆจากมือฉัน ถึงหมอนั่นจะพูดแบบนั้น แต่แว๊บหนึ่งพอตั้งสติได้ ฉันก็ลุกขึ้นจะเดินตามหลังติณณ์ไปเหมือนกัน แล้วจังหวะเดียวกันนี้ เวย์มันก็ลุกพรวดขึ้นมาขวาง “มันมาเรื่องงาน” น้ำเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยเจตนาเตือนสตินั้น ทำให้นึกขำที่แว๊บหนึ่งก็เผลอคิดเข้าข้างตัวเองไปซะงั้น ว่าการมาครั้งนี้ของมาโครอาจเป็นสิ่งที่ฉันคาดหวัง “รู้...ไม่ต้องย้ำ” “แต่ก็ยังจะไป?” รันเวย์สวนกลับมาเหมือนรู้ทันว่าฉันกำลังคิดอะไร และแน่นอน...มันไม่ยอมหลบทางให้ “ก็ดีกว่าหนีไปเรื่อยๆ มั้ย” ฉันถามกลับไปแม้จะยังสองจิตสองใจ ทั้งอยากเจอและไม่อยากเจอจนความรู้สึกข้างในมันปั่นป่วนวุ่นวาย “หนี? แน่ใจว่าเคยหนี? ทุกครั้งที่บินไปไม่มีความหวัง? ” คำพูดจี้ใจฉันถูกส่งออกมาจากปากเพื่อนสนิทที่รู้ทัน ซึ่งมัน... “โทษที แต่จำเป็นต้องทำ” พรึ่บบบ! ฟุ้บ! ไม่รอให้ฉันโต้ตอบอะไรทั้งนั้น พูดจบแรงมหาศาลจากมือรันเวย์ก็กดไหล่ฉันนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งโดยมีมันทิ้งตัวนั่งข้างๆ แบบสบายๆ แล้วเลื่อนมือมาผลักหัวกัน “จะคุมความประพฤติกันว่างั้น?” “อื้ม Next Gen สั่ง ก็คงต้องแบบนั้น” แล้วมันก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แถมคำพูดคำจาที่พูดออกมาก็เกิดอยากเป็น Dark Shadow Member ผู้ภักดีขึ้นมาซะงั้น แต่ก็นะ...คงเป็นโชคดีของฉันที่ไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เชน ติณณ์ เวย์ มันก็คอยปกป้องฉันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่เวลาผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ ติณณ์มันก็กลับเข้ามา “...ว่า?” รันเวย์ชิงถามคำถามนี้ก่อนฉัน ติณณ์เลยโยนบางอย่างที่ถือมาลงบนโต๊ะ ทับโบรชัวร์ TYN Supercar ที่วางอยู่ก่อนหน้าแล้วทิ้งตัวนั่ง ก่อนจะหันมาหาฉันที่รอฟังคำตอบอยู่เหมือนกัน พรึ่บ! ฟุ้บ! “ไอ้คินมันให้เธอ...เลือกข้าง” แล้วแววตาแน่วแน่ของติณณ์ที่มองมาก็เหมือนมีคำถามกลายๆ ถูกส่งผ่านออกจากดวงตาคู่นั้น ถ้าให้พูดกันตามตรง แว๊บหนึ่งมันดูมีเปอร์เซ็นต์..ที่หมอนี่จะไม่ไว้ใจฉัน ฉันเลยเลือกจะยกคำพูดที่ฉันถือเป็นความรับผิดชอบสำคัญ มาตอบคำถามนั้นแทนการสาธยายอะไรยืดยาว “อยู่ใต้เพียงหนึ่ง...คือท่านผู้นำ อยู่เหนือคนอื่น...เทียบเท่าภรรยาของท่าน คือคำจำกัดความและหน้าที่สำคัญ ถ้าข้องใจในคำพูดนั้น....” “ยังไม่ได้ว่าไรสักคำ ร้อนตัวมั้ง” “หึ...” ไม่รอให้ฉันพูดจบ ติณณ์มันก็พล่ามออกมายาวเหยียดจนไอ้เวย์หลุดขำ ส่วนมันก็ยิ้มกรุ้มกริ่มกวนบาทาออกมาแบบนั้น ได้...ติณณวัชร์! เอางั้นก็ได้ “อื้ม ร้อนตัวก็ได้ แต่คงไม่เท่าหน้าห้องสมุดมั้ย?” พูดจบฉันก็ยักคิ้วอย่างผู้ชนะออกไป ส่วนหมอนั่นแว๊บหนึ่งก็ขมวดคิ้วออกอาการแปลกใจที่ฉันรู้ทัน ก่อนจะทำเนียนปั้นหน้านิ่งๆ แต่แววตาก็ดูล่อกแล่กจนเห็นได้ชัด “ของเก่ายังไม่ลบ...กูพูดลอยๆ นะ” ไอ้เวย์พูดขึ้นมายิ่งทำให้ฉันหลุดขำ เลยส่งเสียงล้อเลียนติณณ์มันซ้ำๆ “บ้าหน่าเพื่อนเวย์~ พูดงี้ติณณ์ก็เขินแย่ดิวะ แถมของใหม่มีเป็นคลิปเลยจ้า บันเทิงล่ะ!” หึหึ เลิ่กลั่กแล้วน้า~ ติณณวัชร์เริ่มอยู่ไม่สุขแล้วน้า~ ยิ่งเห็นติณณ์มันส่งสายตาอาฆาตเบาๆ มา เวย์มันก็ขยี้ซ้ำต่อจากฉันแบบไม่รอให้เสียเวลา “เฮ้ยเฟรย์นี่ชุดเหี้ยไรอ่ะ กูจ้างคนมาใส่ให้ก็ได้นะ โง่สัส!” “อือฮึ จ้างใส่ก็ไม่น่ารักเท่านี้ดิวะ Cute Cute อ่ะค่ะ...” “คุณ-เท็ด-ดี้ / คุณ-เท็ด-ดี้ ...ฮ่ะๆๆๆ” แล้วพวกฉันก็พร้อมใจกันประสานเสียงออกมาจนติณณ์ที่ทำเป็นเข้มอยู่ก็ถึงกับหลุดยิ้มกว้าง “หึ..หุบปากซะไอ้พวกเหี้ย!”เวลาผ่านไป...
วันสุดท้ายของภาคฤดูร้อน “หมดเวรหมดกรรมสักทีจ้า~ นี่สินะเค้าเรียกคบเพื่อนพาลำบาก” หมิวมันแกล้งพูดลอยๆ แขวะไอ้เชนจากคดีเก่าที่ลากเราทุกคนมาลงซัมเมอร์ แล้วทำปากขมุบขมิบล้อเลียนเหมือนรู้ว่าจะโดนไอ้เชนบ่น “เจอกันเปิดเทอมฮะ ไม่ต้องเล่นพิเรนทร์อะไรอีกล่ะ ให้กูได้พักนะเพื่อนนะ” ไอ้พอร์ชก็เอาด้วยอีกคน ซึ่งก็ยากมากที่หลังจากนั้นไอ้ดิวมันจะปล่อยผ่าน “มึงว่าเพื่อนหรอวะ เพื่อนแค่ชั่วอ่ะ ว่าเพื่อนทำไมวะ คิกๆๆ” “.....” แต่จนแล้วจนเล่าที่พวกมันหลุดขำกัน ก็ยังไม่มีเสียงโต้ตอบอะไรจากไอ้เชนออกมาสักคำ ไอ้พวกนั้นเลยแยกย้ายกันไป เหลือแค่ฉันที่ถ้าให้เดาสภาพเชนตอนนี้ก็คงไม่พ้น...เรื่องนั้นไง “ถ้าอยากเล่า ก็จะฟัง” ฉันพูดออกไปเพราะพอจะคาดเดาสถานการณ์ได้ หลายวันก่อนที่มาโครไปที่ Zirconia ตามที่ติณณ์บอกมันคือสารจากคิระที่ส่งตรงถึงฉัน แน่นอนว่าที่จริงคนที่ควรรับ Message นั้นคือฉัน เดาว่าวันนั้นมาโครก็คงไม่คงคิดว่าติณณ์จะอยู่ที่นั่นเหมือนกันเลยอาจจะผิดแผน ส่วนฟาเดียก็คงไม่พ้นไปหาคนตรงหน้าฉันนี่ล่ะมั้ง “มึงเจอมันรึยั.....” “ยัง” ฉันตอบออกไปเสียงแข็งแบบไม่ปิดบัง เชนมันก็พยักหน้าออกมานิ่งๆ แต่ถึงจะเป็นงั้น..ไม่บอกก็รู้ว่ามันคิดถึงยัยนั่นจะตาย “เลี่ยงได้ก็เลี่ยง ถ้าเจอบ่อยแล้วรู้สึกเหมือนจะตาย” ไม่ได้อยากทำร้ายจิตใจ แต่ที่ต้องพูดออกไปเพราะฉันก็ใช้คตินี้เหมือนกัน แต่ไม่นับรวมครั้งล่าสุด ที่เกือบพังเพราะความต้องการงี่เง่าที่แทรกเข้ามาในระยะเวลาเมากาวสั้นๆ ต้องขอบคุณไอ้เวย์ ณ จุดนั้น =_= แล้วสักพัก...เชนมันก็สูดหายใจเข้าปอดเรียกพลัง ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากแกล้งทำเป็นขำ พร้อมกับเลื่อนแขนมาล็อคคอฉันไว้ แล้วส่งเสียงเหน็บแนมตามสไตล์มัน “เพื่อนเลว กอดปลอบกูสักครั้งไม่เคยมี” พรึ่บบบ! แขนไอ้เชนพาดคอฉันยังไม่ถึงสิบวิด้วยซ้ำ อยู่ๆ ก็มีมือนิรนามมาคว้าแขนมันออกไปทันควัน “เฮ้ย! ทะลึ่งละไอ้หน่วยเฝ้าระวัง คนนี้กูจองพูดไม่รู้จักฟัง เดี๊ยะๆ” “ชิ =_=^” แค่ได้เสียงนั้น ฉันก็รู้สึกไมเกรนขึ้นเหมือนสมองจะพัง -.- เลโอ Nightshade เจ้าเก่าเจ้าประจำ ไม่รู้จะมาทำบ้าอะไรทุกวัน! แถมที่หนักกว่านั้นคือไอ้เด็กนี่เอาแขนตัวเองมาพาดคอฉันแทนแขนไอ้เชนในสามวิหลังจากนั้นด้วย -.- พลั่กกก! “อย่าลามปาม!” ฉันกระทุ้งศอกเข้าไปที่หน้าท้องของหมอนี่อย่างจัง แต่ถึงจะยอมปล่อยมือ ไอ้ร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ ฉันก็ส่งยิ้มตาหยีมาให้แบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น “ดีฮับคุณเลขา เค้าคิดถึงตัวเองน้า~” ถุย..ไอ้งานเลขานี่มันเริ่มตอนเปิดเทอมไม่ใช่รึไงฮะ -_-?! “ว่างมาก?” “อื้อ ก็ว่างนะ เค้าเลิกเรียนแล้ว ทำเวร ลบกระดาน ท่องสูตรคูณอะไรเรียบร้อยแล้ว” ....ฮะ -.-? “งั้นกูกลับละ” “เออ! ไปไหนก็ไปเหอะมึงอ่ะ ไปจ้ะที่รักวันนี้เค้าไปส่งนะ” เชนมันหันมาพูดกับฉัน แต่สิ่งมีชีวิตส่วนเกินที่อยากมีบทก็ดันชิงตอบกลับแทนซะงั้น แถมคว้าแขนฉันเดินแยกมาอีกทางไม่ให้ร่ำลาเพื่อนตัวเองเลยสักคำ จิ๊! “ปล่อยดิ๊!” ฉันออกแรงสะบัดมือหนานั่นอย่างหงุดหงิดหลายต่อหลายครั้ง แต่ไอ้บ้านี่ก็กำซะแน่นคืออีกนิดข้อมือฉันเนี่ยแหละที่จะช้ำ “เฮ่อออ ฟังเสียงตัวเองดุแล้วมันชื่นนนนใจชะมัดดด” “ไม่ขำ!” “ไหนๆ ได้รูปยังอ่ะ ถ้าแพ้เป็นแฟนเค้านะ ลืมไปแล้วม้างงง~” พูดจบเลโอก็ใช้มืออีกข้างเลื่อนมาบีบแก้มฉัน แถมยังขยำๆ ไปมาแล้วหัวเราะร่าออกมาไม่หยุด แต่มันจะมากเกินไปแล้วมั้ง! พรึ่บบบ! “เลิกทำอะไรแบบนี้สักทีได้มั้ยฮะ!” ฉันใช้มืออีกข้างปัดมือหนาที่ยุกยิกอยู่บนหน้าตัวเองออกไปอย่างเริ่มหัวเสีย เพราะถ้าไม่ใช่เพื่อนที่สนิทกัน ก็ไม่เคยมีใครถึงเนื้อถึงตัวฉันเท่าหมอนี่เลยสักคน “เฮ่อ! ตัวนิดเดียวแต่ชอบบ้าพลัง” เห๊อะ! ทำไมได้ยินเสียงบ่นอุบอิบของหมอนี่ลอยเข้าหูมาทีไร ฉันนี่อดตอบโต้ไปไม่ได้สักครั้ง “ตัวโตแต่ตรรกะพังก็มีอยู่จริง! ” “จริง?” “เออสิ จะปล่อยได้ยั...” พรึ่บบบ! ไม่รอให้ฉันพูดจบ เลโอก็ใช้จังหวะที่ฉันวุ่นวายกับการสะบัดมือนั่น มาดันตัวฉันชิดกับผนัง ก่อนจะยกแขนสองข้างขึ้นมาค้ำ กันไม่ให้ฉันหนีจากวงแขนนั้น แล้วโน้มตัวยื่นหน้าลงมาจนลมหายใจเรารินรดกัน แถมยังเอาแต่พูดจาเลี่ยนๆ ออกมาซ้ำๆ “ยังไม่ลองคบเลย รู้ได้ไงว่าตรรกะเค้าพัง...” น้ำเสียงแหบพร่าดังขึ้นข้างหูฉัน ยิ่งพูดออกมาแต่ละคำ เลโอก็ยิ่งเลื่อนสันจมูกโด่งๆ กับริมฝีปากนั่นเข้ามาใกล้ฉันช้าๆ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก... ไม่ใช่ใช่มะ? เสียงใจเต้นเบาๆที่กำลังได้ยิน มันต้องไม่ใช่ของฉันแน่ๆอ่ะ “ทำไม..ถึงอยากคบกับฉัน?” ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันถามไปแบบนั้น แต่ยอมรับว่าเสี้ยวนาทีหนึ่งฉันพลาดพลั้งติดอยู่ในแววตาขี้เล่นแต่ดูจริงจังคู่นั้น แล้วเจ้าของริมฝีปากอมชมพูตรงหน้าก็หลุดยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเลื่อนมือข้างหนึ่งมาลูบไล้เบาๆ ที่แก้มของฉัน “....You’re my love at first sight.” ทั้งที่เป็นคำพูดธรรมดา แต่น้ำเสียงและแววตาคู่นั้นทำให้ฉันเหมือนต้องมนตร์สะกดไปชั่วพริบตา มือหนาของเลโอเชยคางฉันขึ้นมาช้าๆ ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเลื่อนมาสัมผัสริมฝีปากของฉันที่อยู่ตรงหน้า และ.... พลั่กกก! ตึงงง! ร่างสูงของเลโอที่กำลังคร่อมตัวฉันก็ถูกกระชากเหวี่ยงออกไปอีกทางด้วยฝีมือของคนที่แค่มองจากข้างหลังฉันก็ยังจำได้ท่าทางนั้นได้ดี ...มาโคร!
Latest chapter
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.62 (END)
“คิระ นี่มันเรื่องอะไรกัน?!”ไม่ใช่แค่ฉันหรอก แต่ DS Member ทุกคนก็ดูสับสนพอกัน ถ้าเรียกตัวคืนสู่สังกัด แปลว่ามาโครอยู่สังกัดของเรา? แต่จะเป็นไปได้ไงก็ในเมื่อแม็ค...“ว่ากันว่า...ถ้าจะหลอกศัตรูให้ตายใจ ก็ต้องหลอกพวกเดียวกันให้ได้ซะก่อน”คิระเดินตรงเข้ามาหาฉัน และมองลงไปที่กลางสนามประลอง เห็นแม็คกับเลย์ยืนอยู่ข้างล่างท่ามกลางความเงียบงันที่ไม่มีใครพูดอะไร ยิ่งไปกว่านั้น สองคนนั้นกับติณณ์และท่านพ่อ ก็ยังหันมาดูปฏิกิริยาของฉันด้วยซ้ำพรึ่บ! หมับ!ได้ฟังแบบนั้นฉันก็ก้าวขาจะเดินลงไปข้างล่าง แต่คินมันดันมาคว้าแขนไว้ และกระชากกลับไปอย่างแรง พร้อมกับพูดด้วยด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดก่อนจะหันไปพยักหน้าให้ติณณ์“ครั้งนี้ไม่เอาตัวแถม ถ้าพวกมันรักเธอ...พวกมันก็มีเรื่องต้องเคลียร์กัน!”แล้วพอคินพูดจบ อยู่ๆติณณ์ก็โยนดาบคาตานะสองเล่มให้แม็คกับเลย์ที่ก็ยื่นมือไปรับมัน นั่นทำให้ฉันวิตกขึ้นมา เพราะแม็คน่ะ...ใช้ดาบคาตานะคล่องมากอยู่ละ แต่เลย์กับดาบคาตานะน่ะ...“ศิษย์สำนักเดียวกัน ไม่เห็นต้องทำหน้าเหวอขนาดนั้น”“สำนักเดียวกัน?” ฉันหันไปหาคินด้วยสีหน้างงๆ“ก็ใครสอนไอ้แม็ค? ใครประทับตราให้มัน?”คิระตอบกลับคำถามขอ
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.61
สองวันต่อมา...@ Dark Shadow Castle (JAPAN)“โห สวยมากกกก เจ๊คือสวยในสวย สวยโคตรๆ สวยแบบถ้าเลย์เห็นต้องยกเลิกงานแต่ง ลากไปขังไว้ในห้องไม่ให้ออกมาพบผู้คนแน่ๆ O[]O”เสียงนิลลาอวยฉันที่ยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจกไปมาในชุดเจ้าสาวที่เคยใส่แล้ว แต่วันนี้มันดูแปลกตากว่าครั้งนั้น คงเพราะทรงผมที่ทำมันไม่เหมือนกันล่ะมั้ง“หรอ -/////- แต่นั่นน่าจะเป็นนิสัยดิบเถื่อนของพายุมากกว่า”“แหะๆ อย่าเปิดประเด็นนินทาพายสิคะ รายนั้นยิ่งชอบเจ้ากี้เจ้าการ บังคับให้แต่งๆอยู่ได้ ไม่สนใจคนรอบข้างเลยอ่ะ -*-”“อ้าวโรส เฮียพายมาหรอ”“เย้ยยย ไอ้ด้า! เดี๋ยวกูตบกบาล”อ๋อ! รู้ละอีกอย่างนึงที่มันต่าง คือความครื้นเครงในห้องแต่งตัวเจ้าสาวตอนนี้ ที่เต็มไปด้วยบรรดา Nightshade’s Lady มาช่วยตรวจความเรียบร้อยให้ แถมยังตื่นเต้นกว่าฉันที่สวมชุดเองซะอีก“ก็สวยจริงๆนั่นแหละนะ”โมเน่ต์พูดไปแล้วจัดระเบียบชุดเจ้าสาวของฉันไปด้วยสีหน้าที่ดูดีขึ้นแบบเคลียร์ใจกันทั้งหมดแล้วก็นะ เพราะฉันกับติณณ์อายุห่างกันนิดหน่อย แถมยังเรียนมหาลัยปีเดียวกัน เราเลยคงสรรพนามเดิมคือเรียกชื่อกันเฉยๆ ไม่จำเป็นต้องเรียกเจ๊หรืออะไรจริงจัง เพราะทั้งติณณ์และคิระ ถ้า
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.60
หลายวันต่อมา...@ Dark Shadow Castleหลังผ่านการพิพากษาคิระ ซึ่งทุกอย่างก็เหมือนจะจบลงด้วยดี เพียงแต่...ไอ้สองพี่น้องขี้เก๊กนั่นมันก็ยังไม่ยอมเปิดใจคุยกันตรงๆสักทีก็...แล้วแต่นะ การกระทำมันสำคัญกว่าคำพูดอยู่แล้วนี่อ้อ...ลืมบอกไปนิด ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นฉันนี่แหละ ที่เป็นคนประทับตรา Dark Shadow ให้โมเน่ต์ตามคำขอของติณณ์ ซึ่งเราก็ไม่เห็นหน้ากันตรงๆหรอกนะ ฉันเข้าไปประทับให้ตอนที่เธอหันหลัง เพราะยังไม่ต้องการเปิดเผยตัวตน และอย่างที่รู้... โมเน่ต์กับฉันก็ไม่ค่อยจะลงรอยกันหรอกตั้งแต่ที่ชมรมละแต่ไม่รู้ไปประทับอะไรผิดพลาดรึเปล่า เพราะอยู่ๆโมเน่ต์ก็ขอให้ติณณ์พามาที่ Castle ตั้งแต่กลับจากญี่ปุ่นตลอด Nightshade เองก็แวะเวียนมาที่นี่แทบทุกวัน จนตอนนี้กลายเป็น Ztudio Nightshade นั่นแหละที่ร้าง ในขณะที่ Castle ฝั่งติณณ์...ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!เสียงลั่นไกในห้องซ้อมยิงปืนจาก CCTV ที่เคนชินมันต่อเข้ามานั่งดูในห้องโถงของ Castle ฝั่งฉัน ดังสนั่นแบบที่ไอ้หมอนี่ไม่เห็นหัวเจ้าของ Castle ที่นั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่นี่เลยด้วยซ้ำ -_-แถมลูกน้องของฉันอีกหลายคนก็กำลังสุมหัว รอลุ้นวิถีกระสุนของโมเน่ต์
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.59
อีกด้านหนึ่งของ Dark Shadow Castleก๊อก ก๊อก ก๊อก...ฉันเคาะประตูห้องทำงานของติณณ์ที่ถูกเปิดแง้มเอาไว้ และถือวิสาสะเดินเข้ามาข้างในซึ่งก็มีติณณ์นั่งรออยู่ก่อนแล้วด้วยสีหน้านิ่งเรียบ แต่แววตาก็เป็นอย่างที่คาดไว้หมอนี่...กำลังเสียใจก่อนที่ฉันจะยื่นอัลบั้มรูปในมือที่ตอนไปค้นรูปคิระให้ลิซ บังเอิญไปเจออัลบั้มที่มีรูปติณณ์กับคินถ่ายด้วยกันสมัยเด็กๆก็ไม่รู้หรอกว่าหมอนี่อยากได้มั้ย...แต่ในสถานการณ์แบบนี้น่ะ ฉัน...อยากให้“ไม่ฆ่ามันก็บุญเท่าไหร่”พรึ่บ!ติณณ์พูดออกมาเสียงเรียบ แล้วเลย์ที่มาด้วยกันก็วางเอกสารทั้งหมดที่ฉันได้จากเคนชินเรื่องสภาค้ายาลงบนโต๊ะแบบไม่พูดอะไรแต่ความเป็น Nightshade มันบอกชัด ว่าเลย์ก็ไม่ได้สบายใจที่ติณณ์มันอยู่ในสภาวะอารมณ์ที่...จุกแต่พูดอะไรไมได้“หลายอย่างน้องมันอาจตั้งใจ แต่บางการกระทำก็มีเหตุผลให้เป็นไป”ฉันพูดออกไป แล้วพอได้ฟังแบบนั้นติณณ์มันก็มองมานิ่งๆ และไม่มีทีท่าจะเปิดดูทั้งอัลบั้มรูปและเอกสารที่พวกฉันหอบมาให้สักนิด ซึ่งก็เป็นสิทธิ์ของหมอนี่อยู่แล้วแหละ ที่จะดูหรือไม่ดูก็ได้“เข้าด้วยมั้ย?”คำถามคลุมเครือจากติณณ์ถูกส่งมา ด้วยแววตาที่ดูเหมือนกำลังหาที่พึ่ง
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.58
หลายชั่วโมงต่อมา...“ยุติสถานการณ์บนเกาะพร้อมเคลียร์พื้นที่เรียบร้อยแล้วครับนายหญิง”เสียงลูกน้องคนหนึ่งของฉันมารายงานผลด้วยการกระซิบเบาๆเล่นเอาโล่งใจไปตามๆกัน ท่ามกลางเสียงหัวเราะคิกคักของลิซที่กำลังนั่งดูรูปคิระที่หน้าบูดตั้งแต่เด็กอยู่คนเดียว“คิกๆๆ ตาลุงคนนี้นี่หน้าตาโกตั๊กจังเลยนะคะเนี่ย ^_^”“แล้วสองคนนั้น?”ฉันถามออกไปเบาๆ เพราะเท่าที่ดูเหมือนลิซไม่รู้ว่าคิระเป็นใครด้วยซ้ำ ทั้งที่ตอนนั้นเกือบโดนคนของสภาเอาตัวไป แต่ไม่รู้คินมันหลอกน้องหรือความไร้เดียงสาทำให้ลิซคิดว่าฉันรวยมากเลยจะโดนจับไปเรียกค่าไถ่ -.-ส่วนเหตุผลที่มาที่นี่ก็พีคกว่าไง น้องมันโดนไอ้คินชวนมาล่าท้าผี เป่าหูลิซว่าที่นี่คือปราสาทร้อยปี แถมยังมีขนนกนำโชคที่จะทำให้พบรักแท้ซะด้วย หึหึ... เป็นประวัติ Castle ที่ช่าง...น่าสนใจ =_=^“คุณเตโชกับคุณคิระบาดเจ็บนิดหน่อย แต่โดยรวมปลอดภัยดีครับ Nightshade กับ Nightshade’s Lady ก็กลับมาที่นี่แล้ว อ้อ ส่วนคุณเลโอก็สบายมากหายห่วง ลูกพี่เคนชินขอตัวไปเปลี่ยนชุด แล้วจะกลับมาทำหน้าที่ต่อครับ ^_^”น้ำเสียงกับสีหน้าระรื่นของลูกน้องที่มารายงานถูกส่งมาให้ฉันแบบสวมรอยเคนชินมาชัดๆ หึ... ไอ้ล
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.57
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...“คนของเราวางบอมบ์ได้ 60% จากพื้นที่ทั้งหมดแล้วครับ พิกัดแรกเราจะระเบิดคลังยาที่…”“คุณโมเน่ต์อาการไม่ดีเลยครับนายหญิง”ระหว่างที่ฉันกำลังสนใจสัญญาณที่คนของเราให้มาเป็นระยะว่าจะระเบิดคลังยานรกแต่ละที่ตอนไหน เคนชินที่หันไปเห็นโมเน่ต์จากภาพใน CCTV ที่เราเลิกสนใจตั้งแต่ติณณ์เดินออกไปก็พูดขึ้นมาได้ฟังแบบนั้นฉันเลยละความสนใจและหันไปดูโมเน่ต์ที่เดินวนไปวนมาโดยมีมือถือเครื่องหนึ่งแนบหู ซึ่งก็คงพยายามโทรหาติณณ์ที่ชิ่งออกไปแบบให้คำตอบคลุมเครือนั่นแหละนะถ้าให้ทาย“คนของเราอยู่ในนั้นแล้วใช่มั้ย?”“ครับ แฝงตัวเข้าไปตอนรายงานพิกัด”“งั้นก็ไม่มีไรต้องกังวลนี่”แล้วจังหวะที่ฉันกำลังหมุนตัวกลับไปดูพิกัดวางระเบิดหลังคุยเรื่องโมเน่ต์กับเคนชิน เสียงคนของเราที่ Castle ฝั่งติณณ์ก็ตะโกนเรียกออกมาดังลั่น‘นายหญิงครับ นายหญิง!!!’ “ว่า?”“คุณโมเน่ต์อยู่ๆก็หมดสติไปครับ”ตึงงงง!ได้ยินคำตอบจากเคนชินที่ตอบแทนลูกน้องที่อยู่ข้างใน ทำให้ฉันรีบผลักประตูและวิ่งข้ามทางเชื่อมตรงไปที่ Castle ฝั่งติณณ์ทันที“เคนชินเรียกรถพยาบาล! โมเน่ต์เป็นอะไร?”ฉันหันไปถามลูกน้องติณณ์ที่กำลังอุ้มร่างโมเน่ต์ที่ไร้ส
You may also like
![นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
นเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์2.4K viewsหลงกลรัก มาเฟียเถื่อน
MaRich_3.0K viewsกรง | กาม
ลำเจียก4.9K viewsสัญญารักมาเฟียร้าย
โซลสตาร์ seoulstar4.1K viewsยากูซ่าสีน้ำผึ้ง
มนต์สิงหา417 viewsCRAZY ABOUT ปักใจรักบอดี้การ์ด NC20++
ฅนบนดอย1.2K viewsมลทินสวาทมาเฟีย (ซีรีส์มาเฟียยอดรัก ลำดับที่1)
ผการุ้ง ช่อชมพู610 viewsเจย์เลอร์ Jay Z
Naya Solene889 views
