KABANATA 10

KINAKABAHAN ako sa nangyari sa akin pero nawala rin naman ang kaba nang kalaunan ay hindi naman na bumalik iyong tindi ng sakit ng ulo ko.

Two weeks had passed, and I feel okay. Sa dalawang linggo na 'yon ay wala akong inatupag kundi ang trabaho at ilang cases na ni-review para sa trial na dadaluhan ko.

Maliban doon nasisingit ko pa iyong ni-re-review kong case sa Papa ko. Mababalewala ang effort ko nabuksan ang case ni Papa kung wala akong sapat na ebidensya at witness.

"Hanggang ngayon nandito ka pa rin. Sabi mo sa akin uuwi ka na. I thought, you just want to avoid me."

Nagulat ako sa biglang pagsulpot ni Sandler sa harap ng lamesa. Sobrang focus kasi ako sa pagbabasa ng case and ilang photos ni Ferdinand Sarmiento. Hindi ko napansin na may ibang tao.

"Uh... oo," sagot ko at nilikop lahat ng papeles sa ibabaw ng lamesa.

Pinapanuod lang niya ako habang ginagawa iyon.

"You're still working on that, even if it's late at night..." puna niya habang inaantay ako na matapos sa pagliligpit