Lumawak ang ngisi ko nang marinig ko ang sinabi ni Anton. Who would’ve thought that Anton has the capability of friend zoning someone? Si Karina pa talaga huh? Samantalang noong nag-aaral palang kami ay si Karina ang hinahabol ng mga kalalakihan sa eskuwelahan dahil nga maganda siya at matalino. Ekis lang talaga sa ugali dahil bukod sa paasa siya sa mga lalaki, masama rin ang ugali niya dahil mahilig siyang mam-bully ng kaniyang mga kaklase. At siyempre, isa na ako roon sa mga na-bully niya noon.“Naks, ikaw ang nang-friend zone? Talaga? Eh dati iyan ang hinahabol ng mga lalaki sa UST eh.”Napasimangot naman si Anton dahil sa pang-aasar ko sa kaniya.“Pumunta ako rito para magpatulong, Gab, hindi para asarin mo. Malalagot ako nito kapag hindi ko ito naayos bukas. Kung bakit ba naman kasi ganito ang ginawa niyang floor plan, tsk!”“Dapat kasi, pinagawa mo muna sa kaniya ang floorplan bago mo binasted. Ewan ko ba naman kasi sa’yo. Buti pa ako, ang ganda ng araw ko ngayon.”Kumunot ang n
I was caught off-guard of what he did. Hindi ko man lang naisip na posible niya iyong gawin sa akin. Maraming buwan na ang lumipas at sa mga lumipas na buwan na iyon ay walang humalik sa akin. I never thought that we’ll kiss again ever. Kaya medyo bago sa akin ang ganitong pakiramdam. Madali akong madala lalo na kapag ganito. Aminado naman akong namimiss ko siya. Ang amoy niya, ang malambot na labi niya, at mabango niyang hininga. Ah, lahat ng ito ay pinangarap kong muling madama.Kaya hindi ko alam kung dapat ba ay hayaan ko lang siya sa ginagawa niya o pigilan ko siya dahil unang-una, wala naman kaming relasyon dalawa kaya bakit niya ako hinahalikan? Pangalawa, ex ko siya, sa tingin ko ay hindi tama iyon. Ang ikatlong rason ang bahagyang nagpakirot ng puso ko, iyon ay dahil sa pagkakaalam ko ay may dini-date siyang babae.Bago pa man ako tuluyang madala sa init ng nararamdaman ko, humawak ako sa kaniyang balikat at saka tinulak siya palayo.“Ano ba?!” sigaw ko sa kaniya.Humihingal
Kagaya nang inasahan ko, tinadtad nga ng text ni Karina si Anton habang pauwi kami ng kaniya-kaniya naming unit.“Kasalanan mo ito, Gabriella. Kapag ako talaga hindi pinansin niyon bukas sa trabaho namin, ikaw ang sisisihin ko.”Mahina akong tumawa.“Bakit ano bang ginawa ko? Gusto ko lang naman malaman kung pupunta siya eh.”“Gab, pinahiya mo iyong tao.”Huminto ako sa paglalakad at tumingin sa kaniya.“I know. That’s my purpose of doing that. Dahil gusto ko siyang mapahiya sa akin. And I really think I did a good job there. Gusto ko lang maranasan ang ginawa niya sa akin noon. If you only knew how she spread fake information about when we’re still studying.”Kumunot ang noo ni Anton.“Akala ko ba nakaganti ka na sa kaniya? Hindi ba, noong sinampal mo siya sa loob ng unit ko?”Tumawa ako nang mapakla.“Nakaganti? She made my four years in college a living hell, tapos sa tingin mo okay lang iyong isang sampal na nakuha niya mula sa akin? Come on, Anton. Revenge isn’t like that. Gagan
“What? you’re asking me for a vacation? For what reason?” kunot-noong tanong ni Papa sa akin nang iabot ko sa kaniya ang letter na ginawa ko para sa hinihingi kong one-week leave sa pagta-trabaho sa kumpanya.Humugot ako ng malalim na hininga saka tumingin nang diretso sa kaniya. Sa totoo lang, gusto ko siyang diretsuhin at sabihin na alam ko na lahat kung anong tumatakbo sa kaniyang isipan. Lahat ng plano niya. Lahat ng masasamang bagay na ginawa niya para lang siya ang ituring na mabait sa lahat ng mga anak ni Lolo Raoul.Nalaman ko iyon sa kaniyang bibig mismo. Kaya kung mayroon man akong nararamdaman sa kaniya ngayon, iyon ay galit at sama ng loob. Hindi rin maalis sa isipan ko ang sinabi niya kay Sabrina Acosta. Pakakasalan niya ang babaeng iyon? Gusto kong matawa. Mom is way better than her. Mom is smarter, prettier, and whole lot more.Pero kung sabagay, kung sino ang sa tingin mong makakatulong sa’yo, malamang yun ang pipiliin mo. Kagaya na lamang nang pagpili ni Papa kay Sabr
Pagdating ko sa mansiyon ay akong sinalubong ng mga helper para kunin ang mga gamit ko. Nasa living room na rin nakaabang sina Lolo at Lola, maging si Nana.Nagmano ako at saka yumakap sa mga ito. Bakas ang pagkatuwa sa kanilang mga mukha.“Nagpahanda ako ng ilang maraming pagkain para sa’yo apo. Mabuti nalang at naisip ko iyon. Tingnan mo nga iyang katawan mo, namamayat ka na sa sobrang pagtatrabaho mo riyan sa kumpanya ng ama mo. Para hindi ka na yata nagpapahinga.”Ngumiti ako kay Lolo. Hinawakan ko ang kamay nito at hinalikan ang likuran.“Lolo, siya nga po pala, nagdesisyon si Lolo Raoul na ako muna ang humawak ng Centre Point sa susunod na anim na buwan.”Bahagyang nanlaki ang kaniyang mga mata.“Talaga, apo? Naku, nakatutuwang malaman ang tungkol diyan. Kung pinagkatiwalaan ka na ni Raoul sa kaniyang negosyo, sa tingin ko ay magiging ligtas sa mga kamay mo ang shipping lines na ipinundar ko para sa ating pamilya. Tatanggapin mo naman siguro ang shipping lines bilang responsibil
Sa dami ng nangyari sa amin ni Jacob, halos makalimutan ko na kung ano ang pagkakaayos ng interior ng Lake House na ito. Pagpasok ko sa loob ay agad kong pinasadahan nang tingin ang palibot. Naroon pa rin ang mga painting na ginawa ko. Hindi kasi natuloy ang pagpapatayo ng bar sa General Luna kaya siguro kaysa itapon ang mga paintings na dapat ay para roon, pinili nalang ni Jacob na sa loob ng bahay isabit ang mga iyon.“Medyo binago ko ang style ng bahay. Palagi akong nandito noong panahong hiwalay na tayo. Halos bihira akong pumunta ng siyudad. Binago ko lang ito nang konti para mas maging malawak living room.”Marahan akong tumango.“Maganda ang ginawa mo. Mas naging maaliwalas sa paningin.”Itinuro niya ang kabilang sofa kaya doon ako umupo.“Nandito ka ba para—”“Makipagbalikan sa’yo?” Ako na ang tumapos sa tanong niya. Kahit ang totoo ay hindi ko naman talaga alam kung anong itatanong niya. Sa totoo lang, bago ako pumunta rito, sinabi ko na sa sarili ko na kailangan kong maging
Maaga akong nagising kinabukasan nang maramdaman ang marahang pagtapik ni Jacob sa binti ko.“Bakit?” kunot-noong tanong ko sa kaniya. Agad na dumapo ang tingin ko sa bintana.“Madilim pa sa labas, Jacob. Inaantok pa ako.”Umusod siya sa bandang itaas ko at marahan akong hinalikan sa balikat.“The sky is clear, let’s watch the sunrise together bago ka umuwi.”I groaned and hugged the pillow beside me even more.“Ayoko. Kung gusto mong manuod, ikaw nalang. Gabi na tayo nakatulog dahil niyaya mo akong mag-movie marathon. Tapos ngayon ang aga mo akong gigisingin para lang manuod ng sunrise?”Ang kaniyang halik ay unti-unting gumapang sa aking leeg. Hanggang sa narating nito ang aking pisngi.“Please…”Ang kaniyang braso ay gumapang sa aking tiyan. Nang subukang pasukin ng kaniyang kamay ang loob ng t-shirt ko ay inis na hinampas ko iyon. Dali-dali akong bumangon at marahas siyang tinulak palayo sa akin. Tumayo ako at nagtungo sa banyo para maghilamos at magmumog. Nakapikit kong inabot an
Katulad nang nakasanayan ko, maaga ako pumasok kinabukasan sa trabaho. Masayang bumati sa akin ang mga empleyadong nakasalubong ko. May iilan pa ngang nakasabay ko sa elevator. They were all asking kung kumusta raw ba ang aking bakasyon. Nagbiro naman ako sa kanila at sinabing dapat ay mag-e extend ako. Tumawa lang ang mga ito.The joke that I’ve told them was actually half-meant. Dahil kung talagang magkakaroon ako ng extra na araw para magbakasyon, baka matagal akong nanatili sa Siargao kasama si Jacob.Paglabas ko ng elevator, magsisimula palang sana akong maglakad, pero napahinto ako nang makita kung sino ang lumabas sa opisina ni Papa.Agad na naningkit ang aking mga mata sa aking nakita. Ang aga-aga pa, nandito na kaagad ang babaeng ito. Wala ba siyang trabaho? O tatay ko ang tinatrabaho niya?Hindi ko tuloy maiwasang masira ang umaga ko. Next time, sa kabila nalang talaga ako dadaan. Para maiwasan ko nang makita maski ang anino nito.“Gab!” tawag niya sa akin nang makita niya a