Share
Chapter 33
Kinagabihan ay halos hindi na kami magkausap ni Axl dahil sa pagiging abala niya sa mga tawag na natatanggap. Halos kakatapos lang din ng videocall niya sa kaniyang laptop.
Wala akong ibang ginawa kundi ang panoorin siya habang nakaupo sa kama. Alalang-alala ako at gusto kong magtanong kung ano naba ang nangyayari pero natatakot ako.
Sa halip na kausapin siya ay minabuti kong magluto nalang ng hapunan naming dalawa. Mag-aalas nuwebe na at mukhang nakalimutan niya na rin ang oras ng hapunan. Ito lang ang magagawa ko ngayon para sa kaniya.
Naghanap ako ng maaring iluto sa kusina. Sa huli ay nag-sigang na lamang ako ng baboy at nagsaing.
Tulala ako habang hinihintay maluto ang pa
Kaugnay na kabanata
Out of my League Chapter 34
"Are you okay?" Ikinulong nito ang aking mukha sa kaniyang mga kamay.Puno ng pananantiya at pag-iingat ang kaniyang mga mata habang natutulala pa rin ako sa kaniya dahil sa mga sinabi niya.He told his grandma he loves me, that he can't live without me. Totoo ba iyon? Tama ba ang lahat ng narinig ko?"Baby please say something. Did she hurt you?"Napakurap ako at napailing. "S-sorry, ayos lang ako.."He sighed, "I'm sorry. Hindi na kita ginising nang umalis ako, I need to attend an important meeting. Nag-iwan ako ng mensahe sa cellphone mo, hindi mo ba iyon nabasa?"Umiling
Out of my League Chapter 35
Pumayag si Axl na magpaiwan ako sa kaniyang opisina dahil alam niyang may punto ako nang sinabi kong mas magkakabuhol ang sitwasyon kung mangungusisa sa amin ang media.Sampung minuto na ang nakakalipas nang iwan niya ako rito. Alistair and Sir Arsen went with him kaya panatag ako para sa kaniya. Irereview nila ang mga tanong para sa presscon at kung paano ang mga dapat na sagot.Magtatagal iyon ng tatlumpung minuto at didiretso na sila agad sa lobby kung saan naka-setup ang conference. Hindi ko alam kung gaano katagal iyon pero mas gusto kong maghintay nalang dito kaysa ang manood mismo.Nakaupo ako sa kaniyang swivel chair at nagtitingin-tingin sa kaniyang lamesa.The memory
Out of my League Chapter 36
Iyak ako ng iyak habang sakay ng taxi. Tinatanong ako ng driver kung saan ako ihahatid pero hindi ko alam ang isasagot.Did I make a mistake? Tama ba ang ginawa ko? Tama bang pumayag ako?I was caught offguard, I needed to decide at that very moment. Ni hindi ako nagkaroon ng pagkakataon para mag-isip pa ng ibang dahilan. Right after I agreed to what Aliyah wants, she asked to talk to her lawyer.Hindi ko na alam ang mga pinag-usapan nila. She just assured me there will be no more presscon for the Pearsons, she assured me no one will ever testify to her accusations to the Genesis and she assured me that she will shut up.In exchange to that, I will have to leave Axl, I will ha
Out of my League Chapter 37
Iginugol ko ang buong linggo sa pagkukulong sa apartment at paggawa ng mga takehome activities ko. Sa umaga ay naglilinis ako sa apartment kapag tapos na sa ginagawa at kapag gabi naman ay nakikipag-kwentuhan na sa tatlo.Mabilis ko silang nakasundo dahil masaya silang kasama at nakakalimutan ko din ang problema ko kapag magkakasama kami.Ngayon ay Biyernes at may ilang activities sa school para sa araw ng mga puso. Niyaya ako ng tatlo na sumama at dahil wala na din naman akong gagawin dahil tapos na ako sa mga takehome activities ay pumayag ako.Alas-diyes ng umaga nang nagtungo kami sa university. Bumungad sa amin ang pulang mga banderitas kung saan-saan at mga taong nakasuot ng pula at may dalang mga bulaklak, balloons, bear
Out of my League Chapter 38
Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka bumulagta na kami ni Alistair.I don't think I've seen his eyes as dark as this before. Madilim ang kaniyang mukha at nagsasalubong ang mga kilay. He looks calm and in control even when his eyes reveal darkness.Isang beses lang na bumaba ang kaniyang mga mata sa akin bago tumigil kay Alistair. "I'm done here, I'm leaving."Hindi sumagot si Air at tumango lamang. Axl didn't give me another look after that, diretso ang kaniyang pagsakay sa kaniyang sasakyan."Air--""Sshh.." he gently squeezed my arm, "He's still watching. Let's wait till he leaves."
Out of my League Chapter 39
Hindi na namin kinailangan ng karagdagang plano ni Alistair. Axl did leave me alone like what I told him. Hindi na siya kailanman nagparamdam sa akin.Ilang linggo ang lumipas at tuluyan akong bumalik sa dating normal na buhay. At ang mga linggong iyon ay mabigat at mahirap para sa akin. I would cry myself to sleep every night. Sa umaga'y gigising ako na mugto ang mga mata.I went back to school and tried to focus on my studies. Isang sem nalang ang titiisin ko at iyon ang ginawa kong inspirasyon para makaahon sa pagkakalubog dulot ng sakit sa pagtalikod kay Axl.Nagkikita kami ni Alistair kapag may oras siya pero mas madalas nalang kaming mag-usap sa cellphone. He would update me about Axl, kung kamusta na ito. Maging ang pagp
Out of my League Chapter 40
Katulad ng pangako ko sa tatlong kaibigan ay inilibre ko sila ng dinner. Hindi sa mamahaling restaurant pero naging masaya na kami sa fastfood sa isang mall dahil magkakasama naman at nagkakatuwaan.I am grateful I met these three. Kung mayroon man akong mabuting bagay na nakuha sa pag-alis ko kay Axl ay sila iyon, ang pagkakaibigan namin."Anong balak mo Adri? Magtatrabaho kaba agad o magpapahinga muna?" Tanong ni Karen.Huminga ako ng malalim, nag-iisip pa ng sagot dahil sa totoo lang ay hindi pa rin talaga ako nakakapag-desisyon.Gusto kong magpahinga pero ang mga katulad naming mahihirap ay walang panahon para sa ganon. Ang perang naipon ko mula sa pagtatrabaho kay Axl ay
Out of my League Chapter 41
Tahimik kami habang nasa sasakyan. Gusto ko ulit magtanong pero ayokong marinig ng mga kaibigan ko ang pag-uusapan namin kaya nanatili akong tahimik.Isinandal ko ang ulo ko sa likod ng upuan at tuluyang naramdaman ang pagod para sa buong araw. Nahihilo man at gusto nang matulog ay pinilit kong manatiling gising para maituro ang apartment kay Axl.Pero ganoon nalang ang gulat ko nang makitang lumiko ang sasakyan sa daan patungong university. Kunot noo ko siyang nilingon. "A-Alam mo ba ang apartment namin?"Hindi ito nagsalita. Nanatili ang seryoso niyang mga mata sa daan na tila doon ibinubuntong ang pagkakainis.Nakumpirma kong alam niya nga kung saan ang apartment nang pumas
Pinakabagong kabanata
