Chapter 6

"Single ka pa ba? Wala ka ba talagang girlfriend?" pangungumpirma na tanong ni Gretta sa isang college student na lalaki na kasama nilang pumipila sa counter sa grocery store para magbayad ng binili nito. Dumaan muna kasi silang dalawa na magkaibigan sa grocery store dahil nagpapasama si Andrea dahil may bibilhin siya. Hiyang-hiya na si Andrea sa ginagawa ng kaibigan niya na si Gretta. Pati ba naman college student ay gusto nitong tanungin kung gusto na maging sperm donor niya. Napapahilamos na lang siya sa hiya.

"Opo. Single naman po ako," magalang na sagot ng lalaki na ang pangalan ay Jeremy. "Bakit mo po tinatanong?"

Nagkatinginan ang dalawang magkaibigan pagkatanong ng college student na si Jeremy.

"E, gusto lang namin malaman kasi—"

"Kasi ano po ba? Ano po ba ang kailangan n'yo sa akin?" nakakunot ang noo na tanong ni Jeremy sa kanilang dalawa. Tahimik lang si Andrea habang hinihintay niya na magsalita ang kanyang kaibigan na si Gretta.

Bago sumagot si Gretta ay nagpakawala muna siya nang malalim na buntong-hininga. "Puwede ka ba na maging sperm donor ng kaibigan ko?" mahinang tanong ni Gretta kay Jeremy na namilog kaagad ang mga mata sa kanyang narinig. Mababakas sa mukha niya ang pagkakabigla sa tanong na 'yon.

"Sperm donor po? Tinatanong mo po ako kung gusto ko na maging sperm donor ng kaibigan mo po?" pangungumpirma niya sabay turo kay Andrea na pinagpapawisan ng malamig sa ginagawa ng kaibigan niya na walang hiya-hiya.

Guwapo naman si Jeremy. Maputi. Matangkad. Mukha naman na matalino at mabait kaso nga lang ay nag-aaral pa. Bata pa kung iisipin.

"Oo. Kailangan kasi niya ng sperm donor para magkaroon siya ng anak. Gusto mo ba na maging sperm donor niya?" sabi pa ni Gretta sa college student na si Jeremy.

"May bayad po ba?" mabilis na sagot ni Jeremy na mukhang interesado kung may bayad. Mabilis na tumango si Gretta habang si Andrea ay napangiwi na lang sa harap nila.

"Oo. May bayad syempre. Wala naman na libre sa panahon ngayon, eh. So pumapayag ka na maging sperm donor ng kaibigan ko? Makikipag-sex ka sa kaibigan ko, remember?" sagot ni Gretta na nakangisi.

"Sige po. Pumapayag po ako. Kailangan ko po kasi ng pera, eh. Kailangan na kailangan ko po talaga ang pera lalo na ngayon na malapit na ang final exams namin. Pumapayag po ako. Magdo-donate lang naman po ako ng aking sperm cells sa kaibigan mo na maganda. Nagkapera na po ako, nasarapan pa ako at nagkaanak pa ako ng hindi ko kailangan na sustentuhan," sagot ni Jeremy kay Gretta na nakangiti. Kinindatan pa nga silang dalawa nito.

Napaubo si Andrea matapos marinig ang sinabi na 'yon ng college student na si Jeremy. Hindi niya gusto ang sinabi nito. Willing nga siya na mag-donate ng kanyang sperm cells ngunit ayaw naman ni Andrea na gawin 'yon sa college student na si Jeremy. Ayaw niya na samantalahin ang kawalan ng pera nito para lang mapapayag na mag-donate ng sperm cells sa kanya. Hindi 'yon maganda para sa kanya. Gusto niya ay ang walang ibang dahilan kundi ang tulungan siya na magkaroon ng anak. Sa sitwasyon ni Jeremy ay gusto nito na mag-donate ng sperm cells sa kanya dahil sa kailangan nito ng pera.

Tuwang-tuwa si Gretta nang marinig mula sa bibig ni Jeremy na pumapayag nga ito na mag-donate ng kanyang sperm cells kay Andrea. Kaagad naman niya na hinarap ang kaibigan na si Andrea at nagsalita, "Good to hear from you, Jeremy. You're such a good boy. Narinig mo ba 'yon, Andrea? Pumapayag na si Jeremy na mag-donate ng kanyang sperm cells sa 'yo para magkaroon ka ng anak. Hindi na tayo mahihirapan na mahahanap pa." Nakangusong tinapunan ni Andrea ng tingin si Gretta. Hindi siya nagsalita kaya nagsalita muli ang kanyang kaibigan na si Gretta.

"O, bakit? Ayaw mo ba, ha? Pasalamat nga tayo dahil may nahanap kaagad tayo na gusto na mag-donate ng sperm cells sa 'yo. Tatanggihan mo pa ba si Jeremy? Wala namang masama kung estudyante pa siya, eh. Nasa tamang edad naman na siya. He's twenty one years old. Sperm cells lang naman niya ang kailangan mo. Ayaw mo n'yan, bata pa siya. Talagang makakabuo kaagad n'yan."

Wala pa ring sagot si Andrea sa kaibigan niya. Tumungo siya at kaagad na pinasok ang kanyang kamay sa loob ng kanyang bag at kinuha ang kulay itim niya na wallet at binuklat. Kumuha siya ng dalawang libo at mabilis na iniabot kay Jeremy 'yon at nagsalita, "Kung kailangan mo ng pera para sa pag-aaral mo ay kunin mo na 'tong binibigay ko na pera. Dalawang libo 'yan, bigay ko na sa 'yo. Hindi mo kailangan i-donate ang sperm cells mo para lang magkaroon ako ng anak. Hindi mo 'yon kailangan na gawin. Salamat na lang sa 'yo pero mas importante ang pag-aaral mo, okay? Mag-aral ka ng mabuti. 'Wag kang magbubulakbol. Isang taon na lang ay ga-graduate ka na. Sabi mo sa amin ay huminto ka sa pag-aaral ng isang taon dahil sa wala kang pag-tuition, kaya huwag mong sayangin ang pagkakataon na nag-aaral ka para kapag nakatapos ka sa 'yong pag-aaral ay makakahanap ka ng magandang trabaho at makakatulong ka sa pamilya mo. Mabibili mo ang lahat ng gugustuhin mo. 'Wag mambabae, okay? 'Wag maglalaro sa apoy dahil mahirap na. Ilaan mo na lang 'yang sperm cells mo sa babaeng mamahalin mo nang buong puso. Maliwanag ba, ha? Sorry pero hindi ko matatanggap 'yon."

Hindi makapaniwala si Gretta sa narinig niya mula kay Andrea. Nanlaki ang mga mata niya habang pinagmamasdan ang dalawa na magkaharap. Tinanggap naman ni Jeremy ang pera na binibigay ni Andrea sa kanya. Hindi man 'yon gaano kalaki ay makakadagdag na 'yon sa pambayad niya sa tuition niya.

"Maraming salamat po sa bigay mo na pera. Maraming salamat po. May pangdagdag na ako sa pambayad ko sa tuition ko. Maraming salamat po talaga. Pero paano ka po kung ayaw mo na mag-donate ako ng sperm cells para magkaanak ka? Paano ka po n'yan?" nag-aalalang tanong ni Jeremy kay Andrea. Nagpasalamat na rin naman siya sa bigay nito na pera.

Nagpakawala muna nang malalim na buntong-hininga si Andrea bago sumagot kay Jeremy.

"Walang anuman 'yon. Hindi man gaano kalaki ang ibinigay ko sa 'yo ngunit alam ko na makakatulong na rin 'yon sa 'yo. Pagbutihin mo ang pag-aaral mo, okay? 'Wag mambabae. Mag-focus ka lang sa pag-aaral mo. Isang taon na lang ay makakapagtapos ka na rin. 'Wag mo na akong isipin. Isipin mo na lang ang sarili mo. Kung kailangan mo ng tulong mula sa amin ng kaibigan ko na si Gretta ay huwag kang mahihiya na lumapit. Maghahanap na lang kami ng iba. Salamat sa 'yo, Jeremy. Masaya kaming nakilala ka kahit papaano," nakangising sagot ni Andrea kay Jeremy.

Tumango-tango si Jeremy pagkasabi ni Andrea habang tahimik lang si Gretta na nakikinig sa kanila na nakakunot ang noo.

"Sige po. Maraming, maraming salamat po talaga. Masaya rin po ako na nakilala ko kayong dalawa ngayong gabi na 'to. 'Pag wala ka po talaga mahanap na magiging sperm donor mo ay nandito lang po ako. Willing po ako na mag-donate anytime. Kung gusto mo po ay asawahin mo na lang po ako," sagot ni Jeremy na tumatawa. Nagawa pa niyang magbiro sa harap ng dalawang dalaga lalo na sa harap ni Andrea. Tumawa lang si Andrea at hindi na nagsalita pa hanggang sa makabayad sila sa counter at makalabas sa loob ng grocery store na 'yon.

"Bakit mo tinanggihan ang college student na si Jeremy, ha? Bakit ba ayaw mo sa kanya? Ano ba'ng problema mo sa kanya? Sayang 'yon, tinanggihan mo pa, eh. Hindi na tayo mahihirapan kung hindi mo siya tinanggihan. Sperm cells lang naman ang kailangan mo sa kanya, 'di ba? Ewan ko ba sa 'yo at tinanggihan mo na naman 'yon. Pangalawa na 'to, Andrea," reklamo ni Gretta kay Andrea na napapakamot sa kanyang ulo.

Ipinaliwanag ni Andrea sa kaibigan niya na si Gretta kung bakit niya tinanggihan ang college student na si Jeremy. Sinimplehan lang niya ang paliwanag na 'yon at sinigurado niya na maiintindihan 'yon ng kaibigan niya.

"Ganoon ba 'yon? Kaya mo siya tinanggihan, ha?" nakangiwing tanong ni Gretta kay Andrea.

"Oo. Maghanap na lang tayo ng iba, huwag na ang mga kagaya niya. Hindi naman tayo tumitingin sa estado ng buhay nila, kailangan lang natin—"

"Kailangan lang ba natin ng ano, ha?" tanong pa ni Gretta kay Andrea.

"Kailangan lang natin balansehin ang mga bagay-bagay, Gretta. Hindi ibig sabihin ay gusto na nila ay gusto na rin natin kahit alam natin na may kailangan sila unahin kaysa sa kagustuhan natin. Kailangan na isaalang-alang rin natin ang mga gagawin nila na desisyon, hindi lang sa atin. Sana ay naiintindihan mo ako sa sinasabi ko sa 'yo," seryosong sagot ni Andrea kay Gretta.

"Ang lalim ng sinabi mo, ha? Hindi ko maintindihan, hindi binibiro lang naman kita, Andrea. Napakaseryoso na naman ng mukha mo ngayon. 'Wag mong seryusohin ang mga sinasabi ko, okay? Naiintindihan ko naman 'yon, eh. OA lang talaga ako," sagot ni Gretta.

"Mabuti ay alam mo na OA ka," sagot ni Andrea na napatawa. "Hindi si Jeremy ang lalaki na 'yon, Gretta. Hindi siya 'yon. Tiwala lang. 'Di ba 'yon ang sinasabi mo sa akin?"

"Oo. Iyon nga," sagot ni Gretta na nakangisi. "Kaya 'yon ang gagawin natin. Naiintindihan ko naman ikaw, eh. Magtiwala lang tayo pero sayang 'yon si Jeremy. Binigyan mo pa talaga ng pera."

"Nakakaawa naman kasi, eh. Kaya binigyan ko na lang. Mukhang mabait naman siya, eh."

"Mabuti ang ginawa mo, Andrea. Patunay 'yon na may mabuti kang puso. Iyon naman ang pinakaimportante, 'di ba?" sagot ni Gretta.

"Oo. Alam ko naman 'yon. Hangga't kaya natin na tumulong ay tumulong tayo kahit walang kapalit na maibigay-bigay sila sa atin, 'di ba? Ano pa ang kahalagahan ng pagtulong kung humihingi ka naman ng kapalit, 'di ba? Kapag tumulong ka, tumulong ka. May mga tao kasi na kapag tumutulong ay kailangan ay may maibibigay ka rin sa kanilang kapalit," nakangusong sagot ni Andrea.

"I strongly agree with you, Andrea. Actually, hindi naman pagtulong ang ginagawa nila," nakangising sagot ni Gretta.

"Ano?"

"Barter..." Humagalpak ng tawa si Gretta pagkasabi. Hindi na nagsalita si Andrea dahil alam na niya kung ano'ng ibig sabihin ng sinabi nito. May punto naman ang kaibigan niya na si Gretta sa sinabi nito.