NABURO PA ANG mga mata ni Desmond kay Everly na para bang sa ibang babae siya nakatingin. Wala sa sariling napahwak siya sa kanyang baba. Patuloy na malakas na pinuri ang kabuohan nito sa harap ni Roscoe. May pagkakataon pa na tinawag din ito ni Desmond ngunit hindi napansin ni Everly. Nanatiling tahimik si Roscoe, hindi mapigilang makaramdam ng pagkadismaya habang nakikinig sa kaibigan. Sa tatlong taon mula nang ikasal sila, sa harap man niya o sa mahahalagang okasyon, palagi siyang nakasuot ng maayos at eleganteng damit, at hindi kailanman nagsusuot ng ganitong klase ng damit na kulang sa tela. Ni ‘di nga niya alam na may tattoo pala ang dati niyang asawa sa likod. Patunay na hindi niya kilala.“Sandali nga, hindi ka na ba niya mahal? Last time I checked, she was crazy in love with you. Ouch, man that's pretty frank. Kumusta naman ngayon ang nasakta mong pride? Paki-check nga, Roscoe...” A hint of annoying admiration flashed in Desmond's eyes. Ininom lang ni Roscoe ang kanyang alak
NAPATITIG NA ANG mga mata ni Everly sa lalaking patuloy ba kumakaladkad sa kanya palabas. Nang muli pang mapagsino ito ay hindi niya na maiwasang makaramdam pa ng kaunting pagkatulala. Ganun na ganun ang eksena noong isalba siya nito sa mga bully niya. Kinaladkad din siya ng lalaki at mahigpit na hinawakan ang kamay niya upang tumakas mula sa pagtugis ng mga taong malupit sa kanya. Kung mas masama ang pakikitungo ni Roscoe sa kanya noong mga panahong iyon at hindi iyo naging mabuti, baka hindi niya ito sobrang minahal ng ganito kalalim. Hindi niya ipinagpilitan ang sarili na pakasalan siya kahit na ang ibig sabihin noon ay ang maging suwail at makipag-away sa kanyang pamilya. Bakit siya ngayon nandito? Hindi ba at dapat ay nasa hospital ito? At ano na namang ginagawa niya? Ipinapahiya niya lang muli ang sarili niya! Nagseselos ba ang dati niyang asawa dahil nakikita niyang intimate siya sa ibang lalaki? Imposible naman iyon. Natawa na si Everly sa kaisipan niyang iyon. Binitawan
HINDI PA BA sapat na ipahiya siya ni Everly kanina nang tahasang sabihin nito sa nakakarami na mag-che-check in siya sa isang hotel na may kasamang ibang lalaki sa mismong harap niya?Ang isiping iyon ay lalo pang nagpagalit kay Roscoe na naging dahilan upang mas diinan niya ang paghalik na kanyang ginagawa. Kulang na lang ay dumugo ang kanilang labi sa diin noon.Bilang reaksyon sa ginawa ni Roscoe ay namilog ang mga mata ni Everly nang maramdaman na lumapat ang labi nito sa bibig niya. Hindi pa rin makapaniwala ang nandidilat niyang mga mata.Anong kabaliwan iyon ng dating asawa? Anong masamang espiritu ang sumanib sa katawan niya na kinailangan siyang halikan nito sa masakit na paraan? Bakit? Dahil naapakan niya ang ego niya? Hindi iyon ang halik na pinangarap niya!Tatlong taon na silang kasal at ni minsan ay hindi siya nito nagawang hawakan man lang, ngunit ngayon ay bigla na lang siya nitong hinalikan? Para saan? Para may patunayan lang ngayon?Madiin ang mga naging halik ni Ros
NGUNIT ANG PITONG taon na iyon ay hindi na karapat-dapat na banggitin pa kung tutuusin. Napasinghot na doon si Everly, hindi na napigilan na mangilid ang mga luha sa mata niyang hugis almond. Bakas na doon ang matinding lungkot na nakatago sa loob ng kanyang puso. Wala rin namang silbi pa iyon ngayon.“Roscoe, hindi ko nga rin alam kung bakit nabulag ako. Sobrang nabulag sa pagmamahal ko sa’yo.”Pinagmasdan ni Roscoe ang likod ni Everly na papaalis at muling binalikan sa isipan ang binitawan nitong mga salita na may panlalambot na sa kanyang mukha. Pagkatapos ay nanghihinang sumandal na siya sa pader. Ilang beses pang tumawa ng mahina si Roscoe ng walang humor. Para siyang sinampal ng babae. Hindi niya namamalayan na sa pagkakataong iyon ay tuluyan nang mawawala sa kanya ang babaeng minahal siya nang halos pitong taon. Ang babaeng hindi siya sinukuan pero sinagad niya ang pasensya.“Nagbago ka na nga bang talaga, Everly?” hindi pa rin makapaniwalang tanong niya sa kanyang sarili.Muli
SA IKA-23RD floor ng The Oriental Hotel. Isang piging sa hapunan ang nagaganap. Sa labas ng malalaking bintanang mula sahig hanggang kisame ay tanaw na tanaw ang mataong tanawin sa gabi ng buong Legazpi. Tahimik ang Bulkang Mayon na para bang kumakaway sa lahat ng mga matang nagmamasid at humahanga sa kanya habang napapalibutan ng mga ulap doon. Ang malambing na tunog ng piano ay malayang pumapasok sa pandinig ng bawat bisita. Hinihele sila at dinadala sa kabilang ibayo ng lugar. Tamad na nakasandal si Everly sa bar habang gumagala ang mga mata, inip na inis ang nararamdaman niya habang iniikot-ikot ang laman ng red wine glass sa kanyang kamay. Panaka-naka ang pagmamasid niya sa paligid habang nakapaskil sa mukha ang mapang-akit na mga mata. Lantarang tinititigan siya ng mga lalaki sa venue na may mga hayok na mga titig, hindi ikinubli ang pagkagusto at paghanga sa kanya. Ang ilan pa doon ay mababakas sa mukha na gustong makipag-usap sa kanya, ngunit hindi matapang upang lapitan siya
ANG PAMILYA RIVERA ay may kilalang background at isa rin sa apat na pangunahing pamilya sa buong Legazpi. Walang kapantay ang pagmamahal ng mga magulang ng pamilya sa kanilang anak na si Lizzy. May tatlong nakatatandang kapatid din itong lalaki, na lahat ay mahal na mahal siya. Bunga ng galing sa kilalang pamilya, naging magkaibigan si Everly at Lizzy ng mga bata pa lang sila, pero ang mas kakaiba ay parehong nahulog din sila sa iisang lalaki, si Roscoe. Hindi na nga nakuha ni Everly ang lalaki, nawasak pa ang pagkakaibigan nilang dalawa ni Lizzy kaya naman ang tingin nito sa kanya ay isa siyang talunan lang. “Let's see, kung sino talaga sa ating dalawa ang talunan bandang huli.” mahinang hamon dito ni Everly.Magaang hinawakan ni Lizzy ang isangbraso ni Roscoe nang makita niya ang paninitig ni Everly sa banda nila, nakuha pa nilang ngumiti sa isa't isa. Lumuwag naman ang ekspresyon ng mukha ni Roscoe dahil sa ginawa ni Lizzy. Kapag kaharap si Lizzy, palagi siyang napakaamong tupa na
NANG MARINIG ANG boses ni Everly na sabihin iyon ay hindi maipaliwanag na dumilim ang mukha ni Roscoe. Dahan-dahan niyang kinuyom ang mga kamay sa loob ng bulsa ng pantalon. Naaalala ang unang pagkakataong sinabi ni Everly na gusto siya nito. Dapat masaya siya, pero bakit naiinis siya na parang binabalewala siya nito. Kung noon ay tinitingnan siya ng dating asawa noon na may maningning na mga mata ngayon ay hindi niya na iyon makita pa kung saan na nga ba napunta. Bigla na lang na naglaho.“Hindi ako papayag na sabihin ng iba kung sino ang bagay na bagay sa iyong babae. Tanging ako lang, si Everly Golloso, ang karapat-dapat na babae para sa iyo, Roscoe De Andrade!” alingawngaw ng tinig nito.Tapos ngayon, nagawa pa nitong ngumiti habang ina-admit na bagay silang dalawa ni Lizzy? Akala niya ba siya lang ang babaeng babagay sa kanya? Bakit ganun na lang ang pagsang-ayon niya sa sinabi ni Caleb? Sa pagiging sunud-sunuran kay Caleb, anong mga trick kaya ang nilalaro ni Everly ngayon?“By
NAGING MAGULO PA at umingay ang buong hall na iyon nang ibaba ng mga tao ang kanilang hawak na wine glass at sumugod doon upang maki-usyuso sa mga kaganapan. Nais maki-usisa sa mga nangyayari. Kanya-kanya sila ng kuro-kuro at haka-haka kung ano ang nangyari kay Mr. Maqueda.“May tumawag na ba ng rescue o kahit sa 911?”“Kailan pa darating ang ambulansya?”“Oo nga, nasaan na ang ambulansya?!”“Kapag may masamang nangyari kay Mr. Maqueda, tiyak na malalagot ang lahat ng naririto sa pamilya niya! Kailangan niyang mailigtas sa lalong madaling panahon!” Nang-angat na ng kanyang paningin si Everly upang tingnan kung sino ang pasyente na tinutukoy ng mga taong nakapalibot na dito. Nasilayan niya ang isang matandang lalaki na sa tantiya niya ay nasa singkwenta na ang edad. Nakahiga ito sa malamig na sahig habang namumutla ang buong mukha. Walang kurap ang mga mata na animo ay natutulog na. Sinipat pa ni Everly ang oras sa kanyang pambisig na relo. Nasa fifteen minutes ang magiging drive patu
GUSTO NG MATAWA ni Everly sa tinurang ito ni Roscoe. Ano? After ng divorce nila gusto pa nitong maging magkaibigan sila at magpansinan? May sira na yata ang ulo ng lalaking ito. Walang ganun. Pagkatapos ng mga ginawa nito sa kanya, gusto niya umakto siyang magkaibigan sila? Anong kalokohan iyon ng lalaki? Halatang hindi niya alam ang mga sinasabi niya. Sa loob ng maraming mga taong pagsasama nila, ni wala naman itong magandang nagawa sa kanya. Ang trato nito sa kanya ay parang hangin, tapos ngayon kung makahiling akala mo naman ay naging mabuting asawa ito sa kanya noon. Sa parte ni Roscoe ay kayang-kaya nitong gawin ang nais niya, eh sa part niya? Tinanong ba siya nito kung kaya niya?Si Everly ay labis niyang nasaktan, siniraan at hindi nirespeto ang nararamdaman. Niloko rin siya at ipinagpalit ng asawa niya sa ibang babae noong kasal pa sila, tapos ngayon hinihiling nito na maging civil sila at maging respectable sa mga taong kanilang pinagsamahan? Mukhang nasa malalim na pagtulog
SUMUGAT PA ANG isang nakakalokong ngiti sa labi ni Roscoe nang ilihis na ni Everly ang kanyang paningin sa asawa. Muling sinubukan ni Everly na kumawala ngunit humigpit lang lalo ang hawak ni Roscoe sa kanya. Hindi alintana ang laway ni Everly na hindi namalayan nitong dumikit sa baba kanina sa ginawa nitong pagkagat sa kanya. Walang anu-ano at tinawid ni Roscoe ang ilang pulgada nilang pagitan upang tumama lang ang kanyang labi sa bibig ng asawa. “Ano? Sa tingin mo ba ay panaginip pa rin ito?” Napaawang na ang labi ni Everly na sinabayan pa ng malakas na paghuhuramentado ng kanyang puso sa loob ng dibdib. Sa sobrang lakas at bilis ng tibok ng kanyang puso, pakiramdam niya ay ‘di na siya makahinga at mauubusan na doon ng oxygen.“Anong ginagawa mo, Roscoe? Hindi mo ako bibitawan?!” may banta na sa tinig ni Everly na tinaliman na ang mga tinging pinupukol sa kanya. Kung gusto niyang makawala dito, kailangan niyang samaan ng ugali at pagbantaan ito. Iyon ang kanyang natutunan sa ugal
PRENTENG NAUPO NA si Roscoe sa gilid ng kama kung saan nakahiga si Everly. Hindi niya inalis ang mga mata sa asawa habang ang cellphone nito ay nakadikit pa rin sa kanyang tainga. Walang anu-ano ay parang may sariling buhay na humaplos ang kanyang isang palad sa pisngi ni Everly, marahan lang iyon kung kaya naman hindi ito nagising. Ilang sandali pa ay gumapang na pababa iyon at dumako pa banda sa nakatikom na labi ng kanyang asawa.“Hindi naman kagulat-gulat,” tugon ni Harvey na sinundan pa ng buntong-hininga na hindi nakaligtas sa pandinig ni Roscoe na nagawa pang mas maging masaya ang malapad na ngiti. “Sana alagaan mong mabuti si Everly at—” “Hindi mo naman kailangang sabihin sa akin iyan dahil alam ko kung ano ang gagawin ko sa asawa ko!” may diin niya pang tugon sa salitang asawa. Lumapad pa ang kanyang ngiti na naguguni ng paniguradong halos mamatay na sa selos ang lalaking kausap niya. “Hindi mo kailangang mag-alala dahil kahit hindi mo sabihin iyan pa rin ang gagawin ko sa k
MAKAILANG BESES PA siyang sinipat ni Alexis sa mukha. Hinahanapan ng dahilan kung bakit siya nagtatanong. Pakiramdam niya ay may mali sa amo. “Ano po ang problema, Mr. De Andrade?”Iniiling ni Roscoe ang kanyang ulo. Kung anu-ano ang pumapasok sa kanyang isip na hindi naman dapat. Napuno pa ng maraming katanungan iyon dahilan upang tuluyan siyang maguluhan. Panaka-naka ang pasok ng liwanag ng mga street lights sa kanilang dinadaanan. Natatanglawan noon ang seryosong mukha ni Roscoe na nakatingin na noon sa kawalan. Mababakas anng labis na pagka-seryoso sa kanyang mukha. Makailang beses niya pang nilingon ang mukha ni Everly. “Alexis, paki-imbestigahan ngang mabuti noong na-kidnapped ako kung sino talaga ang nagligtas sa akin.” Hindi maintindihan ni Alexis kung ano ang nais na palabasin ng kanyang amo. Hindi ba at alam naman na nitong si Lizzy Rivera ang nagligtas sa kanya? Bakit kailangan pa nitong pa-imbestigahan ang bagay na iyon na hindi niya ginawa noon? Tinanggap na lang niton
MAHABA ANG NAGING biyahe nila pauwi. Dala marahil ng pagod ni Everly at side effect na rin ng gamot sa kanyang sugat kung kaya naman hindi sinasadyang biglang nakatulog siya. Naramdaman na lang ni Roscoe ang biglang pagbigat sa kanyang balikat nang walang ulirat na ipatong doon ng asawa ang kanyang ulo. Napalunok na ng sunod-sunod doon si Roscoe. Hindi nakaligtas sa kanya ang suot nitong damit na medyo revealing sa banda ng kanyang dibdib. Kahit na madilim sa loob ng sasakyan, sa mga mata ni Roscoe ay ‘di nakaligtas ang tila kumikinang na balat ni Everly banda dito.‘Ano ba naman ‘to!’ Masusing tahimik na pinagmasdan ni Roscoe ang manipis na kilay ng asawa at ang nakapikit nitong mga mata. Dumako pa ang tingin niya sa labi nito na bigla na lang sumagi sa kanyang isipan na halikan ito. Ipinilig niya ang ulo. Hindi siya dapat nagpapadala sa tukso. Pakiramdam niya nag-init ang kanyang lalamunan kasabay ng pag-init ng magkabilang pisngi. Bumilis din ang tibok ng kanyang puso na para bang
KAILANMAN, BUONG BUHAY niya ay hindi nawalan ng sasabihin at katwiran si Roscoe kapag kinakausap. Nang mga sandali pa lang iyon nangyari at dahil kay Everly. Ilang minutong pinag-aralan niya ang mukha ni Everly na napagtanto niyang maganda sa malapit.“Bakit? Naging mabuti ba ako sa’yo, Everly?”Ginawa lang niya ang gagawin ng isang estranghero sa isang taong nangangailangan ng tulong. Paano nga ba siya naging mabuting asawa kay Everly Golloso?“Ito. Hindi ba ito kabutihan?”Dinilaan pa ni Roscoe ang labi upang basain ng laway. Muli na namang natameme sa katanungan ni Everly.Gaano ba kapangit ng trato niya sa asawa dati at pati itong ginawa niyang pagtulong ay big deal sa kanya?Nakaramdam pa ng kakaiba si Everly sa pananahimik ni Roscoe. Iba talaga ang nararamdaman niya sa mga kinikilos nito. Nagpakaba pa iyon sa kanyang puso lalo na nang muli siyang alalayan at igiya ni Roscoe. Sa siko na lang naman siya nito hinawakan ngayon. “Hindi ito kabutihan at pagmamahal, Everly na kahit na
MALALAKI ANG MGA hakbang na nilagpasan niya si Roscoe upang mabilis na din na makalayo sa asawa. Tahimik namang sumunod si Roscoe habang nasa likod niya ang dalawang kamay. May kakaibang ngiti sa kanyang labi na hindi niya magawang ipaliwanag kung bakit ganun na lang siya kasaya nang makitang hiyang-hiya at namumula ang mukha ng asawa niya.‘What’s wrong with you now, Roscoe? Maligaya ka?’Ang mga lumabas kanina na doctor ay naabutan nilang nasa harap lang ng kinaroroonan nilang silid. Yumukod ang mga ito upang magbigay na ng galang. Napayuko rin nang bahagya si Everly bilang tugon. Ang OA lang talaga ni Roscoe na kinakailangan pa siyang dalhin sa hospital kung pwede naman niyang gamutin na lang ang kanyang sarili sa bahay nila. Marami pa tuloy silang naabala na ‘di naman dapat.“Mrs. De Andrade, narito po ang mga gamot na kailangan niyong i-apply sa mga sugat.” bigay ng doctor ng ointment lang naman, “Hindi man gaanong malalim ang mga sugat kaso nga lang ay ang dami nila. Para na rin
AWTOMATIKONG INIIWAS NA ni Everly ang kanyang mga mata sa mukha ni Roscoe. Itinuro na ng kanyang daliri ang likod. Mabilis namang nagtungo doon si Roscoe. Hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na bagama’t hindi naman nakatakip ay nakita niyang magiging sagabal iyon. Sa ibabaw ng kanyang tattoo ay may dalawang maliit na piraso ng bubog na nakabaon. Maputi at maselan ang balat ni Everly, at nang tumusok ang fragment sa kanyang balat, agad nang namula ang buong paligid noon. Hindi mapigilan ni Roscoe na itaas ang kanyang kamay. Bumagsak ang nanlalamig niyang mga daliri sa likod ni Everly na nang dumampi ay bahagyang nanginig. Naburo na ang mga mata doon ni Roscoe. Maingat niyang kinuha ang mga fragment, nilinis ang sugat at nilagyan ng hemostatic gauze. Nang tutulungan na sana niya si Everly na tingnan kung may mga fragment pa sa ibang bahagi ng katawan, hindi niya naiwasang tumagal ang mga mata sa tattoo ng babae. Hindi na niya napigilan ang palad na haplusin iyon. Magaspang ang bahagin
KAKARATING PA LANG sa Ginang ng balita kung kaya naman hindi pa niya nagagawang e-digest iyon at naunahan na ng panic. Gumalaw ang adams apple ni Roscoe na humigpit pa ang yakap sa katawan ni Everly na sa mga sandaling iyon ay namumungay na ang mga mata. Biglang malakas na kumalabog ang loob ng puso niya. Ang dugo mula sa pulso ni Everly na nasugatan ng matalim na bubog ay dumikit sa leeg ni Roscoe. Mainit iyon dahil sariwa at malagkit. Hindi rin iyon nakaligtas sa paningin ni Roscoe na hindi komportable ang pakiramdam. Napatitig na siya sa mukha ni Everly na puno ng halo-halong emosyon ang mga mata. Bumilis pa ang kanyang mga hakbang papalabas ng venue, karga pa rin ang katawan ni Everly. Wala rin siyang planong bitawan ang asawa.“R-Roscoe…” usal ni Everly kahit blurred ang tingin.Tumitig pa ang mga mata ni Everly sa mukha ni Roscoe. Hindi niya alam kung nakakakita siya ng mga bagay, ngunit nakita niya ang pag-aalala sa mga mata ni Roscoe sa unang pagkakataon habang karga siya. Sus