LOGINShare
CLINGY JUNIOR ::: EP.7
Last Updated:
2025-08-14 17:48:42วันต่อมา...
ครืด~ ครืด~ ครืดดดดด~ LEO : ยู้ฮูววว LEO : ฟาริดาาาา LEO : คิดถึงเลขาเค้าจังเลยน้าาา~ LEO : ตัวเองทำไรอยู่อ่าาา LEO : คิดถึงเค้าป่าววว “-.-” ฉันก้มมองมือถือตัวเองบนโต๊ะเลคเชอร์ที่สั่นรัวมากด้วยความเซ็งระดับสิบ ตั้งแต่เมื่อวานที่เดินพ้นจากห้องพักอาจารย์ ไอ้ไลน์บ้าๆ นี่ก็ถูกส่งมาแทบจะทุก 5 นาทีจนถึงสี่ทุ่มครึ่งที่ตัดจบไปด้วยคำว่า... LEO : ฝันดีนะจ๊ะจุ๊บๆ จุ๊บบ้าจุ๊บบออะไรของไอ้บื้อนั่นกันวะเนี่ย =_=?! ส่วน LINE ID ฉัน ไม่ต้องถามว่าหมอนั่นไปเอามาจากไหน มันธรรมดาเกินไป เพราะล่าสุดจากที่อ่านข้อความในไลน์ ไอ้บ้าเลโอรู้ยันทะเบียนรถและที่จอดประจำของฉันแล้วไง เกลียดความเล่นใหญ่ของลูกเจ้าของมหาลัยจะตายชัก! “หึ...ใช้ได้” ไอ้เชนพูดแล้วก้มตาจดเลคเชอร์ต่อแบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ใช้ได้ก็เอาไปตอบเองมั้ย รำคาญแค่ไหนให้ทาย -.-?! “ทำงี้ไมวะ” ฟิ้ววว~ ตึงงงง! ฉันพูดพร้อมกับโยนมือถือที่เปิดอ่านไลน์แต่ไม่ตอบอะไรไปให้ ไอ้เชนมันก็รับไปไล่อ่านแล้วยิ้มหน้าบานยกใหญ่ หน้ามันตอนนี้ถามว่าสะใจมั้ย เหอะ! ก็ไม่สะใจเท่าไหร่ แค่นั่งเลือกสติ๊กเกอร์แล้วทำหน้าที่พลเมืองดี อีกไม่กี่วิจะกดส่งกลับไปแล้วไงถ้าคว้าไว้ไม่ทัน พรึ่บบบ! “ยุ่ง” ฉันคว้ามือถือตัวเองกลับมาแล้วหันไปถลึงตาใส่ แต่มันก็ทำหน้าล้อเลียนอยู่ได้ “อะไร ก็มันมาอ้อนวอนกูอ่ะ” “อ้อนวอน?” “เออ มันบอกมันชอบมึงอ่ะ” เจริญล่ะ! เสน่ห์ยาแฝดอะไรก็ไม่ได้ทำถูกมั้ย น้ำมันพรายก็ไม่เคยดีดใส่ ไปโดนตัวใหญ่มาวะนั่นน่ะ “แต่นี่เพื่อนป้ะ -_-?” ฉันทำหน้าเอือมกับเรื่องไร้สาระที่ไอ้เชนมันพูดออกมา แล้วถึงกับกุมขมับพอคิดว่าต้องเข้าไปอยู่ในวังวนทะลึ่งทะเล้นอะไรไม่เข้าเรื่องของไอ้บ้านั่นที่ท่าทางโคตรจะประหลาด “เอ้า โง่ป้ะเนี่ย ไอ้เลย์มันก็เพื่อนไอ้เวย์ เพื่อนของเพื่อนก็คือเพื่อนของเรา ลำบากใจฉิบเลยว่ะ ..มึงโอเคนะ” ตุ้บ! ตุ้บ! พูดจบไอ้เชนมันก็เอื้อมมือมาตบบ่าฉันด้วยสีหน้าเสแสร้งแบบมองไม่รู้จริงๆ นะว่าสร้างภาพอยู่อ่ะ “อ๋อ เพื่อนไอ้เวย์ ต้องตบไอ้เวย์ด้วยสินะ” พาล! บอกเลยว่าพาล! Nightshade แก๊งค์เดียวกันก็เอาไปคนละเท่าๆ กัน คืนนี้จะเจอพวกมันพอดี “ไม่ลองเปิดใจให้มันดูหน่อยอ่ะ” “ไร้สาระ” ฉันสวนกลับไปทันควันพอไอ้เชนมันพูดแบบนั้นออกมา “ทำไม กลัวไอ้ติณณ์มันตกใจที่ได้อาเขยเป็นเพื่อนสนิทไง๊ คิดไปคิดมากูว่าฮาออก” “เลิกพล่ามเหอะน่า” ฉันตัดบทแล้วเก็บของลุกขึ้นเพราะเพิ่งเลิกคลาส อ้อ..ไม่ต้องถามถึงไอ้สามตัวบาทเพราะมันพร้อมใจกันโดดจนกลายเป็นภาระแห่งชาติ ฉันกับไอ้เชนต้องแบกชีทกลับให้ ซึ่งหนักชะมัด! แต่...อาเขยเนี่ยนะ? เหอะๆ แค่คิดก็สยองละ และบอกเลยชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่มีทางเป็นงั้น นอกจากโลกจะหมุนรอบดาวอังคาร แล้วเบี่ยงตัวหลบพระจันทร์ไปฟูลเทิร์นห้าครั้งข้างดาวพลูโต ซึ่งยากอ่ะ แต่พอๆ อย่าคิดเยอะ เดี๋ยวสมองพัง! “...เพราะไอ้เวรนั่นใช่มั้ย” ทันทีที่ฉันก้าวขาพ้นประตูคลาสเรียนออกมา คำถามของไอ้เชนก็ทำเอาเท้าฉันหงุดชะงัก คำพูดสั้นๆ ที่ฉันเข้าใจความหมายของมันดีถูกเอ่ยขึ้นมา พร้อมกับความเงียบที่ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้ามาแทรกตรงกลางระหว่างบทสนทนาของเรา “.....” “เออ ถามโง่ๆ นะกูเนี่ย ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่ามึงก็ยังรั...” “...สงครามเจ็บสองฝ่ายนะ” ฉันออกตัวเบรคประโยคที่เชนมันกำลังจะพูดออกมาจนมันเงียบกริบ ไอ้ท่าทางที่ดูพยายามร่าเริงแบบนั้น กับแววตาที่เริ่มสั่นแต่ก็ยังทำเป็นเพิกเฉยกับความรู้สึกบางอย่างที่ตัวเองมีนั่นน่ะ ไม่ได้ทำให้ฉันมองข้ามความเจ็บปวดของมันถ้าต้องพูดถึงบางอย่างที่เราต่าง...สูญเสียไปพร้อมกันหรอกนะ “.....” แล้วประโยคนั้นของฉันก็ทำให้มันถึงกับนิ่งไปทันทีเลยเหมือนกัน ฉันเลยค่อยๆ ก้าวขาเดินนำมันมาช้าๆ มันเองก็เดินตามมาท่ามกลางความเงียบ แต่ก็เงียบได้แค่ไม่นาน “กูแม่งเหี้ยมากเลยหรอวะ” คำถามเดิมๆ ครั้งที่พัน ดังขึ้นจากปากของคนที่ตอนแรกเลือกจะเอาเรื่องนั้นมาล้อเลียนฉัน แต่กลับสตั๊นจนกลายเป็นร่างไร้วิญญาณขึ้นมาแทน “พอกันมั้ง ถ้าเจ็บปวดที่จะพูดถึงมัน ทำไมถึงยัง....” “จ๊ะเอ๋!!!! ~” กึก... จิ๊! ฉันยังพูดไม่ทันจบประโยคด้วยซ้ำ ไอ้บ้าเลโอที่ไม่รู้มายืนทำซากอะไรตรงหัวโค้งบันไดก็โดดออกมาขวางด้วยท่าทางไร้สำนึกสิ้นดี ถามคำดิ๊! เกิดผวาตกบันไดลงไปนี่รับผิดชอบชีวิตคนอื่นเขาไหวรึไงฮะ?! “ตัวเอง~ ทำไมไม่ตอบไลน์เค้าอ่ะ ....เฮ้ยมึงอ่ะ ไสหัวกลับไปได้ละ ชิ่ว~” เลโอหันมาพูดกับฉันแล้วหันไปส่งเสียงซุบซิบให้ไอ้เชน ที่ดูจากหน้าตาแม่งไม่ได้มีอารมณ์ร่วมอะไรทั้งนั้น แต่มันก็เดินนิ่งๆ หงอยๆ แยกออกไปทันทีเหมือนกัน ส่วนไอ้หมอนี่ก็เอาแต่เดินบ่นอะไรงุ้งงิ้งตามหลังฉันไม่หยุดสักที จึ๊ก จึ๊ก “ม.เราตอนเย็นๆ นี่มันสวยใช้ได้เลยนะตัวเองว่าป้ะ?” นิ้วเรียวยาวถูกส่งมาจิ้มที่ไหล่ขวาของฉัน แต่ฉันก็ยังทำเฉย คือมองข้ามได้ก็ทำไป ดีกว่าเอาเวลาไปเสวนาด้วยโดยที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลย -.- “ก๊อกๆๆ ตัวเองจ๋า~ เซ็งเรื่องที่เอาแก้มมายัดเยียดให้เค้าหอม หรือที่งอนตุ๊บป่องที่เค้าให้ยืมปากกาเซ็นเอกสาร จะได้ง้อถูกอ่ะ” คราวนี้มือหนาถูกเลื่อนมาเคาะเบาๆ ที่ไหล่ขวาของฉัน อื้ม...เอาแก้มไปยัดเยียดให้หอม? กับงอนตุ๊บป่องเนี่ยนะ? เข้าใจสรรหาคำได้น่ากระทืบให้จมดินซะไม่มีเลยนะ! -*- “โห่~ ยิ้มหน่อยสิฮะ ทำงานกับผมมันไม่เลวร้ายขนาดนั้นหรอกนะครับ...รุ่นพี่” พอฉันไม่โต้ตอบอะไร หมอนี่ก็เดินอ้อมมาดักหน้า แถมยังเอียงคอเรียกฉันว่า ‘รุ่นพี่’ ซะด้วย สงสัยจะเพี้ยนไปแล้วจริงๆ นั่นแหละ “อ่ะ งง งงเลย คิกๆๆ ที่จริงกาลเทศะเค้าก็มี แต่อยากเรียก ‘ตัวเอ๊งงง~’ แบบนี้มากกว่า ^_^” เหอะๆๆ จบละ! เหมือนจะเริ่มเป็นผู้เป็นคน แต่ที่จริงตัวตนของหมอนี่ก็ไม่ได้สนอะไรเลย =_=! “อย่าปีนเกลียวได้มั้ยฮะ -.-” แล้วความอดทนที่จะไม่ตอบโต้ของฉันก็หมดลง ยิ่งทำให้เลโอเอามือปิดปากและหลุดขำ ก่อนจะกลอกตากวนโมโหส่งมาซ้ำๆ “อิอิ ก็ไม่รู้สินะ แล้วถ้าเค้าจะปีนอ่ะ ตัวเองห้ามได้ป้ะ?” พัง! สติสตางค์หมอนี่บอกเลยว่าพัง! ระบบประมวลผลของประสาทส่วนกลางล่มสลายถล่มทลายไปหมดแล้วมั้ง “แล้วสรุป..ตัวเองมีแฟนยัง ถ้ามีก็เลิกซะแล้วมาคบกัน ^_^” ปิ๊งๆๆๆ เฮ่อออ! ไอ้บ้าเลโอพูดแล้วทำท่ามินิฮาร์ทส่งมาให้ฉัน ถุย! เลิกซะแล้วมาคบกัน? มั่นหน้าอะไรขนาดนั้น ไอ้หัวโขน Nightshade ที่ใส่อยู่นี่มันทำให้คนเป็นบ้าไปหมดแล้วมั้ง เลอะเทอะชิบ! “ฟาริดา~ พูดจริงนะเค้าชอบตัวเองอ่ะ” ยัง! ชอบเชิบอะไรกัน ผีบ้าเข้าสิงมั้ง -.- “ไม่ตอบอีกละ งั้นเปลี่ยนเรื่องก็ได้ ตัวเองกลับไงอ่ะ? วันนี้เค้าไปส่งเอาป้ะ? ป่ะไปกัน” หมับ! พูดจบหมอนี่ก็คว้าข้อมือฉันเดินย้อนไปอีกทาง แต่ฉันก็สะบัดออกอย่างไวเลยเหมือนกัน หาเรื่องโดนตัวกันบ่อยไปแล้วมั้ง สักทีดีมั้ยเนี่ยแม่จะตบให้คว่ำ! พรึ่บ! “มีรถ!” ...แล้วพอได้ยินแบบนั้นหมอนี่ก็ทำหน้าเหมือนคิดได้ “เออแฮะ งั้นเฟรย์ไปส่งเค้าหน่อยนะ รถเค้าพังได้สามวิแล้วอ่ะ โอ้ววว ไม่นะ!!!! สงสัยจะไม่มีรถกลับบ้านแล้วล่ะะะะ” “ไปไกลๆ ป่ะ -.-” ถึงจะพูดด้วยโทนเสียงเอือมระอาแบบนั้นก็เถอะนะ แต่ใจจริงน่ะ...อ๊ากกก หมอนี่จะหวีดร้องทำมะเขืออะไรเนี่ยฮะ!!! “อืมมม ไปไกลๆ อ๋อออ อยากไปที่ไกลๆ หรอ พรุ่งนี้วันหยุดนี่นา บอกเค้าได้นะถ้าเฟรย์อยากไปไหนอ่ะ” ปิ๊งๆๆๆ “นรกมะ?” ฉันตอบกลับสายตาปิ๊งๆ ที่ถูกส่งมาแบบหน้าตายที่สุดในชีวิตแล้วหมุนตัวเดินหนี แต่ไอ้บ้านี่ก็ยังเดินตามมาอยู่ดี “จริงดิ! นั่นที่ชอบที่ชอบเค้าเลยนะ ถ้าเฟรย์ไปเค้าก็ไปอ่ะ แต่อย่าลืมพกครีมกันแดดไปด้วยนะคะ มันร๊อนนน ร้อนนน ฮ่ะๆๆ” เอาล่ะ พูดเองขำเอง ลักษณะจะเมาอากาศล่ะมั้งนะนั่นน่ะ หรือถ้าไม่ใช่..หมอนั่นก็คงสติไม่ค่อยดีเท่าไหร่อ่ะ -_- “เอ้า เดี๋ยวสิตัวเอ๊งงง~ ทำไมเดินไม่รอเค้าเลยอ่ะ อย่าบอกนะว่าจะไม่ไปส่งเค้าอ่ะ ทำไมไม่มีน้ำใจเลยล่ะฮะ แล้วแบบนี้เค้าจะ...” “มีแต่น้ำลายอ่ะ ให้ถุยเลยมะ?” “อุ่ย O[]O ยี๋~ เล่นไรสกปรกจังอ่ะ แต่เอาดิ เฟรย์อยากถุยใส่ตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนี้ หรือว่าตรงนี้ เอาเลยๆ แล้วคบกันนะ” หมอนี่ทำท่ายี๋ๆ ออกมา แต่ยังเลื่อนนิ้วหนาๆ นั่นมาจิ้มแก้มซ้าย แก้มขวา จิ้มหน้าผาก จิ้มปาก จิ้มตามั่วไปหมด! เฮ่ออออ! “คือจะไม่หยุดจริงๆ ช้ะ?!” “โอ๊ะๆ เริ่มจะหัวร้อนแล้วล่ะ ม่ายยยย ใจเย็นๆ นะค้าาา~ ถ่ายรูปดีกว่าบรรยากาศดีออกนะ ใกล้จะเปิดเทอมแล้วด้วยนี่นา~” พอเห็นฉันเริ่มอารมณ์เสียขึ้นมา ไอ้บ้านี่ก็ทำเฉไฉนึกอยากชมนกชมไม้ขึ้นมาเชียวล่ะ “เอางี้ เค้าต่อให้นะ เดี๋ยวถึงวันนั้นเค้าลงรูปหมาก็ได้ จะได้ลด Level ความร้อนแรงที่มีลงไปนิสสสสนึงไง ตัวเองว่าดีมั้ย? ฮ่าๆๆ” จิ๊! “โมฆะ” ฉันพูดออกไปสั้นๆ ที่จริงกะจะไม่ขยายความ แต่ก็นั่นล่ะ ต้องสงเคราะห์เด็กโข่งที่ยืนงงในดง Question mark อีกละ น่าเบื่อชะมัด! “หืม?” “ก็ถ้าไม่มีไอ้เชน ข้อตกลงก็...” “ยังคงเดิมนะ” เลโอพูดแทรกขึ้นมา แต่แน่นอนฉันไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่อ่ะ “ไร้สาระ” “เอ๊ะๆ หรือจะเปลี่ยนให้เข้ากับสถานการณ์ตอนนี้ดีอ่ะ ^_^” บ้าเอ๊ย ทำไมถึงเกลียดรอยยิ้มแบบนั้นจังเลยฟะ -.-? รู้สึกเหมือนหมอนี่จะมีแผนร้าย ซึ่งพอประมาททีไรก็เป็นเรื่องจนได้ทุกที “พอ! เลิกวุ่นวายได้ละ!” พลั่กกก! คราวนี้ฉันเดินกระแทกไหล่หมอนี่ออกมาแรงพอควร แต่ก็ถูกคว้าแขนไว้แล้วลากกลับมายืนที่เดิม หมับ! “ไม่! งั้นเอางี้ ถ้าตัวเองแพ้คบกันป้ะ? นะ..เฟรย่า” แววตาจริงจังถูกส่งออกมา แต่ใครเชื่อก็บ้าละป้ะ -.- รบกวนใครช่วยเอาหมอนี่ออกไปรัศมีสายตาฉันที หงุดหงิดชิบ! “ปัญญาอ่อนรึไงฮะ?!” พรึ่บ! หมับ! ฉันสะบัดมือออกแต่ก็โดนคว้าไว้อีก แถมครั้งนี้สีหน้าทะลึ่งตึงตังของเลโอที่มองมายังเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาจนเห็นได้ชัด “ไม่รู้อ่ะ ตามนี้... ถ้าตัวเองกะพริบตา เค้าถือว่าตกลงนะ” พรึ่บบบ! ฟิ้วววว~ พูดจบเลโอก็ใช้มือข้างหนึ่งพลิกตัวฉันหันหน้าออกมาทางสนามบอล ก่อนจะมีลมแรงหอบเอาเศษฝุ่นและใบไม้แห้งพัดเข้ามาหาฉันที่ไม่ทันตั้งตัวจนต้องหลับตาปี๋เพราะเคืองตา แล้วแค่แว๊บเดียวเท่านั้น หมอนี่ก็เอาตัวเองมาบังฉันไว้ แต่ก็ไม่วายส่งเสียงล้อเลียนออกมาจนได้ “โอ๊ะโอว~” แล้วมือหนาข้างหนึ่งของเลโอก็ถูกส่งมาลูบหน้าฉันเบาๆ ระหว่างที่ฉันกะพริบตาถี่ๆ ไล่เศษฝุ่นที่อยู่ข้างในดวงตา ส่วนมืออีกข้างหมอนี่ก็ใช้มันปัดใบไม้แห้งที่ติดพะรุงพะรังบนผมฉันจนร่วงหล่นลงมา “รับปากแล้ว ห้ามคืนคำนะคะ :) ” ถึงจะไม่ใช่เวลา และภาพตรงหน้าดูขัดแย้งกับโทนเสียงบ้าๆนั่นมากมาย แต่ถ้าบอกว่าแววตาของเลโอตอนนี้ดูจริงจังกว่าทุกครั้งล่ะ...ฟังดูบ้ามั้ย? หรือจะว่าไปในห้วงนาทีที่ตาพร่ามัวแบบนี้ อาจเป็นฉันก็ได้นะที่...ประสาทแทนหมอนี่ไปแล้วอ่ะ -.-
Latest chapter
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.62 (END)
“คิระ นี่มันเรื่องอะไรกัน?!”ไม่ใช่แค่ฉันหรอก แต่ DS Member ทุกคนก็ดูสับสนพอกัน ถ้าเรียกตัวคืนสู่สังกัด แปลว่ามาโครอยู่สังกัดของเรา? แต่จะเป็นไปได้ไงก็ในเมื่อแม็ค...“ว่ากันว่า...ถ้าจะหลอกศัตรูให้ตายใจ ก็ต้องหลอกพวกเดียวกันให้ได้ซะก่อน”คิระเดินตรงเข้ามาหาฉัน และมองลงไปที่กลางสนามประลอง เห็นแม็คกับเลย์ยืนอยู่ข้างล่างท่ามกลางความเงียบงันที่ไม่มีใครพูดอะไร ยิ่งไปกว่านั้น สองคนนั้นกับติณณ์และท่านพ่อ ก็ยังหันมาดูปฏิกิริยาของฉันด้วยซ้ำพรึ่บ! หมับ!ได้ฟังแบบนั้นฉันก็ก้าวขาจะเดินลงไปข้างล่าง แต่คินมันดันมาคว้าแขนไว้ และกระชากกลับไปอย่างแรง พร้อมกับพูดด้วยด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดก่อนจะหันไปพยักหน้าให้ติณณ์“ครั้งนี้ไม่เอาตัวแถม ถ้าพวกมันรักเธอ...พวกมันก็มีเรื่องต้องเคลียร์กัน!”แล้วพอคินพูดจบ อยู่ๆติณณ์ก็โยนดาบคาตานะสองเล่มให้แม็คกับเลย์ที่ก็ยื่นมือไปรับมัน นั่นทำให้ฉันวิตกขึ้นมา เพราะแม็คน่ะ...ใช้ดาบคาตานะคล่องมากอยู่ละ แต่เลย์กับดาบคาตานะน่ะ...“ศิษย์สำนักเดียวกัน ไม่เห็นต้องทำหน้าเหวอขนาดนั้น”“สำนักเดียวกัน?” ฉันหันไปหาคินด้วยสีหน้างงๆ“ก็ใครสอนไอ้แม็ค? ใครประทับตราให้มัน?”คิระตอบกลับคำถามขอ
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.61
สองวันต่อมา...@ Dark Shadow Castle (JAPAN)“โห สวยมากกกก เจ๊คือสวยในสวย สวยโคตรๆ สวยแบบถ้าเลย์เห็นต้องยกเลิกงานแต่ง ลากไปขังไว้ในห้องไม่ให้ออกมาพบผู้คนแน่ๆ O[]O”เสียงนิลลาอวยฉันที่ยืนหมุนตัวอยู่หน้ากระจกไปมาในชุดเจ้าสาวที่เคยใส่แล้ว แต่วันนี้มันดูแปลกตากว่าครั้งนั้น คงเพราะทรงผมที่ทำมันไม่เหมือนกันล่ะมั้ง“หรอ -/////- แต่นั่นน่าจะเป็นนิสัยดิบเถื่อนของพายุมากกว่า”“แหะๆ อย่าเปิดประเด็นนินทาพายสิคะ รายนั้นยิ่งชอบเจ้ากี้เจ้าการ บังคับให้แต่งๆอยู่ได้ ไม่สนใจคนรอบข้างเลยอ่ะ -*-”“อ้าวโรส เฮียพายมาหรอ”“เย้ยยย ไอ้ด้า! เดี๋ยวกูตบกบาล”อ๋อ! รู้ละอีกอย่างนึงที่มันต่าง คือความครื้นเครงในห้องแต่งตัวเจ้าสาวตอนนี้ ที่เต็มไปด้วยบรรดา Nightshade’s Lady มาช่วยตรวจความเรียบร้อยให้ แถมยังตื่นเต้นกว่าฉันที่สวมชุดเองซะอีก“ก็สวยจริงๆนั่นแหละนะ”โมเน่ต์พูดไปแล้วจัดระเบียบชุดเจ้าสาวของฉันไปด้วยสีหน้าที่ดูดีขึ้นแบบเคลียร์ใจกันทั้งหมดแล้วก็นะ เพราะฉันกับติณณ์อายุห่างกันนิดหน่อย แถมยังเรียนมหาลัยปีเดียวกัน เราเลยคงสรรพนามเดิมคือเรียกชื่อกันเฉยๆ ไม่จำเป็นต้องเรียกเจ๊หรืออะไรจริงจัง เพราะทั้งติณณ์และคิระ ถ้า
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.60
หลายวันต่อมา...@ Dark Shadow Castleหลังผ่านการพิพากษาคิระ ซึ่งทุกอย่างก็เหมือนจะจบลงด้วยดี เพียงแต่...ไอ้สองพี่น้องขี้เก๊กนั่นมันก็ยังไม่ยอมเปิดใจคุยกันตรงๆสักทีก็...แล้วแต่นะ การกระทำมันสำคัญกว่าคำพูดอยู่แล้วนี่อ้อ...ลืมบอกไปนิด ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นฉันนี่แหละ ที่เป็นคนประทับตรา Dark Shadow ให้โมเน่ต์ตามคำขอของติณณ์ ซึ่งเราก็ไม่เห็นหน้ากันตรงๆหรอกนะ ฉันเข้าไปประทับให้ตอนที่เธอหันหลัง เพราะยังไม่ต้องการเปิดเผยตัวตน และอย่างที่รู้... โมเน่ต์กับฉันก็ไม่ค่อยจะลงรอยกันหรอกตั้งแต่ที่ชมรมละแต่ไม่รู้ไปประทับอะไรผิดพลาดรึเปล่า เพราะอยู่ๆโมเน่ต์ก็ขอให้ติณณ์พามาที่ Castle ตั้งแต่กลับจากญี่ปุ่นตลอด Nightshade เองก็แวะเวียนมาที่นี่แทบทุกวัน จนตอนนี้กลายเป็น Ztudio Nightshade นั่นแหละที่ร้าง ในขณะที่ Castle ฝั่งติณณ์...ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!เสียงลั่นไกในห้องซ้อมยิงปืนจาก CCTV ที่เคนชินมันต่อเข้ามานั่งดูในห้องโถงของ Castle ฝั่งฉัน ดังสนั่นแบบที่ไอ้หมอนี่ไม่เห็นหัวเจ้าของ Castle ที่นั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่นี่เลยด้วยซ้ำ -_-แถมลูกน้องของฉันอีกหลายคนก็กำลังสุมหัว รอลุ้นวิถีกระสุนของโมเน่ต์
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.59
อีกด้านหนึ่งของ Dark Shadow Castleก๊อก ก๊อก ก๊อก...ฉันเคาะประตูห้องทำงานของติณณ์ที่ถูกเปิดแง้มเอาไว้ และถือวิสาสะเดินเข้ามาข้างในซึ่งก็มีติณณ์นั่งรออยู่ก่อนแล้วด้วยสีหน้านิ่งเรียบ แต่แววตาก็เป็นอย่างที่คาดไว้หมอนี่...กำลังเสียใจก่อนที่ฉันจะยื่นอัลบั้มรูปในมือที่ตอนไปค้นรูปคิระให้ลิซ บังเอิญไปเจออัลบั้มที่มีรูปติณณ์กับคินถ่ายด้วยกันสมัยเด็กๆก็ไม่รู้หรอกว่าหมอนี่อยากได้มั้ย...แต่ในสถานการณ์แบบนี้น่ะ ฉัน...อยากให้“ไม่ฆ่ามันก็บุญเท่าไหร่”พรึ่บ!ติณณ์พูดออกมาเสียงเรียบ แล้วเลย์ที่มาด้วยกันก็วางเอกสารทั้งหมดที่ฉันได้จากเคนชินเรื่องสภาค้ายาลงบนโต๊ะแบบไม่พูดอะไรแต่ความเป็น Nightshade มันบอกชัด ว่าเลย์ก็ไม่ได้สบายใจที่ติณณ์มันอยู่ในสภาวะอารมณ์ที่...จุกแต่พูดอะไรไมได้“หลายอย่างน้องมันอาจตั้งใจ แต่บางการกระทำก็มีเหตุผลให้เป็นไป”ฉันพูดออกไป แล้วพอได้ฟังแบบนั้นติณณ์มันก็มองมานิ่งๆ และไม่มีทีท่าจะเปิดดูทั้งอัลบั้มรูปและเอกสารที่พวกฉันหอบมาให้สักนิด ซึ่งก็เป็นสิทธิ์ของหมอนี่อยู่แล้วแหละ ที่จะดูหรือไม่ดูก็ได้“เข้าด้วยมั้ย?”คำถามคลุมเครือจากติณณ์ถูกส่งมา ด้วยแววตาที่ดูเหมือนกำลังหาที่พึ่ง
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.58
หลายชั่วโมงต่อมา...“ยุติสถานการณ์บนเกาะพร้อมเคลียร์พื้นที่เรียบร้อยแล้วครับนายหญิง”เสียงลูกน้องคนหนึ่งของฉันมารายงานผลด้วยการกระซิบเบาๆเล่นเอาโล่งใจไปตามๆกัน ท่ามกลางเสียงหัวเราะคิกคักของลิซที่กำลังนั่งดูรูปคิระที่หน้าบูดตั้งแต่เด็กอยู่คนเดียว“คิกๆๆ ตาลุงคนนี้นี่หน้าตาโกตั๊กจังเลยนะคะเนี่ย ^_^”“แล้วสองคนนั้น?”ฉันถามออกไปเบาๆ เพราะเท่าที่ดูเหมือนลิซไม่รู้ว่าคิระเป็นใครด้วยซ้ำ ทั้งที่ตอนนั้นเกือบโดนคนของสภาเอาตัวไป แต่ไม่รู้คินมันหลอกน้องหรือความไร้เดียงสาทำให้ลิซคิดว่าฉันรวยมากเลยจะโดนจับไปเรียกค่าไถ่ -.-ส่วนเหตุผลที่มาที่นี่ก็พีคกว่าไง น้องมันโดนไอ้คินชวนมาล่าท้าผี เป่าหูลิซว่าที่นี่คือปราสาทร้อยปี แถมยังมีขนนกนำโชคที่จะทำให้พบรักแท้ซะด้วย หึหึ... เป็นประวัติ Castle ที่ช่าง...น่าสนใจ =_=^“คุณเตโชกับคุณคิระบาดเจ็บนิดหน่อย แต่โดยรวมปลอดภัยดีครับ Nightshade กับ Nightshade’s Lady ก็กลับมาที่นี่แล้ว อ้อ ส่วนคุณเลโอก็สบายมากหายห่วง ลูกพี่เคนชินขอตัวไปเปลี่ยนชุด แล้วจะกลับมาทำหน้าที่ต่อครับ ^_^”น้ำเสียงกับสีหน้าระรื่นของลูกน้องที่มารายงานถูกส่งมาให้ฉันแบบสวมรอยเคนชินมาชัดๆ หึ... ไอ้ล
NightZ [V] CLINGY JUNIOR CLINGY JUNIOR ::: EP.57
ครึ่งชั่วโมงต่อมา...“คนของเราวางบอมบ์ได้ 60% จากพื้นที่ทั้งหมดแล้วครับ พิกัดแรกเราจะระเบิดคลังยาที่…”“คุณโมเน่ต์อาการไม่ดีเลยครับนายหญิง”ระหว่างที่ฉันกำลังสนใจสัญญาณที่คนของเราให้มาเป็นระยะว่าจะระเบิดคลังยานรกแต่ละที่ตอนไหน เคนชินที่หันไปเห็นโมเน่ต์จากภาพใน CCTV ที่เราเลิกสนใจตั้งแต่ติณณ์เดินออกไปก็พูดขึ้นมาได้ฟังแบบนั้นฉันเลยละความสนใจและหันไปดูโมเน่ต์ที่เดินวนไปวนมาโดยมีมือถือเครื่องหนึ่งแนบหู ซึ่งก็คงพยายามโทรหาติณณ์ที่ชิ่งออกไปแบบให้คำตอบคลุมเครือนั่นแหละนะถ้าให้ทาย“คนของเราอยู่ในนั้นแล้วใช่มั้ย?”“ครับ แฝงตัวเข้าไปตอนรายงานพิกัด”“งั้นก็ไม่มีไรต้องกังวลนี่”แล้วจังหวะที่ฉันกำลังหมุนตัวกลับไปดูพิกัดวางระเบิดหลังคุยเรื่องโมเน่ต์กับเคนชิน เสียงคนของเราที่ Castle ฝั่งติณณ์ก็ตะโกนเรียกออกมาดังลั่น‘นายหญิงครับ นายหญิง!!!’ “ว่า?”“คุณโมเน่ต์อยู่ๆก็หมดสติไปครับ”ตึงงงง!ได้ยินคำตอบจากเคนชินที่ตอบแทนลูกน้องที่อยู่ข้างใน ทำให้ฉันรีบผลักประตูและวิ่งข้ามทางเชื่อมตรงไปที่ Castle ฝั่งติณณ์ทันที“เคนชินเรียกรถพยาบาล! โมเน่ต์เป็นอะไร?”ฉันหันไปถามลูกน้องติณณ์ที่กำลังอุ้มร่างโมเน่ต์ที่ไร้ส
You may also like
กลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย 2 Love Beginning 2
MaNIE-STORY2.4K viewsBAD GUY ล่ารักเดิมพัน
ลำเจียก15.8K viewsนเรศวร [มาเฟียร้ายรัก]
ชะนีติดมันส์2.4K viewsพิษรักคุณหมอมาเฟีย
มดตัวจี๊ด18.4K viewsDANGEROUS มาเฟียกุมรัก
Claris4.4K viewsความลับ รักร้าย LOVE SERIOUS
MaNIE-STORY1.5K viewsมาเฟีย&เมียอุ้มบุญ
ผการุ้ง ช่อชมพู272 viewsพลั้งรักมาเฟียร้าย
โซลสตาร์ seoulstar5.7K views
