Sweet Obsession 4

SLAMBOOK

"H'wag ka na lang kayang umuwi tuwing tanghali, Adrielle," sabi sa akin ni Athena.

Tuwing noon break, umuuwi ako sa amin, sinusundo rin naman ako ng tiyuhin ko kaya hindi naman hassle.

"Saan ako kakain?" tanong ko sa kanila.

"Sa classroom, eh! Marami naman tayo. O kung gusto mo sa kakahuyan tayo kumain," sagot ni Savannah.

Er! Never akong kakain sa kakahuyan. Maaalala ko lang ang ginawa ni Braden noon!

And speaking of him, absent na naman siya. MWF lang yata ang pasok ng isang iyon, eh!

"Wala akong ulam para baunin sa tanghali. Busy si Mama sa manggahan at saka, tuwing tanghali lang nagluluto si Lola," katwiran ko.

Totoo naman, tuwing umaga nga ay itlog o hotdog lang ang ulam ko. Harvest ngayon ng mangga kaya wala ang buong atensiyon nina Mama sa bahay.

"Eh, bumili ka ng ulam!" sabad ni Glenn.

"Saan ako bibili? Wala namang canteen dito."

All of them snorted, tila nauubusan na ng pasensiya sa mga katwiran ko.

"Nakikita mo ang tindahan ni Ate Katerin?" ani Athena sabay turo sa isang maliit na puwesto sa harap ng H.E. room.

Isang maliit na lamesa na nilagyan lang ng rack para may masabitan sa mga plastic ng candies. Tuwing hapon naman, mga alas kuwatro ay nililigpit na ni Ate Katerin ang mga paninda.

"Nakikita mo iyang tindahan na 'yan? Ano 'yan? Pek?" sabi pa ni Razyl sabay turo sa nag-iisang tindahan dito sa eskuwelahan.

Inirapan ko siya. Ulam ang tinutukoy ko, hindi ang mga junk foods at kendi na tinitinda nito. Mahahalo ba ko iyon sa kanin? Hmp!

"May ulam na tinda si Ate Katerin," saad ni Savannah nang nakitang naaasar na ako.

"Ano naman?"

"Ginataang monggo o bihon," sagot niya.

Napangiwi ako. I don't eat monggo. At baka, hindi masarap ang bihon ni Ate Katerin. I don't want to risk, baka masayang lang ang tatlong piso ko.

"Next time na lang..." ani ko nang makita ang aking sundo.

They all shrugged and went inside the classroom. Sinulyapan ko pa silang muli na sabay-sabay na kinuha ang mga baunan sa bag.

They looked so happy and having a good time sharing their foods. And I admit it, naiinggit ako. Malungkot mag-isang kumain sa totoo lang. Maybe, I should try to bring at least a rice tomorrow.

Nilagok ko ang natitirang sofdrink sa baso. Naisip ko rin na magpaalam kay Mama na magbabaon ako ng kanin bukas para hindi na ako umuwi sa tanghali, para na rin damihan niya ang pagluluto ng kanin.

I frowned when I saw her putting the dishwashing liquid on the sink. Nasa gilid ang mga baso at plato na binanlawan lang yata at hindi pa sinasabunan.

Kaya ako nagkakamali, eh! Sabi'y nasa bahay raw tayo unang natututo, mukhang hindi sa akin dahil mali maghugas si Mama.

Inilapag ko ang walang lamang baso sa gilid ng lababo.

"Mama magbabaon ako ng kanin bukas. Hindi ako uuwi sa tanghali," paalam ko.

"Oh, sige..." walang-lingon na sagot niya.

"At saka, Ma. Inuunang sabunan ang baso at hindi ang lababo."

Narinig ko ang paghinto ni Mama sa pagkukuskus sa lababo at napatingin sa akin.

"Ano?"

I grinned and turned away. Hindi yata nakikinig ng EPP subject si Mama rati, eh!

I brought rice. Pinaghandaan pa ni Papa ang unang baon ko dahil nagprito siya ng manok na nilagyan ng crispy mix.

"Mabuti naman at nagbaon ka na," sabi sa akin ni Braden na inilapag ang dalawang maliit na baunan sa desk.

"Mabuti naman at pumasok ka na," patuyang tugon ko sa kanya.

Napakamot siya ng ulo at nakangiting binuksan ang baunan na may lamang kanin.

Pinaikot namin ang mga desk, forming a circle para magkaharap kaming lima sa pagkain. Hindi kami masiyadong marami sa loob dahil nasa kakahuyan ang iba. Mahangin kasi at presko kuno ang hangin, ewan ko lang. Iba na ang vibes ko roon.

I took my lunch box and put it on my desk. Pareho kami ng ulam ni Savannah. Wala nga lang crispy mix sa kanya at inilubog lang sa mantika ang manok. Si Razyl naman ay bumili ng monggo kay Ate Katerin, si Athena ay kinuha pa ang baunan niya sa mama niya. Before I forget, Grade three teacher ang nanay ni Athena rito kay mas kilala siya ng lahat.

My eyes darted to Glen's food. Isang pirasong tuyo na maliit ang ulam niya at mais ang kanin.

I didn't say na hindi masarap ang tuyo, but thinking that she will eat that small piece of dried fish, na malaki lang kaunti sa daliri ko ay parang nalulukot ang puso ko sa awa.

Binuksan ni Braden ang isang niyang baunan.

"Is that an octopus?" bulalas ko nang nakitang lumulutang sa itim na sabaw ang maliit na octopus.

Savannah and Braden laughed hysterically. Bakit? May mali ba sa sinabi ko?

"Hindi mo ito kilala?" tanong ni Braden.

"Kilala. Octopus," sagot ko.

Savannah cackled and shook her head.

"Iba ang pugita sa pusit, Adrielle. Ang liit niyan! Ang pusit, squid sa english," ika ni Sav.

Talaga? Hindi ko alam.

I shrugged, feeling defeated. Mali ako at wala akong mailalaban sa debateng mga pandagat at pang-probinsya na mga pagkain.

I cut half of my chicken and gave it to Glen, nagulat pa siya nang inilapag ko ang manok sa ibabaw ng kanin niya.

"Share-share tayong lahat," ani ko.

Ngumiti silang apat sa akin at namamangha na tiningnan ako. Bakit? Mukha ba akong madamot? Aalma sana ako kaso saktong dumating na rin si Athena na may bitbit na malaking baunan.

"Oh, tapos ninyong kumain, kain tayo nito," aniya sabay patong ng dala sa lamesa.

"Ano 'yan?" tanong ni Razyl.

"Maja..."

Natatakam ako sa maja kaya bibilisan kong kumain.

I widened my eyes when Braden put his squid on my rice! Umitim tuloy ang kanin ko.

"Hala!" reklamo ko.

"Hindi ka kumakain niyan?" tarantang tanong niya.

Sumimangot ako kaya agad niyang kinahig ang umiitim na kanin ko.

"Okay na, kakainin ko na lang," sabi ko na lang. After all, he just wants to share his food.

"Sorry, akala ko kasi kumakain ka, pero tikman mo muna, masarap magluto ang mama ko ng adobong pusit," sabi pa niya, pilit lang pinapagaan ang loob ko.

"Oo nga, masarap si Tiyang Judith magluto," gatong naman ni Sav.

Hindi ako sumagot pero kakainin ko ito. Ayaw ko ring isipin nila na masiyado akong maarte at baka ayaw na nila akong kaibiganin.

Sa totoo, lang mas magaan ang pakiramdam ko sa kanila kaysa sa mga pinsan ko. Sabihin natin na maasar sila sa akin pero alam kong hindi pakitang-tao ang pakikitungo nila.

"Gusto mo palit tayo ng kanin?" suhesyon ni Braden.

Wala pang sabaw ang kanin niya pero agad akong umiling. Mais!

"No, okay na. Kakainin ko 'to, mukhang... masarap naman," sabi ko na lang.

Nag-aaalalang tumingin si Braden sa akin at saka mahinang tumango. I don't want to let him feel guilty kaya ngumiti ako at tumango-tango nang kainin ko ang isang pusit.

"Oo, masarap nga," sabi ko na tumango-tango habang ngumunguya.

Hindi naman sa hindi masarap, maganda ang lasa pero magaspang sa bibig.

"Talaga?" he excitedly asked.

"O-Oo."

"Sige sabihan ko si Mama bukas na ramihan ang pusit para bigyan kita."

Halos maibuga ko ang kinakain sa bibig nang sabihin niya iyon. H'wag naman!

"Naku! Hindi na kailangan, baka maubos ang pusit ninyo," ika ko na pilit na ngumiti.

"Naku, okay lang! Unlimited ang pusit sa dagat."

Nilagok ko ang kanin na hindi nginunguya. Grabe siya!

Araw-araw kaming gano'ng anim. Si Athena ang nagdadala ng dessert na galing sa faculty. And I must say, this is the first time I truly enjoyed my lunch with my classmates. Sina Summer at Venus kasi ay may proper etiquette na sinusunod 'pag kumakain, kaya ako, nakikisabay na rin.

Halos lumabas sa ilong ko ang kanin nang ngumisi si Braden sa akin. Puro itim ang ngipin niya kaya mukha siyang bungal tingnan.

"Ang pangit!" bulalas ko sabay hampas sa braso niya.

I stopped laughing when all of them laughed deliriously at me. Tinuturo-turo pa ako ni Braden kaya tinampal ko ang daliri niya sa inis.

Sav took her small mirror from her pocket. Hinarap niya mismo ito sa mukha ko kaya nakita ko ang rason ng tawa nila.

I grinned seeing my black teeth. Ako rin pala ay maraming itim sa ngipin dahil sa pusit ni Braden. At aaminin ko, nasanay na ako sa araw-araw na pusit niyang baon. I am beginning to like it, somehow.

Wala kaming ginagawa ngayon sa loob ng classroom. Nasa meeting ang mga teachers kaya binigyan na naman kami ng susulatin ni Sir Sergio. At dahil sa alam ko na ang tactic at petiks ng mga kaklase ko ay imbis na magsulat ay nakikipagdaldalan na lang ako. Hindi naman pala minamarkahan o chine-check ni Sir ang mga notebook namin kaya okay lang na hindi magsulat.

"Oh, si Adrielle naman!" sabi pa ng isa kong kaklase.

"Ano 'yon?" inosente kong tanong.

"Sagutan mo 'to, oh!"

Joy handed me a small notebook. Not an ordinary notebook but a slambook, I think. Ngayon lang ako nakakita ng ganito.

"Lahat ng ito?" tanong ko sabay turo sa mga blangko.

"Oo."

I shrugged. Wala naman yatang masamang isulat ang tungkol sa akin.

May mga personal information na nakalagay. I wrote down some, but not my birthdate and my contact numbers. Ayaw kong malaman nila ang kaarawan ko. I don't like celebration.

Napakagat ako ng labi sa ibang mga tanong.

Who is your love?

I flipped the pages and checked other's answer. Dah! Halos lahat, family. Kaya family na rin nilagay ko. Iba naman kung si Marvin Agustin ang ilagay ko rito?

"Do... you believe in destiny?" basa pa ni Braden. Nakiusyoso pala siya.

"Tsismoso ka!" angil ko.

"Tinatanong diyan oh, kung believe in destiny ka ba?"

Inismiran ko siya at patalikod na nagsulat.

Of course, I answered yes!

Who is you crush?

Awtomatikong nilingon ko si Athan. Nakaharap ito sa likod at masayang nakikipag-usap sa mga kaklase naming lalaki.

Ngingiti-ngiti kong sinulat ang letrang A.

"Sino si A?"

Halos mapalundag ako sa gulat nang magsalita si Braden sa likuran ko.

"Braden naman!" sigaw ko.

"Hala! May crush ka, si letter A? Sino?" nanunuksong sabi pa niya.

Dahil sa lakas ng boses ng kumag na si Braden ay nakaagaw ng atensiyon ito at nagsilapitan ang mga kaklase ko.

"Sino si A?"

"Dito ba? Kaklase natin?"

"Tao ba iyan? Hayop?" biro pa ng isa.

Pinaningkitan ko ng mga mata si Braden. Nakakainis!

"Wala! Kaklase ko..." My eyes darted to Athan. Nakangiti siyang nakatingin sa akin.

I sighed when his dimples appeared again! Beket nemen genyen!

"Hoy saan nga!" untag ni Athena sabay yugug sa balikat ko.

"Ha? Kaklase ko sa Bangoy," sabi ko na lang sabay upo.

Mabuti na lamang at hindi na sila nag-usisa pa at nagsialisan na.

I eyed back to what I wrote. In this provincial place with provincial people, I experienced my very first time putting even the initial letter of my crush's name in a slambook. And I must say, I am happy and liking the place already.