Bianca’s POV
Tahimik at hindi ako makatingin kay Amalia. Akala ko kasi ang daddy lang ni Bernard ang haharapin ko, maging siya pala ay narito. Kaharap namin ngayon ay ang aking ina, sinabi niya na male-late daw ng dating ang daddy ni Bernard dahil may biglaang meeting ito, kaya naman nauna na siyang pumunta sa restaurant para samahan kami habang naghihintay sa kanyang asawa.
“Hindi makakapunta si Jasmin dahil hanggang ngayon ay galit pa rin siya sa’yo, Bernard.” Then she sips her coffee.
Hindi naman sumagot si Bernard sa sinabi niya kaya inilipat niya ang kanyang atensyon sa akin.
“How are you, Bianca?” tanong niya na para bang hindi pamilyar ang pangalang binabanggit niya.
Tulad ni Bernard ay hindi rin ako suma
“Ilang beses ko pa ba dapat ulit-ulitin sa’yo na layuan mo ang Anton na iyon?” inis na sabi ni Bernard pagpasok na pagpasok pa lamang namin sa loob ng bahay.Hindi na ako kumibo pa at tuloy-tuloy na akong pumasok sa loob ng aking kwarto, siya namang sunod niya sa akin. Habang tinatanggal ko ang aking mga sapatos ay tuloy-tuloy din ang pagsasalita niya. Wala pa rin akong kibo at pinili kong manahimik dahil ayoko din na may lumabas sa bibig ko na hindi kaaya-aya.“Kahit sa bagay na iyon ay hindi mo ba ako mapagbigyan? Anton is a threat, you will never know whose side he is because he is fucking in love with Jasmin!” pasigaw na sabi ni Bernard.Sandali akong natigilan sa aking ginagawa. He is in love with Jasmin? Pero kung maka akto siya sa akin noong mga nagdaang buwan ay parang may pagti
Bagamat masakit pa rin ang loob ko kay Cesca, tinawagan ko siya upang makapag usap kami ng masinsinan. Sa dating tagpuan namin ay doon namin pinag desisyunan na magkita.Tumayo siya kaagad pagpasok na pagpasok ko pa lamang sa loob ng cafe. “Bianca,” tawag niya sa akin. “I’m glad that you called me.”Dire-diretso naman akong umupo sa kanyang harapan, at nang matingnan ko na siya mata sa mata ay kaagad ko rin siyang pinaulanan ng mga tanong na ilang araw ng bumabagabag sa akin.“Why did you do that to me? Kinaibigan mo lang ba ako dahil una pa lang ay ito na ang balak mo? Tinulungan mo ba ako para mapakinabangan mo ako at makaganti kay Bernard? Is this just all about your revenge? Bakit mo sinabi kay Bernard na wala na tayong komunikasyon where in fact lagi tayong magkasama mula noo
Tulad ng napag usapan namin ni Bernard, dumaan muna kami sa hospital upang kumustahin si Cesca. Sa aming paghihintay sa labas ng kanyang kwarto ay tanging ina lamang ni Cesca ang humarap sa amin upang sabihin na hindi muna sila tumatanggap ng kahit sinong bisita.Sa totoo lang, kita ko ang pagbabago sa ekspresyon ng ina ni Cesca nang makita niya si Bernard. Alam kong siya ang dahilan kaya siya nag desisyon na hindi sila tumatanggap ng bisita sa ngayon.“Gusto ko lang po na malaman kung ano ang lagay niya. Ako po ang huli niyang kasama nang mangyari ang aksidente kaya hindi po ako mapapanatag kung wala pa rin akong kasiguraduhan na maayos siya.” nag aalala na sabi ko.Hinawakan ako sa balikat ng mommy ni Cesca at sinabing, “Fran’s fine, hija. She was just shot on her arm, at ang sabi din ng do
After our intimate moment, Bernard and I fell asleep. But the sound of a ringing phone woke me up. Oo nga pala, wala pa kaming sinasagot ni isa sa mga tawag mula kanina. Kaya tumayo ako at ibinalot ang aking sarili sa bathrobe na nakasabit sa gilid ng pintuan ng kwarto upang tingnan kung alin sa mga cellphone namin ang nag ri-ring.“Don’t answer any calls from them.” nagulat ako sa biglang pagsasalita ni Bernard. Tumayo siya at kinonfiscate niya maging ang aking cellphone.“What are you doing?” tanong ko sa kanya at saka pilit na inaagaw ang cellphone ko mula sa kanya.“Hayaan mo sila. We are here to enjoy our freedom. Huwag mo silang alalahanin for once, Bianca.” sabi niya sa akin at tuluyan ng shinut down ang mga cellphone na hawak niya.
Kinabukasan, maaga akong nagising upang tingnan kung ano ang mailuluto ko para sa aming agahan. Dumiretso ako sa kusina at binuksan ang ref upang makita kung ano ang mga pinamili ni Bernard kagabi while I am asleep.Wala naman akong ibang nakita kung hindi ¼ na naka-pack na hotdog at isang buong manok.“Tss. Palagay ba niya aabot ‘to ng dalawang araw?” sabi ko sa aking sarili at napa irap sa kawalan.Kahit na nagdadalawang isip ako ay niluto ko na ang hotdog na nasa ref, pagkatapos ay sunod kong niluto ay kanin. Hindi ako madalas kumain ng heavy breakfast, pero dahil walang tinapay na binili si Bernard, wala akong choice kung hindi partner-an ng kanin ang niluto kong agahan.Nakangiti ako na inihanda ang mga kakainin namin sa lamesa. “Ayan,
Pagkatapos naming mag ayos ay kaagad na kaming tumulak pa-Maynila. Sa buong byahe ay wala akong kibo, hindi ko kasi alam kung ano ang dapat kong maramdaman – pag aalala ba kay Cesca o pangamba sa nadidiin sa amin ni Bernard.Imbis na dumiretso kami sa hospital upang kumustahin si Cesca o kaya naman sa police station upang makapag paliwanag, pero dumiretso kami sa bahay nina Bernard.“Gusto mo pa bang pumasok?” tanong niya sa akin.Tumango naman ako dahil gusto ko ding makaharap ang daddy niya to clear things up and to apologize as well noong inindian ko siya noong nag aya siya ng isang dinner meeting.Pagpasok namin sa mismong bahay nila ay akmang sasampalin si Bernard ng daddy niya ngunit nang makita niya ako ay nagpigil siya.
Days have passed, I was busy scheduling my interviews online. Hindi tulad noon ay parang hinaharangan ang aking mga applications, pero ngayon ay mabilis akong kino-contact ng mga ina-apply-an ko. Maybe because what I have with Bernard is already gone. Yes, we are no longer seeing each other. It’s been a week, and from that day he never phoned me – as in no communication at all. Hindi ko alam kung ano ang pinag usapan nila ng pamilya niya, at hindi ko rin alam kung may hihintayin pa ako. Maging si Cesca ay hindi ko pa nakakausap pagkatapos kong pumunta sa presinto upang magpahayag ng testimonya. Ang balita ko ay gising na siya, pero bakit hindi man lang niya ako tinawagan? Napapikit ako ng mariin at pagkatapos nun ay mataman akong tumitig sa screen ng laptop habang hinihintay na pumasok ang confirmation email mula
Hindi ko na tinapunan pa ng tingin sina Bernard, Jasmin, at Amalia hanggang sa makalabas na sila ng restaurant.“So I am finally meeting you,” sabi ng mommy ni AJ, at saka niya inabot ang kanyang kanang kamay sa akin. “I am Minerva, pero Eva na lang.” pakilala niya sa kanyang sarili at saka na kami nag shake hands.“I was dying to meet you, hija. Sa mga kwento pa lang ng anak ko sa’yo ay parang…–”“Ma!” putol naman ni AJ sa sasabihin ni Miss Eva.“Masyadong makwento kasi itong AJ ko, lahat ay ikinukwento niya.” dagdag niya at saka pa ngumiti kay AJ na parang may ibang kahulugan.“Mom, just ask her about her job position or whatever you wanna