Teach Me, Ruin Me, Professor

"Want to hang out?" Devin muttered playfully.

Sabay-sabay nilang nilingon ang nag-iisang lalaki ng barkada na may pusong babae.

Kalalabas lang nila ng university. Weekend bukas at wala silang pasok kaya naman, finally ay makakapagpahinga na sila.

"Sige! It's been months since our last time," nakangiting sabi ni Bella habang tumango lang si Nana.

"Yay!" masayang tumili si Devin

Napatingin ang tatlo kay Hatice at hinintay ang kanyang sagot. She let out a sigh. She was already past the legal age, hindi naman siguro masama kung magsaya minsan, diba?

"Fine, I'm in," nakangiti niyang sabi sa kanila.

A smile formed on their lips.

"Okay, see you later!" masaya nilang sabi.

"H-hey, are you sure about this?" medyo kinakabahang tanong ni Nana kay Devin

Napatingin siya kay Nana at tumango.

"Oo naman girl, jusme," naiiling na sabi ni Devin.

Napatingin si Hatice sa magarbong bar na nasa kanilang harap. It was a high-class bar. She heard a lot of handsome men are always there.

Napailing na lang siya. She thought Devin would pick a normal bar. To think it would be a high-class bar was making her head ache.

"Then, shall we go?" excited na tanong ni Bella.

Nagtitili si Nana at Devin. Nagkatinginan si Hatice at Bella at sabay na napabuntonghininga. Sinundan nila ang dalawa na masayang pumasok sa loob ng bar.

Nang makapasok na sila ay sumalubong sa kanila ang maingay na silid. It was crowded and smoke was all around the place. Malakas din ang musika at nagsisigawan ang iba.

"Woah! This is what we call young, wild and free!" Devin mumbled happily and with a scream.

Hatice couldn't help but chuckle at his enthusiasm.

Humanap sila ng pwesto at umupo sa isang medyo malaking couch. Nilibot ni Hatice ang kanyang paningin. It was indeed a high-class bar. It was really pretty and so different from the bars she had been to.

"Ako na mag order," masayang sabi ni Bella at umalis.

Nag-usap lang sila hanggang sa dumating na ang kanilang drinks.

"The bartender said that this liquor is really strong," excited na sabi ni Devin.

Napalunok na lang si Hatice sa kaba.

"Then, let’s enjoy ourselves!" masayang sabi ni Patrick at nagsimula na silang magsaya.

Nakailang shots pa lang si Hatice ng liquor ay feel na niyang umaalon ang kanyang paligid.

"Puta, dalawa ka na pala ngayon Nana?" natatawang sabi ni Devin.

Hatice couldn't help but burst into laughter. Devin looked so wasted and Nana too. While Bella looked drowsy but not drunk. Siya daw ang magbabantay sa kanila.

She guessed the three of them were drunk as hell.

"Hey, let's play a game."

Napapintig ang teynga ni Hatice sa sinabi ni Nana.

"What game?" excited niyang tanong dahil na rin sa kalasingan.

Ngumisi si Nana nang malaki at kinuha ang walang laman na bote.

"It's truth and dare."

Mas lalo silang na-excite sa kaniyang sinabi at nagsimula nang maglaro.

Huminto ang bote una kay Nana.

"Truth or dare?" excited na tanong ni Devin.

Napasimangot na lang si Nana nang makita kung gaano ka-excited si Devin.

"Of course dare," nakangising sabi ni Nana at halatang excited.

Sumilay ang demonyong ngiti ni Devin.

"Then, see that guy over there? Tell them you love them," malanding sabi ni Devin.

Nanlaki ang mga mata ni Nana pero ginawa pa rin nito. Tumayo siya at lumapit kung saan ang lalaking tinuro ni Devin.

Nagtawanan silang magkakaibigan nang makita ang nahihiyang mukha ni Nana habang papalapit ito.

She guessed it was a success.

"Sige na!" nagmamadaling sabi nito.

Natawa na lang sila at pinaikot ang bote.

Napangiwi si Hatice nang makita na huminto ang bote sa kanyang harap.

Ngumiti ng mala-demonyo si Devin at Nana habang napailing-iling na lang si Bella.

"Since we already know anything about you, just choose dare," nakangising sabi ni Devin.

She sighed and just nodded her head.

"Then, grab someone and kiss him," nakangising sabi ni Nana.

Nanlaki ang mga mata ni Hatice dahil sa sinabi nito. A tiny bit of anticipation rushed within her.

"Fine," she bravely said.

Tatayo na sana siya nang bigla siyang binigyan ni Devin ng isang baso ng liquor.

"Pampalakas loob," nakangisi niyang sabi.

Napailing-iling na lang siya at mabilis itong ininom. Napangiwi siya sa pait na dumaan sa kanyang lalamunan.

Dahan-dahan siyang tumayo, muntik pa siyang matumba nang biglang umalon ang kanyang paningin.

Guess she was really drunk already.

"Go girl!" pag-cheer nila sa kanya.

Napailing-iling na lang siya at pumunta sa dance floor para maghanap ng pogi.

Napatigil siya sa kanyang kinatatayuan nang may makitang lalaki.

Nakatalikod ito sa kanya pero alam niya na agad na guwapo ito.

Of all the handsome guys in the bar, siya lang ang nakakuha ng kanyang atensyon. Kahit hindi pa niya nakikita ang mukha nito. He kinda gave this mysterious feeling.

Dahan-dahan siyang lumapit sa kaniya.

And because she couldn’t think properly anymore, she immediately grabbed him and kissed him on the lips.

She felt him stiffen.

Nagsimulang uminit ang kanyang katawan nang humalik ito sa kanya pabalik.

"W-what..." he muttered lowly.

His voice was hoarse and cold.

She looked at him. He was a bit blurry. Was it because of the liquor?

"Let's go somewhere."

Hinila siya palabas ng club at pumara agad ng taxi.

“Wait, saan tayo—” pero hindi na siya nakapagsalita. Masyadong mabilis ang lahat.

Pagtingin niya, nasa loob na sila ng sasakyan, at ang kamay nito, nakapatong na sa hita niya.

Wala siyang lakas tumutol. Parang automatic ang katawan niyang sumunod lang.

Pagdating sa hotel, tahimik lang siya habang hinila siya nito palabas. Diretso sila sa elevator, tapos sa hallway, tapos sa kwarto. Halos hindi siya makahabol sa bilis ng pangyayari.

At pagkapasok nila sa loob, hindi pa man siya nakakabawi ng hininga, hinalikan na siya nito. Parang sabik na sabik. Halik na walang pasintabi. Halik na parang matagal na siyang inaangkin sa isipan nito.

Madilim sa loob. Hindi binuksan ang ilaw. Ang tanging liwanag ay nanggagaling lang sa ilaw ng poste sa labas, bahagyang pumapasok sa kurtina. Sa bawat hakbang nila, nagsasalpukan ang labi, parang parehong gutom, parehong uhaw.

Hindi niya kita nang maayos ang mukha ng kasama. Nakatutok ang atensyon ni Hatice sa init ng hininga nito, sa lalim ng halik, at sa bawat galaw ng kamay na gumagapang sa katawan niya. Hindi siya nagtanong. Hindi siya nagdalawang-isip. Ang katawan niya mismo ang humatak sa kanya sa lalaking ito.

"Are you sure about this?" tanong ng lalaki, garalgal ang boses, pero banayad.

"Please… just don't stop," bulong ni Hatice.

Napasinghap siya nang dampian ng halik ang kanyang leeg. Gumapang pababa ang labi nito, habang ang kamay ay abala sa pag-alis ng mga saplot niya. Dahan-dahan. Maingat. Parang kabisado ang katawan niya.

Wala nang salita. Ang mga ungol, hinga, at bulong ang pumuno sa buong silid.

Hinila siya nito papalapit sa kama. Napahiga siya habang ang lalaki'y dahan-dahang pumwesto sa ibabaw niya. Mainit ang balat nito sa balat niya. Ramdam niya ang bigat ng katawan nito, pero hindi siya natakot. Sa halip, napakapit siya sa batok nito, hinihila pa lalo sa isang halik na puno ng pagnanasa.

“Ang lambot mo…” bulong ng lalaki sa kanya habang dinadama ang gilid ng hita niya. “Ang bango mo.”

Napapikit si Hatice, ninanamnam ang bawat salita, bawat haplos. Hindi niya makita nang buo ang mukha nito, pero ramdam niyang kilala siya ng bawat daliri nito. Parang sanay na sanay itong pinapagalaw ang katawan niya.

"Masarap ba?" tanong nito habang marahang dinadaplisan ng halik ang dibdib niya.

"Oo…" ungol niya, napakapit sa unan. "Ang sarap..."

Nag-init pa lalo ang katawan niya habang binababa ng lalaki ang halik niya sa puson niya. Hindi niya alam kung saan ibabaling ang katawan. Napapaangat ang balakang niya sa bawat dampi ng labi at dila nito. Puno ng init ang gabi. Parang nagliliyab ang buong katawan niya sa sensasyon.

“Relax…” bulong ng lalaki habang pinapadulas ang kamay sa hita niya. “Ako bahala sa’yo.”

Wala siyang nagawa kundi ang mapakapit. Pinilit niyang pigilan ang ungol pero lumalabas pa rin. Minsan pa, naramdaman niyang parang sumabog ang buong katawan niya sa sarap. Nanginginig ang tuhod niya, parang nawalan ng lakas.

At nang tuluyan silang magdikit, hindi siya nagreklamo. Masakit sa una, pero napalitan agad ng kakaibang kiliti. Sinabayan ng halik, ng mahigpit na hawak sa kamay niya, at ng bulong ng “just look at me,” kaya hindi niya naisip kung sino siya. Hindi niya inisip kung anong mangyayari bukas.

Ang gabing iyon ay para lang sa kanila.

Napakapit siya sa balikat nito. “Sige lang… huwag kang titigil…”

Sumabay sila sa ritmo ng gabi. Hindi niya alam kung gaano katagal. Pero ilang beses silang umangat sa rurok ng init. Hanggang sa pareho silang huminto, pawisan, humihingal, at magkayakap.

Tahimik ang paligid.

Nakatulog silang magkadikit, wala nang salitang binitawan.

Kinabukasan, unti-unting nagmulat ng mata si Hatice. Nanlalambot ang katawan niya. Masakit ang ulo, pero mas kapansin-pansin ang hapdi sa ibabang bahagi ng katawan niya. Napangiwi siya.

“Ugh…” mahina niyang daing. “Parang dinaanan ako ng truck!"

Napalingon siya sa paligid. Madilim pa rin ang kwarto, pero may liwanag na sa labas. Napansin niyang nakabalot lang siya sa kumot. Wala siyang suot na kahit ano.

Agad siyang napabalikwas, pero biglang napatigil nang mapansin niyang may katabi siya sa kama.

Isang lalaki. Hubad ang pang-itaas. Mahimbing na natutulog, nakatalikod sa kanya. Magulo ang buhok. May marka pa ng halik sa balikat.

Napalunok siya.

“Sino ito?” bulong niya sa sarili, pilit inaalala ang nangyari kagabi. Puro fragments lang ang naaalala niya. Ang halik, init, mga ungol pero walang malinaw na mukha.

Dahan-dahan siyang umusog papalapit. Gusto niyang makita ang mukha.

Nang humarap ang lalaki sa pag-ikot nito habang natutulog, doon na siya napasinghap.

Nanlaki ang mata ni Hatice.

“P—Professor Uno Montereal?!”

Halos hindi siya makahinga. Napaatras siya sa kama, natakpan ang bibig. Nanginginig ang mga kamay niya.

“Bakit siya…? Paanong siya…?”

Hindi siya makapaniwala. Ang lalaking humalik sa kanya. Ang lalaking pumasok sa katawan niya. Ang lalaking buong gabing niyakap siya ay ang Professor niya.

Namilog ang mata niya habang pinagmamasdan ito. Mukha itong payapa, parang walang kamalay-malay. Pero siya, gulo-gulo ang isip. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig.

"Shit... shit…"

Napayuko siya, pinilit kumalma. Nanginginig ang dibdib niya. Parang sasabog ang puso niya sa kaba, sa gulat, at sa hiya.

Hindi niya alam kung lalabas ba siya ng kwarto o tatakbo paalis ng bansa.

Pero ang sigurado lang niya ngayon?

Hindi niya makakalimutan ang gabing 'yon.

At hindi na niya mababawi ang nangyari.