The Billionaire's Major Engagement

Gillermo couldn't help but tremble when he faced the heir of Raffy's young son who was about twenty-three years old. He was wearing his exclusive attire that suits him well. Matalino ang anak nito at ayaw palinlang. Tila siya sinisilihan sa mga oras na 'yon."Hindi ko na sana pa pakikialaman ang mga dokumentong 'yon kung hindi ako tinamaan ng kuryusidad." prenteng sagot ng kaharap. Ito na ang pinakahihintay niyang delubyo na mangyayari sa buhay niya ang singilin siya sa mga ginawa niyang kalokohan sa kompanya ng mga ito. "H-Hindi ko sinasadya nagkataon lang na nangangailangan ako noon, ibabalik ko naman ng paunti-unti kapag nakakaraos ako sa-""Sugal? Akala mo siguro hindi ko pinasubaybayan ang mga kilos mo na madalas kang magtungo sa casino." salungat kaagad nito sa huling sinabi niya. Hindi kaagad siya nakapagsalita dahil totoo din naman iyon."Ipinangsusugal mo ang mga ninakaw mo sa kompanya ng ama ko. He trusted you so much, pero trinaydor mo lang siya." pagpapatuloy nito. Napak

HALOS maglupasay na si Lacy Rose sa ibabaw ng puntod ng mommy niya dahil sa kakaiyak. Nagsi-alisan na ang mga ibang bisita nilang sumama sa huling hantungan ng kanyang ina ngunit sila ng kanyang ama tila ayaw pa nilang umalis.Wala pang anim na buwan ang itinagal ng buhay nito at binawian din. Bata pa ang kanyang ina para mamatay ito sa edad na thirty eight.Punong puno ng mga iba't-ibang kulay ng rosas ang ibabaw ng puntod nito dahil iyon ang huling habilin ng ina niya."M-mommy! I don't want to leave you!" halos mapugto na ang hininga niya sa walang tigil na pagpatak ng kanyang mga luha. Sumasabay pa ang mga patak ng ulan sa kanyang kalungkutan. Nanginginig na din ang katawan niya sa pahapyaw na hangin na tumatama sa kanyang balat."Iha, we have to go now." tinig ng daddy niya sa kanyang likuran at inaalo siya."No, daddy, we can't leave mommy here! Ayoko siyang iwan daddy, ayoko!" pagmamatigas niya sa kabila ng hikbi. Hindi niya lubos maisip na nakabaon na sa lupa ang kanyang ina

MASAYANG nagtapos ng highschool si Lacy at naging valedictorian pa siya. Iyon na ang simula ng pag-abot niya sa kanyang mga pangarap. Iyon na din marahil ang paghihiwalay nila ng landas ng mga kaklase niya dahil kanya-kanya na sila ng kolehiyong papasukin. But the memories will still remains.Bago matapos ang graduation nila naghandog muna ng isang awitin si Lacy this time hindi siya gumamit ng piano kundi ang kaklase nila at ang violinista. Ang kantang aawitin niya ay ang paborito nang kanyang ina.Tila nagkaroon siya ng kaginhawaan sa katawan ng matapos siyang umawit.Masigabong palakpakan ang narinig niya sa paligid."Ang galing mo talaga anak, I'm so proud of you !" maluha-luhang bati ng ama niya pagkatapos ng awitin niyang iyon."Thank you dad," niyakap niya ito. Masayang masaya siya dahil tapos na ang yugto ng buhay niyang 'yon."Sa bahay na tayo magsi-celebrate anak.""Sure dad, tiyak magluluto si yaya Nelia ng pinakapaborito kong dinner tonight." Natatawang inakbayan siya ng

Lulan ng yate sina Lacy at Rafael walang pinalampas na oras ang lalaki upang tuluyan na siya nitong pag-aari.Kinaumagahan pagkatapos ng kanyang debut kaagad siya nitong sinundo sa kanilang bahay. Sa labis na pagdaramdam hindi niya pinapansin ang lalaki buhat pa kaninang umalis sila sa kadahilanang hindi man lang nito sinama ang ama. Nakikita pa niya kanina ang anyo ng ama napakalungkot ng mukha nito at pinipigilan lang nitong maiyak ng sapilitan siyang tangayin ni Rafael. Nakita niya sa harapan niya mismo that Rafael has a cruel heart. Inaamin niyang likas na maginoo ito sa kanya pero kapag sa ibang tao na mas nangingibabaw ang pagka arogante nito.Hilam na ng luha ang kanyang pisngi nasa loob siya ng cabin hindi pa rin siya lumalabas buhat kaninang umalis sila dalawang oras daw ang ilalagay nila patungo sa bayan ng Sta. Elena."Wala ka bang balak lumabas? You have to see the view outside." napapitlag siya ng marinig ang boses ni Rafael.Hindi siya kumibo. Naririnig niya ang mga ha

Gabi na nang marating nila ni Rafael ang villa nito. Niyakap niya ang sarili dahil napakalamig ng simoy ng hanging dumadampi sa kanyang balat at nasasamyo pa niya ang natural na amoy ng mga puno sa paligid. Kung anong ikinaganda ng paligid sa umaga ay ganun din sa gabi.Hindi pa rin makahuma ang sarili niya kanina nang sa pagyakap niya sa likod ng hubad na katawan ni Rafael habang sakay sila ng kabayo. Tila may kilig siyang naramdaman nang yumakap siya sa katawan ng binata. Nag-iinit pa rin ang pisngi niya sa tagpong iyon."Magandang gabi señorita at señorito." bungad sa kanila ni Edita."Good evening too, Edita." ganting bati niya."Naku po señorita ano ang nangyari sa inyo bakit basang-basa kayo?" "Nahulog siya sa may ilog. Mabuti pa Editha, tulungan mo ang señorita mo na makaakyat sa kanyang silid." "Ganun po ba naku mabuti naman at walang masamang nangyari sa inyo. Siya nga pala señorito nandito po si Maam Gwen—" "Mabuti naman at nakauwi ka na Rafael at sino 'yang babaeng ka