Galit.. galit na galit ang nararamdaman ni Emmanuel ng nakita niya si Lianna at ang kanyang kapatid na masyadong malapit sa isat isa. He wanted to strike his brother for crossing his line, but he really wants to castigate Lianna for defying him. Seeing Lianna smiling at Jaime makes his blood boil in rage since he expected Lianna to follow his orders at all times.He wants to trust Lianna because she’s his wife. She’s his property. A property that he’s willing to fight that no one can snatch away from him.When he sees Lianna working in the cafe, he swears that he will do everything to get her, by hook or by crook. He was too attracted by her innocence and how she obeyed. Whenever he saw her, his sexual desire that he hide in a long time grow that he can’t stop himself to think about her all the time. Lianna wakes his growing desire for how she moaned in pain and in pleasure.“I said, come here! Don’t wait that I’ll repeat my freaking words, Lianna,” Emmanuel said in fury.Lianna shakes
Nakatulala lamang si Lianna habang nakaupo sa gilid ng pinto. Ilang oras na tanging pag-iyak niya lamang ang naririnig sa buong kwarto. ‘Wala kang puso, Emmanuel!’ sabi niya sa kanyang isip. ‘Makakaalis ako rito, sinusumpa ko 'yan,’ sumpa niya sa kanyang isipan.Nararamdaman pa niya ang pamamanhid ng kanyang balakang na tinamaan ng sinturon kanina ni Emmanuel. Nararamdaman din niya ang pananakit ng kanyang sentro sa pagiging marahas ni Emmanuel sa kanya. Para sa kanya ay mga baliw ang mga miyembro ng mga Montecarlo at isipin pa lamang niya na magtatagal siya ay baka magpakamatay na lamang siya. Dalawa lamang ang pagpipilian ni Lianna kundi ang tumakas o magpakamatay na lamang.Inabot na ng madaling araw ay mas nakaramdam na rin siya ng gutom. Nagdesisyon siya na matulog na lamang kaya naglakad siya papunta sa malaking kama. Humiga siya roon at saka agad na ipinikit ang kanyang mga mata.‘Kailangan mo ng lakas, Lianna,’ bulong niya sa kanyang sarili.‘Kailangan mo makatakas sa mahig
Natigilan siya ng nakita niya si Emmanuel na nakatitig lamang sa kanya. Bigla siyang nakaramdam ng hiya na para bang pinagmamasdan ni Emmanuel ang kanyang itsura. Napatungo siya saka uminom ng kape na ginawa niya.“I love your coffee,” Emmanuel whispered those words.Pakiramdam niya ay mababagsak niya ang tasa na hawak niya dahil sa sinabi nito. Napasulyap siya kay Emmanuel at mukhang malamlam ang mga mata nito. Daig pa nito ang nangungusap sa kanya. Napalunok siya dahil sa titig ni Emmanuel.“B-Bakit ka po nakatitig sa akin?” nauutal na tanong niya kay Emmanuel.Umiwas ng tingin si Emmanuel at inayos pa ang neck tie niya. Tumikhim ito na parang hindi mapakali habang nakatingin sa kanya.“Maayos ka na ba?” tanong ni Emmanuel sa kanya.Napalunok naman siya sa tanong nito dahil alam niya na gusto na naman siya nitong pahirapan. Hindi naman pwedeng humindi siya dahil parte ng kontrata na kung gusto ni Emmanuel na gawin ang bagay na 'yon sa kanya ay bawal siyang kumontra.Tumayo siya ng t
Tanging pagtakbo lamang ang nagawa ni Lianna habang papalabas sa gubat na malapit sa mansyon ng mga Montecarlo. Hawak niya ang kanyang maliit na bag na may laman na kakarampot na pera ng nakarinig siya ng kaluskos na parang may humahabol sa kanya.‘Lianna, kailangan natin makatakas dito!’ sambit niya sa kanyang isip ngunit huli na niya napansin ang isang ugat sa puno kaya siya ay nadapa.Sinusumpa niya na hindi na siya babalik sa pamilya ng mga Montecarlo dahil sa labis na ugali nila. Nagdesisyon agad siyang tumayo saka tumakbo ulit dahil malapit na siyang makaalis sa gubat.“Hanapin niyo siya!” sigaw ng kung sino. Nanglaki ang mga mata ni Lianna ng narinig iyon kaya mas binilisan niya ang pagtakbo palabas ng gubat.Emmanuel angrily smashed the luxury vase in his room. Galit na galit siya ng nagising siya ay wala si Lianna sa kwarto niya. Napalingon siya sa kanyang phone saka sinagot ang tawag ng isa sa kanyang mga tauhan.“Senyorito, patay na po si Mr. Edmund Alcantara. Inatake raw p
Nanginginig si Lianna habang nakasakay sa isang bus palabas ng Alegria. Hindi niya alam kung bakit sobrang bilis ng kanyang puso at halos nahihirapan siyang huminga. Iniisip niya ang kanyang tatay ngunit iniisip niya na lamang ulit na baka ay nasa maayos ito na lugar ngayon.Napasulyap siya sa bintana at nakita niya ang malagong mga puno sa lalawigan ng Alegria. Nakadagdag sa ganda nito ang mga palayan.“Kailangan mong kumalma, Lianna. Nakatakas ka na sa mga Montecarlo,” bulong niya sa kanyang sarili. Ngunit hindi iyon nakapag-alis ng tensyon sa kanyang sarili. Halos nahihirapan siyang huminga dahil pakiramdam niya ay may unti-unting nawawala sa kanyang pagkatao.Biglang huminto ang bus na sinasakyan nila sa mismong labasan ng Alegria. Napalunok siya ng nakita niya ang mga armadong lalaki na kumakausap sa bus driver.“May kailangan lang kami hanapin,” sabi ng armadong lalaki. Nagpakita ito ng isang papel.“May pinapahanap sa amin si sir Marcus na isang tao,” dagdag ng lalaki kaya tuma
Nagpupuyos sa galit si Ishmael dahil alam naman ng mga katulong sa Montecarlo na bawal siya sa peanut ngunit may nakalusor pa rin. Nasa tabi lamang niya si Savannah na nakahawak sa kanyang kamay habang si Cludia ay may inggit sa mga mata nito. Marahas na bumuntong-hininga si Ishmael. Sa isip niya ay sa oras na mahanap niya kung sino ang may kagagawan nito ay hindi niya papalagpasin kahit ano pa ang mangyari.“Sino kaya ang may gawa nito?” tanong ni Savannah sa kanyang asawa. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito ngunit may bago sa reaksyon nito.“Maybe, this is what Lianna's doing!” galit na sabi ni Claudia.Halos nagtangis ang kalooban ni Ishmael kung iisipin pa lang niya na si Lianna ang may gawa noon. Ngunit paano? Bakit may lakas loob na si Lianna na lumaban sa mga Montecarlo kung isa lamang siyang basura na pinulot ng kanyang kapatid na si Emmanuel.“Gaano ka nakakasigurado na si Lianna ang may gawa nito? Simple siyang babae at hindi halata sa kanya ang ganoon,” komento ni Savannah.
Lihim siya nakahinga ng maluwag ng nakaalis na si Jonathan sa kanyang harapan. Naglakad na ito papalabas ng abandunadong building. Mahirap kalabanin ang mga Dela Gado ngunit mukhang may ginawa ang mga Montecarlo sa angkan nila kaya gumagawa ng hakbang ang pamilya Dela Gado ng hindi nahahalata.Agad naman siyang umalis din at pumunta ulit sa mansyon ng mga Dela Gado ng walang iniiwan na bakas. Natigilan siya ng nakita niya si Savannah na hindi naman siya pinansin.Nagkaroon ng bakas sa disgusto ang mukha ng lalaki. Gusto na niyang saktan ang babaeng nasa harapan niya ngunit baka masira ang plano na sinabi ng kanyang amo.NAGISING si Lianna ngunit nagulat siya ng katabi niya si Emmanuel at nakayakap pa ito sa kanya. Mahigpit ang yakap ni Emmanuel sa kanya na parang takot na naman itong takasan niya ito.Nagkaroon ng panglalambot ang puso niya ng nakita niya ang maamong itsura ni Emmanuel ngunit agad niya itong inalis dahil galit siya. Galit na galit siya sa pamilya ni Emmanuel kaya sinu
Nakangiti lamang si Simon kay Lianna na parang ang babaeng ito ang pinakamaganda niyang nakita sa buong buhay niya. Napangisi ito ng sulyapan siya ni Emmanuel ng may halong panglilisik sa kanyang mata.‘Possessive pala ang mga Montecarlo,’ anya sa isip ni Simon. Sumulyap ulit siya kay Lianna na nakatungo na.“Emmanuel, huwag kang mag-isip ng kung ano dahil magaan lamang ang aking loob sa iyong asawa,” nakangiting sabi ni Simon.“Simon, what are you doing?” Napalingon silang tatlo ng nakita nila ang kahawig ni Simon na paparating. Ngunit bakas sa mukha nito ang kaseryosohan, parang hindi pa ito marunong ngumiti dahil naka-straight line ang labi nito. “Montecarlo,” may galit sa boses ng lalaki. Sumulyap ito sa babaeng katabi ni Emmanuel at natigilan. Napatitig siya kay Lianna ng matagal.“Napakaganda naman ng iyong kasama, Montecarlo,” may halong pang-uuyam sa boses ng lalaki.“Jonathan, hindi ko inasahan na pupunta kayo sa ganitong pagpupulong,” bakas ang kaseryosohan na sinabi ni Em